ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 484
มหาเสนาบดีเซี่ยส่ายหัว “ไม่ ท่านแม่ บางครั้งสถานการณ์ก็ตามไม่ทันความเปลี่ยนแปลง ระหว่างนี้อาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันมากมาย มันไม่มีทางคาดเดาได้ พวกเราต้องควบคุมจำนวนคนที่ติดเชื้อ ไม่ให้ออกไปแพร่เชื้ออีก”
“ตอนนี้พวกเราควบคุมมันไม่ได้แล้ว ตั้งแต่ที่ปล่อยเชื้อไว้ที่จุดหนึ่ง พวกเราก็ไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป เจ้าก็อย่าได้กังวลมากนัก เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ดำเนินตามแผนการไปก็พอ คนระดับล่างตายไปไม่กี่คน ไม่ต้องเอามาใส่ใจ ”
มหาเสนาบดีเซี่ยรู้สึกว่ามันไม่เข้าท่าเลย หลังจากเรื่องนี้คลี่คลายลงแล้ว หากมีคนตามสืบขึ้นมา ก็อาจจะสืบสาวมาถึงตัวตนเองได้
“ถ้าถูกตามสืบเล่า?”
ฮูหยินผู้เฒ่าโบกมือ “ตามสืบก็สืบไม่ถึงตัวของเจ้าหรอก หมอจากสำนักฮุ่ยหมิน ถูกฆ่าปิดปากไปแล้ว คนที่เป็นต้นตอของเชื้อที่เขาพากลับมาด้วยก็ตายแล้ว ใครจะสืบมาถึงตัวเจ้าได้”
มหาเสนาบดีเซี่ยคิดแล้วคิดอีก จากนั้นก็กัดฟันพูดออกไป “จะทำการใหญ่ให้สำเร็จ ต้องไม่คิดเล็กคิดน้อย ไม่ควรห่วงหน้าพะวงหลังเลยจริง ๆ”
“เจ้าคิดเช่นนี้เป็นเรื่องที่ถูกแล้ว รอดูกันต่อไปก็แล้วกัน ทิศตะวันออกของเมืองหลวงให้ปล่อยคนติดเชื้อเข้าไปอีก ทั้งสี่จุดก็ครบหมดแล้ว ตอนนี้ในกองทัพมุมทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และหมู่บ้านศิลา สามที่นี้ที่มีการแพร่ระบาดอยู่ ถ้าจะให้หวงไท่โฮ่วเห็นความสำคัญ ก็ยังต้องให้กลางเมืองปะทุขึ้นมาเท่านั้น”
“ได้ ลูกจะไปเตรียมการ” มหาเสนาบดีเซี่ยยืนขึ้นมา ครุ่นคิดเล็กน้อย “เรื่องเซี่ยจื่ออัน ส่งต่อให้กุ้ยไท่เฟยแล้วหรือยังขอรับ?”
“กุ้ยไท่เฟยจัดคนให้ติดตามไปแล้ว นางหนีไปไหนไม่พ้นหรอก อย่างมากก็ทำได้แค่ซ่อนตัวอยู่ก็เท่านั้น หากนางออกจากเมืองหลวงไปได้ก็ยิ่งดี ตกอยู่ในเงื้อมมือของกุ้ยไท่เฟย ให้นางรู้สึกดีก่อน แล้วค่อยให้นางไปยังพื้นที่ที่มีการระบาดของโรค” ฮูหยินผู้เฒ่ากัดฟันพูด
ความแค้นเรื่องหลานยู่ ไม่แก้แค้นก็คงไม่ได้ และเจ้าเด็กนอกคอกนี่ยังระเบิดฮวงจุ้ยของจวนอีก ยังไงก็ต้องให้นางตายจะได้สบายใจเสียที
เช่นนั้นก็ดี!”
ฮูหยินผู้เฒ่าเหลือบมองเขาเล็กน้อย “เจ้าน่ะ ไม่ต้องไปคลุกคลีกับซีเหมินเสี่ยวเยว่แล้ว รอให้จิ้นกั๋วกงจัดการเรื่องนี้เสร็จก่อน ก็ตัดความสัมพันธ์ซะ มิเช่นนั้นหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป เจ้าก็จะหาภรรยาได้ยาก ข้าขอให้ชุยไท่เฟยดูแลเรื่องนี้ให้อยู่ หากเจอผู้หญิงที่เหมาะสมกับเจ้า ก็ให้นางรีบแต่งเข้ามาออกลูกออกหลาน คนในจวนมหาเสนาบดีของพวกเราจะได้มีเพิ่มมากขึ้น”
“ได้ขอรับ ลูกเข้าใจแล้ว” มหาเสนาบดีเซี่ยกล่าว
ถึงเวลาที่ต้องตัดขาดกับซีเหมินเสี่ยวเยว่เสียที เขาเบื่อนางเต็มทีแล้ว
“เจ้าอยากได้ผู้หญิงแบบไหน? ก็บอกข้ามา ข้าจะได้ไปบอกกับชุยไท่เฟยเสียหน่อย”
ฮูหยินผู้เฒ่าร้อนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก หากเซี่ยจื่ออันตาย จวนมหาเสนาบดีก็ไร้ซึ่งทายาทแล้ว นางต้องทำให้จวนนี้มีทายาทสืบไป ทางฝั่งของอนุภรรยาก็น่าผิดหวัง แต่งเอาคนชั้นต่ำเข้ามา ด้วยเรื่องของเฉินเอ้อทำให้กลายเป็นเรื่องซุบซิบที่ทุกคนพูดถึงกัน นางจึงไม่คาดหวังอะไรกับทางฝั่งอนุภรรยาอีกต่อไป
โชคดีที่ตอนนี้เขายังหนุ่มยังแน่น แต่งฮูหยินใหญ่เข้ามาก่อน แล้วค่อยแต่งเอาอนุภรรยาเข้ามาอีกสองสามคน ต่อไปอีกไม่กีปี ก็จะมีลูกหลานเต็มไปหมด
จื่ออันไปที่เรือนของตระกูลเฉินที่อยู่ตรงประตูเมือง หลังจากลงหลักปักฐานแล้วก็รีบเตรียมการเรื่องต่าง ๆ
หากต้องแข่งกับเวลา ก็ต้องให้จวนมหาเสนาบดีเกิดความวุ่นวายเสียก่อน
ดังนั้นนางจึงบอกกับเฉินหลิวหลิ่วว่า “เจ้าช่วยไปพบกับคุณหนูใหญ่ตระกูลหูเสียหน่อย และส่งจดหมายให้กับนาง”
“เจ้ารู้จักนางเหรอ? เฉินหลิวหลิ่วเบิกตากว้าง “นางเป็นคนที่โหดร้ายมากเชียวนะ”
“คนเช่นนี้แหละที่ข้าต้องการให้มาช่วย” จื่ออันรู้ว่าหูฮวนสี่ที่จื่ออันเจอวันนั้นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของนาง และนางมีฝีมือที่ร้ายกาจมาก หากมีนางมาช่วย จวนมหาเสนาบดีจะต้องเกิดความระส่ำระส่ายอย่างแน่นอน
ตอนนี้ต้องทำให้จวนมหาเสนาบดีวุ่นวาย ถึงจะสามารถลงมือกับเรื่องการอภิเษกของเซี่ยหว่านเอ๋อได้ ตัดความสัมพันธ์ระหว่างจวนมหาเสนาบดีกับท่านราชครู ทำให้มหาเสนาบดีเซี่ยโดดเดี่ยวไม่มีใครคอยช่วยเหลือไปชั่วขณะ
แม้ว่าทำแบบนี้จะเป็นการบีบคับให้มหาเสนาบดีเซี่ยกับฮูหยินผู้เฒ่าต้องไปพึ่งพากุ้ยไท่เฟยเต็มตัว แต่ว่ามันเป็นเรื่องเร่งด่วน ถึงกุ้ยไท่เฟยจะถือว่าฮูหยินผู้เฒ่ากับมหาเสนาบดีเซี่ยเป็นพวก แต่ก็ต้องใช้เวลาสังเกตการณ์ คงไม่กล้าใช้ให้ทำเรื่องสำคัญ เช่นนี้ นางก็จะสามารถใช้เรื่องของการระบาดครั้งนี้ ถอนรากถอนโคนจวนมหาเสนาบดีได้
แน่นอนว่าการที่จะทำถึงขั้นนั้นได้ ยังต้องมีอีกหนึ่งเงื่อนไขที่เป็นพื้นฐาน นั่นก็คือนางจะต้องคิดค้นยารักษาโรคนี้ให้ได้ก่อน
ตลอดทางที่มา นางเข้าใจจุดประสงค์ของเหล่าไท่จวินแล้ว การหนีไม่ใช่ทางออก ในเมื่อพวกเขาต้องการบีบบังคับให้นางเข้าสู่สถานการณ์นี้ นางก็ยิ่งจะต้องเข้าไป เปลี่ยนจากการตั้งรับไปเป็นการตอบโต้กลับ
ช่วงนี้นางท้อแท้สิ้นหวังมาหลายวันแล้ว เพราะโรคผีดิบนี้อยู่ในความควบคุมของผู้อื่น ถึงเวลาแล้วที่จะต้องตอบโต้กลับไปบ้าง
