Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 907 เป็นลม
“ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณพวกคุณที่มาร่วมงานศพของพ่อฉันได้”
เย่เซิ่งเทียนพยายามยิ้ม
แต่ใครๆก็ต้องมองออก รอยยิ้มนี้ของเขาฝืนใจมากแค่ไหน
เห็นเย่เซิ่งเทียนเป็นเช่นนี้ ทุกคนต่างก็ถอนหายใจกันอยู่ในใจ
เย่เซิ่งเทียนในเมื่อก่อน บ้าอำนาจและพูดจาเฉียบขาด ขณะที่เจตนาฆ่าพรั่งพรูออกมา บนร่างกายเต็มไปด้วยสัมผัสของคาวเลือดบางๆ
แต่เย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ สีหน้าและนัยน์ตาที่เปิดเผยเต็มไปด้วยความเหี่ยวเฉา แม้แต่จะพูดจาก็เหมือนจะท้อใจ
มองดูเย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ กู่ฉิงฉิงรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างบอกไม่ถูก
ตอนแรกที่เขาได้พบเย่เซิ่งเทียน ไม่ได้เป็นเช่นนี้เลย
เย่เซิ่งเทียนในตอนนั้น มีความเด็ดขาด กระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวา
เหมือนดาบที่ไม่มีฝัก
แต่เย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ ก็เหมือนกับคนที่ล้มเหลวก็ผิดหวังห่อเหี่ยวใจ เผยให้เห็นความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าไปทุกที่
กู่ฉิงฉิงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี ยิ่งไปกว่านั้น หวางซีภรรยาของเย่เซิ่งเทียนก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้ว่าจะเป็นห่วงแค่ไหน มันก็ไม่เหมาะสมที่เธอจะพูดออกมา
สุดท้าย เจอคนที่ใช่ในเวลาที่ผิด
กู่ฉิงฉิงในเมื่อก่อน หัดเรียนรู้ทุกอย่างตามหยางจิ้ง เหมือนทอมบอย
แต่หลังจากที่ได้เจอเย่เซิ่งเทียน เธอก็เริ่มระวังการแต่งตัวของตัวเอง
เสื้อผ้าก็เริ่มมีความเป็นผู้หญิง และรู้จักแต่งหน้าเบาๆอีกด้วย
แต่สุดท้าย ผิดเวลาเสียแล้ว
“คุณไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะ ฉันดูแลตรงนี้เอง”
หวางซีกล่าวเบาๆ
เหมือนมีดกรีดหัวใจ
ในฐานะที่เป็นภรรยาของเย่เซิ่งเทียน เธอรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวของสามีได้มากที่สุด
“ฉันไม่เป็นไร”
เย่เซิ่งเทียนตบไหล่ของเธอ ให้เธอไม่ต้องเป็นกังวล
ไฉจวิ้นวิ่งเร่เข้ามาขอโทษเย่เซิ่งเทียนโดยเฉพาะ เมื่อก่อนเขาและเย่เซิ่งเทียนได้เจอกันบ่อยครั้ง และทุกครั้งก็มักจะถูกทุบตี
ตอนแรกๆเขายังคิดที่จะแก้แค้นเอาคืน ต่อมาเขาก็ยิ่งรู้สึกแปลกๆมากขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากที่ได้รู้ว่าเย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ ก็ตกใจจนไม่กล้าออกจากบ้านอีกเลย
ครั้งนี้อาศัยงานศพของพ่อเย่เซิ่งเทียน มาขอโทษโดยเฉพาะ
“เย่เซิ่งเทียน เมื่อก่อนฉันล่วงเกินคุณมากแค่ไหน ยังหวังว่าคุณที่เป็นผู้ใหญ่ไม่ถือสาผู้น้อย ถือว่าฉันเป็นลมก็แล้วกัน ฉันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่แน่นอน จะไม่ยโสโอหังอีกแน่นอน”
ไฉจวิ้นพูดอย่างนอบน้อมถ่อมตน
เปาจี้จู่ที่อยู่ข้างๆอ่อนแอจนเบ้าตาจมลึก และถุงใต้ตาบวม และในขณะนี้เขาก็พูดไปด่าไป ”อย่ามาเพียงแค่พูดอะไรที่น่าฟังเลย มาทำให้เป็นจริงเถอะ ฉันว่านะไฉโก่ว ไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้พี่เทียนของฉันสุขภาพไม่ดีน่ะ? ส่งเงินมาสักกี่พันล้านเพื่อบำรุงร่างกายหน่อย ไม่อย่างนั้นคุณจะขอโทษทำบ้าอะไร”
“อย่าพูดจาไร้สาระ”
เย่เซิ่งเทียนจ้องมองเพลย์บอย และพูดว่า”ไม่ต้องไปฟังเขาพูด เรื่องเมื่อก่อนฉันไม่เคยเอามาใส่ใจอยู่แล้ว คุณเองก็ไม่เคยทำเรื่องอะไรที่มันล้ำเส้นสักหน่อย ไม่ต้องมาขอโทษฉันหรอก”
ได้ยินคำนี้ ไฉจวิ้นโล่งใจ แม้ว่าเมื่อสักครู่พ่อเขากล่าวขอโทษไปครั้งหนึ่งแล้วก็ตาม แต่เขาไม่ได้ยินกับหู จึงรู้สึกไม่แน่ใจมาตลอด
เปาจี้จู่กอดคอไฉจวิ้นและพูดว่า “ไฉโก่ว พี่เทียนของฉันพูดแบบนี้เพราะพี่เทียนเป็นคนใจกว้าง หรือว่าคุณจะไม่แสดงออกอะไรเลยงั้นเหรอ? บริษัทพี่สะใภ้ของฉันหวางซีเพิ่งเริ่มกิจการ คุณต้องลงทุนฟรีๆสินะ?”
ไฉจวิ้นด่าทั้งชั่วโคตรของเพลย์บอยอยู่ในใจไปรอบหนึ่ง ไอ้เวรนี้ ตั้งแต่มีความสัมพันธ์กับเจ้าเทพเย่ นับวันก็ยิ่งกำเริบเสิบสาน
องค์กรลูกผู้ดีมีเงินอะไรนั่นของเขา ช่วงนี้กำเริบเสิบสานอย่างมาก
แม้ว่าในใจจะด่าเช่นนี้ แต่ในความจริงเขาอิจฉาความสัมพันธ์ของเปาจี้จู่และเย่เซิ่งเทียนเป็นอย่างยิ่ง
เขายังอยากจะเข้าร่วมกลุ่มเพลย์บอยอะไรนั่นของเปาจู่จี้ เมื่อก่อนเขาดูถูกสิ่งที่เปาจู่จี้สร้างขึ้นมา ระดับโลวคลาสเกินไปจริงๆ
ไฉจวิ้นรีบพูดว่า”พี่เปาคุณตัดสินใจก็ได้แล้ว ทางฝั่งฉันไม่มีปัญหาอะไร……”
เมื่อเห็นว่าไฉจวิ้นจะโดนโกหกจนเป็นคนโง่แล้ว เย่เซิ่งเทียนก็ไม่ไปยุ่ง
สามารถโกหกคนกลุ่มใหญ่ขนาดนี้ได้ ก็เป็นความสามารถของเพลย์บอย ขอเพียงแค่ไม่ล้ำเส้นเกินไป เขาก็ไม่เข้าไปยุ่ง
เย่เซิ่งเทียนยังจะเข้าไปทักทาย แต่จู่ๆก็รู้สึกเวียนหัว และล้มลงกับพื้น
“เซิ่งเทียน”
“พี่เทียน”
อีกฝั่งหนึ่งหวางซีกำลังทักทายคนอื่นอยู่ เป็นห่วงสุขภาพของเย่เซิ่งเทียนมาตลอด หันมามองทางนี้เป็นครั้งเป็นคราว
เมื่อเห็นเย่เซิ่งเทียนเป็นลม ก็ตื่นตระหนกทันที และรีบวิ่งเข้ามา
เดิมทีเปาจี้จู่กอดคอและหลอกลวงไฉจวิ้น เมื่อเห็นฉากนี้ ก็ผลักไฉจวิ้นออก และพุ่งเข้าไป
