ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1920
ทันทีที่เขานึกถึงเรื่องนี้ ฮาร์วีย์ ยอร์กก็เข้าใจทันทีว่าคนของเขาคงจะทำความสะอาดในคฤหาสน์วอล์คเกอร์อย่างมีประสิทธิภาพ
ดังนั้นในขณะนี้หลายคนจึงยังไม่ทราบว่าลูคัส ฌองเสียชีวิตไปแล้ว
แองเจลีน่า จอห์นก็สังเกตเห็นเขาเช่นกัน เธอเดินมาด้วยขายาว ๆ ของเธอและพูดกึ่งยิ้มว่า “นายน้อยยอร์กเหรอ?
“ฉันได้ยินว่าคุณไปที่คฤหาสน์วอล์คเกอร์และเอะอะโวยวายเมื่อเช้านี้และโดนเจ้าชายฌองห้ามเอาไว้ ฉันไม่คิดว่าคุณจะยังมีชีวิตอยู่อีก ยินดีด้วย”
แองเจลิน่าจ้องหน้าฮาร์วีย์อย่างระมัดระวังเมื่อเธอพูดแบบนั้นพลางพยายามค้นหาว่ามีอะไรแปลก ๆ กับเขาหรือไม่
เธอรู้ว่ามันยากที่จะจัดการกับฮาร์วีย์หลังจากที่เผชิญหน้ากับเขามาแล้วหลายครั้ง
ลูคัสควรที่จะฆ่าเขาในวันนี้ อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เลย สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามมากมาย
ฮาร์วีย์มองดูผู้หญิงคนนี้ด้วยความสนใจอย่างมาก
เช้านี้เขารีบมากและไม่มีเวลาได้สนใจเธอ
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะฟื้นตัวได้เร็วขนาดนี้ เธอสามารถมาอยู่ที่นี่ได้และสร้างปัญหาอีกครั้ง
ฮาร์วีย์ทำท่าทางเล่นมือถือด้วยนิ้วของเขา จู่ ๆ ใบหน้าของแองเจลิน่าก็เปลี่ยนไปอย่างมากและเธอก็ไม่กล้าที่จะพูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป
ฮาร์วีย์ไม่ต้องการที่จะเปิดเผยมากเกินไปในขณะที่เผชิญหน้ากับการระแวดระวังของแองเจลิน่าและสายตาที่ที่เต็มไปด้วยคำถามของไคท์
เขาเพียงแค่มองไปที่เวทีด้วยความสนใจอย่างมากและถามอย่างเฉยเมยว่า “ไทสันเอาชนะคู่ต่อสู้ได้กี่คนแล้ว?”
“สี่”
ไคท์พูดอย่างมีเลศนัยเมื่อได้ยินเขาถามอย่างนั้น
“คุณพ่อส่งลูกศิษย์ของหลงเหมินขึ้นไปสี่คนติดต่อกัน แต่ไม่มีใครสามารถสู้ไทสันได้เลย
“แต่ดูเหมือนว่าราเชลจะได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเธอคงจะขึ้นสู้ในสังเวียนไม่ได้แล้ว
“ส่วนไอเดน เขาไร้ประโยชน์
“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าพวกเขาไปเจอไทสันมาจากไหน แต่ดูจากสถานการณ์นี้แล้ว คุณพ่อคงจะทรมานเขาจนตายอย่างแน่นอนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
“ฉันกลัวคืนนี้เหลือเกิน…”
สีหน้าของไคท์ดูหวาดกลัวเล็กน้อยเมื่อเธอพูดแบบนี้
หากจัสติน วอล์คเกอร์ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน มันจะไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเธอ
เมื่อตอนนี้ครอบครัววอล์คเกอร์กล้าที่จะบังคับให้เธอถอนหุ้น และหากจัสตินได้เข้ารับตำแหน่งหัวหน้าสาขา ครอบครัววอล์คเกอร์อาจเขี่ยเธอทิ้งโดยไม่ให้เหลืออะไรเลย
ฮาร์วีย์ยื่นมือออกไปและตบมือของไคท์เบา ๆ หลังจากที่ได้ยินสิ่งนี้ “ไม่ต้องห่วง พ่อของคุณจะไม่มีโอกาสได้เป็นหัวหน้าสาขา
“ผลลัพธ์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”
“โอเค” ไคท์พยักหน้าเล็กน้อยและถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอเชื่อมั่นในคำพูดของฮาร์วีย์โดยสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตาม แองเจลิน่าซึ่งเคยถูกฮาร์วีย์คุกคามยิ่งกว่านั้น เย้ยหยันในเวลานี้ “ฮาร์วีย์ ฉันยอมรับว่าคุณมีความสามารถ
“แต่คุณไม่ใช่สมาชิกของหลงเหมินสักหน่อย คุณจะเข้าใจความหมายของการต่อสู้ครั้งนี้ได้ยังไง?
“นายท่านวอล์คเกอร์เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งนี้มาตั้งแต่เดือนก่อน เขาเตรียมไม้ตายไว้สองสามไม้ ไม่ใช่แค่ยูจีน โบวี่ แต่หัวหน้าลีโอนาร์ด เบรย์ก็จะสู้เพื่อเขาเช่นกัน
“ต้องการหยุดเขาจากการเป็นหัวหน้าสาขาเหรอ?
“ด้วยอะไรเหรอ?
“ด้วยปาก? หรือที่เรียกว่าความกล้าหาญของคุณ?”
แม้ว่าฮาร์วีย์แทบจะบดขยี้แองเจลิน่าไปเมื่อเช้า และแม้ว่าฮาร์วีย์จะมีบุญคุณกับเธอ ในความคิดของเธอ ท้ายที่สุดฮาร์วีย์ก็เป็นแค่อันธพาล
เขาต้องการจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ในระดับนั้นน่ะเหรอ?
เขาจะมีความสามารถมากพอเหรอ?!
แม้ว่าคนเราจะมีความแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้เช่นนี้ได้
ของแบบนี้ต้องมีเหตุผลดี ๆ หากมีใครเข้าแทรกแซงในการต่อสู้ดังกล่าวทั้ง ๆ ที่ไม่สถานะหรือเสียง เขาอาจจบลงด้วยการถูกกระทืบจนตาย
สหายหญิงที่ติดตามแองเจลิน่ามองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
สำหรับพวกเธอ ฮาร์วีย์ที่ดูธรรมดาในตอนนี้เป็นเพียงคนชั้นต่ำ เขาไปเอาความกล้าและกล้าทำเป็นอวดรู้มาจากไหน?
