472 : เซ็นจูพันกร
ลําแสงที่น่าสยดสยองพุ่งตรงไปเหมือนกับคาถาธุลีของ ซึจิคาเงะ และมันก็พุ่งเข้าหาคลื่นต้นไม้ที่กําลังพุ่งเข้ามาทันที
วิชานี้แทบจะไม่สามารถใช้ชื่อเดียวกับ ช้างราตรี ของ ไก ได้ มันควรเรียกว่า คาถาสั่นสะเทือน : ทะลุทะลวง มากกว่า!
มันช่างน่าสะพรึงกลัวที่เห็น ช้างราตรี มีรัศมีกว้างใหญ่เท่ากับ วิชากําเนิดม่านพฤกษา ของ ฮาชิรามะ
ตู้ม!!
ทันใดนั้น คาถาไม้ ของ ฮาชิรามะ ที่เพิ่งบดขยี้ โคโนฮะ ไปครึ่งหมู่บานก่อนหน้านี้ก็แตกออก
มันไม่ได้แตกเหมือนไม้ แต่มันแตกเหมือนกับน้ําแข็งที่ถูกทุบ!
เมื่อลําแสงหายไป โลกทั้งใบที่อยู่ด้านหน้าของ ไนโตะ ก็ดูเหมือนจะถูกล้างออกไป!
ส่วนคาถาไม้ของ ฮาชิรามะ ก็ไม่เหลืออยู่แม้แต่ใบเดียว!
แม้ว่าพวกเขาจะได้เห็นภาพที่น่าตกใจมากมายในวันนี้ แต่เหล่านินจาที่อยู่ด้านหลังก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอย่างนั้น
ในบรรดาคนเหล่านี้ มี เกะนิน อย่าง เนจิ, ชิกามารุ, ฮินาตะ ,อิโนะ และคนอื่น ๆ ก็อยู่ ด้วย…
พวกเขารู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่งมาก แต่พวกเขาก็ไม่เคยรู้ว่าเขาแข็งแกร่งขนาดไหน
และในเวลานี้ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจ!
การเป็นนินจาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหมายความว่าอย่างไร!
แม้แต่ ฮินาตะ ที่ใกล้ชิดกับ ไนโตะ ที่สุดก็ไม่เคยเห็นเขาใช้พลังแบบนี้มาก่อน และตอนนี้เธอกอดไม่ได้ที่รู้สึกประหลาดใจ
นี่คือพลังที่แท้จริงของ ครูในโตะ…
ในสนาม
ทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้า ไนโตะ ถูกทําให้เรียบเป็นหน้ากลอง
ไนโตะ มองไปข้างหน้าอย่างสงบ และทันใดนั้นก็พึมพําขึ้นมา “เทพอัสนีเวหาเป็นวิชาที่ดีจริง ๆ”
ฟึ้บ!!
เกือบจะทันทีที่เสียงของ ไนโตะ ดังขึ้น ร่าง 2 ร่างก็ปรากฏขึ้นบนพื้นทันที ร่างนั้นก็คือ ฮาชิรามะ และ โทบิรามะ
ในตอนแรก ฮาชิรามะ บอกให้ไนโตะ ใช้วิชาเคลื่อนย้ายข้ามมิติ เพื่อหลบการโจมตีของเขา แต่โดยไม่คาดคิด โทบิรามะ กลับต้องเป็นคนใช้ เทพอัสนีเวหา เพื่อช่วย ฮาชิรามะ ให้หนีจากช้าง ราตรี ของ ไนโตะ!
โทบิรามะ รู้สึกละอายใจมากในขณะนั้น
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาคือความตกใจ แม้แต่ ฮาชิรามะ ก็ไม่คิดว่าใน โตะ จะมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ถึงขั้นทําลายวิชาของเขาได้อย่างง่ายดาย!
แม้แต่ มาดาระ ก็ยังลําบากในการจัดการกับมัน มันไม่ใช่วิชาที่อ่อนแอ แต่เด็กหนุ่มผมขาวตรงหน้าเขากลับจัดการมันได้อย่างง่ายดาย เขาแข็งแกร่งจริงๆ!
ในขณะนั้น ในที่สุด ฮาชิรามะ ก็เข้าใจแล้วว่า ไนโตะ เป็นใครกันแน่ เขาคิดว่า ไนโตะ คงจะเหมือนกับเขา เป็นเทพเจ้าแห่งนินจาของยุคนี้ ชายผู้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกนินจา
“กําเนิดม่านพฤกษา ถูกทําลายจนหมด เธอแข็งแกร่งจริง ๆ…”
ฮาชิรามะ มองไปที่สนามด้วยท่าทางตกใจ เขาไม่คิดว่าหลังจากเขาและ มาดาระ ตายไปแล้วจะมีคนเหนือกว่าพวกเขาปรากฏขึ้นมาจริงๆ!
โทบิรามะ ตกใจ เขาหายใจเข้าลึก ๆ และในขณะเดียวกัน เขาก็คิดว่าในเมื่อมีคนอย่าง ไนโตะ อยู่ในยุคนี้ บางทีไนโตะ อาจจะคล้ายกับ ฮาชิรามะ และผู้ใช้คาถาอัญเชิญ อัญเชิญพวกเขาขึ้นมาก็คงจะเป็นตัวแทนของ มาดาระ
และเนื่องจาก ไนโตะ แข็งแกร่งขนาดนี้ โลกก็ไม่ต้องเป็นกังวลมากนัก
แต่คําถามที่สําคัญที่สุดในตอนนี้คือว่า ไนโตะ จะเอาชนะพวกเขาทั้งคู่ได้อย่างไร แม้ว่าเขาจะ แข็งแกร่งมาก แต่จากมุมมองของ โทบิรามะ การจัดการพวกเขาอาจไม่ง่ายนัก เนื่องจากเขาสามารถใช้เทพอัสนีเวหาได้
“ไนโตะ เธอต้องหาวิธีจัดการกับ เทพอัสนี้เวหา ของฉันให้ได้ ไม่อย่างนั้น ต่อให้เธอจะสามารถเอาชนะคาถาไม้ของท่านพี่ได้ เธอก็คงจะไม่สามารถผนึกเราได้”
“เทพอัสนีเวหา…”
ในโตะ มองดูท่าทางเคร่งขรึมของ โฮคาเงะรุ่น2 และอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างตื่นเต้น
การวิจัยพลังวิญญาญเริ่มต้นจากการศึกษาของ โฮคาเงะรุ่น2 และ เทพอัสนีเวหา ก็เป็นญหา สําหรับ ไนโตะ เช่นกัน แต่นั่นคือก่อนที่เขาจะเปิดประตูด่านพลังบานที่ 7 ได้
ในตอนนี้ ในโตะ ได้ครอบครองพลังของ กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังแบบย้อนกลับ อย่างเต็มที่ แม้ว่า เทพอัสนีเวหา จะแข็งแกร่งมาก แต่ก็เทียบไม่ได้กับ ไนโตะ
โทบิรามะ ยิ้มทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของ ไนโตะ ดูเหมือนว่า ไนโตะ กําลังจะพิสูจน์ว่าเขาคิดผิด ดังนั้นเขาจึงไม่พยายามช่วยหรือให้คําแนะนําเกี่ยวกับวิธีการโต้ตอบโดยตรง
ฮาชิรามะ ที่อยู่ด้านข้างยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ดูเหมือนว่าทั้ง 2 คนจะมีบุคลิกเหมือนกัน แต่ตอนนี้เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดได้ มือของเขาก็เริ่มขยับอีกครั้ง
“อ๊าาา!!”
ด้วยเสียงพูดที่ควบคุมไม่ได้ สัญลักษณ์แปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ฮาชิรามะ และเขาก็เข้าสู่โหมดเซียนทันที!
“บ้าเอ้ย! เจ้านั้นรู้เรื่องของเรามากขนาดนี้เลยเหรอ แม้แต่วิชานี้ก็…”
เมื่อเห็นวิชานี้ ฮาชิรามะ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสน แต่ก่อนที่เขาจะคิดคําตอบได้ จักระภายในร่างกายของเขาก็เริ่มไหลอย่างรุนแรง
“วิชาเซียน คาถาไม้ : เซ็นจูพันกร!!”
ตู้ม!
จักระของเขาเพียงอย่างเดียวก็สั่นสะเทือนโลกได้ และตอนนี้มันก็ผสมกับจักระเซียนแล้ว!
ทันทีที่ เซ็นจูพันกร ปรากฏขึ้น นินจาที่อยู่ไกลออกไปก็ดูมีนงงเล็กน้อยเพราะรูปปั้นนั้นใหญ่โตมาก!
หากวิชา ยักษ์ไม้ ใหญ่กว่าสัตว์หางแล้ว เซ็นจูพันกร ก็ใหญ่กว่าสัตว์หางหลายเท่า อันที่จริงมันสามารถใช้มือเดียวเพื่อคว้า 9 หางได้!
นี่พูดถึงแค่ขนาดของหุ่นไม้ที่อยู่ตรงกลางเท่านั้น ส่วนแขนที่ยืดออกไปนับไม่ถ้วนนั้น ทําให้มันใหญ่มากขึ้นไปอีก หากดูจากระยะไกล มันดูเหมือนพระเจ้าที่สามารถบดขยี้ทุกสิ่งได้!
“ระวังให้ดี! นี่คือวิชาเซียน…”
ฮาชิรามะ ยืนอยู่บนหัวรูปปั้นด้วยท่าทางจริงจังมากและตะโกนใส่ ในโตะ แต่คําพูดของเขาก็ขาดหายไป และจู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นว่า
“พุทธะแปลงบรรพต!!”
