ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2135
ฮาร์วีย์เม้มริมฝีปากอย่างหงุดหงิด น่าเสียดายที่เขาทำได้เพียงกลืนความหงุดหงิดและเปิดประตูรถให้ทั้งสอง
“คนน้าโลว์ เชิญขึ้นรถ”
ประตูที่เปิดออกเผยให้เห็นการตกแต่งภายในที่หรูหรา
ดวงตาของ ลูซี่ โลว์และนิโคลัสเป็นประกายเมื่อเห็นเช่นนั้น ราวกับว่าพวกเขากำลังมองดูสวนที่ถูกตกแต่งหรูหรา
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในรถ พวกเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเริ่มรัวชัตเตอร์ พวกเขาถ่ายภาพรวมหลายสิบภาพไปอวดในกลุ่มเพื่อนของตัวเอง แต่คนทั้งคู่เจ้าเล่ห์พอที่จะบล็อกลิเลียนและสมาชิกในครอบครัวของเธอไม่ให้เห็นโพสต์ของพวกเขา
ฮาร์วีย์เห็นข้อความของนิโคลัสผ่านหางตา ข้อความเหล่านั้นทำให้เขาพูดไม่ออก
“ยิ่งทุ่มเทมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้ผลตอบแทนมากขึ้นเท่านั้น โตโยต้า อัลฟาร์ด คันแรกของฉัน ใช้เงินไปตั้งสองแสนสามหมื่นดอลลาร์”
ทันทีที่นิโคลัสอัปโหลดรูปภาพไปยังกลุ่มเพื่อนของเขา ยอดไลค์ก็เข้ามารัวเข้ามาในทันที
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้รับข้อความเสียงจากหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามา ซึ่งเสียงอันไพเราะนั้นเป็นผลมาจากการทำศัลยกรรมพลาสติกอย่างหนัก
“นี่นิโคลัส คืนนี้คุณมีเวลาว่างหรือเปล่า ถ้าฉันนั่งไปรอบ ๆ ชายหาดได้ไหม คืนนี้เรามาทำอะไรสนุก ๆ กัน”
นิโคลัสรู้สึกเบิกบานใจ
“ฉันกำลังมุ่งหน้าไปยังวิลล่าหลังใหม่ของฉัน เพราะฉันจะมาเล่นกับเธอทีหลังแล้วกันนะ” เขาตอบอย่างตื่นเต้น
นิโคลัสส่งต่อรูปภาพจากกลุ่มเพื่อนของลิเลียนไปยังกลุ่มเพื่อนของเขาด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ
ฮาร์วีย์พูดไม่ออกอีกครั้งเพราะความใจกล้าของเด็กชาย แต่เขาแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรเลย
“คงได้ยินมาว่าคนนัดเดทให้คุณแมนดี้ไว้ คุณน้าโลว์ ผู้ชายคนนั้นคือนายน้อยทอมป์สันใช่หรือเปล่า
“เฮกเตอร์ ธอมป์สันที่เป็นหนึ่งในนายน้อยทั้งสี่แห่งโวลซิ่งจริง ๆ หรือ?
“โอ้? คนบ้านนอกอย่างนายรู้จักชื่อของนายน้อยทอมป์สันได้ยังไง?”
ลูซี่มองฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม เธอไม่ถูกชะตากับเขาอย่างชัดเจน
“จะรู้ไปทำไม? นายกับเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว! ต่างกันเหมือนมาจากคนละโลก!
“อีกอย่าง ทำไมคนขับรถถึงต้องอยากรู้เรื่องในครอบครัวของเจ้านายมากมายขนาดนี้?
“คนกำลังคิดที่จะเด็ดดอกวัดอยู่หรือไง? คุณสนใจในตัวแมนดี้ใช่หรือเปล่า”
ใบหน้าของลูซี่เต็มไปด้วยความรังเกียจ เธอพินิจมองฮาร์วีย์ และตัดสินใจว่าจะไม่บอกอะไรแก่เขา
แต่ฮาร์วีย์ได้รับคำตอบที่เขาตามหาแล้ว เขาเองก็ไม่อยากเสียเวลาไปกับการต่อล้อต่อเถียงกับคู่แม่ลูกจอมงี่เง่าคู่นี้อีกแล้ว
“นายขับช้าจังเลย!”
นิโคลัสเห็นว่ารถใช้เวลาหลายนาทีเพื่อไปยังสะพานมอร์ดู เขาได้แต่กลอกตาอย่างไม่พอใจ
“ด้วยทางที่นายคิดจะขับไป เมื่อไรเราจะถึงแฟรเกรินท์ ฮิลล์?”
“จอดเลย! จอดข้างทางเดี๋ยวนี้!”
นิโคลัสสั่งอย่างเจ้ากี้เจ้าการ ชี้ไปที่ที่จอดรถที่อยู่ไม่ไกล
“แล้วเราจะจอดทำไม?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น
“ไปนั่งข้างหลัง ฉันจะขับเอง! นายขับช้าเกินไป!”
นิโคลัสร่ำร้อง กระพริบตาฮาร์วีย์ด้วยท่าทางผึ่งผาย
“ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าการเป็นเทพที่อยู่หลังพวงมาลัยเขาขับกันแบบไหน!”
“ผมต้องขอโทษด้วย แต่คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ขับรถคันนี้” ฮาร์วีย์ปฏิเสธเขาอย่างใจเย็น
“นี่นายหมายความว่ายังไง? ลูกชายของฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ขับรถเนี่ย?”
คำพูดของฮาร์วีย์กระตุ้นความโกรธของลูซี่ โลว์เธอออกตัวรับแทนลูกชายในทันที ก่อนส่งเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวน
“นี่มันรถของตระกูลซิมเมอร์! เกี่ยวอะไรกับนาย!”
“อีกอย่างเราเป็นญาติทางสายเลือดกับพวกซิมเมอร์ด้วยซ้ำ! คนนอกอย่างนายมีสิทธิ์พูดอะไรไร้สาระแบบนี้ได้ยังไง?!
“ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะ! จอดรถแล้วปล่อยให้ลูกชายฉันขับดีกว่า!
“ถ้ายังเอาแต่พูดมาก ฉันจะเหวี่ยงนายลงจากรถเอง!”
เพราะเห็นแก่แมนดี้ ฮาร์วีย์ระงับความต้องการที่จะโยนแม่และลูกชายทิ้งข้างถนนและทิ้งไว้ที่นั่น เขาต้องอดทน
“รถคันนี้ยังใหม่เอี่ยม คุณคงไม่คุ้นเคยกับมันนักหรอก”
ขณะนี้รถอยู่กลางสะพานมอร์ดู
มันเป็นสะพานพี่มีชื่อเสียง แม้ว่ามันจะดูโบราณมาก แต่ก็ยังค่อนข้างแข็งแรง นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นของมอร์ดูจึงมักจะมีคนมาถ่ายรูปที่นี่ไม่ขาดสาย
ดังนั้นการจราจรของที่นี่จึงคับคั่งเป็นอย่างมาก
ฮาร์วีย์ชะลอรถและขับอย่างระมัดระวัง
“ไอ้ขยะโสโครก! ใครเขาขับรถกันแบบนี้?”
นิโคลัสเข้ามาช่วยแม่โวยวายใส่ฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ
“ทำไมคนบ้านนอกอย่างแกถึงได้ทำตัวหยิ่งผยองในมอร์ดูแบบนี้? หา!
“ต่อให้จะมีอะไรเกิดขึ้น แค่ฉันยกหูโทรศัพท์เพียงครั้งเดียวปัญหาก็ถูกแก้ได้แล้ว! ทำไมนายถึงขี้กลัวขนาดนี้!”
