เหบ่านักปรุงยาระดัยสีส้มทั้งหบายที่เห็นดังนั้นจึงพูดคุยกัน
” นี้เจ้าเด็กหนุ่มนั้นลุกขึ้นยืนเเละเดินไปทางหม้อปรุงยาเเล้ว ”
” ไม่ต้องอธิบายให้มากมายตัวข้าเห็นอยู่กับตาว่าเด็กหนุ่มคนนั้นกำลังทำอะไร ”
” หรือว่าเขาจะปรุงยาเสร็จเเล้วจริงๆ………………… เเละอีกอย่างพวกเจ้าจะถกเถียงกันเพื่ออะไรรอดูผลลัพธ์เดี่ยวเจ้าก็รู้เองเเหละ ”
เฟยหลงที่ยืนอยู่ตรงหน้าหม้อปรุงยาอย่างสงบเเละเปิดฝาของหม้อออกมา
” สึบ ”
กลิ่นหอมเเพร่กระจายออกมาจากหม้อปรุงยาเหล่านักปรุงยาระดับสีส้มที่อยู่ในนี้ทั้งหมดก็ได้กลิ่น
เพราะว่าการเป็นนักปรุงยาระดับสีส้มได้นั้นต้องเป็นขอบเขตวิญญาณเป็นอย่างต่ำยกเว้นว่าเจ้าใช้วิธีอื่ยช่วยในการปรุงยา
” กลิ่นหอมที่ลอยอยู่ในอากาศนั้นได้ทำให้รู้สึกสบายใจเเละสดชื่นเป็นอย่างมาก ”
เเต่เมื่อเหล่านักปรุงยาเดินมาถึงหน้าหม้อปรุงยาของเฟยหลงได้กล่าวขึ้นมาว่า
” เจ้าเอาเม็ดยาที่เจ้าปรุงขึ้นมาให้พวกข้าดูหน่อยเพื่อที่จะได้ประเมิณเม็ดยาของเจ้า ”
เฟยหลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้คิดขัดขวางเขาเนื่องจากพวกเขามีเป็นคนประเมิณการปรุงยาของเฟยหลง
ซึ่งเมื่อพวกเขาทั้งหมดได้เห็น้ม็ดยาที่อยูาข้างในหม้อปรุงยานั้นเหมือนว่าตอนเเรกพวกเขาเห็นเเสงเเห่งคงามหวัง
เเต่กลับกลายเป็นว่าเเสงเเห่งความหวังนั้นไม่ได้ได้เปลี่ยนเป็นความมืดมิดเเเทน
เพราะว่าเม็ดยาที่พวกเขาเห็นนั้นเป็นสีดำทั้งหมดเเละไม่ได้มีกลิ่นหอมอะไรลอยออกมาพวกเขาจึงรู้สึกแปลกใจ
” นี่……….. มันคือเม็ดยาอะไรที่อยู่ในหม้อปรุงยาของเด็กหนุ่มคนนั้น ”
” ข้ารู้สึกว่าเม็ดยาสีดำที่เหมือนจะล้มเหลวจากการปรุงหรือเปล่า ”
” เหลวไหล……………….. มันจะเป็นเเบบนั้นได้ยังไง
” พวกเจ้าลองดูก่อนว่าจะทำกับเม็ดยานั้นได้บ้าง”
เฟยหลงที่ได้ยินเสียงของพวกเขาที่กำลังพูดคุยกันอยู่ก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า
” เม็ดยาที่ข้าปรุงขึ้นมาพวกท่านเชิญตรวจสอบได้เลยจ้าไม่รีบร้อนเพราะข้ายังมีเวลาเหลืออีกมาก ”
เฟยหลงที่เห็นดังันนั้นก็ไม่ได้รีบรีอนอะไรเเละการที่จะทำอย่างนั้นต้องอยู่ขอบเขตวิญญาณเป็นอย่างต่ำ
ด้านเหล่านักปรุงยาระดับสีส้มที่กำลังมองเม็ดยาของเฟยหลงที่มีสีดำสนินเเละไม่มีกลิ่นใดๆรอดพ้นจากการตรวจจีบของพวกเขาไปได้
” สรุปเเล้วเจ้าสิ่งนี้มันเอาไว้ทำอะไร ”
” เดี่นวก่อนนะ……………. ข้ารู้สึกคุ้นเคยกับเม็ดยาที่เขาปรุงออกมานั้นเหมือนจะเป็นเม็ดยาที่ช่วยในเรื่องของการบ่มเพาะ ”
” ถ้าพวกเจ้าพูดอย่างนั้นละก็ข้าก็อยากลองดูเพื่อพวกมันเหล่านั้นข้าอาจจะเคยพบเห็นมาก่อนก็ได้ ”
เเต่เเล้วผลสรุปสุแท้ายไม่ว่าพวกเขาคิดยังไงก็ไม่สามารถรู้ได้้ลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเม็ดยาของเฟยหลงเเละได้กช่าวถาม
” เอ่อ………………. เม็ดยาที่เจ้าปรุงมันออกมานั้นมันคือเม็ดยาอะไรพวกจงข้าไม่สามารถระบุบเม็ดยาของเจ้าได้เลยง่ามันเป็นเม็ดยาชนิดไหน ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปด้วยท่าทางสบายๆว่า
” เจ้าเคยได้ยินเรื่องราวการปรุงยาเเบบทับซ้อนซึ่งจะใช้สิ่งสกปรกของเม็ดยาเหล่านั้นมาเป็นเสมือนเกราะป้องกันของเม็ดยาไม่ให้เกิดความเสียหายกับเม็ดยาเเละสามารถกักเก็บพลังปราณไว้ได้มากมาย ”
เมื่อพวกเขาได้ยินเช่นั้นก็ได้มีคนหนึ่งกล่าวจัดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแปลกใจอยาางมาก
” ใช่…………….. ในที่สุดข้าก็จำได้เเล้วมันเป็นวิธีนี้ๅเองมันต้องการการควบคุมเพลิโดยห้ามผิดพบาดเเม่เเต่นิดเดียวอาจจะทำให้เม็ดยานั้นได้รับความเสียหายเเล้วทำให้ประสิทธิภาพลดลง ”
เหล่านักปรุงยาระดับสีส้มที่อยู่ตรงนี้นได้เห็นว่ามีรอยเเตกอยู่บนเม็ดยาสีดำนั้นก่อนจะค่อยๆเเละออกมาเเล้วเผยให้เห็นเม็ดยาสีฟ้าสดใสเม็ดหนึ่ง
