ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1679
“ดูเหมือนว่านายท่านลินช์จะรู้ว่าตระกูลสึจิมิคาโดะหมายถึงอะไร” ฮาร์วีย์ ยอร์กหรี่ตาเล็กน้อย
เบนจามิน ลินช์สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดช้า ๆ ว่า “ตระกูลสึจิมิคาโดะ เป็นหนึ่งในห้าตระกูลราชวงศ์ของประเทศหมู่เกาะ เป็นห้าตระกูลราชวงศ์ในตำนาน
“ทุกวันนี้ตระกูลทั้งห้านี้แทบไม่ปรากฏตัวในโลกนี้ พวกเขาจะปรากฏตัวเป็นครั้งคราวในช่วงเวลาที่มีปัญหาเท่านั้น ในบรรดาห้าตระกูลนี้ ตระกูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดคือตระกูลสึจิมิคาโดะ
“นี่เป็นเพราะองเมียวจิที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์จากประเทศหมู่เกาะมาจากตระกูลสึจิมิคาโดะ อาเบะ โนะ เซเม”
“แต่เรามักจะเดินกันทางใครทางมัน ทำไมพวกเขาถึงมาลงมือกับภรรยาของผม?”
ฮาร์วีย์ก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “นายท่านลินช์ อย่าลืมวิชาหยินหยางที่ผมกำจัดให้คุณไปเมื่อสองสามวันก่อนสิ ตระกูลสึจิมิคาโดะไม่เพียงแต่โจมตีภรรยาของคุณเท่านั้น แต่พวกเขายังวางแผนที่จะฆ่าคุณมาตั้งหลายครั้งอีกด้วย
“ชาวประเทศหมู่เกาะจะไม่ทำอะไรโดยไม่มีจุดมุ่งหมาย พวกเขาจะไม่ทำข้อตกลงที่ขาดทุน ดังนั้นคุณควรคิดให้ดี ๆ ว่าคุณทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะขุ่นเคืองเรื่องใดมาก่อนหรือเปล่า?”
เบนจามินขมวดคิ้ว และเขาพูดช้า ๆ หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ “เท่าที่ผมจำได้อย่างแม่นยำ ผมไม่เคยพบกับชาวประเทศหมู่เกาะมาก่อนเลย นับประสาอะไรกับจะไปขัดแย้งกับพวกเขา?”
“แต่เจ้าของเดิมของอสังหาริมทรัพย์ที่ผมซื้อเมื่อไม่กี่ปีก่อนเป็นชาวประเทศหมู่เกาะ
“ตอนที่ผมซื้ออสังหาริมทรัพย์นี้ ทั้งสองฝ่ายได้มอบหมายให้ตัวแทนที่ได้รับความไว้วางใจมาจัดการเรื่องเอกสาร จึงไม่มีโอกาสได้พบกัน จะไปขัดแย้งกันได้ยังไง
“น้องยอร์ก คุณคาดเดาอะไรผิดไปหรือเปล่า?”
เบนจามินไม่เข้าใจ แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อเรื่องโชคลาง แต่หลังจากได้เห็นคาถาและวิชาหยินหยางด้วยตาของเขาเอง เบนจามินก็รู้ว่าศาสตร์สังหารเหล่านั้นมีอยู่จริง
เขาเป็นเพียงคนของรัฐบาล และไม่ได้ทำงานที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายด้วย ทำไมชาวประเทศหมู่เกาะถึงต้องใช้วิธีการเหล่านั้นมาวุ่นวายกับเขา? เขาไม่เข้าใจเลยสักนิด
ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและหรี่ตามองคฤหาสน์ที่อยู่ตรงหน้าเขา เฝ้าดูคฤหาสน์ผีสิงที่อยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าทันใดนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ในเมื่อคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ดังนั้นก็คงเป็นคฤหาสน์หลังนี้ที่เกี่ยวข้อง
“ผมคุณมีแผนผังของคฤหาสน์นี้หรือไม่ ผมขอดูหน่อยได้ไหม?”
เบนจามินพยักหน้าเล็กน้อยและมองไปที่โยนา ลินช์
ไม่นานโยนาก็หยิบแผนผังสีเหลืองม้วนใหญ่ออกมาแล้วส่งให้ฮาร์วีย์
หลังจากคลี่ภาพวาดนั้นออก ฮาร์วีย์ก็ศึกษาพวกมันอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “อาคารหลังนี้น่าจะมีประวัติยาวนานกว่าร้อยปี แต่อาคารในยุคนั้นต้องมีชั้นใต้ดินด้วยสิ น่าสนใจ…”
เบนจามินขมวดคิ้วและพูดว่า “แผนผังนี้น่าจะถูกวาดขึ้นในตอนที่สถานทูตของประเทศหมู่เกาะได้รับการปรับปรุง หลังจากนั้น ประเทศหมู่เกาะก็ย้ายออกไปจากที่นี่ และสถานทูตก็ตกไปอยู่ในมือของนักธุรกิจที่เป็นชาวประเทศหมู่เกาะ แล้วท้ายที่สุดก็ตกมาอยู่ในมือผม”
“หากมีชั้นใต้ดินอยู่ มันก็ควรจะถูกค้นพบโดยสถานทูตของประเทศหมู่เกาะในตอนนั้นแล้วสิ”
“แต่เรื่องชั้นใต้ดินก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเราได้จ้างบริษัทสำรวจมาสำรวจที่ต่าง ๆ แล้วยังให้ซินแสมาดูฮวงจุ้ยให้อีกด้วย”
จากนั้นฮาร์วีย์ก็ชำเลืองมองโยนา
โยนาตอบอย่างรวดเร็วว่า “ที่นั่นอยู่ไม่ไกล ฉันไปที่นั่นเป็นการส่วนตัวหลายครั้ง ก่อนหน้านี้มันน่าจะเป็นห้องเก็บไวน์มาก่อน แต่ตอนนี้เราใช้มันเป็นห้องเก็บของ”
ฮาร์วีย์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นี่ก็ดึกแล้ว และไม่เหมาะที่จะทำอะไรในตอนนี้ คืนนี้ผมจะอยู่ในคฤหาสน์ของคุณ เตรียมรถขุดและนักขุดเจาะมาพรุ่งนี้เช้า เราจะไปดูห้องใต้ดินกัน”
“อีกเรื่องหนึ่ง นายท่านลินช์ได้โปรดหาที่ฝังศพให้ชายผู้นั้นด้วย เสร็จแล้วส่งที่อยู่มาให้ผม จำไว้ว่าอย่าให้ใครไปเฝ้าสถานที่ฝัง ให้ทำเหมือนเราฝังหมาฝังแมวเท่านั้น”
เบนจามินผงะไปชั่วขณะ เขาไม่เข้าใจสักนิด แต่เขายังคงพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว “ผมจะทำตามที่คุณบอก น้องยอร์ก”
