คนอื่นๆต่างก็อึ้งกันไปหมด สีหน้าของพวกเขาดูแปลกไป?
ยัยผู้หญิงดง่คนนี้เป็นใครกัน?
ไป๋เฉินยังไม่ทันได้พูดอะไร หงเสี่ยวเหมยก็จับมือซุนผิงแล้วพูดว่า “พี่ผิง มาด้วยเหรอคะ เพื่อนร่วมชั้นของฉันชอบคุณมากๆ เธอยืนกรานที่จะขอให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักกับเธอ เธอหน้าตาสวยมากๆ จะต้องมีคนชอบแน่ๆค่ะ”
ความหมายของหงเสี่ยวเหมยชัดเจนอย่างมาก เธอกำลังชักชวนให้เกิดเรื่องชู้สาว!!
ไป๋เฉินและคนอื่นๆดูตกตะลึง จนไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมาแล้ว!
เธอกล้าที่จะชักชวนภรรยาของอาจารย์เย่ไปมีเรื่องชู้สาวต่อหน้าอาจารย์เย่งั้นเหรอ??
เธอช่างใจกล้าจริงๆ! กล้ามาก!
ฉันนับถือเธอจริงๆเลย!
หงเสี่ยวเหมยยังคงพูดต่อไปว่า “สามีของเพื่อนร่วมชั้นฉันเป็นแค่คนไม่เอาไหน ไร้ประโยชน์ เป็นแมงดาที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงก็เท่านั้น ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอกค่ะ…”
เธอพูดออกมาเช่นนี้ แต่ว่าไป๋เฉินทนไม่ไหวแล้ว และบรรดาดาราหนุ่มหน้าใหม่ที่เคยดูถูกเย่เซิ่งเทียนเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
เธอหมายความว่ายังไงกัน?
มันไม่ง่ายเลยที่พวกเราจะมีโอกาสมาขอโทษอาจารย์เย่ แล้วเธอมาพูดแบบนี้กับพวกเราหมายความว่ายังไง?เธอตั้งใจจะทำร้ายพวกเรางั้นเหรอ?
โดยเฉพาะซุนผิงที่มีสีหน้าหวาดกลัวมากๆ
เมื่อกี้เธอก็เกือบจะตายอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มาถูกหงเสี่ยวเหมยดึงไว้อีก ทั้งฟังเธอดูหมิ่นอาจารย์เย่ขนาดนี้ แล้วยังฟังหล่อนชักจูงภรรยาของอาจารย์เย่ทำเรื่องชู้สาวอีก!
ให้ตายเถอะ!
พ่องมึง!
เธอคิดว่าฉันน่าอนาถไม่พองั้นเหรอ อยากให้ฉันต้องตายรอบหนึ่งจริงๆใช่ไหม?
เธอมันร้ายจริงๆ ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอมาทำกับฉันแบบนี้!!
เธอกลัวว่าอาจารย์เย่จะไม่ฆ่าฉันหรือว่ายังไง?
ซุนผิงโกรธมาก เตะหงเสี่ยวเหมยที่เอวอย่างแรงทำให้เธอจนล้มหน้าคะมำ และด่าว่า “กล้าดูถูกอาจารย์เย่ เธออยากตายหรือไง? เธอเป็นใคร ฉันรู้จักเธองั้นหรอ?”
เพื่อแสดงความเป็นมิตรต่อเย่เซิ่งเทียน ไป๋เฉินก็ได้เตะหงเสี่ยวเหมยและพูดอย่างโกรธเคือง “บรรยากาศของวงการบันเทิงถูกทำลายก็เพราะคนแบบเธอนี่แหละ อาจารย์เย่เป็นถึงคนระดับไหน ใครให้ความกล้าเธอมาใส่ร้ายท่าน? ภรรยาของอาจารย์เย่สูงส่งมากขนาดไหน ส่วนเธอมันก็เป็นแค่ตัวอะไร ถึงกล้าที่จะมาดูหมิ่นกันแบบนี้!”
อู๋เฟิงอึ้ง มองไปที่ไป๋เฉินและคนอื่นๆอย่างแปลกใจ รู้สึกว่าสถานการณ์ดูผิดปกติ
ทำไมรู้สึกว่าพวกเขาต่างก็กลัวคุณเย่?
เป็นไปได้ไหมที่พวกเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณเย่? แต่มันไม่ควรจะใช่นี่นา
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
หวางซีเดิมทีที่โกรธมาก เมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้ก็อึ้งไป
นั่นคือไป๋เฉินที่เป็นถึงผู้กำกับที่ยอดเยี่ยมเชียวนะ และอีกคนก็คือซุนผิงดาราผู้มีชื่อเสียง พวกเขากลับรู้จักกับเซิ่งเทียน? แล้วยังปกป้องเซิ่งเทียนขนาดนี้?
แต่ทำไมพวกเขาถึงเรียกเซิ่งเทียนว่าอาจารย์เย่?
แล้วเซิ่งเทียนไปทำอะไรมาอีก?
“พอแล้ว อย่าตีแล้ว ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริงๆ”
หงเสี่ยวเหมยกอดศีรษะและร้องไห้ ยิ่งกว่านั้นคือเธอตกใจกลัวมาก!
เธอรู้สึกถึงความน่ากลัว ความกลัวที่มาจากก้นลึกจิตวิญญาณของเธอ!
เพื่อปกป้องเย่เซิ่งเทียน ไป๋เฉินและซุนผิง ถึงขั้นที่ลงมือทำร้ายเธอโดยไม่สนภาพลักษณ์ของตัวเอง!
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เย่เซิ่งเทียนเป็นแค่สามีแต่งเข้าบ้านไม่ใช่เหรอไง? ทำไมไป๋เฉินและซุนผิงถึงกลัวเขาขนาดนั้น!
หงเสี่ยวเหมยตกใจกลัวจนร้องไห้ แต่เมื่อเปรียบเทียบกับความกลัวของเธอแล้ว เธอรู้สึกเสียใจมากกว่า!
ถ้าเมื่อกี้เธอไม่พูดคำพวกนั้นออกมา จากความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหวางซีแล้ว หวางซีต้องช่วยเธอแน่นอน
แม้ว่าตัวเองจะรังเกียจหวางซีมากแค่ไหน แต่หากแค่ทำตัวเป็นปกติ เช่นนั้นก็จะได้ผลประโยชน์อย่างสูง
แต่ตัวเองไม่ได้ทำแบบนั้น!!!
โอกาสที่หายากขนาดนี้ ถูกตัดทิ้งไปด้วยน้ำมือของตัวเอง!
หงเสี่ยวเหมยยิ่งคิดยิ่งเสียใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ เธอคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอความเมตตา “หวางซี ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่ควรพูดแบบนั้นเลย ฉันมันปากไม่ดีเอง ฉันมันไร้ยางอาย เห็นแก่ที่เราเคยเป็นรูมเมทกัน เธอยกโทษให้ฉันเถอะ ให้โอกาสฉันอีกครั้ง ฉันไม่ควรต่อว่าสามีของเธอ ไม่ควรดูถูกเธอ ได้โปรดเธอช่วยขอร้องสามีของเธอให้ยกโทษให้ฉันด้วยนะ ”
หวางซีทนดูไม่ไหวแล้ว เธอกำลังจะพูด เย่เซิ่งเทียนก็พูดขึ้นก่อน “ทำตัวเองทั้งนั้น ซีเอ๋อร์ คนแบบนี้ ไม่คุ้มค่าที่จะให้เธอไปเมตตา”
