ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 329 ตบหน้าสองที

บทที่ 329 ตบหน้าสองที

บทที่ 329 ตบหน้าสองที

ชิวเสวียนพลันเปี่ยมด้วยความมั่นใจ พลังที่เขาแบกรับในตอนนี้มีเพียงพลังแห่งวิถีคุณธรรมที่เข้าใกล้วิถีสวรรค์มากที่สุด

เขาถูกพละกำลังของคนตรงหน้ากำราบ ไม่ทราบว่าอีกฝ่ายใช้อุบายอะไรในการครอบครองกระบี่วิถีโลกา จนทำให้ใช้พลังอันแก่กล้าที่คล้ายกับชิวชิงหลีได้

เขาไม่ได้นำอาวุธวิถีคุณธรรมติดตัวมาในคราวนี้ด้วย ส่วนพลังแห่งวิถีคุณธรรมก็มีความขัดแย้งกับพลังมาร แม้พยายามอย่างหนักเพื่อหลอมพลังทั้งสองเข้าด้วยกันมาหลายปี เขาก็ยังไม่คุ้นเคยวิธีใช้พวกมันอยู่ดี

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเป็นส่วนมากเมื่อปะทะกับชายผู้นี้

ชิวเสวียนเงยหน้าขึ้น เม้มริมฝีปาก ใบหน้าพลันมืดมนลง

ถ้าไม่ใช่ความจริงที่คนตรงหน้ารับมือได้ยาก เขาย่อมไม่มีทางใช้พลังนี้!

พลังแห่งวิถีคุณธรรมนี้เข้าใกล้วิถีสวรรค์แล้ว เขาเองก็ได้รับการประทับบนร่างมาตั้งแต่เกิด

เขาเคยถามบิดาเกี่ยวกับแหล่งกำเนิดของพลังนี้ แต่ท่านเพียงลูบศีรษะแล้วแย้มยิ้มอย่างมีความสุข

ไม่ว่าตัวตนของพลังนี้จะเป็นอะไร แต่มันจะต้องทำให้ชิวเสวียนได้ดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลชิวเพื่อชี้นำผู้คนในตระกูลกลับไปสู่จุดสูงสุด!

แต่ผู้เป็นบิดาบอกกับเขาอย่างจริงจังว่าห้ามเปิดเผยพลังนี้ต่อหน้าผู้อื่นเด็ดขาด!

เดิม ชิวเสวียนพยักหน้าด้วยความสับสน เขาจึงหมกมุ่นกับการบ่มเพาะอยู่ภายในลานบ้านของตระกูลเป็นเวลาหลายปี

จนกระทั่งย่างเข้าวัยยี่สิบปี เขาก็ค้นพบอะไรหลายอย่างด้วยตัวเอง

พลังอันแก่กล้านี้เดิมเป็นพลังของชิวสิงผู้เป็นบรรพชนของตระกูลชิว!

บรรพชนชิวสิงหายตัวไปจากตระกูลชิวเมื่อนานมาแล้ว ดังนั้นผู้คนที่เคยติดต่อกับเขา ต่างคิดว่าอีกฝ่ายได้ออกจากตระกูลไปหลังจบการต่อสู้เมื่อสามแสนปีก่อน สุดท้ายก็ตายเพราะการเก็บตัว

แต่ชิวเสวียนสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าบรรพชนชิวสิงยังคงอยู่ในโลกใบนี้!

จนกระทั่งเขาได้พบกับอีกฝ่ายเมื่อไปถึงจุดสูงสุด!

บรรพชนบอกว่าภายภาคหน้าเขาต้องรับผิดชอบหน้าที่แสนสำคัญของตระกูลชิวที่ต้องแบกรับไว้เพียงลำพัง โดยที่พลังซึ่งเดิมเป็นของเขาทำได้เพียงช่วยปกป้องเท่านั้น

ถึงอย่างไรเขาก็มีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร หากคนอื่นทราบเข้า เขาย่อมตายอย่างไม่มีที่ฝังแน่นอน!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ชิวเสวียนก็รู้สึกอบอุ่นอยู่ภายใน

แม้ชายหนุ่มจะมีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร แต่บรรพชนก็ลอบให้การปกป้องมาหลายปี ไม่เข่นฆ่าเขาเพียงเพราะมีสิ่งนี้อยู่กับตัว!

อีกฝ่ายถึงขั้นปกปิดทุกสิ่ง นอกจากผู้เป็นบิดากับบรรพชนแล้วก็ไม่มีใครทราบว่าเขามีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร!

ในเมื่อพลังของบรรพชนถูกใช้ในวันนี้ คนผู้นี้จะต้องถูกฆ่าที่นี่!

ชิวเสวียนตัดสินใจ เมื่อเงยหน้าขึ้น จิตสังหารก็กวาดผ่านออกไป

เขาพลันขยับไหว แล้วหอกในมือก็เต็มไปด้วยพลังแห่งวิถีคุณธรรมอันมหาศาล

ชิวเสวียนก้าวไปข้างหน้า อากาศพลันแตกร้าว ก่อนเขาจะใช้พละกำลังโจมตีเข้าใส่ลู่หยวน

หอกถูกยกขึ้น เพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นแสงสว่างหนึ่งหมื่นจั้ง!

พลังอันแกร่งกล้าเล็งไปทางลู่หยวนในทันที พลังนั้นพลันโคจรอยู่ที่บริเวณส่วนปลาย!

ลู่หยวนยิ้มหยันขณะยืนเอามือไพล่หลัง หาได้ให้ความสนใจชิวเสวียนซึ่งอยู่ตรงหน้า

ชิวเสวียนเกิดความยินดีอยู่ในใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่มีทีท่าต้องการสู้

หากพลังในตัวมีเพียงพลังแห่งวิถีคุณธรรมเหมือนผู้อื่นในตระกูล เขาอาจจะยังไม่มีความมั่นใจ

แต่ตอนนี้เขามีผู้นำวิถีคุณธรรมที่เคยปกครองทั่วทั้งแผ่นดินหยวนหงเมื่อสามแสนปีก่อนมาช่วยเกื้อหนุน!

หลังจากตกผลึกมาสามแสนปี พลังของชิวสิงก็บริสุทธิ์และเข้าใกล้วิถีสวรรค์มากขึ้น!

อาศัยเพียงพลังนี้ก็ทำให้คนตรงหน้าตายได้นับหมื่นครั้ง!

หอกในมือของชิวเสวียนทะยานไปข้างหน้า แล้วพลังแห่งวิถีคุณธรรมอันคลุ้มคลั่งก็พุ่งเข้าหาลู่หยวนจากทุกทิศทาง เพื่อกักขังให้อยู่กับที่!

“เจ้าหมดทางหนีแล้ว มีแต่ต้องตายสถานเดียว!”

ชิวเสวียนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ก่อนหนึ่งคนหนึ่งหอกจะตรงเข้าหาลู่หยวนเพื่อหมายปลิดชีพ

ยามนี้กระบี่วิถีโลกาลอยอยู่ในอากาศข้างกายลู่หยวน เมื่อเห็นพลังอันแก่กล้าเข้าคุกคาม มันกลับไม่สั่นคลอนแม้แต่น้อย

ราวกับหอคอยอสูรสวรรค์และกระบี่วิถีโลกากำลังงีบหลับ

ลู่หยวนมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยันเช่นกัน เขายกมือขึ้นราวกับต้องการจะหยุดหอกของชิวเสวียนเอาไว้!

“เหลวไหล!”

ชิวเสวียนยิ้มอ่อน

คนผู้นี้อาจเสียสติเพราะหวาดกลัวพลังอันแก่กล้านี้!

อีกฝ่ายถึงกับต้องการหยุดเขาด้วยมือเปล่า!

ขอเพียงโจมตีโดนสักครั้ง ร่างของชายผู้นี้ไม่มีทางแบกรับไหวเป็นแน่!

เหอะ…

รนหาที่ตาย!

ชิวเสวียนหรี่ตาลงขณะยกหอกขึ้น แล้วฟาดไปที่ศีรษะของลู่หยวน

แม้สายลมแรงจากปลายหอกจะตรงเข้ามา แต่ลู่หยวนกลับมีสายตาเฉยชา เขาเอียงศีรษะหลบการโจมตีเล็กน้อย

ชิวเสวียนตกตะลึง คนตรงหน้าหลบการโจมตีสุดกำลังอย่างง่ายดายได้อย่างไร?!

ทั้งที่มีจิตสังหารวิถีคุณธรรมจำนวนมากโคจรอยู่บนปลายหอก!

แล้วคนผู้นี้หลบหลบเลี่ยงจิตสังหารเหล่านั้นโดยที่ไม่สั่นคลอนได้อย่างไร?!

“ตอนแรกข้าก็สับสนอยู่ แต่ดูเหมือนเจ้าจะยังไม่รับรู้ถึงความเป็นจริงอันโหดร้ายสินะ”

ลู่หยวนถึงกับเอ่ยประโยคดังกล่าวออกมา ทำให้ชิวเสวียนกลับมามีสติ

ก่อนชิวเสวียนจะทันได้หันหน้าไปมองลู่หยวน เขาก็รู้สึกถึงพลังเข้าปะทะที่ใบหน้า

เพียะ!

พลังบางอย่างฟาดเข้าใส่ใบหน้าของชิวเสวียนทันที

พรวด!

ชิวเสวียนเพียงรู้สึกว่าถูกบางอย่างโจมตีเข้าที่ใบหน้า พลังอันแกร่งกล้านั้นกระแทกโดนเข้าที่ปากและลำคอจนปวดแสบปวดร้อนไปหมด

ทั่วทั้งร่างไม่อาจรับไหวก่อนกระเด็นออกไปไกล!

โลหิตทะลักออกจากปาก วาดเป็นวิถีโค้งในท้องนภา

ชิวเสวียนยังคงพยายามรวบรวมพละกำลังอยู่บนอากาศ แต่สายตาของเขาเหลือบไปเห็นลู่หยวนทะยานตามมาพร้อมฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าอีกข้าง

เพียะ!

เสียงตบหน้าดังก้องไปทั่วท้องนภา ทำให้พลังแห่งวิถีคุณธรรมในร่างของชิวเสวียนเหือดหายไปทันที!

ร่างของชิวเสวียนลอยไปใกล้กับพื้นเร็วมากขึ้น ผ่านไปหนึ่งอึดใจ เขาก็ได้ยินเสียงร่างกายกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง!

ควันธุลีอบอวลทุกหนแห่งขณะปกคลุมทั่วใบหน้าของเขา

“แค่ก ๆ ๆ…”

ชิวเสวียนฝืนยันกายลุกขึ้นท่ามกลางกลุ่มควัน เมื่อเงยหน้าขึ้น สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยโทสะและความไม่เต็มใจ!

ลู่หยวนเดาะลิ้นเมื่อเห็นดังนี้

บุตรแห่งโชคชะตาทุกคนเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรือ?

ทุกคนชอบแสดงสีหน้าแบบนี้หลังจากโดนทุบตีอย่างนั้นหรือ?!

เขาเกลียดสีหน้าแบบนี้เป็นที่สุด!

ลู่หยวนสะบัดแขนเสื้อเพื่อเตรียมจะฟาดอีกสองครั้ง

ทันใดนั้น!

เสียงคำรามดังกึกก้องก่อนพื้นบริเวณใกล้เคียงระเบิดออกมา

หินหลอมเหลวสีแดงร้อนแรงหลั่งไหลออกมาจากหลุมบ่อที่ระเบิดบนพื้น ฟ้าดินเกิดการสั่นไหว หมู่เมฆเหนือสวรรค์ชั้นเก้ายังคงคล้อยต่ำลงมา

เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องอยู่ภายใน!

ลู่หยวนเกิดความสนใจทันที