Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 547 เขาไม่กลัวตายจริง ๆ เหรอ?
“เมื่อสักครู่ฉันคิดว่าจะไว้ชีวิตแก แต่ตอนนี้แกต้องตาย!”
หลังจากหมอพิษหูชิงหนิวกล่าวประโยคนี้แล้ว ทันใดนั้นพลังสีดำก็แผ่กระจายเต็มรูม่านตาที่ไม่มีตาขาวของเขา
คนที่อยู่ด้านข้างถอยหลังไปสองสามก้าว มันคือก๊าซพิษ!
หมอผีจั่วอู๋เต้าหัวเราะ “ฮ่า ๆ ๆ” เสียงหัวเราะเหมือนเสียงร้องไห้ของผี ซึ่งทำให้รู้สึกน่าลุก “แกแน่มาก แกแน่มากจริงๆ ที่ไม่เห็นฉันจั่วอู๋เต้าอยู่ในสายตา ฉันจะทำให้แกเป็นไม่ได้แม้แต่ผี! ประจวบเหมาะ ช่วงนี้ฉันเพิ่งพัฒนายาสำหรับจิตวิญญาณ และฉันจะใช้แกเป็นหนูทดลอง!”
หมอกู่หวังหลิงรู้สึกโมโหจนตัวสั่น และเขาอดทนมานาน สุดท้ายเขาก็กล่าวออกมาหนึ่งประโยค “รนหาความตาย!”
“แม่งฉิบหาย ตั้งแต่ไหนแต่ไรมีแต่ฉันโก้วหวยที่เหยียดหยามคนอื่นเท่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างแกเหยียดหยาม! และสิ่งที่น่าอัปยศยิ่งกว่าคือแกปฏิบัติกับฉันและเผยชุนชิวเป็นคนประเภทเดียวกัน! เดิมฉันเห็นแก่เข็มเงินชุดนั้น ไว้ชีวิตแก แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว!”
โก้วหวยโกรธจนหนวดเคราสั่น เขาชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียน เดิมทีเขาต้องการพ่นลมออกมา แต่ตอนนี้เขาโกรธมากจนไม่อยากจะพ่นลมออกมาด้วยซ้ำ!
“แน่มาก แน่มาก แก……..”
เจียงหมิงเฉิงกำลังจะพูด แต่ถูกโก้วหวยขัดจังหวะ “แกอยากจะรนหาความตาย งั้นก็ดี ฉันจะทำให้แกสมปรารถนา! ตอนนี้การแข่งขันทักษะทางการแพทย์เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!”
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ผมยังไม่ได้แสดงความคิดเห็น!
ทำไมมักจะละเลยผม?
เพียงเพราะผมเป็นกุมารแพทย์?
แต่ผมก็เป็นหนึ่งในหกหมอเทวดาเช่นกัน!
ผมก็เป็นหนึ่งในคนที่เขาท้าทายเช่นกัน!
ทำไมคุณถึงขัดจังหวะคำพูดของผมล่ะ!
พวกคุณยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?
เจียงหมิงเฉิงรู้สึกอึดอัดใจมาก เมื่อสักครู่ตอนที่เย่เซิ่งเทียนยังมาไม่ถึง ตอนที่พวกเขาสนทนากัน เขาถูกขัดจังหวะเสมอ ซึ่งทำให้เขาเต็มไปด้วยความโกรธ
ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนมาถึงแล้ว เขาต้องการหาความรู้สึกการมีตัวตน แต่เขาถูกคนอื่นละเลยอีกแล้ว!
น่ารังเกียจ!
น่ารังเกียจมาก!
ไม่ถือว่าเขาเป็นคน
ขณะนี้ ทุกคนเริ่มประหม่าพร้อมกัน
ไม่ว่าเย่เซิ่งเทียนจะเผด็จการหรือไม่ก็ตาม ไม่ว่าเขาจะจองหองหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้เขากล้าที่จะท้าทายหกหมอเทวดากล่าวตามตรง เขาเป็นคนใจกล้าจริง ๆ
ทำให้หลายคนรู้สึกชื่นชมเล็กน้อย
ถ้าเปลี่ยนเป็นพวกเขา อย่าว่าแต่ท้าทายทั้งหกคน พวกเขาไม่กล้าท้าทายแม้แต่คนเดียว!
อย่างไรก็ตาม เย่เซิ่งเทียนบ้าระห่ำเกินไปแล้ว บ้าระห่ำจนไม่เห็นหกหมอเทวดาอยู่ในสายตาเลย และคำพูดประโยคนั้นของเขาทำให้หกหมอเทวดาโกรธแล้ว!
พวกเขาคือหกหมอเทวดาระดับสูงของประเทศต้าเซี่ย เป็นหกคนที่เป็นตัวแทนด้านการแพทย์ของประเทศต้าเซี่ย!
เพียงแต่ไม่รู้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะแข่งขันทักษะทางการแพทย์กับหกหมอเทวดานี้อย่างไร? นี่คือช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอยมากที่สุด
เพราะทุกคนรู้ว่าหกหมอเทวดานั้นเก่งมาก แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าพวกเขาเก่งเพียงใด
โดยเฉพาะพฤติกรรมของหมอผีจั่วอู๋เต้า หมอพิษหูชิงหนิวและหมอกู่หวังหลิงนั้นเป็นความลับมาก
มีคนกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า และถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “นายคิดว่าเย่เซิ่งเทียนจะตายแบบไหน? หกหมอเทวดาไม่มีใครธรรมดา ถ้าพวกเขาต้องการฆ่าคน พวกเขามีวิธีฆ่ามากมาย”
“นายเห็นดวงตาของหมอเทวดาหูแล้วหรือยัง? เขาไม่มีตาขาวแล้ว ผมได้ยินมาว่า หมอเทวดาหูทำให้ร่างกายของตนเองกลายเป็นร่างกายที่มีพิษ เขาสามารถใช้พิษอย่างเงียบ ๆ ซึ่งทำให้คนตายไปแล้วยังไม่รู้ว่าตนเองตายอย่างไร?”
“วิชาแพทย์กู่ของหมอเทวดาหวังก็คาดเดาไม่ได้เช่นกัน เขาทำให้ตัวเองกลายเป็นรังกู่ที่น่าสะพรึงกลัว และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพิษกู่ เดิมทีร่างกายเขาเองก็เป็นกู่แล้ว สามารถควบคุมจิตใจของคนได้ตลอดเวลา!”
“เมื่อสักครู่ หมอเทวดาจั่วบอกว่าเขาได้พัฒนายาสำหรับจิตวิญญาณ ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ แต่เท่าที่ผมรู้ วิชาแพทย์ผีหมอเทวดาจั่วนั้นพิเศษไม่เหมือนใคร!”
เมื่อได้ยินข่าวนี้ คนที่อยู่รอบข้างไม่เพียงแค่หายใจแรงขึ้นเท่านั้น แต่ยังรู้สึกประหม่ามากขึ้นอีกด้วย
พวกเขามองเย่เซิ่งเทียนด้วยความสงสัย เจ้าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนี้ใจกล้าขนาดนี้ได้อย่างไร!
เขาไม่กลัวตายจริง ๆ หรือ?
