ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1859
หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์รู้สึกว่าไอ้ตัวแสบคนนี้ต้องกลัวเขาแน่ ๆ หลังจากที่เห็นสีหน้าของฮาร์วีย์ ยอร์ก
ในขณะนี้ เขาคิดว่าตัวเองสูงส่งและพูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร?
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าฉันไม่พอใจคุณขึ้นมาและสั่งให้เบรนแนน สแตนตันกลับมา คุณอาจตายข้างถนนได้ทุกเมื่อ!
“เพราะลูคัส ฌองได้ส่งคนสนิทของเขา เลอบรอน มาฆ่าคุณแล้ว
“ถ้าคุณอยากรอด รีบตกลงกับเงื่อนไขของซีอีโอวอล์คเกอร์ซะ!”
“อ๋อ ผมต้องขอบคุณคุณสินะ” ฮาร์วีย์ยิ้ม
หลังจากนั้นเขาก็พูดด้วยความสนใจอย่างมากว่า “ในเมื่อคุณเป็นลุงของไคท์ และแม่ของเธอซึ่งตอนนี้กลายเป็นผักแล้วก็เป็นรุ่นน้องของคุณ
“ถ้าเป็นอย่างนั้นความสัมพันธ์ของคุณก็น่าจะดี ถูกไหม?
“ตอนนี้ผมก็กำลังสู้เพื่อสิทธิอันชอบธรรมของไคท์ ซึ่งก็คือการอธิบายเรื่องแม่ของเธอ
“แล้วคุณจะหยุดผมทำไม?
“ผมไม่เข้าใจจริง ๆ โปรดอธิบายด้วยหัวหน้าลีโอนาร์ด”
หัวหน้าลีโอนาร์ดส่งเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชาพลางทำตัวเหมือนเป็นหัวหน้าที่แกร่งกล้าแล้วพูดว่า “ไคท์เป็นหลานสาวของฉัน แน่นอนว่าฉันจะต้องรักเธอ!
“แต่เพราะว่าฉันรักเธอ ฉันจึงไม่อยากให้เธอถูกผู้ชายที่มาจากไหนก็ไม่รู้และยังเอาแต่พูดจาไร้สาระและกล้าต่อต้านพ่อของเธอหลอก!
“ถ้าคุณคิดที่จะปกป้องไคท์จริง ๆ ฉันจะช่วยคุณแน่นอน
“ถ้าคุณสู้เพื่อสิทธิของไคท์ ฉันจะขอบคุณคุุณด้วย!
“แต่คุณทั้งโลภมากและหยิ่งผยองมาก ไม่เพียงแต่คุณจะต้องการเงิน แต่คุณยังต้องการตำแหน่งซีอีโอขององค์กรวอล์คเกอร์ และคำอธิบายสำหรับเรื่องที่อธิบายไม่ได้! คุณแค่ป่วนไปทั่ว!
“ฉันจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด!”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมไม่ชอบเงิน และผมไม่ได้จะขอมันด้วย
“ตำแหน่งซีอีโอผมก็ขอให้ไคท์ เธอควรจะได้รับตำแหน่งนั้นตามธรรมชาติอยู่แล้ว!
“ส่วนเรื่องของแม่ไคท์ อยู่ ๆ เธอก็ต้องนอนเปื่อยเป็นผักทั้ง ๆ ที่สุขภาพดีมาตลอด คุณไม่คิดว่าเรื่องนี้มันแปลกไปหน่อยเหรอ?
“มันแปลกตรงไหนที่ผมจะขอคำอธิบาย?
“หรือคุณจะรู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคนจำนวนมากเกินไป คุณเลยไม่กล้าให้ผมตรวจสอบเรื่องนี้ หัวหน้าลีโอนาร์ด?
“หรือว่าโลกนี้ไม่มีความยุติธรรมเลย? การต้องกลายเป็นผักเพราะใครบางคน เธอขอคำอธิบายเรื่องนั้นไม่ได้เหรอ?”
ตาของหัวหน้าลีโอนาร์ดกระตุกด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็พูดอย่างกระวนกระวายใจว่า “พ่อหนุ่ม หยุดเสียงดังได้แล้ว!
“อย่าพูดให้เปลืองน้ำลายที่นี่เลย!
“ยังไงฉันจะเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ในวันนี้เอง!”
ฮาร์วีย์ถามว่า “คุณจะตัดสินใจอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่!” หัวหน้าลีโอนาร์ดพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะให้เงินคุณ 15.7 ล้านดอลลาร์ แล้วคุณจะต้องรักษานายหญิงวอล์คเกอร์!
“หลังจากที่รักษาเสร็จแล้วก็เอาเงินไปและออกไปจากที่นี่ซะ!
“ถ้ารักษาเธอไม่ได้ ก็ตัดมือข้างหนึ่งของคุณออกเลย!
“ส่วนเรื่องไคท์ เธอจะต้องโอนหุ้นที่เธอถือขององค์กรวอล์คเกอร์ให้กับซีอีโอวอล์คเกอร์โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ
“และเธอจะต้องกลับบ้านภายในคืนนี้และเตรียมตัวแต่งงานกับเจ้าชายฌอง
“นั่นคือคำชี้แจงเดียวที่เธอต้องการ!
“มันยังเป็นการตัดสินใจที่ลุงของเธอทำเพื่อเธออีกด้วย!”
หัวหน้าลีโอนาร์ดพูดอย่างจริงจังราวกับว่าทุกอย่างถูกตัดสินใจแล้ว
ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อยแล้วพูดช้า ๆ ว่า “ให้เงินผม 15.7 ล้านดอลลาร์เพื่อรักษาแองเจลิน่าเหรอ? และจะตัดแขนผมข้างหนึ่งหากผมทำไม่ได้?
“และให้ไคท์โอนหุ้นทั้งหมดของเธอและให้เธอกลับบ้านไปเพื่อแต่งงานกับลูคัส?
“นี่คือการตัดสินใจของคุณอย่างนั้นเหรอ? แล้วความยุติธรรมของไคท์ล่ะ?”
“ไอ้นี่! ฉันก็พูดไปแล้วไง คุณจะให้ฉันพูดอีกกี่ครั้ง?” สีหน้าของหัวหน้าลีโอนาร์ดเย็นชา “ฉันเป็นลุงของเธอ ทุกอย่างที่ฉันตัดสินใจให้เธอล้วนแล้วแต่จะดีต่อเธอทั้งนั้น!
“แล้วคุณ ไม่ว่าจะอย่างไรคุณก็จะต้องยอมรับเงื่อนไขทั้งหมด!
“ที่มอร์ดูนี้ ฉัน หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ก็เปรียบดั่งกฎหมาย คำพูดของฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม?”
