ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 416 ความจริงที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ทุกคนเงียบลงทันที
ส่วนลูกสาวเบอร์นี หลังจากตัวสั่นเล็กน้อย ไม่กล้าเปิดเผยอารมณ์เลยแม้แต่น้อย
“ดังนั้น นี่คือสาเหตุที่เธอไม่อยากไปงานเลี้ยง？”เขาไม่มองฝ่ามือที่โดนเศษแก้วบาดเลย ทันใดนั้นดวงตาที่ถูกปกคลุมด้วยความแดงก่ำ ก็น่ากลัวสุดๆ
ดลธีไม่กล้าพูด
เพราะว่า เขาก็คิดแบบนี้เช่นกัน
“ประธานแสนรัก？คุณ……ไม่เป็นไรใช่ไหม？มือของคุณ……？”
“ขอโทษนะ พอดีมีเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย พวกคุณสนุกกันเลย”
แสนรักพูดไม่กี่คำนี้ทิ้งไว้ แป๊บเดียว เขาก็ยืนขึ้นมาจากโซฟา จากนั้นหายไปจากตรงนี้
ทุกคนต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง
แต่ว่า พวกเขาก็ไม่กล้าหยุด เพราะว่าเมื่อกี๊ พวกเขามองเห็นความอาฆาตที่แสนจะน่ากลัวจากตัวชายคนนี้ไปชัดเจน ราวกับว่าจะกลืนกินชีวิต
เฮ้อ ใครกันที่ทำเขาโมโห？
ลูกสาวเบอร์นีก็ไม่กล้าคิดถึงผู้ชายคนนี้อีก รีบหาคนอื่นในที่นั้น
——
เส้นหมี่กับคณาธิปมาที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
เธอคิดแล้วว่า ตอนนี้แสนรักอยู่ที่งานเลี้ยง อย่างน้อยก็ต้องไปสองชั่วโมง งั้นเธอจะรีบกลับไปในช่วงเวลานี้ เขาน่าจะไม่เห็น
เส้นหมี่มองคนตรงหน้าด้วยใบหน้าไร้อารมณ์：“พูดมาเถอะ คุณมีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ว่า คุณคือลูกชายของคุณน้าเนติ？”
เนติ ที่จริงแล้วเป็นเพื่อนรักของญาณีแม่เส้นหมี่
ตอนนั้น สังคมชั้นสูงที่เมืองA มีลูกสาวคนรวยที่มีชื่อเสียงอยู่สี่คน：ญาณี สาธินี จารุณี และอีกคนก็คือเนติ
ญาณีกับสาธินีไม่ต้องพูดถึงแล้ว คนหนึ่งเป็นแม่ของเส้นหมี่ ส่วนอีกคนคือคุณป้าเธอ สองคนนี้คนหนึ่งมาจากครอบครัวแพทย์ อีกคนมาจากครอบครัวที่มีการศึกษา พวกเขาทั้งเก่งและสวยในเมืองนี้ ล้วนแต่เป็นลูกสาวผู้ดีอันเพียบพร้อมที่ทั้งเก่งและสวยของเมืองนี้
ส่วนจารุณี ไม่เท่าไหร่นัก
แต่ว่า เพราะว่าภูมิหลังครอบครัวตระกูลหิรัญชานั้นแข็งแกร่ง ลูกสาวผู้ดีที่ทั้งเก่งและสวยนี้ ก็มีเธออยู่ด้วย
และคนสุดท้าย นั่นก็คือเนติ บ้านเนติก็รวยมากเช่นกัน ตอนนั้นหลังจากปฏิรูปและเปิดประเทศ ทำอสังหาริมทรัพย์จนร่ำรวย ก็ตระกูลโยธาของพวกเขานั่นเอง
พอเนติโต เพราะว่าหน้าตาสวยงาม ภูมิหลังครอบครัวก็ดี มีหลายคนมาขอแต่งงานถึงบ้าน พ่อแม่ก็จัดเตรียมเรื่องงานแต่งของเธอ แต่ว่า เนติในตอนนั้นกลับไม่รู้ว่าเป็นอะไรไป เริ่มต่อต้านอย่างรุนแรง จนกระทั่งหลังจากทะเลาะอย่างใหญ่โตครั้งหนึ่ง เธอก็อุ้มท้องโตกลับบ้านมาอย่างน่าเหลือเชื่อ
พอเรื่องนี้พูดออกไป ตระกูลโยธาก็ระเบิด
ทั้งเมืองA ก็ฮือฮาไปทั่ว
แม่ของเส้นหมี่ก็เจอเนติในตอนนั้น เวลานั้น เธอถูกตระกูลโยธาไล่ออกมาแล้ว
เนติบอกญาณีว่า เธอไม่เสียใจที่ท้องเด็กคนนี้ แต่ว่า เธอไม่ยอมบอกญาณีว่า พ่อของเด็กคนนี้คือใคร ญาณีหมดหนทาง สุดท้ายก็ได้แต่ให้เงินเธอก้อนหนึ่ง จากนั้นเนติก็หายไป
จนได้รับข่าวของเธออีกครั้ง เป็นตอนที่คนๆ หนึ่งพาเด็กผู้ชายแปดขวบปรากฏตัวตรงหน้าญาณี คนนั้นบอกญาณีว่า นี่คือลูกของเนติ
แต่ว่า เธอเสียแล้ว เด็กก็ไม่มีใครดูแล
ตอนนั้นญาณีตกใจมาก！
เพราะว่าสำหรับเธอแล้ว เนติในตอนนั้นบอกเธออย่างแน่วแน่และมั่นใจว่า ไม่เสียใจที่ท้องเด็กคนนี้ เธอจึงคิดว่า คนที่เธอได้เจอคือชายที่รักเธอ
แต่ทำไมเรื่องราวกลายเป็นแบบนั้น？
จนญาณีตายก็ยังไม่อาจรู้ความลับนี้ได้ และก็ยิ่งไม่รู้ว่า พ่อของเด็กคนนี้คือใคร
“ฉันรู้ว่าแม่ฉันให้เงินช่วยเหลือเด็กกำพร้าคนหนึ่ง และรู้ว่าเด็กกำพร้าคนนี้คือลูกของเพื่อนเธอ แต่ว่า เธอไม่เคยบอกฉันเลย เขาอยู่ข้างกายฉัน ถ้าเป็นคุณจริงๆ ทำไมเธอถึงไม่พูด？”
เส้นหมี่จ้องผู้ชายคนนี้อย่างโมโห ถามไม่หยุด
ถูกต้อง คณาธิปเคยยอมรับกับปากว่า โรงเรียนประถมที่เธอเรียนตอนนั้น เขาก็เรียนที่นั่น
คณาธิปมองเธอเงียบๆ
นานมาก ในที่สุดเขาก็หยิบซองจดหมายออกมาจากตัวของเขา：“เพราะว่า แม่ผมไม่ให้เธอพูด หลังจากผมถูกส่งกลับเมืองA เพื่อทำสิ่งนี้แล้ว แม่คุณก็ตั้งชื่อสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้ผมโดยเฉพาะ ในนี้เป็นข้อมูลทั้งหมด คุณดูได้”
เส้นหมี่：“……”
เธอจ้องจดหมายฉบับนี้ นิ้วมือเธอสั่น ในที่สุด ก็ค่อยๆ ยื่นมือออกไป หยิบมันมา
จริงด้วย หลังจากได้จดหมายนั้นมา ดึงกระดาษสีเหลืองสองสามแผ่นออกมาจากด้านใน ลายมือบนนั้น เป็นลายมือของแม่เธอ และก็ เธอยังเห็นภาพใบหนึ่ง
เป็นภาพที่แม่เธอนั่งยองๆ แล้วอุ้มเด็กผู้ชายคนหนึ่งไว้！
ที่แท้ นี่ก็เป็นเรื่องจริง
สุดท้ายมือทั้งสองข้างของเส้นหมี่ก็สั่นอย่างรุนแรง ในเบ้าตา ก็มีน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างรวดเร็ว……
“งั้นแม่……คุณทำไมถึงไม่ให้ใครพูดตัวตนของคุณ？เธอกลัวอะไรหรือ？”
“เธอกลัวผมตาย！”
“อะไรนะ？”
เส้นหมี่เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาคู่นั้นที่มีน้ำตา จ้องเขาอย่างตกตะลึง“หมายความว่าไง？หรือว่า……เป็นตระกูลโยธา……”
“ไม่ใช่ พ่อผมต่างหากล่ะ คุณเคยเห็นคนที่ไม่เอาลูกไหม？คนที่เพื่อล้างบาปในสิ่งที่เขาเคยทำ แม้แต่ลูกชายแท้ๆ ก็ยังต้องฆ่า！”
ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะออกมาเบาๆ ดวงตาหลังเลนส์แว่นนั้น กลับเหมือนผีร้ายที่ออกมาจากหลุมฝังศพ
เส้นหมี่รู้สึกประหม่าสุดๆ
เธอตกใจกลัวเขาในสภาพนี้จนตัวสั่น！
