ตอนที่ 113 ทำได้เพียงนั่งมอง
บนยอดเขา เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลสือและเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลจิ้นหันหลังชนกัน กวาดตามองไปรอบด้านอย่างระแวดระวัง
เดิมทั้งสองเป็นคู่แข่งกัน แต่ในยามนี้หลังจากได้รับคำสั่งมาจากหอการค้าที่อยู่เบื้องหลัง ทั้งสองจึงร่วมมือกัน ร่วมมือกันรับมือกับภัยอันตรายที่อาจจะปรากฏตัวขึ้น
ส่วนหลังจากนี้พวกเขาจะแตกหักกันหรือไม่ก็ไม่มีใครรู้ได้ มีเพียงแค่หอการค้าแต่ละแห่งเท่านั้นที่รู้อยู่แก่ใจดี ต่างกำลังเฝ้ารอคอยโอกาสที่จะทำการตัดสินใจ
ภายในหุบเขามีเสียงตูมตามดังขึ้นมาไม่ขาดสาย หอการค้าตระกูลเหวิน หอการค้าตระกูลหยิน หอการค้าตระกูลหยวน หอการค้าตระกูลเหอ หอการค้าตระกูลเกา หอการค้าตระกูลหลัว หอการค้าทั้งหกกำลังช่วยเทพมหาวิญญาณที่เข้าร่วมประมูลทั้งสองสังหารแมงมุมสวรรค์อยู่ในหุบเขา เพื่อจะเก็บรวบรวมตานที่จำเป็นต้องใช้ในการทำภารกิจด่านแรกให้หอการค้าทั้งสอง
สถานการณ์ยังคงเป็นเหมือนอย่างก่อนหน้านี้ ภายในหุบเขามีแมงมุมสวรรค์จำนวนมากแห่กันเข้ามาอย่างต่อเนื่อง มองผู้ไล่ล่าเป็นเหยื่อ
เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือและเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลจิ้นไม่ได้ลงมือสังหารด้วยตัวเอง
คนที่จะทำการประมูลไม่ทำภารกิจ กลับให้คนอื่นมาช่วยทำภารกิจแทน นี่ทำให้จุดประสงค์ของภารกิจด่านแรกในการประมูลเปลี่ยนไปจากเดิมเล็กน้อย
แต่ก็ไม่มีใครสนใจอะไรแล้ว ไม่ว่าใครต่างก็มองออกว่าภารกิจด่านแรกมันไม่เหมือนอย่างที่ตั้งใจให้เป็นแล้ว จากกฎเกณฑ์ที่เจ้าแคว้นหนานหรูตั้งขึ้นมาก็จะแสดงเห็นได้ถึงการปล่อยให้จัดการกันเองในระดับหนึ่ง
เทพมหาวิญญาณสองตนที่ยืนหันหลังพิงกันอยู่บนยอดเขาสบตากัน ทั้งสองมองลงไปด้านล่างเชิงผาอีกครั้ง ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่ทั้งสองรู้สึกเหมือนการไล่ล่าสังหารทางเบื้องล่างจะผิดปกติไป ภายใต้ฝูงแมงมุมสวรรค์ที่แห่แหนเข้ามา เสียงอึกทึกครึกโครมจากการไล่ล่าสังหารเหมือนจะเบาลงเรื่อยๆ
หลังสำรวจดูอยู่ครู่หนึ่ง ทั้งคู่ก็พบว่าความเคลื่อนไหวในการไล่ล่าสังหารแมงมุมสวรรค์เหมือนจะหยุดลงไปแล้ว ราวกับว่าเหลือแค่เพียงเสียงปีนป่ายของแมงมุมสวรรค์ที่ฟังดูวุ่นวายเท่านั้น
หรือว่าจะทำภารกิจเสร็จแล้ว?
เทพมหาวิญญาณทั้งสองตนจ้องเขม็งอยู่ครู่หนึ่ง แต่กลับไม่เห็นเทพมหาวิญญาณทั้งหกตนปรากฏตัวขึ้นเสียที
ผู้ควบคุมหลักของเทพมหาวิญญาณทั้งสองทำการติดต่อคนของตน แต่ติดต่อไม่ได้ แล้วก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ ทั้งคู่จึงรับรู้ได้ถึงความผิดปกติในทันที
ในขณะที่ทั้งสองกำลังตกลงกันว่าจะลงไปดูหรือไม่ เชิงผาที่อยู่ใต้เท้าพลันมีเสียงครืนๆๆ ดังขึ้นมา เห็นได้ชัดว่ามีอะไรบางอย่างกำลังมุดอยู่ในภูเขา
เทพมหาวิญญาณทั้งสองตนกระโดดขึ้นไปบนอากาศแทบจะในเวลาเดียวกัน ภูเขาที่อยู่เบื้องล่างปริแตกออก
ตู้ม!
ท่ามกลางเศษดินเศษหินที่ระเบิดออกมามีเทพมหาวิญญาณสามตนปรากฏขึ้นมา เทพมหาวิญญาณสองตนล้มกลิ้งอยู่บนเชิงผา แล้วก็ยังมีเทพมหาวิญญาณที่ยืนถือทวนด้วยมือข้างเดียวอยู่อีกตนหนึ่ง
ตรงตำแหน่งที่แขนขาดไปของเทพมหาวิญญาณตนนั้นมีแสงสีแดงและสีขาวแลบแปลบๆ รอยบาดแผลกระจัดกระจายทั่วร่าง ตัวอักษร ‘ฉิน’ ขนาดใหญ่ที่อยู่บนตัวแสดงให้ว่าเขาเป็นใคร เขาก็คือเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉิน
เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือกับหอการค้าตระกูลจิ้นที่อยู่กลางอากาศตกใจไม่น้อย หอการค้าตระกูลฉินหมายความว่าอย่างไร ไล่ตามมาถึงนี่เลยเหรอ?
เห็นได้ชัดว่าเทพมหาวิญญาณที่กำลังกระเสือกกระสนลุกขึ้นยืนทั้งสองตนต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถขับเคลื่อนพลังงานเพื่อบินขึ้นมาได้ ตนหนึ่งคือเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลเกา อีกตนหนึ่งคือเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลหยวน
เทพมหาวิญญาณทั้งสองโซซัดโซเซถอยหลังด้วยอยากจะวิ่งหนี ขณะเดียวกันก็มองเทพมหาวิญญาณทั้งสองตนที่ลอยอยู่บนอากาศด้วย วิ่งไปพลาง คนที่อยู่ด้านในเทพมหาวิญญาณก็ตะโกนขอความช่วยเหลือไปพลาง
เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ร่างกายพุ่งออกไป ไล่ตามเทพมหาวิญญาณสองตนที่กำลังจะหลบหนี ตวัดทวนแทงออกไป ไม่สังหารพวกเขา แล้วก็ไม่ปล่อยพวกเขาไป หากแต่ทรมานพวกเขาทั้งสอง ด้วยต้องการจะดูว่าเทพมหาวิญญาณที่ลอยอยู่บนอากาศจะลงมาช่วยคนของตนหรือไม่
หลัวคังอันที่นั่งอยู่ในที่นั่งผู้ช่วยเอามือกุมบั้นเอวของตัวเองเอาไว้ หัวเราะฮ่าๆ ออกมาไม่หยุด หัวเราะจนเจ็บกระดูก
แต่ก็ช่วยไม่ได้ เขาอดหัวเราะไม่ได้จริงๆ เวลานี้เหมือนเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินกำลังจับตัวประกันเอาไว้สองคนเลย
เทพมหาวิญญาณมันเล่นแบบนี้ได้ด้วย ทำเอาเขาหัวเราะชอบใจ
เขาพบว่าน้องหลินผู้นี้มีลูกเล่นอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว ครั้งนี้เขานับว่าได้เรียนรู้ไปกระบวนท่าหนึ่งแล้ว เขามีความสนใจในกลยุทธ์ทำนองนี้อย่างมาก
คนเรามีนิสัยชั่วร้ายที่ฝังลึกอยู่ เรียนรู้สิ่งดีๆ เป็นเรื่องยาก แต่ถ้าเป็นสิ่งแย่ๆ กลับเรียนรู้ได้ง่าย
ด้านนอกตำหนักคุนกว่าง ประธานหอการค้าตระกูลสือและประธานหอการค้าตระกูลจิ้นทนไม่ไหว กระเด้งตัวลุกขึ้นยืน คนหนึ่งใบหน้าคร่ำเคร่ง อีกคนหนึ่งใบหน้าบิดเบี้ยว
ประธานของหอการค้าตระกูลเกา หอการค้าตระกูลหยวน หอการค้าตระกูลเหวิน หอการค้าตระกูลหยิน หอการค้าตระกูลเหอ หอการค้าตระกูลหลัวต่างก็ลุกขึ้นยืนเช่นเดียวกัน แต่ละคนมีสีหน้าที่ดูแย่อย่างมาก
ประธานหอการค้าตระกูลเกาและหอการค้าตระกูลหยวนมองออกแล้วว่าชะตาชีวิตของเทพมหาวิญญาณของตนตกอยู่ในกำมือของหอการค้าตระกูลฉินแล้ว กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤติอันตราย
ส่วนเทพมหาวิญญาณของหอการค้าอีกสี่แห่ง….อย่าว่าแต่พวกเขาเลย กระทั่งคนอื่นๆ ต่างก็มองออกว่าเทพมหาวิญญาณทั้งสี่ตนคงจะเดินตามรอยหอการค้าตระกูลเซวียน หอการค้าตระกูลเมิ่งและหอการค้าตระกูลหลานไปแล้ว ถูกหอการค้าตระกูลฉินสังหารอยู่ใต้ฝูงแมงมุมสวรรค์ ตายลงไปอย่างเงียบๆ โดยไม่มีใครรู้
ตอนนี้เมื่อมานับๆ ดูแล้ว เทพมหาวิญญาณทั้งยี่สิบสี่แห่งที่เข้าร่วมการประมูล มีอยู่สิบสี่แห่งที่ถูกหอการค้าตระกูลฉินกำจัดไปแล้ว ไม่รู้ว่ามีคนมากน้อยเท่าไรกำลังลอบถอนใจ นี่เรียกได้ว่าจะสังหารอินทรี แต่กลับถูกอินทรีจิกตาแทนชัดๆ
“หอการค้าตระกูลฉินจะทำอะไร? ทรมานตัวประกันแบบนี้ในการประมูลได้ด้วยเหรอ?”
เลขาธิการตะวันออกฮั่นซาที่นั่งอยู่บนแท่นหน้าตำหนักกล่าวออกมาอย่างไม่พอใจ
เลขาธิการกลางซุนฉีซั่งเอียงหน้าเหลือบมองเขา ไม่ได้พูดอะไร
ฮั่นซาเองก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาเพียงแค่แสดงความไม่พอใจออกมาเท่านั้น กระทั่งก่อนหน้านี้ตอนที่หอการค้าแต่ละแห่งรุมโจมตีหอการค้าตระกูลฉินเขายังไม่พูดอะไรเลย แล้วตอนนี้เขาจะพูดอะไรได้
พวกหอการค้าตระกูลฉวี่และหอการค้าตระกูลอูต่างมองไปยังพวกหอการค้าตระกูลสืออย่างเย้ยหยัน สาเหตุที่พวกเขาเย้ยหยันนั้นง่ายมาก ก่อนหน้านี้บอกให้ร่วมมือกัน พวกแกกลับไม่ยอมร่วมมือ นึกว่าตัวเองไม่ไปหาเรื่องหอการค้าตระกูลฉินแล้วจะไม่มีอะไรอย่างนั้นเหรอ? ตอนนี้เขาเป็นฝ่ายมาหาเรื่องแกแล้ว อยากจะดูสิว่าพวกแกจะนึกเสียใจยังไง!”
เมื่อเห็นตัวประกันที่กำลังถูกเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินทรมาน เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือกับเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลจิ้นเองก็ลำบากใจเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่ค่อยอยากจะไปปะทะกับเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉิน แต่ถ้ายังไม่ได้รับคำสั่งจากหอการค้าที่อยู่เบื้องหลังตน พวกเขาก็ไม่อาจนั่งมองอยู่เฉยๆ โดยไม่ช่วยเหลือได้เช่นกัน โดรนวิเศษที่อยู่บนฟ้ากำลังตามถ่ายพวกเขาอยู่ รู้ว่าด้านนอกมีคนจำนวนมากกำลังดูพวกเขาอยู่
ภายใต้สถานการณ์ที่จำเป็น เทพมหาวิญญาณทั้งสองตนจึงติดสินใจลงไปช่วยพอเป็นพิธี แบบนี้ถึงจะได้มีข้ออ้างให้หนีได้ ทั้งคู่พุ่งลงไป ‘ช่วยคน’
แต่ทันทีที่พุ่งลงไป เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือก็ต้องเจอกับหายนะทันที พอเข้าไปพัวพันก็ไม่สามารถหนีออกไปได้อีก กระทั่งทวนของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินก็ไม่อาจหลบได้ ตรงเอวถูกแทงเข้าไปทีหนึ่ง ถูกแทงจนร่างกายครึ่งหนึ่งไม่อาจเคลื่อนไหวได้ดั่งใจ หอการค้าตระกูลฉินปล่อยเขาไปทันที ไม่สนใจ หมุนตัวเข้าไปต่อสู้กับหอการค้าตระกูลจิ้นแทน
ประธานหอการค้าตระกูลสือดวงตาแดงก่ำ ชี้หน้าฉินอี๋พลางตะโกนด่าอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “นังแพศยาแซ่ฉิน พวกฉันกับเธอไม่เคยมีความแค้นต่อกัน เธอทำแบบนี้หมายความว่ายังไง? รีบบอกให้คนของเธอถอยออกไปตอนนี้เลย แล้วฉันจะไม่ถือสาหาความ ไม่อย่างนั้นเธอก็รอรับผลที่จะตามมาได้เลย!”
ฉินอี๋จ้องมองฉากแสงด้วยใบหน้าเรียบเฉย ไม่ได้เหลียวหน้ากลับไป หนานชีหรูอันจ้องมองประธานหอการค้าตระกูลสือ “อยู่ด้านนอกตำหนักคุนกว่างยังข่มขู่คนได้ด้วยเหรอ? ถ้าหากได้ล่ะก็ คุณก็ลองตะโกนให้มันดังกว่านี้ดูสิ ผมก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่าหนานหรูจะจัดการหรือเปล่า”
เมื่อกล่าวเช่นนี้ออกไป ทุกคนก็เข้าใจทันทีว่าตระกูลหนานชีกับหอการค้าตระกูลฉินนั้นเป็นพวกเดียวกันจริงๆ ด้วย
ฉินอี๋เองก็เหลียวหน้าจ้องมองไปทางหอการค้าตระกูลสือ “หอการค้าตระกูลฉินไม่มีทางไปหาเรื่องโดยไม่มีสาเหตุ ถ้าคนของคุณไม่ได้ไปหาเรื่องคนของฉินในแดนแมงมุมสวรรค์ก่อน”
ประธานหอการค้าตระกูลสือไม่สะดวกที่จะหักหน้าตระกูลหนานชีต่อหน้าคนจำนวนมาก มิเช่นนั้นคนที่จะโมโหจะไม่ได้มีเพียงแค่หนานชีหรูอัน แต่เขากลับไม่กลัวฉินอี๋ “เธอตาบอดเหรอ? พวกเราแปดตระกูลเคยไปทำอะไรหอการค้าตระกูลฉินของเธอเหรอ?”
ฉินอี๋กล่าวตอบกลับอย่างไม่เกรงใจ “ทุกคนต่างมองเห็นว่าพวกคุณแปดตระกูลไล่ตามคนของฉันมาตั้งแต่เริ่ม ไล่มาทำไมคะ อยากจะช่วยหอการค้าตระกูลฉินเอาชนะการประมูลเหรอคะ? คิดจะทำอะไร ตัวคุณรู้อยู่แก่ใจดี ทุกคนต่างไม่ใช่คนโง่ คุณเป็นผู้ชาย ใช้ปากรังแกผู้หญิงแบบนี้ สุดยอดไปเลยค่ะ!”
เมื่อเห็นเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลจิ้นกำลังตกอยู่ในอันตราย ไม่อาจถอยออกมาได้ แล้วยังถูกเล่นงานจนมือไม้ปั่นป่วน ประธานหอการค้าตระกูลจิ้นร้อนใจขึ้นมา เขาวิ่งออกไป วิ่งไปตรงหน้าเหล่ากรรมการ ตะโกนฟ้องว่า “เจ้าเมืองทุกท่านเป็นผู้มีปัญญา หอการค้าตระกูลจิ้นของผมไม่เคยไปทำอะไรหอการค้าตระกูลฉิน แต่หอการค้าตระกูลฉินกลับมาไล่ฆ่าหอการค้าตระกูลจิ้น มันมีการประมูลแบบนี้ที่ไหนกัน ขอท่านเจ้าเมืองทุกท่านได้โปรดตัดสินใจหยุดการประมูลด้วย!”
กล่าวจบก็ส่งสายตาไปทางเจ้าเมืองที่กลุ่มอิทธิพลเบื้องหลังของตนเคยสั่งการเอาไว้ เพื่อให้อีกฝ่ายช่วยพูดให้หน่อย
แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา คนที่เคยสั่งการเอาไว้ก็ไม่พูดอะไรเช่นเดียวกัน
ก่อนหน้านี้หอการค้าตระกูลฉินเคยวิ่งมาฟ้องเช่นเดียวกัน แล้วหอการค้าตระกูลฉินเคยไปเล่นงานใคร หอการค้าตระกูลฉินถูกไล่ฆ่า แต่พวกเขากลับทำประหนึ่งว่ามองไม่เห็น ท่ามกลางสายตาของคนจำนวนมากที่จับตาดูอยู่ ถ้าพวกเขาทำเรื่องลำเอียงเช่นนั้นจริงๆ ล่ะก็ ต่อไปก็ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความยุติธรรมของเจ้าเมืองแล้ว เจ้าเมืองที่ไร้ซึ่งความยุติธรรมยังคู่ควรเป็นเจ้าเมืองต่อไปอีกเหรอ?
ดังนั้นจะให้พวกเขาพูดอะไรในเรื่องนี้ได้? ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ทำได้เพียงนั่งมองดูเฉยๆ!
เมื่อเห็นกรรมการทุกคนต่างนิ่งเฉย ประธานหอการค้าตระกูลจิ้นพลันท้อแท้สิ้นหวัง แต่ก็ช่วยไม่ได้ เขาทำได้เพียงประสานมือขอร้องอ้อนวอนต่อไป
เมื่อเห็นภาพที่ทางด้านนั้นกำลังขอร้องอ้อนวอน พานหลิงเยวี่ยที่ยืนอยู่ด้านหลังพานชิ่งก็กล่าวพึมพำขึ้นมาเบาๆ ว่า “เกรงว่าต่อให้ประธานหอการค้าตระกูลจิ้นคนนั้นตะโกนขอร้องจนคอแตกก็คงไม่มีประโยชน์….หรือหอการค้าที่เข้าร่วมการประมูลยี่สิบกว่าแห่งจะทำอะไรหอการค้าตระกูลฉินแค่ตระกูลเดียวไม่ได้เลย?” สีหน้าท่าทางดูเจ็บใจและอับอายเป็นอย่างมาก
เผิงซีที่ยืนอยู่ด้านหลังโจวหม่านเชากล่าวเสียงเบาๆ ว่า “ยังดูไม่ออกอีกเหรอ? การประมูลแบบนี้ไหนเลยจะเป็นสิ่งที่จะคิดออกมาอย่างปุบปับกะทันหันได้ นี่เป็นแผนที่หอการค้าตระกูลฉินวางเอาไว้แต่แรกแล้วอย่างแน่นอน จงใจแสร้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อให้ล่อให้มารุมโจมตี เพื่อปูทางให้เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินสามารถไล่ล่าสังหารได้อย่างชอบธรรม ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ว่าอะไรหอการค้าตระกูลฉินไม่ได้แล้ว เล่ห์เหลี่ยมของฉินอี๋คนนี้น่ากลัวเป็นอย่างมาก ไม่ใช่แค่พวกเราเท่านั้น แต่ทุกคนที่อยู่ในที่นี่ล้วนถูกเธอปั่นหัวกันหมด”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พานชิ่งและโจวหม่านเชาที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างก็มีสีหน้าคร่ำเคร่งขึ้นมา พากันเหลือบมองไปยังฉินอี๋ที่นั่งตัวตรง
พานหลิงเยวี่ยกล่าว “เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินพอลงมือก็ไม่คิดจะปล่อยให้รอดชีวิต ถ้าผู้ควบคุมเทพมหาวิญญาณของหอการค้าเหล่านี้ทิ้งเทพมหาวิญญาณหนีออกมา บางทีอาจจะยังพอมีชีวิตรอดอยู่บ้าง”
เผิงซีกล่าว “ในเมื่อไม่คิดจะปล่อยให้มีชีวิตรอด ถ้าทิ้งเทพมหาวิญญาณแล้วเธอคิดว่าหอการค้าตระกูลฉินจะยอมปล่อยไปเหรอ? กลัวว่าจะถูกไล่ฆ่าเหมือนอย่างก่อนหน้านี้น่ะสิ ถ้าหากหลบอยู่ด้านในก็ยังพอจะยื้อเอาไว้ได้บ้าง! การฝากผลประโยชน์จำนวนมหาศาลของทั้งหอการค้าเอาไว้กับคนคนหนึ่ง เป็นไปได้หรือที่จะไม่ควบคุมคนคนนั้นเอาไว้ให้ดี? คนที่หอการค้าของเธอส่งเข้าร่วมการประมูลไม่ได้ถูกหอการค้าตระกูลพานกุมจุดอ่อนเอาไว้หรือ? กล้าขัดคำสั่งหรือ เกรงว่าคนที่ตายจะไม่ได้มีแค่ตัวเองเท่านั้นน่ะสิ? ถ้าไม่ได้รับการอนุญาตของหอการค้าที่อยู่เบื้องหลัง ใครมันจะไปกล้าละทิ้งผลประโยชน์จำนวนมหาศาลขนาดนี้โดยพลการได้ล่ะ?”
ประธานหอการค้าตระกูลจิ้นหยุดการขอร้องอ้อนวอน เขาไม่ขอร้องแล้ว เพราะว่าไม่จำเป็น เขายืนมองดูฉากแสงอย่างตกตะลึง มองดูเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลจิ้นที่ล้มลงอยู่ในฉากแสง มองเห็นรูโหว่ที่สดใหม่รูหนึ่งอยู่บนหน้าผากของเทพมหาวิญญาณ
เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินที่กำจัดเทพมหาวิญญาณไปอีกตนหนึ่งพุ่งไปทางซ้ายทีหนึ่ง เทพมหาวิญญาณล้มลงไปอีกตัวหนึ่ง พุ่งไปทางขวาที ข้างกายก็มีเทพมหาวิญญาณล้มลงไปอีกตนหนึ่ง
เดิมทีเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลเกาและเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลหยวนก็บาดเจ็บสาหัสจนวิ่งไม่ไหวแล้ว จึงถูกเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินเจียดเวลามาจัดการไปอย่างง่ายดาย
“หอการค้าตระกูลสือขอถอนตัวจากการประมูล!” จู่ๆ ประธานหอการค้าตระกูลสือพลันตะโกนเสียงดัง วิ่งไปยังที่นั่งกรรมการแล้วส่งเสียงตะโกน
แต่มันก็สายไปเสียแล้ว บนที่นั่งกรรมการยังไม่ทันมีการประกาศออกมา ยังไม่ทันจะได้แจ้งไปในแดนแมงมุมสวรรค์ เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือที่ร่างกายครึ่งตัวขยับเขยื้อนติดขัดได้ถูกเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินไล่ตามทัน ทวนที่ถูกถือไว้ด้วยมือข้างเดียวแทงเข้าไปด้านหลังศีรษะของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือ
แต่กลับมีร่างคนสองคนกระโดดออกมาจากด้านในหูของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือ เห็นได้ชัดว่าคนที่ทำการควบคุมรู้ว่าเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือหลบหายนะครั้งนี้ไม่พ้นแล้ว พยายามต่อไปก็ไร้ประโยชน์ จึงลองทิ้งเทพมหาวิญญาณเพื่อเอาชีวิตรอด กระโดดออกมาก่อนล่วงหน้า
เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินสะบัดทวนทีหนึ่ง ศีรษะของเทพมหาวิญญาณที่ถูกสะบัดเอียงไปกระแทก คนสองคนที่กระโดดหนีออกมาจากในรูหูใช้พลังเข้าต้านรับ หมายจะหยุดวัตถุขนาดใหญ่โตมหึมานี้เอาไว้
โผละ! ทั้งสองคนกระอักเลือดกลางอากาศ กระเด็นออกไปไกล ร่วงตกลงไปตรงด้านล่างภูเขา
ภายในภาพบนฉากแสง เหล่าแมงมุมสวรรค์พากันกระโจนเข้าไปหาทั้งสองคนนั้นทันที
ตึง! เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินดึงทวนกลับมาค้ำเอาไว้บนพื้น ส่งเสียงดังสนั่น จากนั้นมีเสียงสั่นสะเทือนดังขึ้นมาอีกเสียงหนึ่ง เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลสือล้มลงไปกองอยู่แทบเท้าเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉิน
โดรนวิเศษที่อยู่ในอากาศต่างตามถ่ายภาพเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินเพียงตนเดียว เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินเงยหน้า ใบหน้าที่เต็มไปด้วยบาดแผลที่ดูน่ากลัวปรากฏสู่สายตาผู้ชมที่อยู่ตรงหน้าฉากแสงทุกคน
ทวนถูกยกขึ้นมา จู่ๆ เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินพลันกระโดดออกไป กระโดดลงไปยังด้านล่างหน้าผาที่ลึกลงไป คล้ายก้อนหินที่ตกลงไปในเกลียวคลื่น จมหายไปในฝูงแมงมุมสวรรค์
หายไปจากสายตาของโดรนวิเศษที่ตามถ่ายภาพอีกครั้ง
…………………………………………………………
