เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 681 คุยกันดีๆ ไม่ใช่ตำหนิ
ไม่รีบ ไม่รีบจริงๆ… ญาณีให้เงินเธอสองล้าน ก็เพื่อให้เธอได้กินและใช้อย่างไม่มีข้อจำกัด
วางโทรศัพท์ลง เธอหยิบโครงร่างการออกแบบขึ้นมาดู จากนั้นก็เริ่มออกแบบ
ผ่านไปพักหนึ่ง มีเสียงฝีเท้าเดินดังขึ้นมาหน้าประตู
ญาณีเงยหน้าขึ้นมอง เธอสบตากับชัยเดช เขาถาม “คุณยังไม่เลิกงานเหรอ”
“วาดภาพนี้เสร็จก็จะเลิกค่ะ” เธอหันกลับมาก้มหน้าทำงานแล้วพูดด้วยนำเสียงที่แผ่วเบา
มองจากมุมมองของชัยเดช สามารถมองเห็นหน้าอกที่ขาวราวกับหิมะของเธอพอดี เขามีความคิดที่ไม่ดีอีกครั้ง
ชัยเดชถอนหายใจเบาๆ เดินอ้อมโต๊ะมาหาเธอ ใช้มือข้างหนึ่งค้ำโต๊ะทำงานแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “คุณยังโกรธอยู่เหรอ”
“ฉันโกรธอะไรคะ” ญาณีมีท่าทีเหมือนเดิม
“เฮ้อ ผมไม่ได้เร่งคุณ” ชัยเดชอธิบาย “แล้วก็ไม่ได้บอกว่าคุณไม่ควรไปน้ำตกลอซีรา แต่ผมเห็นทางฝั่งของทีเอ็ม กรุ๊ปฉลองกันแล้ว ท่าทีที่เหมือนชัยชนะอยู่ในมือของพวกเขา มันทำให้ผมกังวล”
“แล้วใครไม่กังวลละคะ” ญาณีเงยหน้าขึ้นมา “คุณออกไปก่อนเถอะค่ะ อย่ารบกวนฉัน” นอกจากเรื่องงาน เธอไม่อยากอยู่กับเขาตามลำพัง
“เอาล่ะ อย่าโกรธผมเลย” ชัยเดชพูดอย่างอ่อนโยน “คุณเองก็ดูแลตัวเองด้วย รีบพักผ่อน เรื่องบางเรื่องจะรีบร้อนไม่ได้ ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ”
เธอไม่ได้พูดอะไร และไม่คิดที่จะสนใจเขา ผู้ชายที่หย่ากับภรรยาตัวเองแล้วฆ่าภรรยาตัวเองทันที เขาต้องเป็นคนน่ากลัวมากแน่นอน
เขารู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ผ่านไปไม่กี่วินาทีก็หันหลังเดินออกไป
ทันทีที่ชัยเดชออกไป ญาณีก็ไม่มีอารมณ์ออกแบบอีกแล้ว เธอถอนหายใจเบาๆและนึกถึงฝันร้ายนั้น ชัยเดชที่กำลังเมาและกดเธอลงบนเตียงอย่างแรง
เธอรู้จักเขาดี ดังนั้นจึงต้องรักษาระยะห่างกับเขาเอาไว้
ญาณีเปลี่ยนไปแล้ว แต่ไม่ถึงกับต้องตกต่ำขนาดนี้ เธอไม่มีทางมีอะไรกับคนอย่างเขาแน่นอน
ตกกลางคืน ท้องฟ้าค่อยๆมืดมน…
คุณิตาที่กลับมาถึงบ้านนอนไม่หลับทั้งคืน เธอพลิกตัวไปมาบนเตียง ไม่ว่ายังไงก็นอนไม่หลับ
ท่านนายกฯพูดปลอบใจเธอตั้งมากมาย
เช้าวันต่อมา เก้าโมงเช้า
ในห้องทำงานท่านประธานทีเอ็ม กรุ๊ป วริศที่เพิ่งลงไปตรวจสอบเอกสารเดินเข้ามา เขามองเห็นนมกล้วยสองขวดและขนมวางอยู่บนโต๊ะ
เขายิ้มอย่างแผ่วเบาด้วยความอุ่นใจ
เบญญาขอบคุณที่เขาให้เธอนอนที่บ้านตัวเอง เธอจึงแสดงความขอบคุณเล็กๆน้อยๆใช่ไหม?
แต่พูดขอบคุณมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่ว่า เขาชอบรายละเอียดเล็กๆน้อยๆนี้ เขานั่งลงบนเก้าอี้และถือนมกล้วยขึ้นมาเปิดขวดดื่ม
อืม เขาคิดว่ารสชาติมันหวานเป็นพิเศษ หวานกว่าครั้งก่อนๆซะอีก
ในวิลล่าตระกูลแตงมณี
คุณิตาใส่ชุดกระโปรงที่ดูท่าทีใจกว้าง หยิบกระเป๋าแล้วใส่รองเท้า “ไม่ได้ ถึงแม้ฉันไม่ไปคุยกับวริศ แต่ฉันก็ต้องไปคุยกับเบญญา”
สำหรับเรื่องนี้ ธามเมธีไม่ได้ห้าม เขาแค่เตือนว่า “อย่างนั้นคุณต้องจำเอาไว้ว่า คุยกันดีๆ ไม่ใช่ตําหนิ”
“เข้าใจแล้วเข้าใจแล้ว เมื่อคืนคุณก็สอนฉันแล้วไม่ใช่เหรอ” เธอเข้าใจแล้วจริงๆ “ลูกสาวเราโตแล้ว เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว ตำหนิไปไม่มีประโยชน์อะไร แค่สื่อสารกันผิดพลาด ฉันจะหาวิธีแก้ไข และเข้าไปอยู่ในใจของลูกเอง”
ทีเอ็ม กรุ๊ป ในห้องทำงานรองประธาน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา
เบญญาเหลือบมองแล้วกดรับ “ฮัลโหลค่ะคุณแม่ หนูบอกแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าเย็นนี้จะกลับไปกินข้าวที่บ้าน กลับไปอยู่บ้าน”
“แม่รู้ แม่ไม่ได้โทรมาเตือนเรื่องนี้” คุณิตาถามอย่างรอคอย “ลูกสาวที่รักของแม่ ตอนนี้มีเวลาไหม แม่คิดถึงหนูแล้ว กินกาแฟด้วยกันสักแก้วไหม”
“เดี๋ยวตอนบ่ายหนูก็จะกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ” เธออยากปฏิเสธ เพราะเธอขี้เกียจลงไปชั้นล่าง
“แต่แม่อยู่แถวบริษัทหนู แม่ก็แค่คิดถึงหนู” เธอเกลี้ยกล่อม “ไม่ทำให้หนูเสียเวลาแน่นอน แค่กาแฟแก้วเดียว เด็กดี อย่าปฏิเสธแม่เลย แม่รอหนูนะ!”
พูดจบ คุณิตาก็วางสายไป
