ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 430
“ผมไม่เห็นด้วย!” ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและตะเบ็งเสียงออกมา
‘ลูกเขยนี่อีกแล้วเหรอ?! ทุกอย่างต้องมีเขาเข้ามาเกี่ยวข้องหรือไง?!’
ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ถ้าไม่ใช่เพราะบทเรียนที่ผ่านมาของแซ็ค และกลัวว่าฮาร์วีย์จะหัวเสีย เขาคงจะชกฮาร์วีย์ไปแล้ว
“ถ้านายไม่เห็นด้วย แล้วนายมีแผนอื่นไหม?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามขณะที่เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา
ฮาร์วีย์หัวเราะ
“คุณปู่ คุณปู่รู้เกี่ยวกับการเอาหนามมาเพื่อขอบทลงโทษไหมครับ?”
“แล้วไง?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้ว
“ผมคิดว่าท่านประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่ต้องการเงินหรอกครับ สิ่งที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ให้ความสำคัญมากที่สุดไม่ใช่การบอกเลิกสัญญา แต่เป็นอย่างอื่น” ฮาร์วีย์พูดอย่างอิสระ
ผู้อาวุโสซิมเมอร์เริ่มให้ความสนใจ
“ถ้าอย่างนั้น บอกฉันทีว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ สนใจอะไร?”
“ความเคารพ”
ฮาร์วีย์พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ต้องการเงินงั้นเหรอ? ไม่ใช่แน่!”
“ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลยอร์ก บริษัทแบบนี้จะต้องการอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อยึดทรัพย์สินของตระกูลอื่นจริง ๆ งั้นหรือ?”
“แต่มีคนยั่วยุพวกเขา ทำให้เสียชื่อเสียง คุณจะไม่โกรธหรือถ้าคุณเป็นประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์?”
หลังจากได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็มองหน้ากันและพยักหน้ารับเห็นด้วย
ดูเหมือนฮาร์วีย์จะมีเหตุผล
“ดังนั้น คุณปู่ สิ่งที่ทุกคนควรทำตอนนี้คือทำทุกอย่างให้ถูกต้อง! ให้ความเคารพต่อ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ แล้วมุ่งความสนใจไปที่สิ่งอื่น ถ้าไม่อย่างนั้น แม้แต่แมนดี้ ก็ไม่สามารถขอร้องความเมตตาจากพวกเขาได้” ฮาร์วีย์พูดช้า ๆ ชัด ๆ
“แล้วเราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามโดยไม่รู้ตัว
ทุกคนให้ความสนใจเช่นกัน
“มีคนเคยสร้างปัญหามาก่อน คนที่เริ่มเรื่องวุ่นวาย และทั้งหมดนี้ต้องเป็นเขาเป็นคนที่จบปัญหานี้! สิ่งที่เราต้องทำนั้นง่ายมาก ให้คนที่ยั่วยุ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ขอโทษด้วยตนเอง “ฮาร์วีย์พูดอย่างชัดเจน
“ผมแนะนำว่าคน ๆ นั้นควรคุกเข่าหน้าสำนักงานของท่านประธานให้นานที่สุดจนกว่า ท่านประธานจะใจเย็น เรื่องนี้อาจจะคลี่คลายได้ในตอนนั้น”
‘อะไรนะ?’
ทุกคนตกใจเมื่อได้ยินแบบนี้
‘เป็นไปได้งั้นเหรอ?’
แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ได้พูดถึงว่าใครควรคุกเข่า แต่ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแซ็ค
คนที่คอยยั่วยุ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ตั้งแต่ต้นจนจบดูเหมือนจะเป็นแซ็ค
ไม่ใช่แค่แมนดี้ แม้ว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์จะเป็นคนคุกเข่า แต่ก็ไม่มีใครสนใจ
แต่ถ้าแซ็คไป มันอาจจะได้ผล
สายตาของทุกคนก็ค่อย ๆ มองไปที่แซ็ค สีหน้าแสดงความตื่นเต้นชัดเจน
“ไอ้สารเลว!” แซ็คตะโกนอย่างโกรธจัด
“ฮาร์วีย์ แกพูดเหลวไหลอะไร! ถ้ามันได้ผล ฉันจะยอมไปคุกเข่า! แต่นี่มันคือเงินสี่ร้อยห้าสิบหกล้านดอลลาร์! เงินจำนวนนี้จะแก้ปัญหาได้เพียงแค่ไปคุกเข่างั้นเหรอ?! คิดว่าฉันงี่เง่าหรือไง?!”
“ไม่ใช่คุณหรือไง?”
ฮาร์วีย์มั่นใจในสิ่งที่เขาพูด
“นอกจากนี้ มันไม่ได้ใช้พลังงานอะไรมากนัก ถ้ามันล้มเหลว แต่มันจะทำให้เราดูดีในสายตาของพวกเขาเพิ่มมากขึ้น”
“รับผิดชอบด้วยตำแหน่งของตัวเอง คุณเป็นถึงรองประธานของตระกูลซิมเมอร์! มีปัญหาอะไรถ้าจะต้องไปคุกเข่าเพื่อตระกูล? คุณไม่ท้องหรอกเพียงแค่ทำอะไรแบบนั้น จริงไหม?”
“แก…”
สีหน้าของแซ็คเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น ไอ้ลูกเขยคนนี้มันทำบ้าอะไร
ปัญหาคือผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็สงสัยว่าแนวคิดนี้จะได้ผลหรือ
“ฮาร์วีย์ นายคิดว่ามันจะได้ผลเหรอ?”
