เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจหมิงชุนชิวอีก เขามองไปทางหมิงฮุยที่เหมือนกับสุนัขที่ตายแล้ว: “หมิงฮุย ถึงตาแกแล้ว”
“อย่า อย่าฆ่าฉัน ขอร้องคุณอย่าฆ่าฉัน ฉันเป็นเดรัจฉาน ฉันไม่ใช่คน ฉันผิดไปแล้ว คุณฉันปล่อยไปเถอะ ตราบใดที่คุณไว้ชีวิตฉัน ฉันยอมทำทุกอย่าง ปล่อยฉันไปเถอะ”
หมิงฮุยในเวลานี้ ในแววตามีเพียงหวาดกลัว
อันที่จริงเขาตายไปแล้ว ตอนที่รู้ว่าเย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ ก็ตกใจมากแล้ว ตอนนี้มีชีวิตอยู่ แต่ไร้วิญญาณ วิญญาณของเขาก็ดับสลายไปนานแล้ว ตายหรืออยู่ก็ไม่มีอะไรแตกต่าง
“เย่เซิ่งเทียน คุณฆ่าฉันไม่ได้ คุณเติบโตมาในตระกูลหมิงของพวกเรา ตระกูลหมิงของพวกเรามีบุญคุณต่อคุณ คุณฆ่าฉันไม่ได้”
เย่เซิ่งเทียนฟันดาบลง!
หมิงฮุยตายแล้ว ดวงตาเบิกกว้างมาก เต็มไปด้วยความสยดสยอง
คนในตระกูลหมิงคุกเข่าลงกับพื้น ก้มหัวลง และไม่มีใครกล้าพูดอะไร
“คนในตระกูลหมิง ขาหักข้างหนึ่งทั้งหมด ถือเป็นการลงโทษ!”
เย่เซิ่งเทียนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ วินาทีที่แม่โดนฆ่า เขาเหลือเพียงแต่ความเกลียดชัง ต่อตระกูลหมิงเท่านั้น!
เสียงกรีดร้องยังคงดังอยู่ แต่ไม่มีใครกล้าขัดขืน
ตั้งแต่วันนี้ เมืองเฉียนถังไม่มีตระกูลหมิงอีก!
แม่ครับ ลูกชายแก้แค้นให้แม่แล้ว แม่สามารถไปสู่สุคติได้แล้ว
เย่เซิ่งเทียนหายใจเข้าลึกๆ น้ำตานองเต็มหน้า
โจวหงและคนอื่นๆ ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น จุดจบของคนในตระกูลหมิง กลัวจนพวกเขาอกสั่นขวัญหาย!
“ผู้อาวุโสสามของสำนักศักดิ์สิทธิ์มังกร? เป็นใคร?”
ในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนถึงมองไปทางโจวหง ราวกับพบว่ายังมีคนแบบนี้อยู่ด้วย
“ผมรู้ผิดแล้ว ผมรู้ผิดแล้ว เจ้าเทพไว้ชีวิตด้วย เจ้าเทพไว้ชีวิตด้วย”
หัวของโจวหงก้มกราบคำนับแล้ว และเต็มไปด้วยเลือด
เกาเจี๋ยรีบอธิบายว่า: “คุณผู้ชาย สำนักศักดิ์สิทธิ์มังกรเป็นองค์กรอันดับสามในโลกศิลปะการต่อสู้ ความแข็งแกร่งทั่วไป หัวหน้ามีความแข็งแกร่งเหมือนกันกับนายพล ผมมีผู้อาวุโสห้าคน ผู้พิทักษ์สิบคน ที่เหลือเป็นพวกนักเลง รวมทั้งหมดสองร้อยคน”
“ทำลายซะ”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างราบเรียบ
โจวหงกลัวจนอ่อนแรงในทันที สั่นไปทั้งตัว!
จบเห่แล้ว จบเห่ทั้งหมด ถ้าหากสาเหตุเพราะว่าตัวเอง ทำให้สำนักศักดิ์สิทธิ์มังกรถูกทำลาย ถ้าอย่างนั้น ทั้งครอบครัวของตัวเองตายแน่! คนเหล่านั้นในสำนักศักดิ์สิทธิ์มังกรไม่มีทางปล่อยตัวเองไปอย่างแน่นอน!
เมื่อสำนักศักดิ์สิทธิ์มังกรถูกทำลาย ศัตรูเหล่านั้นจะต้องกำจัดตัวเองให้สิ้นซากอย่างแน่นอน!!
“เจ้าเทพ ไว้ชีวิตด้วย ไว้ชีวิตด้วยครับ ผมสมควรตาย ผมสมควรตาย ไม่เกี่ยวอะไรกับสำนักศักดิ์สิทธิ์มังกร”
“ต่อหน้าเจ้าเทพ แกก็กล้าเอะอะโวยวาย!”
เกาเจี๋ยตะโกน ต่อยคางของโจวหงจนคลาดเคลื่อน ไม่สามารถพูดได้อีก
คนของสำนักศักดิ์สิทธิ์มังกร กลัวจนฉี่แตกขี้แตก ผู้คนไม่น้อยกลอกตาขาว และกลัวจนหมดสติในทันที
เย่เซิ่งเทียนมองไปทางกู่เห้า
ก่อนหน้านี้กู่เห้าถูกเกาเจี๋ยทำร้ายเกือบตาย ร้องเอะอะรุนแรงเป็นอย่างมาก จะลงมือฆ่าเย่เซิ่งเทียนและเกาเจี๋ย แต่ตอนนี้ เขาเหมือนหนูที่มองเห็นแมว กลัวจนหดตัวอยู่ด้วยกัน ล้มลงกับพื้นแกล้งตาย
เขาหวังแค่ว่า เย่เซิ่งเทียนจะลืมตัวเองไปแล้ว ทางที่ดีไม่ค้นพบตัวเอง
แม่งเอ๊ย!!
เขาบอกตั้งนานแล้ว ถ้าเกิดเจ้าเทพลงมือ เขาจะจากไปเป็นอันดับแรกอย่างแน่นอน!
แต่ว่า ใครจะรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนก็คือเจ้าเทียน!!!
หมิงชุนชิว ไอ้หมาแก่โง่ แกแม่งกลับตายแล้ว กูโดนไอ้โง่อย่างแกทำร้ายตาย!!!
มีเรื่องกับใครไม่มี แกดันมาเรื่องกับเจ้าเทพ กูเป็นผีก็ไม่มีทางปล่อยแกไป!!!
อย่าปล่อยให้กูมีชีวิตอยู่ไม่อย่างนั้น กูจะฆ่าทุกคนในตระกูลหมิงของพวกแก ถ้าไม่ใช่คนโง่อย่างพวกแก กูจะมีจุดจบแบบนี้ยังไง!!
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างกะทันหันว่า: “เจิ้นกั๋วรับคำสั่ง”
เซียวเจิ้นกั๋วเทพสงครามรักษาเมือง และคุกเข่าข้างหนึ่ง: “ผมน้อมรับคำสั่งครับ!”
“คืนนี้ ฉันอยากได้ยินข่าวการทำลายสามเหลี่ยมทองคำ”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างราบเรียบ
