ตอนที่ 493 คุ้มครองสัตว์เลี้ยง
ใช้แมวตายสุนัขตายมาข่มขวัญ เป็นวิธีที่แก๊งมาเฟียใช้กันเป็นประจำ
เมื่อก่อนคนของแก๊งจะปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง คนที่ติดหนี้คืนเงินไม่ได้ ขั้นแรกมักจะเอาแมวตายเลือดท่วมตัวไปแขวนไว้ที่หน้าประตูบ้านของอีกฝ่าย เพื่อบอกว่าหากยังไม่คืนเงิน ก็จะเป็นเหมือนแมวที่น่าสงสารตัวนี้
หลังจากแก๊งอั้งยี่ถูกปราบปรามอย่างหนัก แก๊งเหล่านี้จึงเปลี่ยนจากที่แจ้งไปที่ลับ การทวงหนี้เงินกู้ดอกเบี้ยสูงในปัจจุบันใช้วิธีนี้น้อยมาก เปลี่ยนเป็นสาดสีแดงเขียนตัวหนังสือขนาดใหญ่หน้าประตูบ้านแทน โดยมีจุดประสงค์เหมือนกัน
แต่วิธีข่มขู่โดยแมวตายสุนัขตายยังไม่สูญหายไป ดังนั้นนักข่าวที่อยู่ในงานมองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร กองถ่าย ‘โปเยโปโลเย’ ล่วงเกินคนของหงหวา จึงถูกอีกฝ่ายแก้แค้นก่อกวน
นี่คือวิธีที่น่ารังเกียจขยะแขยงมากอย่างไม่ต้องสงสัย
ปัญหาสำคัญคือ รูปภาพที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโปรเจกเตอร์ถ่ายได้น่ากลัวมากจริงๆ ทำให้ผู้คนรู้สึกกลัวจนคืนนี้ต้องนอนหลับฝันร้ายแน่นอน ดังนั้นแม้แต่พวกนักข่าวที่มีความรู้และประสบการณ์มาก ก็อดตกใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน
วินาทีต่อมา รูปภาพบนหน้าจอถูกเปลี่ยน เป็นภาพที่มีคาวเลือดมากเหมือนเดิม และยังมีเลือดสุนัขหนึ่งถัง!
จากนั้นจึงได้ยินแต่เสียงที่หนักอึ้งของลู่เฉิน “ฮ่องกงเป็นดินแดนของกฎหมาย และเป็นพื้นที่ของอารยธรรมและวัฒนธรรม คนฮ่องกงสมัยใหม่มีอารยธรรมและมีคุณภาพ ตอนที่ผมอยู่ประเทศจีนก็เคยได้ยินว่า ฮ่องกงมีกฎข้อบังคับเกี่ยวกับการคุ้มครองสัตว์ขนาดเล็กและสัตว์เลี้ยง แถมยังก่อตั้งสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงอีก แม้ว่าจะเป็นสุนัขจรจัดตัวหนึ่งก็ยังได้รับการคุ้มครองอย่างเหมาะสม”
“ทว่าสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงก็คือ กลางวันแสกๆ กลับมีคนใช้ความคิดชั่ววูบ ฆ่าแมวและสุนัขที่บริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยมแบบนี้แม้แต่สวรรค์ก็ไม่ให้อภัย!”
มาถึงตอนนี้แล้ว จุดประสงค์ในการจัดงานแถลงข่าวของลู่เฉินได้ถูกเปิดเผยอย่างโจ่งแจ้ง
เฉินเหวินเฉียงตัวแทนของกองถ่ายได้เล่าความเป็นมาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้ว ลู่เฉินจึงไม่ต้องอธิบายอย่างละเอียดอีก และเขาก็ไม่ได้แผดเสียงแหบแห้งประณามพฤติกรรมก่อความรำคาญของหงหวาที่ปฏิบัติต่อกองถ่ายภาพยนตร์แต่อย่างใด แต่เน้นการประณามไปที่การทารุณสัตว์เล็ก
ถือว่าเกินความคาดหมายจริงๆ!
พวกนักข่าวที่อยู่ในงานก็ไม่ใช่คนโง่ ถ้าหากเดาเจตนาของลู่เฉินไม่ออก อย่างนั้นก็อย่าทำมาหากินในวงการนี้อีกเลย เพราะไอคิวต่ำแบบนี้ไม่ต้องพูดถึงอนาคตเลยด้วยซ้ำ
ถ้าหากลู่เฉินให้ความสำคัญไปที่ความขัดแย้งของกองถ่ายกับหงหวา หวังว่าจะใช้สื่อกดทับอีกฝ่าย พูดความจริงหากทำแบบนั้นไม่มีผลมากเท่าไรนักหรอก
สื่อก็มีความเฉลียวฉลาดและเน้นความเป็นจริงมาก โจวอี้ใช้เส้นสาย เพื่อให้นักข่าวของหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์รีบมาร่วมงานแถลงข่าวที่กองถ่าย ถือว่าทำเต็มที่ที่สุดแล้ว
ก้าวต่อไปถ้าอยากให้สื่อต่างๆ ส่งเสียงสนับสนุนในขณะเดียวกัน จำเป็นต้องใช้พลังที่ใหญ่มาก นอกจากนี้การทำข่าวก็ต้องมีประเด็นร้อนและจุดที่สร้างกระแสได้ กองถ่าย ‘โปเยโปโลเย’ ถูกกลั่นแกล้งเห็นได้ชัดว่ายังห่างจากเกณฑ์มาตรฐานอีกไกลนัก
ที่สำคัญที่สุดคือ ลู่เฉินมาจากประเทศจีน คนฮ่องกงจำนวนมากไม่ค่อยรับคนต่างชาติเข้ากลุ่ม เขาที่เป็นตัวแทนของกองถ่ายเกิดการปะทะกับแก๊งเจ้าถิ่น เกรงว่าใครหลายคนน่าจะสะใจมากกว่า และยินดีที่จะรอดูฉากสนุกๆ
พอพวกนักข่าวกลับไป ก็จะลงข่าวขนาดใหญ่เท่าเต้าหู้ในมุมหนึ่งของหนังสือพิมพ์ พูดถึงเรื่องนี้สักสองสามประโยคถือว่าเป็นการไว้หน้ามากแล้ว เพราะข่าวนี้ไม่มีผลต่อการแสดงความคิดเห็นสาธารณะเลยด้วยซ้ำไป
ทว่าเหตุการณ์ในตอนนี้กลับไม่เหมือนกันอย่างสิ้นเชิง!
“ดังนั้น…”
ลู่เฉินหันมา สายตาของเขามองไปที่ผู้หญิงวัยกลางคนที่นั่งอยู่ด้านขวาสุดของแท่นประธาน จากนั้นก็พูดต่อว่า “ผมจึงเชิญคุณเฝิงเจินอวิ๋นรองประธานสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงแห่งฮ่องกงมาด้วยความจริงใจ ต่อจากนี้ขอเชิญคุณเฝิงช่วยกล่าวอะไรหน่อยครับ”
ผู้หญิงวัยกลางคนคนนี้สวมชุดหรูใบหน้ามีราศีคนรวย เธอมาพร้อมกับสายตาที่เย็นชาและดุดัน ให้ความรู้สึกว่าไม่น่าหาเรื่องเป็นอย่างมาก เมื่อครู่ทุกคนไม่ทันได้สังเกตอะไร คิดว่าเธอเป็นหนึ่งในสมาชิกของกองถ่ายภาพยนตร์ คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นรองประธานสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง!
ชื่อเต็มของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงคือสมาคมพิทักษ์สัตว์เลี้ยงขนาดเล็กแห่งฮ่องกง ก่อตั้งขึ้นในปี 1990 เป็นองค์การนอกภาครัฐ ถึงแม้ประวัติของมันยังไม่ยาวนานมาก แต่มีอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ในฮ่องกงเป็นอย่างยิ่ง
เนื่องจากสมาชิกของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง ครอบคลุมบุคคลในสังคมทุกชนชั้น คนมีชื่อเสียง ดาราศิลปินมากมายล้วนเป็นอาสาสมัครของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง ภรรยาของข้าราชการระดับสูงของฮ่องกงอีกหลายคนก็รับผิดชอบหน้าที่สำคัญในสมาคมแห่งนี้ เรียกได้ว่ามีศักยภาพแฝงที่ใหญ่มหึมา
หลายปีที่ผ่านมา ฮ่องกงเกิดกรณีทารุณสัตว์และสัตว์เลี้ยงหลายเรื่อง กลายเป็นประเด็นร้อนอยู่ช่วงหนึ่ง หนึ่งในนั้นมีความเกี่ยวข้องกับสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงอย่างเลี่ยงไม่ได้
และสิ่งที่ทำให้คนหวาดกลัววิตกกังวลก็คือ สมาชิกของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงเหล่านั้นมีระดับการปกป้องสัตว์ที่สูงมากจนเกือบเข้าขั้นโรคจิต ถ้าหากใครทำผิดข้อห้ามของพวกเขา เรื่องจะวุ่นวายมาก
เคยมีพนักงานบริษัทคนหนึ่งตีสุนัขจรจัดจนตาย หลังจากเรื่องถูกเปิดเผยก็ถูกคนของสมาคมรุมโจมตี ไม่เพียงแต่เสียงาน หนำซ้ำยังถูกบังคับให้คุกเข่าต่อหน้าหลุมฝังศพของสุนัข เป็นที่ลือกันหนาหู
ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงที่ได้รับทั้งเสียงสรรเสริญและเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างละครึ่ง หลายคนจึงไม่กล้าหาเรื่องและอยากจะหลบซ่อน แม้แต่แผงขายเนื้อสุนัขเมื่อก่อนก็หายจนหมดเกลี้ยง ชื่ออาหารอย่าง ‘เสือมังกรวิวาท’ ก็หายไปจากรายการอาหาร
ลู่เฉินกลับเชิญเทพผู้ยิ่งใหญ่มาโจมตีศัตรู ในใจของทุกคนต่างรู้สึกว่าไร้สาระมาก
ไม่ต้องโหดขนาดนี้ก็ได้มั้ง
แต่ต้องยอมรับว่า การโจมตีกลับของเขาเป็นวิธีที่ชาญฉลาดมาก
แก๊งมาเฟียก็หาเรื่องสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงไม่ไหวเหมือนกัน!
นี่คือรังต่อขนาดใหญ่มาก ถูกลู่เฉินทุ่มใส่หน้าของหงหวาเต็มเปา และยังมีหลักฐานมัดตัวแน่นหนาอีกต่างหาก
เมื่อคุณเฝิงเจินอวิ๋นเอ่ยปาก ก็ด่าคนของหงหวาจนเละตุ้มเป๊ะ เธอโกรธเคืองต่อความไม่เป็นธรรมอย่างมาก พูดเสียยาวยืดใช้เวลาเจ็ดแปดนาทีเต็ม พลังต่อสู้อันแข็งแกร่งเป็นที่สะดุดตาแก่ผู้คน
พวกนักข่าวก็ฟังอย่างตั้งใจ เพราะหัวหน้าของพวกเขาหรือภรรยาของเถ้าแก่ ไม่แน่อาจจะเป็นสมาชิกหรืออาสาสมัครของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงก็เป็นได้ หรือไม่ก็อาจเป็นน้องสาวคนสนิทของสมาชิก
ในฮ่องกง การรักสัตว์และสัตว์เลี้ยงเป็นสิ่งที่ถูกต้องสอดคล้องกับความคิดเห็นสาธารณะ คนฉลาดจะไม่กระทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม
ส่วนพวกนักเลงของหงหวา ก่อนที่พวกเขาจะจับแมวและสุนัขมาฆ่าเพื่อขู่ขวัญให้ตกใจ คาดว่าในหัวคงไม่ได้นึกถึงคำว่า ‘สมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง’ อย่างสิ้นเชิง
แต่คนพวกนี้ ไม่ช้าก็จะรู้ว่าสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงน่ากลัวมากขนาดไหน!
ลู่เฉินเลื่อนไมค์ไปให้เฝิงเจินอวิ๋นด้วยสีหน้าที่สงบนิ่ง แต่กลับแอบหัวเราะอยู่ในใจ
ก่อนที่เขาจะมาฮ่องกง เฉินเฟยเอ๋อร์เล่าเรื่องที่เกี่ยวกับฮ่องกงหลายเรื่อง หนึ่งในนั้นได้พูดถึงสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงด้วย
อย่างเช่นการถ่ายทำภาพยนตร์หรือละครโทรทัศน์ที่จำเป็นต้องใช้สัตว์เป็นอุปกรณ์ประกอบฉาก จำเป็นต้องติดต่อผ่านสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงให้ช่วยแก้ไขปัญหา ไม่อย่างนั้นหากถูกคนฟ้องร้องว่าทารุณสัตว์ ก็จะเป็นเรื่อง
ภาพยนตร์ ‘โปเยโปโลเย’ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องใช้นักแสดงสัตว์ แต่วันนี้ตอนเช้าพอมาถึงก็เห็นสุนัขตายสองตัว เขาจึงนึกถึงสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงทันที ดังนั้นจึงใช้บริการศูนย์บริการข้อมูลข่าวสารสอบถามเบอร์สายด่วนยี่สิบสี่ชั่วโมงของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง จากนั้นจึงโทรเข้าไป
ผลปรากฏว่าอีกฝ่ายส่งรองประธานสมาคมคนหนึ่งมาโดยตรง!
…………………………………………………………………………
