ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2242
จูนเริ่มกังวลเมื่อเห็นหน้าเคลลี่ เธอรีบถาม “เคลลี่ คุณหมายความว่าอย่างไรที่ไม่ได้รับเลือก”
“อ๋อ ไม่เห็นจะยากเลย”
ก่อนที่เคลลี่จะทันได้ตอบ เสียงเย้ยหยันเล็กน้อยของยูจีน โบวีก็ดังขึ้นจากโต๊ะข้าง ๆ เขายิ้มเย้ยหยันใส่เคลลี่ก่อนหรี่ตาลงเล็กน้อย
“ครอบครัวของคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหัวหน้าสาขาอีกต่อไป ดังนั้นสิทธิ์ของคุณในการทำธุรกิจกับ หลงเหมินก็ถูกเพิกถอนเช่นกัน”
“ยิ่งไปกว่านั้น ทุกอย่างสามารถทำได้ตามกฎและขั้นตอนที่เหมาะสมเท่านั้น”
“คนที่ปรารถนาจะร่วมมือกับหลงเหมินแห่งมอร์ดูมีมากมายเต็มไปหมด หากคุณไม่มีความสามารถในการแข่งขันกับคนอื่น ๆ ก็ต้องแพ้เท่านั้นเอง”
คำพูดนี้ทำให้ใบหน้าของเคลลี่เปลี่ยนไป เขาถามด้วยความงุนงง “คุณหมายความว่ายังไง?”
“ผมทำธุรกิจเจริญรุ่งเรืองมาขนาดนี้ได้ก็เพราะความสามารถของตัวเอง! เกี่ยวอะไรกับฮาร์วีย์ด้วย!”
ยูจีนหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอย่างสบาย ๆ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “เคลลี่ มาโลน ในเดือนที่ผ่านมา คุณได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากจากหลงเหมินไม่ใช่เหรอ?”
“จำนวนคำสั่งซื้อในหนึ่งเดือนนั้นสูงกว่าจำนวนคำสั่งซื้อที่คุณได้รับในช่วงสิบปีที่ที่คุณทำธุรกิจมาด้วยซ้ำ คุณคิดจริง ๆ หรือว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะความสามารถของตัวเอง”
“ถ้าคุณมีความสามารถอย่างที่คุณคิดจริง ๆ คุณคงบรรลุถึงจำนวนนี้ไปนานแล้ว! แต่คุณกลับได้รับแต่คำสั่งซื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่จำเป็นได้เพียงไม่กี่อย่างเท่านั้น”
“เหตุผลที่ธุรกิจของคุณพุ่งกระฉูดขึ้นก็เพราะหัวหน้าสาขากำชับให้เราดูแลครอบครัวของคุณเป็นพิเศษ”
“โอ้ ใช่! ผมยังได้ยินมาว่าพวกคุณทุกคนสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ได้เพราะเมื่อสองสามวันก่อนหัวหน้าสาขากำชับกับพวกเราว่าจะให้โอกาสพวกคุณ”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเขา คุณคิดว่าคุณและครอบครัวของคุณจะมีสิทธิ์มานั่งอยู่ที่นี่และ ได้เป็นส่วนหนึ่งของวงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูได้งั้นเหรอ”
เปรี้ยง!
ราวกับสายฟ้าฟาด!
ตอนแรก เคลลี่และครอบครัวไม่เชื่อในคำพูดของยูจีน
แต่แล้ว เคลลี่ก็นึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในเดือนนี้…
คำสั่งซื้อที่เพิ่มขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ มีคนส่งคำเชิญมาให้…
ทั้งหมดเป็นเพราะฮาร์วีย์งั้นหรือ?
ในขณะเดียวกัน จูนและเฮเซลก็จ้องมองสตีเว่นพร้อมกัน
จูนกระซิบอย่างกระวนกระวาย “นายน้อยวอล์คเกอร์เป็นคนส่งบัตรเชิญให้เราไม่ใช่หรือ?”
“นายน้อยวอล์คเกอร์?!”
ยูจีนตะคอก เขาระเบิดเสียงหัวเราะเย้ยหยัน
“แม้แต่คำเชิญของเขาก็เป็นความปรารถนาของหัวหน้าสาขา! ในบรรดาแขกทุกคน เขาจะมีสิทธิ์เชิญพวกคุณมางานเลี้ยงนี้ได้ยังไง? เขามีสิทธิ์อะไรล่ะ”
สตีเว่นไม่กล้าโต้แย้งคำพูดของยูจีน เขาได้แต่ก้มหน้าลง สีหน้าดูไม่ได้
เมื่อเห็นท่าทางของเขา จูนและเฮเซลก็มีสีหน้าสิ้นหวัง
ในที่สุดพวกเธอก็เข้าใจแล้วว่าเหตุผลที่ทุกคนมาที่นี่ได้ก็เพราะฮาร์วีย์ส่งคำเชิญมาตั้งแต่แรก
แต่คำเชิญทำให้พวกเขาพึงพอใจ พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้ก้าวเข้าสู่วงสังคมชั้นสูงแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะตัดความสัมพันธ์กับฮาร์วีย์
ในตอนนี้ จูนและเฮเซลเสียใจมากจนแทบจะร้องไห้
“อ้อ อีกอย่าง หัวหน้าสาขายังขอให้ผมส่งข้อความของเขาถึงพวกคุณทุกคนด้วย”
“คุณมาโลน เธอสามารถกลายเป็นอินฟลูเอนเซอร์อันดับหนึ่งในดูรินได้เพียงเพราะหัวหน้าสาขาช่วยให้เธอมียอดดูนับสิบล้านครั้ง เขายังบอกให้บริษัทสนับสนุนเธอด้วย”
“เนื่องจากครอบครัวของเธอตัดความสัมพันธ์กับหัวหน้าสาขาไปแล้ว นั่นก็เท่ากับว่าเธอไม่เต็มใจรับของขวัญที่เขามอบให้อย่างแน่นอน”
“ต่อจากนี้ไป ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอได้รับจากดูรินจะถูกเรียกคืนทั้งหมด”
“ตามกฎแล้วเงินรางวัลนับสิบล้านดอลลาร์ที่ได้รับจะถูกเรียกคืนภายในหนึ่งสัปดาห์”
“ขอให้ทุกคนทุกคนเตรียมใจเอาไว้ล่วงหน้าด้วย”
“อะไรนะ?! คุณหมายความว่าพี่ชายตัวยงบนลีดเดอร์บอร์ดของฉัน คือฮาร์วีย์งั้นหรอ?!”
เฮเซลตกตะลึง เธอยืนตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ
“เป็นไปได้ยังไง?! นายน้อยวอล์คเกอร์เป็นคนที่ให้รางวัลพวกนั้นกับฉันต่างหาก!”
