ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2658

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2658

สีหน้าของเคนเปลี่ยนไปก่อนที่เขาจะตัดสินใจเหนี่ยวไกอีกครั้ง

ปัง ปัง ปัง!

ฮาร์วีย์หลบกระสุนได้อย่างว่องไว เขาเหวี่ยงมือขวาแล้วตบหน้าเคนอย่างแรง

เพี๊ยะ!

เคนรู้สึกเหมือนถูกเหล็กแหลมทิ่มแทงไปทั่วใบหน้า มันเป็นความเจ็บปวดที่ทรมาน วินาทีต่อมาเขาก็สลบไปชั่วครู่และนอนราบกับพื้น

เพียงแค่กระบวนท่าเดียว เคนก็พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง

“สารเลว!

“แก… ไอ้สารเลว!”

เคนคลานไปด้านหลังอย่างสิ้นหวังในขณะที่เลือดไหลซึมออกจากปากของเขา ในเวลาเดียวกันเขาก็ยกปืนขึ้นเหมือนคนบ้าและเหนี่ยวไกอย่างต่อเนื่อง

ปัง ปัง ปัง!

เสียงปืนหลายนัดก่องในอากาศชั่วขณะหนึ่งก่อนที่ห้องจะเงียบสงบราวกับในโบสถ์

ฮาร์วีย์ยืนอยู่ต่อหน้าเคนอย่างน่ากลัว ใบหน้าของเขาเย็นชาและไร้ความรู้สึก

ดวงตาของผู้คนเบิกกว้างด้วยความตกใจและเหลือเชื่อ

“นายน้อยบาวเออร์ ระวัง!” แคร์รี่กรีดร้องโดยสัญชาตญาณเพราะกลัวความปลอดภัยของเคน

เคนขยับมือทันทีเมื่อเห็นฮาร์วีย์ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ เผยให้เห็นปืนพกที่ซ่อนอยู่

แต่ก่อนที่เขาจะมีโอกาสได้ยิง ฮาร์วีย์ก็ตอบโต้ด้วยการเหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าและเตะมือของเคน

ปัง!

เคนยิงพลาดและโดนตัวเองแทน กระสุนเจาะใบหน้าด้านซ้ายของเขา เผยให้เห็นเนื้อแดงดิบและเลือดสด ๆ

สีหน้าของเขาหวาดกลัว หูข้างซ้ายของเขาหายไป

“อ๊าาาาาาาา!”

ความตกใจทำให้เคนตัวแข็ง แต่เมื่อเขาตั้งสติได้ ความเจ็บปวดก็จู่โจมเขาและเขาก็เริ่มร้องด้วยความกลัว ใบหน้าที่ได้รับบาดเจ็บของเขาถอดสี เขาเหงื่อไหลชุ่มโชกไปทั้งตัวขณะที่มีสีหน้าบูดบึ้งราวกับคนบ้า

ปืนลูกโม่ของเขาเกือบฆ่าเขาเอง! เขาไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้!

โชคดีที่เขายังมีความภาคภูมิใจในฐานะนายน้อยของตระกูลบาวเออร์ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงจะฉี่ใส่กางเกงตัวเองในที่สาธารณะแล้ว

ผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาต่างถอยหนี ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวด้วยสีหน้าสยดสยองกับสภาพที่น่าสังเวชของเคน

พวกเขาตกตะลึงและมึนงงกับเหตุการณ์พลิกผันที่คาดไม่ถึง

เหล่าหญิงสาวต่างมีสีหน้าเย็นชาและเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

พวกเธอต้องการเห็นคนงมงายอย่างฮาร์วีย์ถูกทรมานไม่รู้จบ…

แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นไปตามที่พวกเธอต้องการเมื่อปรากฎว่าเคนได้รับบาดเจ็บอย่างหนักและเกือบจะเสียชีวิตในกระบวนการนี้

ความตกใจนั้นรุนแรงเกินไปสำหรับทุกคน!

ในสายตาของพวกเขา มีเพียงเคนเท่านั้นที่จะสามารถปราบคนขี้แพ้อย่างฮาร์วีย์ได้

พวกเขาไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่าท้ายที่สุด ไอ้คนขี้แพ้จะเป็นผู้ชนะ และพวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะเห็นมันจบแบบนั้นด้วย

ในขณะนี้ความเกลียดชังของพวกเขาที่มีต่อฮาร์วีย์เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า

“อาวุธปืนเป็นอาวุธที่สนุกดีว่าไหม?

“นายเป็นศิษย์ของหลงเหมิน แต่นายกลับใช้ปืนแทนดาบงั้นเหรอ?

“เดี๋ยวฉันสอนให้ไหม? ฉันฝีมือนายมันแย่นะ”

ฮาร์วีย์คว้าปืนลูกโม่และเล็งไปที่ขาซ้ายของเคน

แกร๊ก!

เสียงขึ้นลำปืนลั่นหลังจากที่โม่ปืนหมุน

สีหน้าของเคนเปลี่ยนไป เขาดูตื่นตระหนก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง

“อย่า!”

“อย่านะ!”

คนอื่น ๆ พูดขึ้นเช่นกัน สีหน้าของพวกเขาเหมือนกับเคน พวกเขาต่างตื่นตระหนกพอ ๆ กัน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ

ปัง!

ก่อนที่พวกเขาจะสามารถหยุดฮาร์วีย์ได้ เสียงดังปังก็ดังมาจากปืนลูกโม่

“อ๊าาาาาาาา!”

เคนร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่กลิ้งไปกับพื้นไกล ๆ จนชนเข้ากับกำแพง จากนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

ฮาร์วีย์ไม่ไหวติง เขาเดินเข้าไปหาเคนอย่างสงบเช่นเคยและกระแทกเท้าลงไปที่คอของเคน

โม่บนปืนพกหมุนอีกครั้งขณะที่เขาเล็งปืนไปที่เคน

“นายบอกให้ฉันมาฆ่านายไม่ใช่เหรอ?

“ฉันก็มาแล้วนี่ไง

“นายพร้อมที่จะตายหรือยังล่ะ?”

แม้ว่าสีหน้าของฮาร์วีย์จะสงบนิ่ง แต่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก ซึ่งทำให้ทุกคน ณ ที่นั่นต่างชะงัก