ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 600
“เจ็ดสิบเจ็ดล้าน?” ฮาร์วีย์ยิ้ม “มันแพงไปหน่อยนะ ผมจะรู้ได้ยังไงว่าวิดีโอนั้นคุ้มค่ากับราคาที่ต้องจ่าย”
“โอ้ พระเจ้า! นี่น้องชาย คุณรู้ไหม ว่ามันเสี่ยงแค่ไหนกว่าจะถ่ายวิดีโอนี้มาได้”
“นอกจากนี้ ผมยังจะให้หลักฐาน และ เอกสารอื่น ๆ แก่คุณด้วย”
“มีคนที่เกี่ยวข้องมากมาย และทุกอย่างค่อนข้างซับซ้อน ไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองตระกูลเท่านั้น คุณรู้ไหม หากวิดีโอนี้เผยแพร่สู่สาธารณะ ผมเกรงว่าจะมีตระกูลใหญ่ ๆ หลายตระกูลตามล่าผม”
“หากคุณพิจารณาทั้งหมดนี้นะ เจ็ดสิบเจ็ดล้านดอลล่า มันไม่มากนักหรอก”
จอร์จรู้สึกกังวล
เขาบอกเป็นนัย ๆ ว่า ไม่เพียงแต่ตระกูลซิลวาเท่านั้นที่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ยังรวมไปถึงบุคคลสำคัญด้วยเช่นกัน
เขายังมีข้อมูลอื่น ๆ อยู่ในมือ
ดวงตาของฮาร์วีย์เคร่งขรึมลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของจอร์จ
เขาจ้องไปที่จอร์จ และพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณรู้มาก แถมยังมีหลักฐานสนับสนุนอื่น ๆ อีกด้วย เห็นได้ชัดว่า คุณไม่ได้ถ่ายวิดีโอนี้โดยบังเอิญ ผมพูดถูกไหม?”
“ความจริงที่ว่า คุณสามารถบันทึกวิดีโอนี้ไว้ได้ หมายความว่าคุณมีโอกาสช่วยชีวิตบุคคลนั้น หรือ จริง ๆ แล้ว บางทีคุณมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย…?”
ดังนั้นฮาร์วีย์จึงก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางข่มขู่ ความกระหายเลือดแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก…
ผู้คุ้มกันสองคนที่อยู่เบื้องหลังจอร์จ ก็เคลื่อนไหวในเวลาเดียวกัน พวกเขาปลดปล่อยบรรยากาศแห่งการสังหารออกมาพอ ๆ กัน
ตราบใดที่จอร์จออกคำสั่ง พวกเขาจะกำจัดฮาร์วีย์โดยทันที
จอร์จสูบมอระกู่แล้วพูดว่า “คุณเป็นตัวแทนของชายคนนั้น เขามีอำนาจ และยิ่งใหญ่ ดังนั้นผมจึงไม่อยากจะรุกรานคุณหรอกนะ”
“แต่ถ้าคุณต้องการจะวุ่นวายด้วย ผมไม่ขัดข้องที่จะฆ่าคุณ ผมจะได้พูดคุยกับผู้สนับสนุนของคุณในภายหลัง”
“เขาอาจจะเกรียงไกร แต่เขาเกษียณจากบัควู้ดมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ?”
จอร์จมาดมั่นมาก
เขาระมัดระวังบุคคลในตำนาน แต่เขาไม่กลัวชายคนนี้
ฮาร์วีย์พิจารณาจอร์จอยู่ครู่หนึ่ง แม้แต่ตอนที่จอร์จพูดถึงชื่อ เขาก็ยังเต็มไปด้วยความห้าวหาญ
เขามีความสามารถที่แท้จริง หรือเป็นคนโง่เขลาที่สุดกันแน่
อย่างไรก็ตาม จอร์จดูเหมือนจะไม่ใช่คนโง่ งั้นก็คงคิดได้ทางเดียว เขามีอำนาจที่มากพอ
ฮาร์วีย์นั่งลงและรินชาให้ตัวเอง หลังจากจิบแล้วเขาก็ยิ้ม เขาพูดว่า “เจ็ดสิบเจ็ดล้าน มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ แต่เราสามารถต่อรองราคากันได้ใช่ไหมล่ะ?”
จอร์จมองลึกลงไปในตาของฮาร์วีย์ เขาโบกมือให้บอดี้การ์ดทั้งสองถอยหลัง “ผมชอบทำสิ่งต่าง ๆ อย่างรอบคอบและแนบเนียน ผมไม่ชอบเรื่องไร้สาระนะ แค่บอกราคาของคุณมา”
ฮาร์วีย์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วยืดนิ้วชี้ออกมา
สีหน้าของจอร์จเปลี่ยนไป และ เขาก็หัวเราะออกมา “สิบห้าล้าน? คุณล้อเล่นหรือเปล่า เป็นไปไม่ได้หรอก! หกสิบเอ็ดล้าน ถึงจะพอคุยได้!”
ฮาร์วีย์หัวเราะ “คุณผิดแล้ว ไม่ใช่สิบห้าล้าน”
“คุณ…” จอร์จลุกขึ้นทันที และ จ้องไปที่ฮาร์วีย์ “1.5 ล้าน? เลิกไร้สาระได้แล้ว ฮาร์วีย์!”
“คุณรู้ไหมว่า ถ้าคุณยั่วโมโหผมแบบนี้ มันจะจบลงยังไง”
“คุณคิดว่าจะออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัยงั้นเหรอ? ผมดูไร้ความสามารถสำหรับคุณมากเลยเหรอ?”
ฮาร์วีย์ยิ้ม เขาเอื้อมมือออกไป และ ตบไหล่จอร์จเบา ๆ “คุณจะโกรธอะไรล่ะ? การเจรจาต่อรองมักใช้ในธุรกิจ หากคุณไม่พอใจกับราคานี้ ให้ผมเสนอราคาอื่นให้ไหมล่ะ?”
ใบหน้าของจอร์จผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขาคิดว่าฮาร์วีย์แค่ล้อเล่นกับเขา
อย่างไรก็ตาม ประโยคถัดมาของฮาร์วีย์ ทำให้สีหน้าของจอร์จเปลี่ยนไปอย่างฮวบฮาบ
“ฉันหมายถึง สิบห้าเซ็นต์”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกจากปากของฮาร์วีย์ จอร์จก็ระเบิดอารมณ์โมโหออกมา โวยวายเสียงดังเต็มห้องประชุม
