บัญชามังกรเดือด บทที่ 206 จนตรอก
มารวมทั้งหมดหกคัน แบ่งเป็นบีเอ็มดับเบิ้ลยูสองคัน อาวดี้สามคัน เบนซ์แกรนจีหนึ่งคัน
สีสันตัวถังเต็มไปด้วยความกระแดะ
คนขับวัยรุ่นมาก ใส่แบรนด์เนมทั้งตัว มองแวบเดียวก็รู้ทันทีว่าเป็นทายาทเศรษฐี
ที่นั่งข้างคนขับของพวกเขาทุกคน ต่างก็พาหญิงสาววัยรุ่นที่แต่งตัวห่มน้อยนุ่งน้อย มองดูเหมือนกับเน็ตไอดอล
นึกไม่ถึงว่าที่ริมหาดหินรก จะเล่นออฟโรดกันขึ้น
พวกเขาเปิดเพลงเร้าใจ กรี๊ดกร๊าดโวยวาย เหยียบคันเร่ง ขับข้ามหาดหินรกครั้งแล้วครั้งเล่า
ต่อมา รถทุกคันล้อมกันเป็นวงกลมวงหนึ่ง โดยมีเบนซ์แกรนจีสีชมพูเป็นจุดศูนย์กลาง
ในที่สุดคนกลุ่มหนึ่งก็พากันปีนไปถึงหลังคารถ นำลำโพงที่แต่งใหม่ปรับไปเสียงดังสุด เริ่มเต้นดิสโก้
แต่ละคนบิดตัวอย่างบ้าคลั่ง สะบัดเส้นผม ผู้ชายโอบเอวของหญิงสาวเอาไว้ ทำท่าทางที่เกินมาตรฐานมากมายหลายแบบ
ภายใต้ความคึกคัก ปากก็กรีดร้องเสียงแหลม
ด้วยเสียงที่ดังอื้ออึง ทำให้ปลาในแม่น้ำหนีไปไกล ฉินเทียนตกอยู่พักใหญ่ก็ตกไม่ได้เลยสักตัว
เขาเองก็หมดคำจะพูดอยู่ครู่หนึ่ง
ใจอยากจะไปจัดการ ในที่สุดก็ยังคงอดทนเอาไว้ได้ ด้วยสถานะของเขา ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปโต้เถียงกับทายาทเศรษฐีเอ้อระเหยลอยชายพวกนั้น
เขาสะกดอารมณ์ไว้ คิดว่าอีกประเดี๋ยว ถ้าหากยังตกปลาไม่ได้ ก็จะเก็บสิ่งของกลับไป
เวลานี้ หญิงสาวที่สวมกระโปรงสั้นมากๆที่อยู่บนหลังคารถเบนซ์แกรนจีคนนั้น ทันใดนั้นก็กล่าวขึ้นเสียงดัง: “ดอกคาโนล่าทางนั้นสวยงามมาก”
“หลี่เฉียง คุณไม่ใช่บอกว่าชอบฉันหรือ?”
“ถ้าหากคุณสารภาพรักกับฉันในทุ่งดอกคาโนล่า วันนี้ฉันจะตอบรับคุณ”
“อ้อ!”
“เวยเวยคนสวยเอ่ยปากพูดแล้ว! วันนี้คุณชายหลี่ดวงดีจริงๆ!”
“พี่หลี่สู้ๆนะ!”
“เวยเวยเป็นเน็ตไอดอลคนดังที่มีผู้ติดตามเป็นล้านๆคน!”
“วันนี้จะต้องคว้าตัวเธอมาให้ได้!”
“สารภาพรักกลางทุ่งคาโนล่า โรแมนติกจังเลย!”
ชายหนุ่มหญิงสาวบริเวณรอบๆเริ่มตะโกนขึ้น
หลี่เฉียง ก็คือเจ้าของรถเบนซ์แกรนจี เวยเวยเน็ตไอดอลคนนี้ เขาตามจีบมานานแล้ว
แต่ทว่าเวยเวยกลับแสร้งทำเป็นจิตใจดีงามคุณธรรมสูงส่ง มักจะรักษาระยะห่างกับเขาเอาไว้เสมอ
ตอนนี้เมื่อได้ยินประโยคนี้ เขากล่าวเสียงดัง: “นั่นไม่มีปัญหา!”
“ขึ้นรถ!”
เขาลงมาจากหลังคารถ เข้าไปนั่งที่นั่งคนขับอีกครั้ง เวยเวยก็นั่งที่นั่งข้างคนขับเช่นกัน
เครื่องยนต์ติดขึ้น ราวกับสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ที่กำลังคำราม ขับมุ่งหน้าไปยังทุ่งดอกคาโนล่า ชายหนุ่มนี้ นึกไม่ถึงว่าจะขับเข้าไปตรงๆ
“คุณชายหลี่สุดยอด!”
“รีบสารภาพรัก! พวกฉันอยากจะได้ฟังคำประกาศความรัก!” ทายาทเศรษฐีที่เหลือทั้งหลาย ยืนตะโกนเชียร์ให้กำลังใจอยู่บนหลังคารถ
รถเบนซ์แกรนจีเข้าไปในไร่ดอกคาโนล่า เสียงของเครื่องยนต์ก็เปลี่ยนไป
เนื่องจากด้านล่างเป็นดินโคลน รถพลิกดินก้อนดินโคลนขึ้น เห็นได้ชัดว่าเปลืองแรงเล็กน้อย
หลี่เฉียงไม่สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด เขาเหยียบคันเร่งอย่างดุเดือดรุนแรง รถมีควันดำพวยพุ่ง มุ่งหน้าใกล้เข้าไปตำแหน่งใจกลาง
หลังจากนั้น คว้าดอกคาโนล่ากำใหญ่ติดมือมาด้วย แล้วก็ปีนขึ้นบนหลังคารถ
เวยเวยก็ปีนขึ้นบนหลังคารถเช่นกัน ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหนาว หรือว่าเป็นเพราะตื่นเต้น ใบหน้าแดงก่ำ สั่นเทาเล็กน้อยไปทั้งตัว
แต่ว่า ภายใต้ดอกคาโนล่าทั้งผืนที่เสริมให้โดดเด่น เธอยืนอยู่บนหลังคารถอย่างสวยงาม มองจากที่ไกลไกล ยังมีกลิ่นอายเทพอยู่นิดหน่อยจริงๆ
“เวยเวย เป็นแฟนกับผมเถอะ!”
“ผมยอมรับว่าเมื่อก่อนผมกากมาก เคยคบกับผู้หญิงมามากมาย แต่ว่าสำหรับผมแล้วพวกเธอ ก็เป็นเพียงคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต”
“จนกระทั่งได้พบกับคุณ หัวใจผมหวั่นไหวจริงๆ”
“ผมอยากแต่งงานกับคุณ!” สองมือของหลี่เฉียงถือดอกคาโนล่าเอาไว้ คุกเข่าข้างหนึ่งลงบนหลังคารถ
“พระเจ้า คุณชายหลี่หัวใจหวั่นไหวจริงๆแล้ว!”
“นึกไม่ถึงว่าเขาจะขอเวยเวยแต่งงาน!”
“เวยเวย ยังไม่รีบตอบรับเขาอีก! ต่อไปเธอก็จะเป็นสะใภ้ตระกูลหลี่แล้ว!” ทายาทเศรษฐีที่อยู่บนรถด้านนอก ตะโกนแทบจะขาดใจ
เวยเวยมองดูหลี่เฉียงที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า กล่าว: “คุณรับรอง ว่าจะรักฉันเพียงคนเดียวตลอดไปหรือไม่?”
“แน่ใจว่าจะไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นที่เคยคบหากับคุณก่อนหน้านี้ ที่ถูกคุณถีบหัวส่งแบบนั้น?”
หลี่เฉียงกล่าวอย่างฮึกเหิม: “ผมรับรอง!”
“เวยเวย คุณได้โปรดเชื่อใจผม!”
“ผมรักคุณ ผมต้องการจะอยู่กับคุณไปชั่วชีวิต!”
“ว้าว!”
“เป็นการสารภาพรักที่น่าประทับใจจริงๆ!”
“นี่คือคำบอกรักที่ประทับใจที่สุดที่ฉันได้ยินมาในปีนี้!”
เวยเวย ยังรออะไรอีก?” พวกผู้หญิงที่เหลือที่อยู่บนหลังคารถ ตื่นเต้นจนดวงตามีดวงดาวโผล่ออกมา
เวยเวยสูดหายใจเข้าลึกๆ กล่าว: “ได้ ฉันตอบรับคุณ!”
หลี่เฉียงลุกขึ้นยืน นำเวยเวยโอบกอดเข้ามาในอ้อมอกอย่างตื่นเต้น
ทายาทเศรษฐีอีกสองสามคน หยิบดอกไม้ไฟหลายหมื่นอันออกมาจากรถ ฉีดพุ่งใส่พวกเขา
ทันใดนั้น ผีเสื้อหลากหลายสีสันก็บินขึ้นเต็มท้องฟ้า ฉากนี้ ช่างโรแมนติกอยู่หน่อยๆ
“คุณชายหลี่ยินดีด้วย! เวยเวยยินดีด้วย!”
“อยู่ด้วยกันตลอดไป!”
หญิงสาวสองสามคนกล่าวด้วยความตื่นเต้น: “ไม่ได้ ฉันก็อยากได้การสารภาพรักที่โรแมนติกแบบนี้เหมือนกัน!”
“คุณยังไม่ได้สารภาพรักอย่างเป็นทางการกับฉันเลยนะ? ตอนนี้ฉันอยากให้คุณสารภาพรักกับฉัน!”
“คุณรีบพูดซิ!”
“ฉันต้องการให้คุณพูดว่า รักฉันชั่วชีวิต!”
ภายใต้การร้องขอของพวกเธอ คุณชายทายาทเศรษฐีสองสามคนนั้นเลียนแบบท่าทางของหลี่เฉียง ก็วิ่งไปเก็บดอกคาโนล่า คุกเข่าบนหลังคารถสารภาพรัก
หลังจากนั้น พวกเขาก็เปิดเพลง เริ่มต้นการเฉลิมฉลองขึ้นมา
เสียงอึกทึกครึกโครมที่หูแทบจะหนวก ทำให้ฉินเทียนอดทนเอาไว้ไม่ได้แล้วจริงๆ เขาเตรียมที่จะเก็บสิ่งของแล้วออกไป
ทันใดนั้น ในที่ไกลๆ ชายชราคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างร้อนอกร้อนใจ
“พวกเธอทำอะไร?”
“ชายหาดแม่น้ำไม่อนุญาตให้เล่นออฟโรด จะทำลายธรรมชาติ ไม่รู้หรือ?”
“พวกเธอยังสร้างขยะจำนวนมากมายขนาดนี้!”
“พระเจ้า คิดไม่ถึงว่ายังนำรถขับเข้ามาในไร่ดอกคาโนล่าของฉัน ยังไม่รีบออกมาอีก!”
“วันนี้ไม่ชดใช้เงิน เรื่องนี้ไม่จบแน่!”
ชายชราเป็นชาวไร่ที่อยู่ละแวกนี้ การปรับปรุงชายหาดแม่น้ำ ที่ดินถูกยึดคืน พวกเขาก็กลายเป็นคนปกป้องแม่น้ำ
โดยทั่วไปคนจำนวนมากที่มาตกปลา เหมือนกับฉินเทียนแบบนี้ ไม่ทำอะไรเสียหาย ชายชราก็ไม่ได้ขัดขวาง
แต่ว่า หลี่เฉียงและคนอื่นๆเพื่อหาความเร้าใจ ขับรถขวางร่องน้ำเอาไว้
ที่เลยเถิดยิ่งกว่านั้นคือ เขานำรถขับเข้ามาในไร่ดอกคาโนล่า ทุกที่ที่ขับผ่าน กลายเป็นรกยุ่งเหยิงทั้งหมด
ดอกคาโนล่าเหล่านั้นสุกเต็มที่แล้ว เมื่อเห็นว่าสามารถเก็บเกี่ยวนำไปสกัดน้ำมันได้แล้ว
เมื่อเห็นว่าถูกทำลายจนกลายสภาพกลายเป็นแบบนี้ ชายชราก็ตาแดงเจ็บปวดหัวใจ
เผชิญหน้ากับชายชราที่กระหืดกระหอบ แท้ที่จริงแล้วทายาทเศรษฐีเหล่านั้นก็ไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด
“ตาแก่ ก็แค่เงินไม่ใช่หรือ? คุณชายแบบพวกเราขาดทุกอย่าง แต่ว่าไม่ขาดแค่เงิน”
“เงินพวกนี้ให้แก เอาไปแล้วรีบไสหัวไป!”
“อย่าได้รบกวนอารมณ์อันสนุกสนานของพวกเรา!”
“วันนี้เป็นงานสารภาพรักขนาดใหญ่แห่งศตวรรษ!”
พวกเขาต่างพากันควักธนบัตรออกมาจำนวนหนึ่ง โยนลงไปบนพื้น
หลังจากนั้น ก็ไม่สนใจการขัดขวางของชายชราอีกต่อไป สนุกสนานอย่างสุดเหวี่ยงของพวกเขาต่อไป
มีชายหนุ่มคนหนึ่ง วิ่งไปคว้าดอกคาโนล่ากำใหญ่ ต่อหน้าต่อตาของชายชรา
เขาโยนดอกไม้ขึ้นไปบนอากาศ นึกไม่ถึงว่าจะเล่นนางฟ้าโปรยดอกไม้
“สวยมากเลย!”
“ฉันก็อยากได้! ฉันก็อยากเป็นนางฟ้าดอกไม้!”
“เร็วไปเด็ดมาเพิ่มอีกหน่อย!”
ภายใต้การยุยงของหญิงสาว ชายหนุ่มทั้งหลายก็ไปเด็ดดอกคาโนล่ามาเพิ่มอีก
ชายชรายิ่งขัดขวาง พวกเขาก็ยิ่งมีอารมณ์สนุกสนานมากขึ้น
ถึงแม้ว่าจะพูดตามหลักเหตุผล เงินเหล่านั้นที่พวกเขาโยนมาให้เมื่อครู่นี้ แท้ที่จริงเพียงพอกับการชดใช้ความเสียหายแล้ว แต่ว่า จะรังแกคนมากเกินไปแล้ว!
“พวกเธอเด็กเหล่านี้ ผู้ใหญ่ที่บ้านหาเงินมาได้ง่ายดายนักหรือไง? พวกเธอถึงสิ้นเปลืองขนาดนี้!”
“จะมากเกินไปแล้วจริงๆ!”
“เรียกผู้ใหญ่ครอบครัวของพวกเธอมา ฉันจะต้องคุยกับเขาให้ดีดี!” ชายชราโมโหจนสั่นเทาไปทั้งตัว
เขาจับแขนของชายหนุ่มคนหนึ่งเอาไว้ ไม่ยอมปล่อย
