Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 784 ฉันมาแล้ว
เสี่ยวจ้าวลากหลิวเผิงที่เหมือนหมาตายออกไป และหักขาทั้งสองข้าง และโยนขึ้นรถ คนขับรถของหลิวเผิงตกใจขับรถหนีไป
ภายในสำนักงาน ในเวลานี้หวางซีไร้เรี่ยวแรงเกือบจะหมดสติ
ท่าทีเมื่อสักครู่ แม้แต่เธอเองก็คิดไม่ถึง
เป็นครั้งแรกที่โหดเช่นนี้ สำหรับเธอมันเปลี่ยนไปเยอะมาก มีความกดดันทางจิตใจอย่างยิ่ง
แต่ในใจก็แอบบอกตัวเองว่า “หวางซี เธอจะอ่อนแออีกไม่ได้ เซิ่งเทียนพยายามสู้สุดชีวิต เธอต้องปกป้องครอบครัวที่บ้านให้ดี เชื่อในตัวเอง ไม่ว่าศัตรูตัวร้ายจะมา เธอก็ไล่พวกเขาไปให้ได้! สามีฉันเป็นถึงเจ้าเทพ เธออย่าทำให้สามีขายหน้า!”
แต่ไม่รู้ว่าทำไม หวางซีในเวลานี้ จู่ ๆ ก็อยากร้องไห้ทันที
ไม่ว่าสถานะของเธอจะมีเกียรติแค่ไหน ไม่ว่าตำแหน่งของเย่เซิ่งเทียนจะสูงส่งแค่ไหน ล้วนแล้วก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ
สิ่งที่เธอต้องการ ขอแค่ให้เย่เซิ่งเทียนอยู่อย่างปลอดภัย ครอบครัวอยู่พร้อมหน้ากันอย่างมีความสุข
แต่ว่าตอนนี้ เธอรู้ ว่าเป็นไปไม่ได้แล้ว เซิ่งเทียนไม่มีโอกาสหันหลังกลับแล้ว
เซิ่งเทียนในตอนนี้ ไม่มีวิธีถอย และไม่อาจจะถอยได้เลย
เมื่อถอย ก็ต้องตาย!
ทำได้เพียงเดินไปข้างหน้า!
และเธอ ก็กลายเป็นคนเข้มแข็ง เฉียบขาดและโหดเหี้ยม มีเพียงเท่านี้ ถึงจะสามารถปกป้องครอบครัวนี้ได้ ถึงจะไม่ทำให้เซิ่งเทียนเสียสมาธิได้!
……
ในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนยังไม่ถึงฮุยเถิง กรุ๊ป เวินเฉินโทรศัพท์มา รายงานสถานการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นในบริษัทหัวหยวน
สีหน้าของเย่เซิ่งเทียนมืดหม่นอย่างเห็นได้ชัด!
ฮุยเถิง กรุ๊ป เป็นอะไรที่ไร้ระเบียบ ไร้การควบคุม ทำชั่วได้ตามอำเภอใจ
จะรีบร้อนรนหาที่ตายขนาดนี้เลยเหรอ?
มารังแกซีเอ๋อร์ถึงที่!
ถ้าไม่ฆ่าพวกแก ก็จะรู้สึกผิดที่ซีเอ๋อร์ตบหน้าไปครั้งนั้น!
แต่ว่า เย่เซิ่งเทียนก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ว่าครั้งนี้หวางซีจะแข็งแกร่งขนาดนี้ และมีกลวิธีมากมาย
เพียงแค่ แค่หักขาก็ถือว่าลงโทษหลิวเผิงอ่อนไปหน่อย หากจะเชือดไก่ให้ลิงดู ก็ต้องเอาไก่มาฆ่า
แต่ว่า หวางซีทำได้ถึงขั้นนี้ ก็เหนือความคาดหมายของเย่เซิ่งเทียนแล้ว
ซีเอ๋อร์ที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ ถึงจะเป็นสิ่งที่เขาหวังไว้ ถึงจะไม่ถูกใครรังแก!
เขาเย่เซิ่งเทียน เป็นเจ้าเทพแห่งการฆ่า!
ภรรยาของเขา ถ้าไม่โหดร้าย จะนับว่าเป็นสามีภรรยาที่กลมเกลียวกันได้ยังไง?
“ในเมื่อซีเอ๋อไม่อาจฝืนทนที่จะเอาชีวิตต่ำช้าของแก งั้นฉันจัดการเองละกัน!”
เดิมที เย่เซิ่งเทียนก็ไม่ได้คิดจะปล่อยคนเลวเหล่านั้นของฮุยเถิง กรุ๊ปไปอยู่แล้ว และสิ่งที่หลิวเผิงทำ มันเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้กับไฟของเย่เซิ่งเทียนอย่างไม่ต้องสงสัย ทำได้เพียงเร่งการตายของฮุยเถิง กรุ๊ปเท่านั้น!
ในเวลานี้
ฮุยเถิง กรุ๊ป หลิวเผิงถูกพาตัวเข้าไปในสำนักงานของประธานเถียนปิน
เถียนปินตะลึง ถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? ใครเป็นคนทำ? ช่างกล้ามากนะ กล้าหักขาทั้งคู่ของนาย!”
เสียงอันเจ็บปวดของหลิวเผิงได้เปลี่ยนไป และเขาพูดอย่างเดือดดาลว่า “หวางซี ยอดฝีมือคนหนึ่งข้างกายของเธอ และเธอสั่งให้หักขาของผม!”
“หวางซีเหรอ?”
เถียนปินตกตะลึง ยิ้มเยาะและพูดว่า “เดิมที ฉันอยากจะให้โอกาสเธอสักหน่อย ไม่คิดว่ายัยสารเลวนั่นจะมองข้ามความหวังดีของผู้อื่น งั้นฉันก็ไม่ต้องเสแสร้งทำตัวเป็นคนดีแล้ว! เหล่าหลิว ฉันจะให้คนพานายไปส่งโรงพยาบาล ฉันจะช่วยนายชำระแค้นให้เอง! หวางซีก็เป็นสาวสวยที่งดงามหยาดเยิ้ม จะยกโทษให้เธอง่ายๆได้ยังไง ฉันจะเก็บเธอไว้ให้นาย รอให้นายหายดีแล้วก็ค่อยๆเล่นงานเธอ”
ในเวลานี้ ร่างกายของหลิวเผิงที่กำลังเจ็บปวดแทบจะเลอะเลือนแล้ว เสี่ยวจ้าวลงมือไม่เบา ไม่เพียงแต่หักขาทั้งคู่อย่างง่ายดาย ทำจนกระดูกขาของหลิวเผิงแทงทะลุผิวหนัง จนโผล่ออกมาให้เห็น
สภาพบาดเจ็บอันน่าสยดสยอง เห็นแล้วทำให้คนรู้สึกน่ากลัวอย่างยิ่ง
เขาเจ็บปวดจนแทบจะหมดสติแล้ว และเขาก็เป็นคนหนึ่งที่โหดเหี้ยม เดิมทีคนขับรถจะพาเขาไปส่งที่โรงพยาบาลโดยตรง
ในตอนนั้นเขามีสติมากกว่านี้ คิดว่าถ้าเป็นเช่นนี้ ผลงานของขาทั้งสองข้างของตนก็ลดลงไปครึ่งหนึ่ง ครั้นแล้วก็ให้คนขับรถพาเขามาที่บริษัท
เป้าหมายก็เพื่อให้เถียนปินเห็นอาการบาดเจ็บของเขา เพื่อให้ตัวเองได้รับผลประโยชน์สูงสุด!
แต่เขาประเมินค่าการคุมสติของตัวเองสูงไป ในตอนนี้เขาเจ็บปวดจนแทบจะหมดสติแล้ว มันวุ่นวายจนยุ่งเหยิงไปหมด แม้แต่เรื่องที่หวางซีเป็นภรรยาของเจ้าเทพเขาก็ลืมบอกเถียนปิน
ในเวลานี้ เถียนปินก็ตะโกนว่า “คนข้างนอกเข้ามา ไปเรียกพวกเพื่อนๆมา ให้ไปทำลายบริษัทหัวหยวน!”
และในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนก็ค่อยๆเดินเข้ามา พูดเบาๆว่า “แกไม่ต้องไปหรอก ฉันมาแล้ว”
