ชูฮัน! ตี่ตงจำได้ทันทีว่าคนที่เห็นคือใคร เลือดในตัวมันเดือดพล่านไปหมด
กองทัพลูกผสมระยะสูงของมันทั้ง300 ตัวต้องมาทรมานและตายไปจำนวนมาก แถมตัวมันเองก็ยังติดพันอยู่กับซูเฟิงไม่สามารถหนีไปไหนได้พ้น ทั้งหมดก็คือฝีมือชูฮัน! แถมชูฮันยังทำเหมือนตบหน้าเขาอย่างจังด้วยการมานั่งแทะเมล็ดแตงโมชมวิวไม่สนใจอะไรต่อหน้าแบบนี้อีก!
มันยังมีอารมณ์มาผ่อนคลายได้อีกเหรอ!
ตี่ตงกำลังโกรธแค้นจนขาดสติไม่สนว่าตัวเองอาจจะบาดเจ็บตัวจากอาวุธของซูเฟิงได้ มันหลบการโจมตีของปืนไรเฟิลของซูเฟิงออก มันมุ่งหน้าไปทางชูฮัน ตั้งใจจะฆ่าชูฮันให้ได้เพื่อจบทุกอย่าง
ซูเฟิงเป็นวิวัฒนการระยะ7 แต่ชูฮันไม่ใช่…
เมื่อได้เห็นว่าจู่ๆตี่ตงก็พุ่งเป้าไปยังชูฮันแทนซูเฟิงก็เลิกให้ความสนใจกับตี่ตงทันที เขาปรับลมหายใจของตัวเองให้นิ่งและเตรียมตัวพร้อมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้
ฮ่าฮ่าฮ่า! ตี่ตงที่เห็นว่าไม่มีใครไล่ตามหลังมาก็ได้ใจ มันแสยะยิ้ม จากนั้นก็กางกรงเล็บออกและกระโจนเข้าใส่ชูฮัน ไปลงนรกซะ!
ถึงตอนนี้จะยังไม่สามารถหนีออกไปจากฐานลับนี่ได้แต่ตราบใดที่มันฆ่าชูฮันได้ เขี้ยวหมาป่าทั้งหมดก็จะไม่มีผู้นำ ในที่สุดมันก็ขาดความมั่นใจ ไม่มีผู้นำต่อสู้และก็จะพ่ายแพ้ในที่สุด
ทุกคนรู้ดีว่าชูฮันเป็นเสาหลักทางจิตวิญญาณของเขี้ยวหมาป่าทุกคน!
อีกทั้งตอนนี้ชูฮันยังไม่แม้แต่จะเงยหัวขึ้นมาดูสถานการณ์โดยรอบเลยเพียงแค่ชั่วลมหายใจ มันที่สวมใส่ชุดคลุมสีดำทั้งตัวก็จะฝ่าทะลุอากาศไปราวกับสายลมและใช้ความมืดพรางตัว
สีดำที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด
และในตอนนั้นเองตี่ตงที่กำลังพุ่งมาด้วยความเร็วจนเกือบจะถึงตัวชูฮันแต่แล้วจู่ๆมันก็มีสนามพลังงานโผล่ขึ้นมาล้อมมันกั้นแบ่งแยกระหว่างมันกับชูฮันเอาไว้ ตี่ตงที่ไม่รู้ก็ยังคงมุ่งหน้าต่อไปเพื่อเข้าใกล้ชูฮันจนชนเข้ากับกำแพงของสนามพลังงาน
เปรี๊ยะ!
เกิดแรงระเบิดรุนแรงดีดตัวตี่ตงสะท้อนกลับออกไปอย่างรุนแรงจนตัวตี่ตงลอยเด้งกลับไปหาซูเฟิงที่ยืนรออยู่ด้านหลัง
ตี่ตงทั้งทึ่งและประหลาดใจหัวของมันโล่งและหยุดทำงานไปขณะหนึ่งได้แต่มองตามร่างของตัวเองที่กำลังลอยตามแรงดีดอยู่ในอากาศ
และชูฮันก็สลายสนามพลังงานตรงหน้าออกไปอย่างรวดเร็วและง่ายดายอีกครั้งโดยที่ตัวของชูฮันไม่ได้ขยับเลยสักนิด เขายังคงนั่งแทะเมล็ดด้วยสีหน้านิ่งๆอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
ซูเฟิงที่เตรียมตัวรอไว้อยู่แล้วจากทางด้านหลังก็ใช้โอกาสนี้ปล่อยพลังงานผันผวนออกมาจนเกิดลำแสงสีทองเปล่งประกายรอบปืนไรเฟิลด้ามยาวจิตสังหารรุนแรงระเบิดโพล่ง และทันใดนั้นเองตัวด้านปลายแหลมของปืนไรเฟิลด้ามยาวก็แทงเข้าใส่ตี่ตงที่ถูกแรงเหวี่ยงดีดกลับมาหาซูเฟิงโดยที่ตี่ตงไม่สามารถต่อต้านอะไรได้เลย
จึก!
เสียงของมีคมแทงทะลุเจาะเข้าไปในร่างวินาทีต่อมาตัวของตี่ตงก็หยุดนิ่ง ปืนไรเฟิลด้ามยาวเจาะเข้าที่กลางหัวใจของตี่ตงและลากยาวมาถึงกลางอก เลือดไหลทะลักออกมาเป็นสาย
ลูกผสมระยะ7 จุดสูงสุด…ตายคาที่!
ทุกอย่างเป็นไปตามการคาดการณ์ของตี่ตงก่อนหน้านี้เลยเมื่อไม่มีแม่ทัพแล้ว ชัยชนะก็อยู่ในกำมือ…ทว่าเป้าหมายไม่ใช่กองทัพเขี้ยวหมาป่า แต่เป็นลูกผสม
ตี่ตงเป็นผู้นำของกองทัพลูกผสมระยะสูงทั้งสามร้อยตัวได้ตายไปแล้วตายอย่างง่ายดายโดยไม่มีศักดิ์ศรีหรือภาพพจน์อะไรเลย แถมยังเสียหน้าและน่าอับอายด้วยซ้ำไป
กลุ่มลูกผสมที่ยังเหลืออยู่และพยายามสู้ต่อก็หมดกำลังใจทันที่เมื่อได้เห็นภาพผู้นำของตัวเองตายคาปืนไรเฟิลด้ามยาวของซูเฟิงอย่างน่าอนาถหัวใจของตี่ตงเกือบจะหลุดออกมานอกร่างห้อยโตงเตง เลือดระเบิดทะลักออกมาเป็นน้ำตก
ลูกผสมที่ยังเหลืออยู่ต่างตะลึงกับภาพที่ได้เห็นความสิ้นหวังเกิดขึ้นในใจพวกมันทันที
(*&^%$#$%^&!&!
กองทัพเขี้ยวหมาป่าค่อยๆจัดการฆ่าลูกผสมไปเรื่อยๆทีละตัวในขณะที่พวกลูกผสมยังคงขวัญเสียและตกใจกับภาพการตายของผู้นำตัวเองอยู่
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องตาย!
ภายใต้การฝึกปีศาจของชูฮันห้ามใครแพ้ในสงครามทั้งนั้น และห้ามเผลอแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว
ท่านชูฮันได้มอบได้มอบจิตวิญญาณของนักสู้ให้พวกเขา
ถ้าศัตรูยังตายไม่หมดสงครามก็ยังไม่จบ!
*&^%%^&*(!!!
เสียงอาวุธที่ฆ่าฟันลูกผสมทั้งหลายยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องทั้งเสียงความรุนแรง เสียงกรีดร้องทรมานเจ็บปวดดังโหยหวยท่ามกลางความมืดมิด จนในที่สุดพวกลูกผสมก็หมดสิ้นความหวังที่จะรอด หมดเรี่ยวแรงกำลังใจที่จะสู้
แม้บางตัวจะมีเรี่ยวแรงและความสามารถที่จะสู้ได้หากก็ไม่มีกำลังใจที่จะสู้อีกต่อไป…
หนึ่งชั่วโมงต่อมาร่างของลูกผสมตัวสุดท้ายก็ตกลงไปนอนตายคาพื้น หัวของมันถูกตัดขาดออกและในที่สุดทั้งบริเวณก็เข้าสู่ความเงียบ
ทั้งหุบเขาเงียบสนิทราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่มีเพียงแค่เสียงลมที่พัดกลิ่นคาวเลือดเหม็นคลุ้งจนเกิดเสียงหวีดในอากาศ
ทหารทั้งหลายเช็ดปาดเลือดที่เปรอะตามใบหน้าและลำตัวออก ก่อนจะเดินกลับไปรวมตัวตั้งแถวรายงานต่อหน้าชูฮัน
เนื้อตัวของแต่ละคนเต็มไปด้วยร่องรอยของสงครามอย่างชัดเจนราวกับพึ่งคลานมาบนกองเลือด…
หากมันคือเลือดของลูกผสม!
ซูเฟิงอยู่นำหน้าสุดในมือถือปืนไรเฟิลด้ามยาวสีทองไว้ขนาบตัวก่อนจะทำท่าวันทยาหัตถ์ตามระเบียบทหารเพื่อแสดงความเคารพแก่ชูฮัน ขออนุญาตครับท่านพลเอก สงครามสิ้นสุดแล้วครับ!
และในตอนนั้นเองชูฮันก็หยุดแทะเมล็ดแตงโมในมือปล่อยพลังผันผวนจำนวนออกมาจนทำให้อากาศในบริเวณถูกควบแน่นจนทุกคนรู้สึกอึดอัด
หัวหน้า หลูปิงเซ่อที่พึ่งเดินกลับมารวมตัวกับทุกคน โดยมีเสี่ยวเหอที่คาบถุงซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าตัวหลูปิงเซ่อเลื้อยตามมาติดๆ
มันมีรอยยิ้มในแววตาของชูฮันเขารู้ดีว่านั่นคือถุงซึ่งเต็มไปด้วยคริสตัลจากกระโหลกซอมบี้ นอกเหนือจากการกำจัดลูกผสมระยะสูงได้ถึง 300 ตัวแล้ ชูฮันก็ยังได้คริสตัลของพวกมันมาเป็นผลพลอยได้อีก
รายงานจำนวนการตายมา ชูฮันสั่งเสียงเรียบนิ่งพร้อมยืนขึ้น นัยน์สีดำราวกับน้ำหมึกมีประกายแววบางอย่างที่อ่านไม่ออก
ครับท่าน! ซูเฟิงตอบรับคำสั่งเสียงดังฟังชัด ศัตรูมีจำนวนทั้งสิ้นคือลูกผสมระยะสูง 300 ตัว ทั้งหมดถูกฆ่าเรียบร้อยครับ! กองทัพของเรามีทหารทั้งหมด 308 คน จำนวนผู้บาดเจ็บคือศูนย์ครับ!
ทันทีที่ได้ยินการรายงานของซูเฟิงเหล่าทหารทั้งหลายที่ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ
ไม่มีใครถูกฆ่าหรือได้รับบาดเจ็บเลยไม่มีทหารของชูฮันเสียชีวิต แต่กองทัพลูกผสมระยะสูงจากเมืองหยินกลับถูกสังหารหมู่ตายเรียบ!
นี้คือลูกผสมชั้นสูงระยะที่ต่ำที่สุดที่มีคือระยะ 3 เท่านั้น ในขณะที่พวกเขาแม้จะเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่แต่ก็ไม่ได้ระยะสูงและมีความสามารถด้อยกว่ากลับไม่มีใครแม้แต่บาดเจ็บด้วยซ้ำ
มีกองทัพไหนในโลกที่จะทำได้แบบนี้?
แล้วจะไม่ให้พวกเขาภูมิใจได้ยังไง!
แม้ว่ามันจะเป็นผลจากการสมรู้ร่วมคิดและการใช้จิตวิทยาร่วมด้วยแต่บนสนามรบพวกเขาได้แสดงออกถึงภูมิปัญญาและความสามารถในการต่อสู้จากพละกำลังของพวกเขาทุกคน
ชูฮันยกยิ้มมุมปากกวาดสายตามองเหล่าทหารกว่าสามร้อยคนตรงหน้าและเอ่ยขึ้นด้วยเสียงต่ำๆหากอัดแน่นไปด้วยความทะเยอทะยาน วันนี้ไม่ต้องเก็บกวาดสนามรบ เราจะให้ทั้งโลกได้เห็นถึงอำนาจของกองทัพเขี้ยวหมาป่าของเรา!
ตึง!!! ทุกคนตื่นเต้นกระแทกอาวุธของตัวเองพื้นพร้อมกันจนเกิดเสียงดังสนั่นเพื่อตอบรับคำพูดชูฮัน
อย่าคิดว่าเสือหลับคือแมวกองทัพเขี้ยวหมาป่าของพวกเขาไม่ชอบอวดและจะไม่แสดงความสามารถที่แท้จริงของตัวเองให้ใครได้เห็น แม้จะหลังจากตรากตรำสงครามมาจนเหนื่อยล้าแต่ทุกคนก็จะต้องเก็บกวาดสนามรบให้เรียบร้อย
เพื่อไม่ให้ใครๆได้รับรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของกองทัพเขี้ยวหมาป่า
