ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1640
ที่อยู่ผู้โทรของหมายเลขที่สวยงามนี้คือมอร์ดู เป็นจำนวนที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถรับมือได้
ในตอนแรกฮาร์วีย์สันนิษฐานว่าผู้ที่โทรมาคือโยนาดังนั้นเขาจึงรอจนกระทั่งอีกฝ่ายโทรมาสองหรือสามครั้งก่อนที่จะรับโทรศัพท์ในที่สุด
ทันใดนั้น เสียงที่ร้อนรนก็ตะโกนมาจากอีกฟากหนึ่ง “คุณคือฮาร์วีย์ใช่ไหม?!”
อีกฝ่ายไม่ใช่โยนา แต่จากน้ำเสียงของเธอ เธอน่าจะเป็นเด็กผู้หญิงอายุยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น
“ผมเอง” ฮาร์วีย์พูดด้วยความสนใจอย่างมาก “คุณคือใคร?”
อีกฝ่ายพูดตะกุกตะกัก “ฮาร์วีย์ เจ้าชายยอร์ก! คุณนี่มันบ้าบิ่นมาก ๆ เลย!
“มอร์ดูไม่เหมือนบัควู๊ด คุณมาที่มอร์ดูเพื่อสนับสนุนพวกเราทุกคน แต่คุณไม่มีทางรู้ว่าคุณจะสะดุดล้มเมื่อไหร่หรอก!”
หลังจากอีกฝ่ายพูดถากถางอีกสองสามที ในที่สุดเธอก็เปิดเผยว่า “ฉันเฮลีย์ สมิธ ลูกพี่ลูกน้องของอีวอนน์”
ฮาร์วีย์ผงะไปครู่หนึ่ง เสี้ยววินาทีต่อมาเขาก็โพล่งออกมา “เธอเป็นยังไงบ้าง? เธอสบายดีไหม? ผมอยากเจอเธอ!”
เฮลีย์ เยาะเย้ยถากถาง “เธอสุขสบายดี แต่เธอกำลังอยู่ท่ามกลางสิ่งที่สำคัญมากเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงไม่สะดวกที่จะติดต่อกับโลกภายนอก
“หลังจากได้รับข้อความของคุณวันนี้ เธอขอให้ฉันโทรหาคุณ
“คุณอยู่ในมอร์ดูจริง ๆ เหรอ?”
ฮาร์วีย์กล่าวว่า “ใช่ ผมมาถึงที่นี่ตอนเที่ยง ถ้าคืนนี้ไม่มีข่าวจากอีวอนน์ พรุ่งนี้ผมจะไปตระกูลสมิธ”
ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดเรื่องที่เขาได้ส่งคนไปสืบหาตระกูลสมิธ เพียงเพื่อให้คน ๆ นั้นหายสาบสูญไป แต่เขากลับระบุจุดประสงค์โดยตรง
การค้นหาอีวอนน์คือจุดประสงค์หลักของการเดินทางครั้งนี้
ดังนั้นฮาร์วีย์จึงเต็มใจที่จะปราบปรามราเชลกับไอเดน และแก้ปัญหาให้สาขาของหลงเหมินโดยเร็วที่สุด หากมีพลังของหลงเหมินอยู่ข้างกายในตอนที่เขาไปเยี่ยมสมิธคงจะดีกว่า
สำหรับตัวตนของเขาในฐานะหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาไม่มีเจตนาที่จะเปิดเผยมันในขณะนี้ เพราะเขาสัญญากับแซมไว้แล้ว
“คุณกล้ามาก!”
“คุณเข้าไปในมอร์ดูสุ่มสี่สุ่มห้าได้ยังไง?!”
เฮลีย์ดูค่อนข้างโกรธ เธอกล่าวต่อว่า “คุณรู้ไหมว่าเพราะพฤติกรรมที่บ้าบิ่นของคุณ อีวอนน์ต้องแบกรับความกดดันมากแค่ไหน? มันอาจเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นได้เลยนะ!”
สำหรับเฮลีย์ คนอย่างฮาร์วีย์ไม่มีคุณสมบัติดีพอที่จะติดต่อกับอีวอนน์ เป็นเพื่อนกันก็มากเกินพอแล้ว!
แต่ฮาร์วีย์ไม่แยแส “เธอเป็นเลขาคนสำคัญของผม และเธอจากไปโดยไม่บอกลา ผมติดต่อกับเธอไม่ได้ ดังนั้นฉันต้องรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“คุณมันไร้ยางอาย! ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านและคุณยังก่อตั้งบริษัทโดยใช้อิทธิพลของพ่อตาอีก คุณคิดว่าคุณเป็นคนที่ประสบความสำเร็จหลังจากได้เป็นซีอีโอหรือยังไง?
“คุณรู้ไหมว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันคือใคร?
“กล้าดียังไงมาเกาะแกะเธอ?!”
คำพูดของเฮลีย์เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
“ตระกูลสมิธเป็นหนึ่งในสิบตระกูลแรกในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ คุณเป็นแค่ซีอีโอตัวเล็ก ๆ สำหรับเราแล้วคุณก็ไม่ต่างอะไรกับพวกขี้ข้าหรอก!
“ฉันโทรหาคุณเพื่อบอกให้กลับไปที่บัควู๊ดในทันที!
“คุณไม่มีสิทธิ์มาพบตระกูลสมิธ!
“ลูกพี่ลูกน้องของฉันก็จะไม่พูดกับคุณเช่นกัน!”
ฮาร์วีย์หรี่ตา “ผมจะมีสิทธิ์หรือไม่นั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ และไม่ว่าอีวอนน์จะเต็มใจพบกับผมหรือไม่นั้นไม่ใช่เรื่องที่คุณจะตัดสินใจได้!
“ถ้าคุณไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจนว่าทำไมอีวอนน์ถึงมาพบผมไม่ได้จนถึงขนาดที่คุณต้องโทรหาผมอย่างนี้ ผมก็ต้องขอโทษด้วย แต่ผมจะต้องไปตระกูลสมิธในวันพรุ่งนี้”
คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้เฮลีย์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอเปล่งเสียงขู่ฟ่อผ่านไรฟันที่กัดแน่น “ก็ได้! อย่างนั้นฉันจะให้คำอธิบายที่น่าพอใจแก่คุณ!
“พรุ่งนี้ สิบโมงเช้า ที่ร้านอาหารตะวันตกบนชั้นดาดฟ้าของโรงแรมปราก!
“ฉันจะรอคุณแค่ครึ่งชั่วโมง ถ้าพลาดก็อย่ามาโทษฉัน!”
‘บี๊บ!’ เฮลีย์วางสายทันที
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ส่งข้อความไปหาโยนา
