หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า [超级奶爸] – บทที่ 269 อาฆาตรุนแรง

บทที่ 269 อาฆาตรุนแรง

บทที่ 269 อาฆาตรุนแรง

หยวนโหรวไม่นึกฝันเลยว่าเธอจะได้เจอกับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้าคนนี้อีก เธอรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาเมื่อคิดว่าอีกฝ่ายแย่งซื้อเฟอร์เร็ตไปในวันนี้

และสิ่งที่ทำให้เธอไม่พอใจที่สุดคืออีกฝ่ายเป็นหมอหนุ่มมหัศจรรย์ของโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนจินหลิง และเวลานี้ครอบครัวของเธอต้องการเขา

หยวนโหรวสะกดอารมณ์ที่หงุดหงิดของเธอไว้ ก่อนจะเค้นรอยยิ้มออกมาและพูดว่า “สวัสดีหมอโจว ฉันไม่นึกจริง ๆ ว่าจะเป็นคุณที่อยู่ในตลาดนั่น ไม่งั้นฉันคงไม่ทำให้คุณต้องเสียเงินมากมายขนาดนั้นหรอก”

“ผมเสียเงินไปมากมายที่ไหน เปล่าเลย เดี๋ยวผมก็ได้เงินคืนมาแล้ว” โจวอี้ยิ้ม

เดี๋ยวก็ได้เงินคืนแล้ว?

หยวนโหรวอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะแสดงสีหน้ามืดมนออกมา

เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเหลียนซานพี่สาวที่แสนดีของเธอ เธอจึงสามารถเชิญโจวอี้มาที่บ้านเพื่อรักษาคุณยายของเธอ ซึ่งแน่นอนว่าเธอจะต้องจ่ายค่ารักษาให้อีกฝ่าย! หรือที่โจวอี้บอกว่า ‘เดี๋ยวก็ได้เงินคืนมาแล้ว’ ก็คือการบอกให้เธอเตรียมเงินจ่ายเขาได้เลย!

“คนไข้อยู่ไหนครับ?” โจวอี้ถามด้วยรอยยิ้ม

“ในบ้านค่ะ” เหลียนซานตอบอย่างรีบร้อน

“นำทางไปเลย ยิ่งรักษาคนไข้เสร็จเร็วเท่าไหร่ ผมก็จะได้กลับไปพักผ่อนเร็วเท่านั้น”

หยวนโหรวสูดหายใจเข้าลึกและหันหลังกลับเพื่อพาโจวอี้เข้าไปในบ้าน

เธอรู้สึกหดหู่เหลือเกิน เพราะเธอจะต้องจ่ายเงินให้กับคนที่เธอไม่ชอบขี้หน้า!

ทว่าตราบใดที่อีกฝ่ายสามารถรักษาคุณย่าของเธอได้ เธอก็ยินดีที่จะจ่าย

ในไม่ช้า โจวอี้ก็ได้พบกับผู้ป่วยที่ต้องการรับการรักษา

บนเตียงขนาดใหญ่อันกว้างขวางและสะอาดสะอ้าน เวลานี้มีหญิงชราท่าทางใจดีนอนอยู่ เธอลืมตามองเพดานอย่างเงียบ ๆ ใบหน้าของเธอซีดขาวราวกับกระดาษ ทว่าริมฝีปากของเธอเป็นสีม่วงจนเกือบดำ

เวลานี้ยังมีคนอีกสองคนอยู่ในห้อง คนหนึ่งเป็นชายชราที่มีใบหน้าซีดเซียว ส่วนอีกคนเป็นชายวัยกลางคนที่ดูมีอายุมากกว่า 40 ปี แต่มีสีหน้าสงบนิ่ง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ธรรมดา

“คุณคือหมอโจวใช่ไหม ผมชื่อหยวนตงลู่ คนไข้คือแม่ของผมเอง” ชายวัยกลางคนยื่นมือออกไปจับมือกับโจวอี้พร้อมเอ่ยทักทาย

“สวัสดีครับคุณหยวน” โจวอี้จับมือกับอีกฝ่ายและมองไปที่หญิงชราอีกครั้ง “ช่วยบอกผมเกี่ยวกับอาการของคนไข้ได้ไหมครับ?”

“แม่ของผมล้มป่วยไปเมื่อเจ็ดวันก่อน ตอนแรกมีไข้และปวดหัวมาก ตอนนั้นผมพาแม่ไปโรงพยาบาลแต่ก็หาสาเหตุไม่ได้ ทำได้แค่ให้กินยาลดไข้ สามวันต่อมา อาการไข้ก็ดีขึ้น แต่ร่างกายกลับอ่อนแอลงมาก ตั้งแต่เมื่อวานแล้วที่เธอลุกออกจากเตียงไม่ได้” หยวนตงลู่กล่าว

“มีอาการอะไรอีกไหมครับ?”

“เพราะแม่ของผมไม่สามารถกินหรือดื่มได้มาสามสี่วันแล้ว เราก็เลยให้อาหารทางสายยาง”

“เธอเป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว?”

“เกินสองวันแล้ว…เดี๋ยวนะ” หยวนตงลู่หันไปถามคนอื่น ๆ ว่า “แม่ของฉันไม่ได้หลับตามานานกว่าสองวันแล้วเหรอ?”

เมื่อเพิ่งตระหนักได้ถึงปัญหานี้ ทั้งชายชราและหยวนโหรวก็มีสีหน้าย่ำแย่

สองวันแล้วที่หญิงชราคนนี้ไม่ได้หลับตาลงเลย

โจวอี้เอื้อมมือไปจับข้อมือของหญิงชราและตรวจสอบชีพจรของเธออย่างเงียบ ๆ

สองนาทีต่อมา

โจวอี้ก็คลายมือออก เขามองไปที่หยวนตงลู่แล้วพูดว่า “คุณเตรียมงานศพให้เธอได้เลย”

“ฮะ? คุณหมายถึงอะไร?” หยวนตงลู่เบิกตากว้าง

“ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้แล้ว เว้นแต่เทพเซียนจะลงมารักษาเธอด้วยตัวเองเท่านั้น” โจวอี้ส่ายหัว “คุณตามผมมาช้าเกินไป ถ้าผมมาที่นี่ก่อนหน้านี้สักสามวัน ผมคงช่วยเธอได้ แต่ตอนนี้ไม่มีทางแล้ว”

“นายกำลังพูดไร้สาระอะไร! ไปให้พ้นเลย! แม่ของฉันจะต้องไม่เป็นอะไร!!” หยวนโหรวคำรามใส่โจวอี้ทันที

“หุบปาก!” หยวนตงลู่ตะโกนใส่หยวนโหรวผู้เป็นน้องสาว จากนั้นก็หันกลับมามองโจวอี้แล้วถามว่า “หมอโจว ผมอยากรู้ว่าแม่ของผมป่วยเป็นโรคอะไร?”

“เธอไม่ได้ป่วย แต่ถูกพิษ” โจวอี้ตอบ

“ฮะ? คุณแน่ใจเหรอว่าแม่ของผมถูกวางยาพิษ? เป็นไปไม่ได้ ครอบครัวของเราให้ความสำคัญกับอาหารและเครื่องดื่มเป็นพิเศษ เป็นไปไม่ได้ที่เราจะเผลอกินอาหารของพวกผู้ไม่หวังดี…”

“พิษชนิดนี้พิเศษมาก” โจวอี้ขัดจังหวะ เขาหันไปมองชายชราที่กำลังมีสีหน้าหม่นหมองและถามว่า “ผมขอจับชีพจรของคุณได้ไหม?”

“จับชีพจรของฉัน?” ชายชราดูงุนงง แต่เขาก็ยังคงยื่นมือซ้ายออกไป

ครู่ต่อมา โจวอี้ก็ถอนมือของเขากลับมา ก่อนจะพยักหน้าและพูดว่า “พิษนี้คือปรสิตโลหิต แต่โชคดีที่มันยังไม่ได้บุกรุกเข้าไปในปอดของคุณ แต่ถ้าช้ากว่านี้สักสองสามวัน ผมเกรงว่าคุณเองก็คงจะสิ้นหวังเหมือนกัน”

ชายหนุ่มมองไปที่หยวนตงลู่และพูดต่อไปว่า “ผมขอจับชีพจรของคุณด้วย”

“ได้!” หยวนตงลู่ยื่นมือออกไปโดยไม่ลังเล

“อย่างที่คาดไว้ ปรสิตโลหิตถูกฝังเข้าไปในร่างกายของคุณแล้ว แต่ในกรณีของคุณมันยังไม่ถูกกระตุ้นให้ทำงาน มันถูกซ่อนไว้ในร่างกายเท่านั้น ซึ่งแก้ไขได้ง่าย” หลังจากที่โจวอี้พูดเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็เริ่มแปลกไป

เขาหันไปมองหยวนโหรวแล้วถามว่า “เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณได้ไปทำให้ใครขุ่นเคืองใจมาไหม?”

“คุณถามแบบนี้หมายความว่ายังไง!?” หยวนโหรวกำลังเศร้าใจมากอยู่แล้ว ดังนั้นการถูกถามแบบนี้จึงทำให้เธอโกรธขึ้นมา

“คุณเป็นคนที่มีอารมณ์ร้อนง่ายเกินไป นำไปสู่การที่จะทำให้คนอื่นขุ่นเคืองได้ง่าย” โจวอี้กล่าว

“คุณ คุณ…”

“หุบปาก!” หยวนตงลู่ตวาดใส่หยวนโหรวอีกครั้ง

โจวอี้ส่ายหัว “ผมแน่ใจมากว่าก่อนหน้านี้ครอบครัวของคุณคงทำให้คนอื่นไม่พอใจ มีใครบางคนต้องการฆ่าพวกคุณทั้งหมด พิษของปรสิตโลหิตไม่เพียงแต่สามารถฆ่าครอบครัวของคุณทุกคนได้เท่านั้น แต่ยังสามารถกำหนดให้พวกคุณตายได้ทีละคน”

ครั้นได้ยินคำพูดนี้ ตระกูลหยวนทุกคนก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา

หากโจวอี้คาดเดาถูกต้อง มันย่อมหมายความว่าตระกูลหยวนของพวกเขากำลังจะก้าวไปสู่จุดจบ…

“หมอโจว คุณช่วยเจาะจงมากกว่านี้ได้ไหม” หยวนตงลู่ถาม

โจวอี้เงียบไปครู่หนึ่งและค่อย ๆ อธิบายว่า “พิษของปรสิตโลหิตนั้นเหมือนกับพิษชนิดหนึ่งที่มนุษย์เราใช้กันอย่าง ‘พาราคว็อท[1]’ ไร้สี ไร้รส แต่มีความรุนแรงมากกว่าพาราคว็อท เมื่อมันออกฤทธิ์ทำงานแล้ว วงจรมรณะจะกินเวลาราวครึ่งเดือน”

“ตอนแรกเป็นหวัดเป็นไข้ ต่อมาก็สิ้นชีวิต”

“หลังจากตายแล้ว ร่างกายจะเปื่อยเน่าและลุกไหม้เหมือนไฟ”

“ท้ายที่สุด ปรสิตโลหิตจำนวนมากจะแพร่พันธุ์ในร่างกายมนุษย์ที่ถูกพิษนี้ มันจะฉีกเนื้อ เส้นประสาท และไขกระดูกของผู้ถูกพิษ ทำให้ผู้ถูกพิษตายด้วยความทรมาน”

“ดังนั้น ผู้ที่ต้องการฆ่าคุณคือคนที่มีความแค้นร้ายกาจอย่างยิ่ง โดยทั่วไปถ้าไม่บาดหมางกันทางสายเลือด อีกฝ่ายจะไม่ใช้วิธีการที่โหดร้ายแบบนี้”

หยวนตงลู่รู้สึกสับสน

คนอื่น ๆ ก็งุนงงเช่นกัน

พวกเขาคิดไม่ออกว่าใครกันที่โหดเหี้ยมและมีความแค้นถึงขนาดต้องการฆ่าพวกเขาด้วยวิธีการที่โหดร้ายเช่นนี้

โจวอี้พูดต่อไปอย่างใจเย็นว่า “สถานการณ์ที่ผ่านมามันน่าจะเป็นแบบนี้ หลังจากที่วางยาพิษพวกคุณแล้ว คนที่วางยาพิษคงกลับมาหาพวกคุณอีกสองรอบเพื่อกระตุ้นพิษในร่างกายของคุณย่าหยวนและผู้เฒ่าหยวนด้วยยากระตุ้น…”

“หมอโจว คุณช่วยจับชีพจรฉันได้ไหม?” หยวนโหรวรีบยื่นแขนของเธอและถามด้วยสีหน้าวิงวอน

“หึหึ!” โจวอี้เยาะเย้ยเธอ แต่เขาก็ยังคงจับชีพจรให้เธอ

นั่นไง!

เธอคนนี้ก็ถูกวางยาพิษเช่นกัน

มีปรสิตโลหิตในร่างกายของเธอเช่นเดียวกับหยวนตงลู่ และมันยังไม่ได้ถูกกระตุ้นให้ทำงาน

“หมอโจว คุณหมายความว่า… อีกฝ่ายจะต้องมาที่นี่อีกเพื่อใช้ยากระตุ้นปรสิตโลหิตในร่างของพวกเราทีละคนงั้นเหรอ?” หยวนตงลู่ถามด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“คงจะเป็นแบบนั้น! เว้นแต่อีกฝ่ายจะหมดความอดทนกับการต้องมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า รอบหน้าคงเป็นรอบสุดท้ายที่เขาจะมากระตุ้นปรสิตโลหิตในร่างกายของพวกคุณสองคนที่เหลือให้ตายไปพร้อม ๆ กัน”

“บ้าไปแล้ว! ใครกันที่เลือดเย็นได้ขนาดนี้!” หยวนตงลู่ทุบกำแพงด้วยความแค้นใจ

[1] พาราคว็อท (Paraquat) คือ สารเคมีชนิดหนึ่งที่เป็นส่วนประกอบของยากำจัดวัชพืช สารชนิดนี้เป็นพิษต่อมนุษย์และสัตว์จากปฏิกิริยารีด็อกส์ที่ทำให้เกิดซูเปอร์ออกไซด์และมีความสัมพันธ์กับโรคพาร์กินสัน หลายประเทศในปัจจุบันจึงสั่งห้ามใช้สารชนิดนี้ในการกำจัดวัชพืช เนื่องจากเป็นสารมีที่มีความเป็นพิษสูงและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ