ตอนที่ 566 วิญญาณระบบ ความสยดสยองขั้นสูงสุด!
[ติ๊ง!]
เมื่อลายประทับแห่งความตายกำลังประทับลงอย่างสมบูรณ์ เสียงแจ้งเตือนของระบบพลันดังขึ้นในสมองของหนิงฝาน
ทันทีที่เสียงดังออกมา พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่กำลังจะบดขยี้ร่างกายและวิญญาณเซียนของเขาก็ชะงักค้างทันที!
ไม่เพียงแต่พลังของจักรพรรดิจุนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตัวจักรพรรดิจุนและสิ่งมีชีวิตระดับวิถีขีดสุดมากมายในโลกนี้ ตลอดจนราชาบรรพชนที่อยู่ภายนอก เหล่าราชันจักรพรรดิเซียน และแม้แต่สวรรค์และหมื่นอาณาจักร สิ่งมีชีวิตทั้งหมดรวมไปถึงเวลาได้หยุดลงอย่างกะทันหัน!
“นี่มัน! เกิดอะไรขึ้น!” หนิงฝานตกใจมาก
ห้วงมิติเวลาหยุดลง?
แม้แต่เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนก็ไม่สามารถต้านทานได้?
นี่มันพลังระดับไหนกัน!
[ติ๊ง! ตรวจพบว่าโฮสต์กำลังจะตาย บังคับใช้มิติเวลาของระบบ เมื่อเทียบกับมิติเวลาภายนอก มิติเวลาของระบบนั้นคงที่อย่างแน่นอน!]
ในเวลานี้ เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นอีกครั้ง
“มิติเวลาของระบบ?”
หนิงฝานตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถามอย่างงุนงง “ทำไม? เจ้าไม่ยอมช่วยข้าอีกมิใช่หรือ ทำไมเจ้าถึงช่วยข้า!”
[ติ๊ง! ตอบโฮสต์ จุดประสงค์ในการให้บริการของระบบ ตอนนี้สามารถให้ท่านเลือกได้สองทาง หนึ่ง โฮสต์ตายตอนนี้ทันที สิ่งมีชีวิตในหมื่นอาณาจักรจะยังคงอยู่ สอง ลงชื่อเข้าใช้ที่แห่งนี้ สามารถแก้ไขวิกฤติความตายได้ แต่ในไม่ช้า สิ่งมีชีวิตในหมื่นอาณาจักรจะค่อย ๆ หายไป!]
เสียงของระบบดังขึ้น เสียงนั้นเป็นเหมือนเสียงเครื่องจักรที่เย็นชา ทำให้หนังศีรษะของหนิงฝานรู้สึกชาวาบ!
การเลือกของเขาอาจส่งผลต่อชีวิตและความตายของหมื่นอาณาจักร นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
แล้วนี่ไม่ใช่ระบบลงชื่อเข้าใช้หรือ มันกลายเป็นระบบทางเลือกตั้งแต่เมื่อไหร่?
หนิงฝานไม่ตอบโดยตรง แต่ถามกลับแทน “ระบบ เจ้ามาจากไหนกันแน่”
ไร้ซึ่งเสียงการตอบรับ
แต่ไม่นานหลังจากนั้น ระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง [คำถามนี้ยังไม่สามารถตอบได้ในขณะนี้ โฮสต์โปรดเลือกก่อน!]
“ยังมีทางเลือกอื่นอีกไหม?”
หนิงฝานส่ายหัวและพูดอย่างหนักแน่น “ชิงเซียนคือทั้งชีวิตของข้า ถ้านางจากไป หมื่นอาณาจักรจะมีประโยชน์อันใด เพราะฉะนั้นข้าเลือก ทางที่สอง!!”
[ติ๊ง! โฮสต์เลือกทางเลือกที่สอง เริ่มต้นลงชื่อเข้าใช้ที่ดินแดนสุดท้าย…]
หลังจากที่หนิงฝานเลือก ระบบก็เริ่มลงชื่อเข้าใช้ทันที และหลังจากนั้นไม่นาน การแจ้งเตือนก็ดังขึ้นอีกครั้ง!
[ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้ดินแดนสุดท้ายสำเร็จ ได้รับโชคชะตาแท้จริง!]
ควับ!
เมื่อเสียงแจ้งเตือนสิ้นสุดลง กลุ่มพลังต้นกำเนิดชะตาที่สว่างไสวก็ปรากฏขึ้นในพื้นที่ของระบบ
“โชคชะตาแท้จริง โชคชะตาที่สมบูรณ์และไร้ที่ติ ใครก็ตามที่ได้รับมัน สามารถใช้มันเพื่อเป็นราชันจักรพรรดิเซียนที่แท้จริงได้!”
เฮือก!
สวรรค์!
หนิงฝานอ้าปากค้างทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
โชคชะตาแท้จริง!
ลงชื่อแล้วได้รับโชคชะตาแท้จริง ของสิ่งนี้เป็นถึงดวงชะตาที่สมบูรณ์และไร้ที่ติ พลังของมันนั้นเกินกว่าเศษเสี้ยวของโชคชะตาเสียอีก
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าถ้าเขาหลอมรวมโชคชะตาที่แท้จริง เพียงแค่ใช้กงล้อแห่งชะตาแบกรับมันไว้ เขาก็จะสามารถฆ่าจักรพรรดิจุนได้อย่างง่ายดาย!
ขณะที่หนิงฝานกำลังตกตะลึง เสียงเตือนจากระบบก็ดังขึ้นในหัวของเขา
[ติ๊ง! คำเตือน! คำเตือนร้ายแรง! การลงชื่อเข้าใช้ครั้งนี้ทำให้เกิดวิกฤติที่ไม่อาจต้านทานได้ ลมปราณสุดท้ายกำลังฟื้นฟู!]
[ติ๊ง! คำเตือน! คำเตือนร้ายแรง! การลงชื่อเข้าใช้ครั้งนี้ทำให้เกิดวิกฤติที่ไม่อาจต้านทานได้ ลมปราณสุดท้ายกำลังฟื้นฟู!]
[ติ๊ง! คำเตือน! คำเตือนร้ายแรง! การลงชื่อเข้าใช้ครั้งนี้ทำให้เกิดวิกฤติที่ไม่อาจต้านทานได้ ลมปราณสุดท้ายกำลังฟื้นฟู!]
…
ตู้ม!!
ในชั่วพริบตา หนิงฝานพลันรู้สึกได้ถึงลมปราณอันน่าสะพรึงกลัว จนเขาไม่สามารถพูดออกมาเป็นคำพูด
แค่หนึ่งลมหายใจเท่านั้น ก็ทำให้โลกทั้งใบถึงกาลล่มสลาย!
ในความมืดสลัว เขามองเห็นผู้อยู่จุดสูงสุดที่ไม่อาจจินตนาการได้ กำลังฟื้นคืนชีพขึ้นมาในความว่างเปล่าชั่วนิรันดร์!
“อ๊ะ! นี่มัน… ความสยดสยองขั้นสูงสุด!”
หนิงฝานรู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในโพรงน้ำแข็ง เพราะลมปราณนี้เหมือนกับลมปราณที่เขารู้สึก เมื่อครั้งตระหนักรู้กระบี่ตี้ลั่วในตอนนั้น!
ดินแดนสุดท้ายเชื่อมโยงกับความสยดสยองขั้นสูงสุด ความสยดสยองขั้นสูงสุดก็คือสิ่งที่ระบบเรียกว่าวิกฤตร้ายแรง!
[ติ๊ง!]
[ตรวจพบว่าลมปราณสูงสุดกำลังฟื้นฟู ระบบได้ยุติสถานะโฮสต์อย่างเป็นทางการ จิตวิญญาณของระบบได้ตื่นขึ้นแล้ว!]
ทันใดนั้น ระบบก็ส่งเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง
แล้วเสียงอุทานด่าทอก็ดังก้องอยู่ในสมองของหนิงฝาน “บัดซบ! ข้า…เจ้า…นี่เราทำบ้าอะไรลงไป!”
“ระบบ?” หนิงฝานตะลึง ทำไมจู่ ๆ ระบบถึงกลายเป็นเหมือนมนุษย์ได้ขนาดนี้ ถึงกลับสบถคำหยาบคายออกมา?
“อ๊าก!”
“เจ้าอยู่แค่ระดับวิถีขีดสุดขั้นกลางนะ เจ้ากลับกำลังจะปลุก ‘มัน’ ข้ายอมเจ้าแล้วจริง ๆ!”
“ข้ารู้ดี ยิ่งเป็นคนพิเศษยิ่งไม่น่าเชื่อถือ ข้าไม่ควรเลือกเจ้าในตอนนั้นเลย!”
“….”
ระบบพูดติด ๆ กัน ในคำพูดนั้นเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!
“เอ่อ ระบบ…”
หนิงฝานอ้าปากจะถาม แต่ก็ถูกระบบขัดจังหวะไม่หยุด “หุบปาก! เฮ้อ! ต้องโทษข้า ข้าอยากจะแอบนอนอู้สักพัก คิดไม่ถึงว่านอนไม่ทันไรเจ้าก็สร้างปัญหาใหญ่เช่นนี้แล้ว!”
“จบสิ้นแล้ว!”
“มันจบสิ้นแล้ว!”
“ข้าอุตส่าห์ซ่อนตัวอยู่ในโลกนี้มาเนิ่นนาน แต่ครั้งนี้มันจบแล้วจริง ๆ!”
คำพูดของระบบเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานก็สับสนเล็กน้อย นี่คือระบบของเขาจริงหรือ?
เปลี่ยนไปจากเดิม…อย่างสิ้นเชิง!
“ระบบ เจ้าหมายความว่ายังไง เจ้ามาจากไหนกันแน่”
ในเวลานี้ หนิงฝานถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
ระบบเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดว่า “นี่ไอ้หนุ่มดาวเคราะห์ฟ้า รอให้ข้าแก้วิกฤตินี้ก่อน แล้วข้าจะอธิบายที่มาที่ไปให้เจ้าฟังทีหลัง!”
ควับ!
ทันทีที่เสียงเงียบลง ระบบก็กลับสู่ความเงียบ และในเวลาเดียวกัน เสียงแจ้งเตือนก็เริ่มดังขึ้นในโสตประสาททีละเสียง
[ติ๊ง! ระบบกำลังแทรงแซง ลมปราณสูงสุดกำลังอ่อนลง!]
[ติ๊ง! ระบบกำลังแทรงแซง ลมปราณสูงสุดกำลังอ่อนลง!]
[ติ๊ง! ระบบกำลังแทรงแซง ลมปราณสูงสุดกำลังอ่อนลง!]
“…”
เสียงระบบดังต่อเนื่อง ลมปราณสูงสุดที่กำลังฟื้นคืนพลันเริ่มอ่อนลง…
“นี่มัน…!”
หนิงฝานขมวดคิ้ว ในใจเขาพลันเกิดคำถามมากมาย
ที่มาของระบบคืออะไรกันแน่?
การมีอยู่ของความสยดสยองขั้นสูงสุดคือระดับใด?
ทว่าโดยไม่ต้องรอให้หนิงฝานวิเคราะห์ประเด็นเหล่านี้ โลก เวลา และพื้นที่รอบตัวเขาก็เริ่มฟื้นคืนจากการหยุดชะงัก!
เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ส่ายหัว ทำได้แค่ลืมเรื่องระบบและความสยดสยองขั้นสูงสุดไปชั่วคราวเท่านั้น จากนั้นก็นำโชคชะตาที่แท้จริงออกมาทันที!
“กงล้อแห่งโชคชะตา จงแบกรับมัน!”
ก่อนที่โลก เวลา และอวกาศจะถูกฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ หนิงฝานก็แบกรับโชคชะตาที่แท้จริงได้สำเร็จ
บึ้ม!
ในชั่วพริบตา เสียงสั่นสะเทือนโลกก็ดังก้องไปทั่วดินแดนสุดท้าย ฟ้าดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทั่วทั้งจักรวาลสั่นสะท้าน!
ภูเขาและแม่น้ำหลายพันลี้กลายเป็นความว่างเปล่าในทันที พลังทำลายล้างมหึมากลืนกินดินแดนสุดท้ายเข้าไปทั้งหมด!
“จบแล้ว!”
เมื่อเห็นพลังดรรชนีของจักรพรรดิจุน ทั้งภายในและภายนอกของดินแดนสุดท้ายก็เงียบเสียงลง แต่ละคนพากันส่ายหัว
จักรพรรดิจุนชี้นิ้วแล้ว ดรรชนีนี้น่ากลัวปานใดพวกเขาต่างรู้ หนิงฝานที่อยู่ระดับวิถีขีดสุดขั้นกลางต้องตายเป็นแน่แท้!