ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2632

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2632

เสียงแหลมดังขึ้นในอากาศขณะที่เอ็ดวินถูกตบหน้า

รอยฝ่ามือสีแดงปรากฏขึ้นบนแก้มของเขา เกิดรอยเด่นหรา สายตาที่น่าสมเพชนั้นช่างน่าอัปยศอดสูเสียจริง

“เคทลิน!” เอ็ดวินคำรามอย่างหมดความอดทน

ทันทีที่เสียงของเขาดังขึ้น ผู้คุ้มกันของตระกูลพาร์สันก็พุ่งไปข้างหน้า

พวกเขาเล็งปืนไปที่ศีรษะของเอ็ดวิน

หากเอ็ดวินต้องเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน พวกเขาไม่ลังเลที่จะเหนี่ยวไกเลยแม้แต่น้อย

ฮาร์วีย์และเลสลี่ก้าวออกจากฝูงชนเช่นกัน

“นายคิดว่าตัวเองจะเรียกชื่อฉันได้ตามต้องการอย่างนั้นเหรอ?”

“นายคิดว่านายมีสิทธิ์อย่างนั้นหรือ?”เคทลินเอ่ยถาม น้ำเสียงของเธอดูแคลน

“ตระกูลเมนโดซาเป็นตระกูลชั้นหนึ่ง! นายคิดว่าตัวเองเป็นคนยิ่งใหญ่ที่นี่เพียงเพราะพี่สาวของนายมีอำนาจควบคุมสาขาของวังมังกรใช่ไหม?

“นายลืมไปหรือเปล่าว่านายมาได้ไกลถึงเพียงนี้เพราะตระกูลแฮมิลตัน

“นายสูบเลือดสูบเนื้อตระกูลแฮมิลตัน แล้วนายก็ตีสนิทกับฮาร์วีย์…

“ตระกูลของนายยังมีศักดิ์ศรีบ้างหรือเปล่า?

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของเรา ฉันจะทำให้พวกเขาเหนี่ยวไกเดี๋ยวนี้เลย!

“นายยังกล้าพูดกับฉันเรื่องความเกรงใจและความรับผิดชอบอีกเหรอ

“นายไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้น!”

เคทลินเดือดดาลด้วยความโกรธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ฮาร์วีย์ตบเธอเมื่อวันก่อน

เธอร่วมมือกับเอลลิสและคนอื่น ๆ เพื่อบีบให้ฮาร์วีย์ปรากฏตัว เพื่อจะได้จัดการเขาให้อยู่หมัด

แต่ไม่ใช่แค่ฮาร์วีย์จะไม่โผล่มา เขายังกล้าส่งขยะโสโครกนี้มาท้าทายเธออีกด้วย

เคทลินโกรธมาก

ถ้าเธอไม่กังวลว่าชื่อเสียงของเธอจะตกต่ำ เธอคงสั่งยิงเอ็ดวินทิ้งไปนานแล้ว

เลสลี่ที่ยืนอยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว

“เรามาคุยกันดี ๆ เถอะ เคทลิน เราทุกคนต่างก็เป็นคนกันเองทั้งนั้นนายน้อยเมนโดซา…”

“คนกันเองอะไร? เธออยากให้ฉันคุยกับเขางั้นเหรอ?

“มีอะไรต้องคุย?”

ความดูถูกเหยียดหยามของเคทลินนั้นชัดเจน บริกรนำผ้าอุ่น ๆ มาให้เธอ ซึ่งเธอใช้มันเช็ดมือ

เธอรู้สึกว่ามือของเธอสกปรกหลังจากตบหน้าเอ็ดวิน

เธอปาผ้าขนหนูใส่หน้าเอ็ดวินก่อนจะตวาดลั่น “นายแตะต้องคนของฉัน แล้วยังมาที่นี่เพื่อขู่ฉัน! ยังมีหน้ามาเจรจาสงบศึกอะไรกันอีก?!

“สมองนายมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?!

“หรือมีใครใช้ให้นายกล้าทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้?!

“ไอ้ปัญญาอ่อน! เราให้โอกาสนาย แต่นายยังกล้ามาถามหาความเกรงใจจากเรา?!

“ทั้งที่นายไม่เคยมีสิ่งนั้นมาตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำ!”

สาวสวยหลายคนที่อยู่ใกล้เคียงยกมือขึ้นปิดริมฝีปากขณะที่พวกเธอหัวเราะคิกคักกับคำพูดของลูอิส

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า นายน้อยผู้สูงส่งจะมาลงเอยแบบนี้

การตบของเคทลินก็เพียงพอที่จะทำลายชื่อเสียงของเอ็ดวินได้แล้ว

เอ็ดวินกัดฟัน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยสีหน้าอย่างสยดสยอง

“อะไร?

“นายโกรธเหรอ นายน้อยเมนโดซา?

“นายโกรธใช่ไหม?

“อยากตบฉันคืนหรือไง?

“หรือคิดจะฆ่าฉันให้ตาย?!”

เคทลินหัวเราะเย้ยหยันในสภาพน่าขายหน้าของเอ็ดวินและขยับเข้ามาใกล้เขา ริมฝีปากของเธอยิ้มเหยียดเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

“นายเป็นนายน้อยที่สูงส่งและทรงพลัง! ถ้านายโกรธก็ลงมือเลยสิ!

“ฉันอยากจะรู้นะว่านายจะรับผลที่ตามมาจากการแตะต้องฉันได้หรือเปล่า!

“เอาเลยสิ! อยากจะตบหน้าฉันสักกี่ครั้งก็ตามใจเลย!”

เคทลินหัวเราะออกมาขณะที่เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เอ็ดวินอย่างต้องการกระตุ้นให้เขาลงไม้ลงมือกับเธอ เธอไม่คิดจะหยุดเย้ยหยันเอ็ดวิน

สายตาของฮาร์วีย์แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที ผู้หญิงคนนี้เก่งเรื่องยั่วโมโหคนอื่นเกินไป

ไปถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่รีบร้อนที่จะดำเนินการ เขาเพียงแต่หรี่ตาในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ

เขาอยากจะเห็นว่าเอ็ดวินจะจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้าอย่างไร