ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1222
แต่โรซาลียังมีสติอยู่ เธอพูดตะกุกตะกักด้วยเสียงสั่น “นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์! ถ้าคุณทำแบบนี้กับฉัน วางใจเถอะว่าปู่ของฉันจะต้องสู้กับคุณจนลมหายใจเฮือกสุดท้ายของคุณ!”
“สู้ฉันจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายเหรอ? พวกเธอคู่ควรเหรอ?”
น้ำเสียงของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
“มันก็แค่ตระกูลไนส์เวลล์ ถ้าเป็นความต้องการของฉัน ตระกูลของเธอก็จะถูกทำลายลงในพรุ่งนี้!”
“แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”
“เมื่อไหร่ที่ทั้งสองคนได้สนุกเต็มที่แล้ว ฉันจะไปทิ้งเธอไว้ที่รั้วของคฤหาสน์ตระกูลไนส์เวลล์เอง ฉันต้องการทำให้เชน ไนส์เวลล์เข้าใจถึงราคาที่เขาต้องจ่ายหลังจากที่ปฏิเสธฉันต่อหน้า!”
นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์หันไปและเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มวิปริตที่ปรากฏขึ้นบนหน้าเขาของ
แชมป์มวยทั้งคนเริ่มที่จะถอดเสื้อผ้าของพวกเขาออก พร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายในขณะที่พวกเขากำลังเตรียมตัวที่จะจัดการโรซาลี
โรซาลีหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง แต่ใบหน้าของฮาร์วีย์กลับปรากฏขึ้นในหัวของเธอในตอนนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มั่นใจว่าทำไมก็ตาม
ทันนั้นเอง ประตูระเบียงที่อยู่ด้านข้างถูกเตะเปิดออก ปัง!
แชมป์นักมวยแห่งเท็กซัสทั้งคู่หยุดชะงักพร้อมกันและหันไปมองด้านหลังเขา
ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้วยท่าทางเมินเฉย สายตาที่เยือกเย็นของเขาสอดส่องมองไปยังแชมป์นักมวยทั้งสอง
เขาไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากฮาร์วีย์ ยอร์ก
แชมป์นักมวยทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะเยาะเย้ยอย่างพร้อมเพรียงกัน สิ่งที่พวกเขาเกลียดที่สุดคือการถูกใครบางคนขัดจังหวะ โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้
ตู้ม!
ในเวลาต่อมาเห็นว่าแชมป์นักมวยทั้งสองต่างเคลื่อนไหวพร้อมกันเพราะพวกเขาเป็นแชมป์แห่งเวทีมวย
พวกเขาเหวี่ยงหมัดออกทางด้านซ้ายกับด้านขวาและต่อยเข้าที่หน้าอกของฮาร์วีย์ในจังหวะเดียวกัน
ฮาร์วีย์หันข้างเพื่อเลี่ยงหมัดของพวกเขาทที่ดูราวกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จากนั้นเขาก็เตะเข้าไปที่หัวเข่าของแชมป์มวยผิวสี
แคร๊ก!
เสียงที่ดังขึ้นเป็นเสียงของกระดูกที่หัก แชมป์มวยผิวสีที่หยิ่งผยองล้มลงไปนอนกับพื้นทันทีพร้อมกับกุมหัวเข่าที่แตกของเขา
นักมวยย่อมมีหมัดที่ทรงพลัง แต่จุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาคือช่วงล่าง
ฮาร์วีย์คงไม่ต้องการที่จะท้าทายพวกเขาด้วยหมัด วิธีที่ถูกต้องคือการโจมตีเข้าที่จุดอ่อนของพวกเขา
ในเวลานั้นเอง แชมป์มวยที่มีผมสีอ่อนรีบพุ่งเข้าไป แต่ฮาร์วีย์กลับหลบไปด้านข้างได้และคว้าหัวกับมือทั้งสองของเขาไว้ได้พร้อมกับบิดมันอย่างแรง
แคร๊ก!
หัวของเขาบิดไปในมุมที่แปลก เขาใช้เวลาสักพักที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่ไม่นาน เขากลับร่วงลงกับพื้น
แชมป์มวยแห่งเท็กซัสยังสู้กับฮาร์วีย์ไม่ได้แม้แต่รอบเดียว
แคร๊ก!
ในวินาทีต่อมา ฮาร์วีย์เดินตามไปพร้อมกับใช้เท้าของเขาเหยียบลงบนคอของนักมวยผิวสีและกดลงไปจนในที่สุดคอของเขาก็หัก
โรซาลีมองดูเหตการณ์ทั้งหมดด้วยความตกตะลึง
เธอรู้มาโดยตลอดว่าฮาร์วีย์เป็นผู้ชายที่มีความสามารถ แต่เธอไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะสุดยอดขนาดนี้!
แม้กระทั่งแชมป์มวยเหล่านี้ที่สามารถจัดการคนนับสิบคนในครั้งเดียวก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ในตอนนี้ โรซาลีไม่มั่นใจว่าเธอควรรู้สึกอย่างไร
ถ้าผู้ชายคนนี้เป็นสามีของเธอคงเป็นสิ่งที่วิเศษแน่ ๆ !
“ขอบคุณ”
โรซาลีแสดงออกอย่างมั่นใจ ไม่เหมือนกันผู้หญิงคนอื่นและพยายามจัดการไม่ให้ดูตื่นเต้นจนเกินไป แต่ยังคงรักษาออร่าแห่งการเป็นราชินีน้ำแข็งไว้ได้
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดขึ้น “คุณขยับตัวได้ไหม?”
“ไม่มีปัญหา” โรซาลีพยักหน้า
ฮาร์วีย์พาตัวไปโดยออกทางหน้าต่าง
ภายในห้องรับแขกของบ้านเก่าแก่ของตระกูลเยตส์ นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์หรี่ตาลงพร้อมกับจิบน้ำชาของเขา
หลังจากเวลาผ่านไป เขาเริ่มรู้สึกงงงวย “ทำไมรอบนี้แชมป์มวยทั้งคู่ถึงอ่อนโยนจัง? ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องเลยล่ะ?”
พ่อบ้านเยตส์ที่ยืนอยู่ข้างเขาหัวเราะขึ้นมา “นายใหญ่ลำดับสามครับ บางครั้งสองคนนี้ชอบฆ่าก่อนที่จะลงมือทำ แม้ว่าถ้ายังเงียบสนิท มันก็เป็นเรื่องปกติครับ”
