ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1395
”แน่นอนอยู่แล้ว!”
บร็อก พาร์ค โบกมือ สีหน้าของเขาดูมึนเมา
“ถึงสตีฟ ลี จะทรงพลังมาก แต่เขาจะอยู่ในเซาท์ไลท์ได้นานแค่ไหนกัน แล้วบัควู้ดอีกล่ะ?”
“ผมว่าสักสิบห้าวันเขาก็ไปไหนต่อไหนแล้วล่ะ!”
“พอเขาไปนะ ตลาดของบัควู้ดก็จะตกอยู่ภายใต้การปกครองของผม!”
“ไม่ต้องห่วง พวกคุณทุกคนที่นี่จะได้รับโอกาสครั้งยิ่งใหญาหลังสตีฟออกจากเซาท์ไลท์!”
บร็อกดูมีกำลังใจมากตอนที่เขากำลังอวดอ้างความสามารถของตัวเองให้ทุกคนตรงนั้นฟัง คนที่ไม่รู้ความรู้ความจริงก็คงจะเชื่อว่าเขาเป็นตัวแทนของสตาร์ แชโบลจริง ๆ
ฮาร์วีย์ ยอร์ก กลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้อีกต่อไป เขาเองก็ไม่ชอบขี้หน้าบร็อกตั้งแต่แรกพบกันอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ฮาร์วีย์กำลังรู้สึกเหมือนเขากำลังดูโชว์ตัวตลกอยู่
เขาไม่คิดเลยว่าสมัยนี้จะยังมีคนอวดอ้างความสามารถได้มากขนาดนี้
บร็อกพูดอวดมากเหลือเกิน ถึงเขาจะไม่รู้ก็ตามว่าสตาร์ แชโบลกำลังเก็บรวบรวมทรัพย์สินของตัวเองเพื่อจะออกไปจากที่นี่ในชั่วข้ามคืนแล้ว เรียกได้ว่าบร็อกเป็นเพียงแค่แมลงตัวเล็ก ๆ ในบริษัทเท่านั้นแหละ
“เก่งจังเลยค่ะท่านพาร์ค!”
แต่ถึงอย่างนั้น สเตซี่ ลีโอและคนอื่น ๆ ก็ยังจ้องตาบร็อกไม่กะพริบราวกับตกหลุมรักอีกฝ่าย
“ท่านพาร์คคะ ท่านต้องสนับสนุนพวกเราด้วยนะคะ! เซ็นสัญญามูลค่าสิบล้านดอลลาร์ต่อปีจะช่วยได้มากเลยค่ะ!”
ระหว่างที่พูดอยู่นั้น สเตซี่กับเรย์ ฟลินน์ก็ดูจะตกหลุมรักบร็อกเอาหัวปักหัวปำ
เห็นแบบนี้แล้วก็ยิ่งชัดว่าพวกเธอไม่ได้ใกล้ชิดกับตระกูลหลักของ 4 ตระกูลใหญ่ในฮ่องกงเลยแม้แต่น้อย
พวกเธอทุกคนที่นี่ต่างก็เป็นทายาทจากสายรองของตระกูล ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่มาขายตัวเพื่อความบันเทิงให้ชายชาวต่างชาติคนนี้แน่
แต่ผู้ชายจะชอบตามผู้หญิงที่เอื้อมถึงได้ยากมากกว่าคนที่ยอมเสนอตัวตรงหน้าเขา
ถึงแม้สเตซี่กับเรย์จะดูเหมือนผลไม้สุกงอมที่พร้อมยอมให้เด็ดกิน เช่นเดียวกันกับหญิงสาวผู้ร่ำรวยคนอื่น แต่บร็อกก็ไม่ได้สนใจพวกเธอเลยแม้แต่นิดเดียว!
สายตาของเขาจับจ้องอยู่แค่เพียงแมนดี้ ซิมเมอร์ ที่ตอนนี้แววตาของเธอดูมีทีท่าไม่หือไม่อือกับสถานการณ์
สเตซี่รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ เธอเลยหันไปยิ้มให้แมนดี้แล้วพูดขึ้นว่า “อุ๊ยแมนดี้ ท่านพาร์คดูแลเธอดีจังเลยนะ! ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องดื่มเหล้านั่นแล้วล่ะ!”
“ถ้าไม่ดื่มก็ถือเป็นการไม่ให้เกียรติกันเกินไปนะ!”
เรย์กับคนอื่น ๆ ก็หัวเราะเบา ๆ ขณะพูดขึ้นมา “ใช่ ๆ ก็แค่แก้วเดียวเอง จะคิดมากทำไม? เดี๋ยวในอนาคตพวกเราก็จะรวยกันหมดแล้ว!”
“หรือว่าคนจากรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์จะไม่ชอบทำตามกฎเลย? นี่เธอคิดจะหวังพึ่งแค่โปรเจกต์ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทน รีสอร์ต แล้วไม่คิดจะขยายไปธุรกิจอื่นเลยเหรอ?”
“ถ้าเธอทำให้สตาร์ แชโบลโกรธ เดี๋ยวอีกไม่นานเธอต้องล้มละลายแน่!”
พอเผชิญกับคำดูหมิ่นบ้าง คะยั้นคะยอบ้าง สีหน้าของแมนดี้ก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เธอกัดฟันกรอด เอื้อมมือไปจะหยิบแก้วแอลกอฮอล์มา
เธอไม่กลัวเรื่องบริษัทหรือกิจการอื่นในบัควู้ดหรอก แต่สถานะของสตาร์ แชโบลมันแข็งแกร่งเกินไป!
พวกเขาบดขยี้รีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ได้เหมือนมดตัวเล็ก ๆ แมนดี้อยากจะเข้าร่วม ไม่ใช่ต่อต้านจนตาย
ตอนนั้นเองที่ฮาร์วีย์ไม่ต้องการให้บร็อกเดินเกมต่อแล้ว
เขาคว้าแก้วมาจากมือของแมนดี้แล้วโยนมันทิ้งลงพื้น
“พอแล้ว เลิกเล่นได้แล้ว แก้วนี้พวกเราไม่ดื่ม”
“ที่รัก เรากลับกันดีกว่า”
พอเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่แสดงความเคารพเขาเลยแม้แต่น้อย รวมถึงเหยื่อกำลังจะบินหนีไปแล้ว บร็อกที่กำลังเมาอยู่นั้นก็เปลี่ยนสีหน้าทันที ท่าทางสง่างามและสงบนิ่งตอนก่อนหน้าหายไปจากใบหน้าของเขา
เขาทุบโต๊ะเสียงดัง ลั่นวาจาออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว “ไอ้สารเลว เจ้านายใหญ่อยู่ตรงนี้ กำลังคุยธุรกิจกัน ไอ้เขยแต่งเข้าบ้านอย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาจุ้นจ้านวะ?!”
“แกมีสิทธิ์มาคุยกับพวกเราด้วยหรือไง?!”
แมนดี้รีบพยายามจะไกล่เกลี่ยสถานการณ์หลังเห็นบร็อกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“ท่านพาร์คคะ สามีของฉันก็มักจะเป็นอย่างนี้ตลอดนั่นแหละค่ะ อย่าเพิ่งโกรธนะคะ…”
