ตอนที่ 612 ค่ำคืนที่สวยงาม
ลู่เฉินเพิ่งออกมาจากในบาร์แบล็กซิกซ์ แต่เขาต้องตกใจกับภาพที่อยู่ข้างนอก
ไม่รู้ว่าคนมากมายนับไม่ถ้วนด้านนอกมาล้อมบาร์กันตั้งแต่เมื่อไร จนถนนสายนี้เต็มแน่นไปหมด เสียงไซเรนรถตำรวจดังมาแต่ไกลด้วยความรีบเร่ง ตำรวจจำนวนไม่น้อยกำลังช่วยจัดระเบียบความสงบเรียบร้อย
จากนั้นเมื่อเห็นลู่เฉินและคนอื่นๆ กลุ่มคนก็เกิดความวุ่นวายทันที หลายคนเริ่มร้องตะโกนเสียงดัง
“ลู่เฉิน!” “เฉินเฟยเอ๋อร์!” “ซือฟาง!”…
คนเหล่านี้เป็นแฟนคลับที่ได้ข่าวก็รีบมาทันที พวกเขาและพวกเธอเข้าไปในบาร์ไม่ได้จึงเฝ้าอยู่ด้านนอก หนึ่งในนั้นมีสาวน้อยอายุสิบกว่าปีคนหนึ่ง ถือป้ายไฟอยู่ในมือ
ตอนนี้ในที่สุดก็ได้เจอไอดอลในดวงใจเสียที พวกแฟนๆ มีหรือจะอดทนไหว รีบกรูเข้ามาทันที
แฟนคลับที่กระตือรือร้นเหล่านี้อยากจะสนิทสนมกับไอดอล อยากได้ลายเซ็น ถ่ายรูป หรือจับมือก็ยังดี
ทุกคนต่างมีความคิดคล้ายๆ กัน สถานการณ์ยิ่งโกลาหลมากขึ้น
ถ้าหากไม่มีพนักงานในร้านสองสามคนกับตำรวจที่มาช่วยได้ทันเวลาคอยขวางทางเอาไว้ เกรงว่าลู่เฉินและคนอื่นๆ น่าจะถูกคนกลุ่มนี้รุมจนมิด!
เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ หลิวหมิ่นที่ออกมาส่งพวกเขาจึงเหงื่อออกด้วยความตกใจ ถ้าหากเกิดเรื่องอะไร เขาเองก็ยากที่จะปฏิเสธความผิดพลาด เดิมทีเป็นเรื่องดีกลับกลายเป็นเรื่องร้ายไปเสียได้
“กลับเข้าไป พวกเรากลับเข้าไปก่อน!”
ไม่ว่าจะเป็นเฉินเฟยเอ๋อร์หรือซือฟาง ล้วนเคยเจอกลุ่มคนเป็นฝูงคลื่นยักษ์แบบนี้มาก่อน เจอแฟนคลับมาทุกรูปแบบ ดังนั้นจึงเดินกลับเข้าไปในบาร์ทันทีด้วยอารมณ์ที่เงียบสงบ หลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดความวุ่นวายมากกว่านี้
ลู่เฉินเดินกลับเข้าไปเช่นกัน หลิวหมิ่นเช็ดเหงื่อแล้วเอ่ยว่า “พวกเราออกประตูหลัง มีทางเล็กๆ ออกไปได้”
“ลู่เฉิน!”
เสียงร้องไห้ตะโกนของผู้หญิงดังมาจากนอกประตู เรียกเสียงดังมาก
ลู่เฉินฟังแล้วจึงอดไม่ได้ ถ้าหากเป็นเขาคนเดียว ให้ลายเซ็นและถ่ายรูปกับแฟนคลับได้ไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้มีเฉินเฟยเอ๋อร์กับซือฟางอยู่ด้วย จึงทำตามอำเภอใจไม่ได้
ไม่สนใจคือตัวเลือกที่ถูกต้อง เขาขอโทษแฟนคลับคนนี้อยู่ในใจ จากนั้นหยิบโทรศัพท์โทรเรียกผู้ช่วยของตัวเองให้ขับรถมารับที่ประตูด้านหลังของบาร์ในตำแหน่งที่ใกล้ที่สุด
มีหลิวหมิ่นคอยคุ้มกัน พวกเขาถึงปลอดภัย กลับโรงแรมได้อย่างราบรื่น
นับตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์สองคนจะพักอยู่ในบ้านของเถียนเถียนไม่ได้อีก ต้องย้ายไปอยู่ในโรงแรมแชงกรีลาอย่างเป็นทางการ เพราะโรงแรมห้าดาวแห่งนี้เป็นสปอนเซอร์ของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ นั่นเอง ไม่เพียงแต่ออกเงินสนับสนุน แถมยังให้โค้ชทั้งสี่คนพักฟรีอีกด้วย
ทั้งสี่คนมีห้องหรูคนละหนึ่งห้องในชั้นที่ห้าสิบแปด ทางโรงแรมตั้งใจเพิ่มยามในเขตที่พักของแขกรับเชิญคนสำคัญเป็นพิเศษ คนทั่วไปเข้ามาไม่ได้ รวมทั้งปาปารัสซี่เหล่านั้นด้วย
ถึงแม้จะพูดว่าลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์มีห้องเป็นของตัวเอง แต่ทั้งสองคนต้องพักอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว ทว่าเฉินเฟยเอ๋อร์ไม่ได้รีบกลับห้องของตัวเองทันที แต่ไปที่ห้องของซือฟาง
ส่วนลู่เฉินเปิดคอมพิวเตอร์ในห้องหนังสือ ล็อกอินเข้าบล็อกของตัวเอง
เขาเขียนโพสต์ใหม่ในบล็อก บอกว่าตัวเองขอเป็นตัวแทนของเฉินเฟยเอ๋อร์ ซือฟาง และเลี่ยวเจี่ยแสดงความขอโทษต่อแฟนคลับที่เฝ้าอยู่ข้างนอกบาร์แบล็กซิกซ์ที่ไม่สามารถถ่ายรูปและแจกลายเซ็นได้ ขอให้ทุกคนโปรดเข้าใจ และขอให้ทุกคนช่วยสนับสนุน ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ซีซันแรกที่จะออกอากาศตอนเย็นวันศุกร์นี้หรือก็คือวันที่ 19
แฟนคลับในบล็อกของลู่เฉินทะลุห้าสิบล้านคนแล้ว บวกกับวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นพอเขาโพสต์ออกไป จึงดึงดูดแฟนคลับที่ติดตามและมีการแสดงความคิดเห็นกลับมาจำนวนมากในทันที
พวกแฟนคลับแน่นอนว่าล้วนเข้าใจ อย่าเห็นว่าคนที่อยู่นอกบาร์ก่อนหน้านี้นั้นมากมาย อันที่จริงสำหรับกลุ่มแฟนคลับของลู่เฉิน หากจะพูดว่าเป็นข้าวเมล็ดหนึ่งในมหาสมุทรก็ไม่มากเกินไป
ทุกคนต่างพูดว่ารอคอยการออกอากาศของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ เป็นอย่างมาก
และยังมีแฟนคลับที่บอกว่าชอบ ‘เรื่องราวของกาลเวลา’ เพลงใหม่ของลู่เฉินเป็นอย่างมากเช่นกัน หวังว่าจะได้เห็นลู่เฉินออกซิงเกิล
ลู่เฉินเพิ่งรู้ว่าที่แท้วิดีโอที่ตัวเองเล่นและร้องเพลง ‘เรื่องราวของกาลเวลา’ ในบาร์แบล็กซิกซ์ถูกโพสต์บนอินเทอร์เน็ตไปแล้ว ถูกแชร์กันอย่างแพร่หลายในบล็อกไปนานแล้ว และเพลงนี้ก็ได้กระตุ้นจิตใจของแฟนๆ เป็นอย่างมาก
“เพลงนี้เพราะมากจริงๆ เสียดายที่ใช้โทรศัพท์บันทึกภาพไม่ค่อยดีเท่าไร”
“ฉันฟังสิบกว่ารอบแล้ว ฟังยังไงก็ไม่เบื่อ!”
“จริงๆ ฉันฟังแล้วร้องไห้”
“ยังไงก็ชอบลู่เฉินแต่งเพลงบัลลาดอยู่ดี มีความหมายและซาบซึ้งกินใจ”
“นึกถึงช่วงวัยรุ่นของฉัน…”
ลู่เฉินอ่านคอมเมนต์พลางหัวเราะฮ่าๆ อย่างมีความสุข สำหรับนักร้องคนหนึ่ง ผลงานของตัวเองได้รับความชื่นชอบจากแฟนคลับอย่างแท้จริง ความสำเร็จแบบนี้ไม่ว่าจะทำเงินได้มากแค่ไหนก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้
และเวลานี้เฉินเฟยเอ๋อร์ก็กลับมาพอดี
เธอมาข้างๆ ลู่เฉิน ยื่นศีรษะมองอย่างสงสัย “นายกำลังหัวเราะอะไร”
ลู่เฉินโอบกอดเธอให้นั่งลงบนหน้าตักของตัวเอง แล้วยิ้มเอ่ยว่า “ไม่มีอะไรครับ พี่ฟางไม่เป็นไรใช่ไหม”
ตอนที่อยู่ในบาร์แบล็กซิกซ์ก่อนหน้านี้ เขาร้องเพลงจบลงมาจากเวทีก็สังเกตเห็นอารมณ์ที่ผิดปกติของซือฟางแล้ว
เฉินเฟยเอ๋อร์ส่ายหน้าเอ่ยว่า “ไม่เป็นไร แค่นึกถึงเรื่องในอดีตนิดหน่อย แล้วคงรู้สึกไม่สบายใจ ฉันเองก็ไม่ได้ถามอะไรเยอะมาก ได้แต่นั่งคุยเป็นเพื่อนเธอ ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว”
ลู่เฉินพยักหน้า ตอนที่เขาอยู่ฮ่องกงก็เคยได้ยินมาก่อนว่า ครอบครัวของซือฟางมีความยากลำบากเหมือนกัน
อันที่จริงมีดาราเยอะแยะมากมาย มองผิวเผินดูเหมือนจะสดใสเป็นที่สุด แต่มีบางคนมีอดีตที่ไม่อยากย้อนกลับไป เรื่องส่วนตัวมากขนาดนี้ เฉินเฟยเอ๋อร์ไม่ถามให้ถึงต้นตอก็ถูกต้องแล้ว
เฉินเฟยเอ๋อร์ซบลงที่หน้าอกของเขา พูดเบาๆ ว่า “คืนนี้เพลงของนายเขียนได้ดีมาก ฉันฟังแล้วก็ยังรู้สึกซึ้งไปด้วยดอกไม้บานยามวสันต์ ลมฤดูสารท และอาทิตย์อัสดงแห่งเหมันต์…”
เธอฮัมเพลง ‘เรื่องราวของกาลเวลา’ เบาๆ ถึงแม้จะฟังแค่ครั้งเดียว แต่ทำนองและเนื้อเพลงไม่ผิดเพี้ยนไปมากนักเห็นได้ชัดว่าความจำและเซนส์ทางดนตรีดีมากแค่ไหน
และสไตล์การร้องเพลงของเฉินเฟยเอ๋อร์ก็ไม่เหมือนกับลู่เฉิน ไม่มีความรู้สึกหนักอึ้งขนาดนั้น แต่เป็นความทรงจำที่อบอุ่นมากกว่า ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิที่พัดผ่านทุ่งนา ทำให้คนรู้สึกเคลิบเคลิ้มแบบนั้น
ลู่เฉินฟังแล้วก็ชอบ “อย่างนั้นเพลงนี้มอบให้คุณร้องก็ได้ครับ…”
เฉินเฟยเอ๋อร์เม้มปากยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ฉันคัฟเวอร์ก็พอ แต่ฉันรู้สึกว่าพี่ซือฟางน่าจะชอบมาก”
ลู่เฉินพยักหน้า ครั้งนี้ซือฟางมาหังโจวตกลงรับหน้าที่โค้ชของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ นอกจากให้เกียรติหลิวกั่งเซิงแล้ว ก็ยังให้เกียรติเขาเป็นอย่างมาก
ควรทราบว่าราชินีแห่งฮ่องกงคนนี้ปรากฏตัวในรายการวาไรตี้น้อยมาก กระทั่งไม่ค่อยชอบออกโทรทัศน์
ดังนั้นลู่เฉินจึงต้องตอบแทนแน่นอน
ถ้าหากซือฟางชอบเพลงนี้จริงๆ อยากร้องเพลงนี้ เขายินดีที่จะมอบให้เป็นอย่างยิ่ง
“ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว…”
ลู่เฉินอุ้มเฉินเฟยเอ๋อร์ลุกขึ้นยืน ยิ้มเอ่ยว่า “พวกเราไปอาบน้ำ คืนนี้ต้องพักผ่อนเร็วๆ”
เฉินเฟยเอ๋อร์หน้าแดงระเรื่อ ดวงตาสวยหยาดเยิ้มแทบจะมีหยดน้ำไหลออกมา
ลู่เฉินหัวเราะฮ่าๆ อุ้มเธอเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ
คืนนี้เป็นค่ำคืนที่สวยงามอีกแล้ว!
…………………………………………………………………………
