Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 822 “เทียน”
“บัดซบ ใครแม่งกล้าตบตีลูกชายฉัน?”
บราวน์เฒ่าพาคนลงจากเฮลิคอปเตอร์ ถือปืนเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่ดุดัน บนตัวของเขามีออร่าของนักเลง
ผู้ที่สามารถเป็นพ่อค้าอาวุธได้ ล้วนแล้วเป็นพวกที่ไม่กลัวตาย
ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไป เพียงแค่รัศมีของเขาก็สามารถทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้
ล็อกรีบตะโกนบอกบราวน์เฒ่าว่า “พ่อ ช่วยผมด้วย อย่าปล่อยไอ้ผิวเหลืองคนนี้ไป”
เย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ดูดบุหรี่เสร็จพอดี ดีดบุหรี่เบาๆ เสียงแปะดังขึ้น ก้นบุหรี่พุ่งออกไปโดนหน้าของบราวน์เฒ่า
บราวน์เฒ่าปิดหน้าด้วยความเจ็บ เมื่อเขามองเห็นใบหน้าของเย่เซิ่งเทียนอย่างชัดเจน ทันใดนั้นก็สั่นไปทั้งตัว ท่อนล่างรู้สึกร้อนผ่าว ของเหลวสีเหลืองก็ไหลลงมาตามขา ไหลหยดลงบนพื้น
ฉี่ราดแล้ว!
บราวน์เฒ่าตกใจกลัวจนฉี่ราด!
เขารู้สึกว่าวิญญาณของตนราวกับว่าหลุดลอยออกจากหัวไปแล้ว
ทำไมถึงเป็นไอ้ปีศาจคนนี้!
บัดซบ!
ควรทำยังไงดี?
ไม่กี่ปีก่อนไอ้ปีศาจคนนี้สังหารนักฆ่าทั้งหมดในอันดับนักฆ่าของโลก จนถึงตอนนี้รายชื่อนักฆ่าล้วนว่างเปล่า
ไม่มีนักฆ่าคนใดกล้าอยู่ในอันดับ
และก็ไม่มีคุณสมบัติด้วย
เนื่องจากปีศาจคนนี้ไม่ได้อยู่ในอันดับนักฆ่า คนอื่นๆก็ไม่มีคุณสมบัตินั้น
เทียนราชาแห่งนักฆ่าตัวจริง!
เมื่อเห็นบราวน์เฒ่า เย่เซิ่งเทียนก็อดหัวเราะไม่ได้
ไม่คิดว่าจะเป็นคนๆนั้นที่ตนเคยปล่อยไปในตอนนั้น
การประเมินจบการศึกษาของตัวเองในตอนนั้นคือการได้เป็นราชาแห่งนักฆ่า เขาตั้งชื่อเล่นให้ตัวเองว่าเทียน
ตอนนั้นเขายังไม่ได้สวมหน้ากากซุนหงอคงที่แม่ทิ้งไว้ให้เป็นมรดก แต่คนที่เคยได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขามีไม่ถึง 10 คน ส่วนคนอื่นๆต่างก็ตายกันหมด
ต่อมาขณะที่เขากลับมายังกองทัพ และสวมหน้ากากซุนหงอคง ทันใดนั้นก็กลายเป็นว่ามีชื่อเสียงอันโด่งดังของเจ้าเทพแห่งประเทศต้าเซี่ย!
ฟุ่บ!
เย่เซิ่งเทียนยังไม่ทันพูด บราวน์เฒ่าก็คุกเข่าลง บนใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“พ่อ?”
ล็อกตกตะลึง
พ่อเป็นอะไรไป?
พอมาถึงก็คุกเข่าให้คนเขาแล้ว?
ล็อกรู้สึกถึงความสั่นสะเทือนจากภายในหัวใจ คนที่ทำให้พ่อเขาหวาดกลัวได้ขนาดนี้ มีไม่กี่คน
นี่ยังอยู่ภายในขอบเขตของตระกูลบราวน์ของพวกเขา!
เขาเพิ่งรู้ตัว ว่าตัวเองได้ล่วงเกินสิ่งใดไว้!
อีกฝ่ายไม่พูดอะไรสักคำ พ่อของเขาก็คุกเข่าแล้ว
แม้ว่าประธานรัฐสภาประเทศอเมจะมาก็ตาม ด้วยตัวตนของพ่อเขาในวันนี้ ก็อาจจะไม่กลัวขนาดนี้ก็ได้
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ เขารู้สึกว่าพ่อเขาเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง!
ถูกต้อง ก็เหมือนสุนัขขี้กลัวตัวหนึ่งที่ตกใจกลัว!
คนๆนี้คือใครกันแน่?
เฒ่าบราวไม่สนใจลูกชายของตัวเอง คุกเข่าลงและคลานเข่าไปตรงหน้าเย่เซิ่งเทียน พูดอย่างตัวสั่นงันงกว่า “เทียนผู้สูงส่ง ผู้รับใช้ของท่านไรท์ บราวน์ ทำตามคำสั่งของท่าน”
อะไรกัน?
ฉันได้ยินว่าไงนะ?
พ่อฉันบอกว่าตัวเองคือผู้รับใช้ของเขางั้นเหรอ?
ดูเหมือนว่าล็อกจะลืมความเจ็บปวดไปแล้ว มองฉากนี่อย่างตกตะลึง
อย่าว่าแต่เขาเลย แม้แต่จ้านอู๋ซวงต่างก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ใบหน้าสับสนมึนงง
ตัวตนนักฆ่า เย่เซิ่งเทียนไม่เคยบอกพวกเขามาก่อน นั่นเป็นเพียงเรื่องที่เขาทำหลังจากที่เขาได้รับการอบรมสั่งสอนจากตาเฒ่าหลิน 1 เดือน
เป็นการปลุกเลือดครั้งแรกของเขาด้วย
“พวกเราก็ถือว่าเป็นเพื่อนเก่าแก่กัน เพียงแค่ฉันคิดไม่ถึงว่าจะได้เจอกันด้วยวิธีนี้”
เย่เซิ่งเทียนหัวเราะ แต่บราวน์เฒ่ากลับสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“ไม่ต้องกลัวฉันขนาดนั้นหรอก ครั้งนี้ไม่ฆ่าคุณ แต่ลูกชายของคุณมายั่วยุฉัน ต้องชดเชย”
เมื่อได้ยินคำนี้ บราวน์เฒ่ารีบพยักหน้าซ้ำๆ “ใช่ๆๆ ฉันจะต้องชดเชยแน่นอนๆ เชิญท่านบอกจำนวนมาได้เลย”
เย่เซิ่งเทียนพูดเบาๆ “ตระกูลบราวน์ของพวกคุณมีสมบัติมีมากกว่าสามหมื่นล้าน งั้นก็จ่ายมาสองหมื่นล้าน อู๋ซวง เอาเลขบัญชีให้เขา”
พูดจบ เย่เซิ่งเทียนก็ไม่สนใจว่าเขาตอบตกลงหรือไม่ ก็เดินออกจากสนามบิน
จ้านอู๋ซวงรีบนำเลขบัญชีให้บราวน์เฒ่า และรีบตามไป
สองหมื่นล้าน!
บราวน์เฒ่าเจ็บใจอย่างมาก!
แต่ถ้าไม่ให้ งั้นทั้งตระกูลก็จะถูกกำจัดจนสิ้น!
เขาเชื่อว่า “เทียน” เป็นคนที่ทำได้อย่างที่พูด
“พ่อ? ผม……”
ล็อกยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกบราวน์เฒ่าตบหน้าไปหนึ่งฉาด ดุด่าอย่างโหดเหี้ยมว่า “แกมันไอ้เลว! ใครก็ได้มานี่หน่อย พาเขาไป ฉันจะหักขาอีกข้างหนึ่งเอง!!!”
