ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2300
สาวสวยอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดเดินเข้ามา ล้อมรอบด้วยเจ้าหน้าที่จากสถานีตำรวจลาสเวกัสกว่าสิบคน
เธอมีร่างกายเข้ารูปราวกับนางแบบและมีส่วนสูงเกือบหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร สัดส่วนของเธอสมบูรณ์แบบเข้าคู่กันกับใบหน้าที่บอบบางและงดงามของเธอ เธอมีรัศมีของซีอีโอที่มีอำนาจสูงส่ง
แต่การแสดงออกบนใบหน้าที่น่ารักของเธอนั้นเย็นชาเกินไป เธอมีท่าทางที่มีกลิ่นอายของความหยิ่งผยอง ซึ่งทำให้ผู้ชายธรรมดา ๆ หวาดกลัวได้แม้จะไม่ได้เหลือบมองเธอ
หากมองอย่างใกล้ชิด เค้าโครงใบหน้าของเธอค่อนข้างคล้ายกับเอ็ดวิน
ผู้คนรอบตัวเธอปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพอย่างสูงสุด พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังต่อหน้าเธอ
รูปลักษณ์ของเธอทำให้ทุกคนในห้องหายใจลำบาก
เจ้าหน้าที่ทั้งชายและหญิงรอบ ๆ นั้นเงียบเป็นเป่าสาก
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้จะกระตุ้นให้เกิดเรื่องใหญ่โตได้ขนาดนี้
เอ็ดวินตกตะลึงชั่วครู่ เขาโพล่งออกมา “พี่ใหญ่?! ทำไมพี่มาอยู่ที่นี่ได้?”
ผู้มาเยือนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโยอาน่า เมนโดซา บุตรสาวคนโตของตระกูลเมนโดซา!
“นายวิ่งพล่านไปทั่วขนาดนี้ฉันจะไม่มาได้ยังไง?”
ใบหน้าของโยอาน่าเย็นชาขณะที่เธอเริ่มตักเตือนเอ็ดวิน
“นายไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ! นายไม่รู้หรือว่าอะไรควรหรือไม่ควรทำ?”
“แม้ว่าลาสเวกัสจะอยู่ในกำมือของตระกูลเมนโดซาแล้วก็ตามที แต่ฉันก็เตือนนายแล้วไง!”
“พวกเราตระกูลเมนโดซาต้องบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นกลาง เพราะเราคือผู้บังคับใช้กฎหมาย!”
“ใครอนุญาตให้นายบิดเบือนกฎหมายเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและประพฤติมิชอบภายใต้นามสกุลเมนโดซา?!”
เห็นได้ชัดว่าเอ็ดวินกลัวพี่สาวของเขามาก เขาอธิบายอย่างรวดเร็ว “พี่ใหญ่ ผมไม่ได้…”
“หุบปาก!”
“ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้! แต่การที่นายมาสร้างความวุ่นวายให้กับสถานีตำรวจที่นี่นายังมีหน้ามาแก้ตัวอีกเหรอ?!”
โยอาน่าหงุดหงิด เธอจ้องมองเอ็ดวินอย่างโกรธเกรี้ยว แล้วเดินไปหาฮาร์วีย์อย่างเย็นชา เธอตะคอกอย่างเหยียดหยาม “คุณคือฮาร์วีย์ใช่ไหม?”
“ฉันไม่สนหรอกนะว่าคุณจะเป็นใครมาจากไหน…”
“แต่ฉันรู้ว่าตลอดสองวันที่ผ่านมานี้เกิดอะไรขึ้น!”
“เมื่อวานคุณมีความขัดแย้งกับเดนเวอร์ และคุณก็มาขอความช่วยเหลือจากน้องชายของฉัน”
“วันนี้คุณโดนตำรวจจับเพราะแจ็กซ์แจ้งความจับคุณ และตอนนี้คุณก็ยังต้องการให้น้องชายของฉันประกันตัวคุณอีกใช่หรือเปล่า?!”
“ฉันขอเตือนคุณเอาไว้เลยนะ! ฉันไม่รู้หรอกว่าคุณกำลังคิดจะทำอะไร แต่คุณใช้ตระกูลเมนโดซาเป็นข้อต่อรองครั้งแล้วครั้งเล่า อย่าได้คิดว่าจะรอดไปได้!”
“นี่ถือเป็นการเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของฉัน”
“น้องชายของฉันไม่ใช่ลูกสมุนของคุณ คุณควรจัดการปัญหาของคุณเอง!”
“อย่าลากคนอื่นลงนรกไปกับคุณด้วย!”
โยอาน่าโกรธจัด หลังจากที่พ่อของเธอส่งเอ็ดวินไปยังค่ายศัสตราวุธเขาก็ไม่ใช่เพลย์บอยอีกต่อไปและกลายเป็นคนที่ดีกว่าเดิม
แต่ถึงกระนั้น ชายแปลกหน้าคนนี้ซึ่งโผล่มาจากไหนไม่รู้ได้พรากน้องชายคนเล็กของเธอไปในเวลาเพียงสองวัน!
โยอาน่าแทบอดใจที่จะบีบคอฮาร์วีย์จนตายไม่ไหวแล้ว!
ในฐานะรองผู้บัญชาการของสถานีตำรวจลาสเวกัส เธอทนไม่ได้กับเรื่องนี้ เธอไม่อาจทนดูน้องชายของเธอทำตัวนอกกฎหมายไปกับผู้ชายที่เพิ่งโผล่มาจากไหนไม่รู้คนนี้ได้
ฮาร์วีย์มองเอ็ดวินอย่างมีนัยยะ
ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กนี่ยังคงจำกฎของค่ายศัสตราวุธได้ดีและไม่เปิดเผยตัวตนของเขาให้ใครรู้ แม้แต่พี่สาวของเขาด้วย
ตอนนี้ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะมีอิทธิพลในแง่ลบต่อเอ็ดวินงั้นหรือ?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฮาร์วีย์ก็ยิ้มและพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณเมนโดซา คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ ผมไม่ได้ขอให้เอ็ดวินมาที่นี่เพื่อให้เขาทำตัวอยู่เหนือกฎหมาย…”
“ตรงกันข้าม ผมอยากให้เขาจับตามองเรื่องนี้และปล่อยให้ตำรวจบังคับใช้กฎหมายอย่างเป็นกลาง แทนที่จะปล่อยให้คนอื่นยัดเยียดความผิดให้ผมตามอำเภอใจต่างหาก…”
