ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1898
พรึ่บ!
ทันทีที่เลือดสัมผัสกับศีรษะของเขา ฮาร์วีย์ก็ตกอยู่ในภวังค์ เขาอยู่ในสภาพเหม่อลอย
แองเจลิน่าหัวเราะเมื่อเห็นฮาร์วีย์อยู่ในสภาพนี้
เธอใช้มือขวาลูบไล้ใบหน้าของฮาร์วีย์และกระซิบเบา ๆ ว่า “เป็นเด็กดีจริง ๆ
“มา ฉันจะถามคำถามคุณสักสองสามข้อ ดังนั้นโปรดตอบอย่างตรงไปตรงมา ตกลงไหม?
“บอกฉันทีว่าไคท์ให้หุ้นของเธอครึ่งหนึ่งในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นแก่คุณหรือเปล่า?”
“ใช่”
ฮาร์วีย์พยักหน้า ดูคล้ายจะงุนงง
“แล้วทำไมคุณถึงยังช่วยเธออยู่ล่ะ”
“เพราะเธอสวย”
รอยยิ้มที่ดูโง่เง่ารั่วไหลออกมาจากใบหน้าของฮาร์วีย์
“แล้วฉันสวยไหม?” แองเจลิน่าหัวเราะเบา ๆ ขณะถาม
“สวยสิ คุณสวยกว่าไคท์อีก”
ฮาร์วีย์พยักหน้าอย่างต่อเนื่อง ความปรารถนาปรากฏขึ้นบนใบหน้า
สีหน้าท่าทางของเขาทำให้แองเจลิน่าเย้ยหยัน เธอใช้นิ้วชี้เชยคางของฮาร์วีย์ขึ้นแล้วหัวเราะเบา ๆ
“งั้นเซ็นสัญญาฉบับนี้ให้ฉันสิ ถ้าคุณเซ็นฉันจะจุมพิตที่ริมฝีปากของคุณ
“มาเถอะ ยอดรัก”
แองเจลิน่าหยิบสัญญาออกมาจากใต้หมอนแล้ววางไว้บนโต๊ะ
เนื้อหาของสัญญาคือการให้ฮาร์วีย์โอนหุ้นทั้งหมดของเขาที่มีอยู่ในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นให้กับแองเจลิน่าอย่างไม่มีเงื่อนไข
เมื่อฮาร์วีย์ตอบรับ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นสัญญาฉบับนั้นด้วยซ้ำ
“ผมจะทำทุกอย่างที่คุณร้องขอ
“ดี งั้นก็เซ็นสัญญา”
แองเจลิน่าพูดราวกับว่าเธอกำลังเกลี้ยกล่อมเด็กทารก
“คุณไม่ต้องการให้ผมทำอะไรอย่างอื่นอีกงั้นหรอ?”
ฮาร์วีย์ดูไม่ต่อต้านนัก และค่อนข้างเกรงใจแองเจลิน่าไม่น้อยด้วย
แองเจลิน่าหัวเราะได้ใจ เธอเหวี่ยงร่างเพรียวบางของตัวเองไปรอบ ๆ
“ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลย แต่คุณช่วยฉันฆ่าไคท์ได้หรือเปล่าล่ะ?”
ใบหน้าของฮาร์วีย์เกิดร่องรอยของความลังเลและเสียงของเขาก็สั่นเครือ
“แต่ไคท์สวยถึงขนาดนั้น ผมไม่…
“ฆ่าเธอซะ ถ้าคุณฆ่าเธอได้ ฉันจะหาผู้หญิงสวย ๆ มาปรนเปรอคุณเท่าที่คุณต้องการเลย”
แองเจลิน่าเอ่ยอย่างเกินจริงกับฮาร์วีย์ ขณะที่เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและเริ่มเลือกรูปถ่ายของคนดังสองสามรูป แต่ละคนดูล้วนอ่อนเยาว์และสง่างาม
“สาวสวยเหล่านี้จะตกเป็นของคุณ!”
ฮาร์วีย์ดูดีใจและตอบกลับว่า “ก็ได้ ก็ได้ ไม่ใช่แค่ไคท์หรอก ผมก็จะฆ่าคนอีกมากมายให้ด้วย ผมจะฆ่าทุกคนที่คุณขอให้ผมทำ…”
แองเจลิน่าตกอยู่ในความเงียบไปชั่วขณะ จากนั้นเธอก็พูดอย่างเย็นชาว่า “งั้นก็ฆ่าจัสติน วอล์คเกอร์ให้ฉันทีสิ”
“แค่นั้นเหรอ?”
“แค่นั้นแหละ”
แองเจลิน่าตัวแข็งฮื้อ เธอรู้สึกได้ถึงความผิดปกติจากน้ำเสียงของฮาร์วีย์ เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองเขาโดยไม่รู้ตัว
สีหน้าของฮาร์วีย์กลับมาเป็นปกติ เขาใช้มือขวาเช็ดหน้าผาก หยดเลือดก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา หยดเลือดนั้นสั่นสะเทือนและกลายเป็นด้วงตัวเล็ก ๆ ซึ่งเขาก็รีบบดขยี้มันจนกลายเป็นผุยผงในทันที
“วิชาครอบงำของฟรอนเทียร์”
ฮาร์วีย์ยังคงดูนิ่งเงียบ
“แองเจลิน่า คุณนี่ทำให้ผมผิดหวังจริง ๆ
“คุณพยายามถึงขนาดนี้เพียงเพื่อที่จะหลอกผมกับอีแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตระกูลงั้นเหรอ?
“ช่างน่าเบื่อจริง ๆ”
“บอกผมหน่อยสิ ถ้าหากจัสตินได้ยินเสียงบันทึกเมื่อกี้เขาจะเก็บคุณไว้หรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาและกดปุ่มเล่นเสียงบันทึกอย่างไม่ไยดี
เสียงแหบแห้งของแองเจลิน่าดังออกมาจากโทรศัพท์พร้อมกับน้ำเสียงที่ฟังดูอ่อนโยน เกลียดชัง เด็ดขาด และโกรธเคือง
แองเจลิน่าหัวเราะแล้วพูดอีกครั้ง
“งั้นก็ฆ่าจัสติน วอล์คเกอร์ให้ฉันทีสิ”
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอจากโทรศัพท์ ร่างกายของแองเจลิน่าก็สั่นเคลิ้ม สีหน้าของเธอดูหวาดหวั่นอย่างยิ่ง
