บทที่ 555 บดขยี้
บทที่ 555 บดขยี้
ก่อนชายชราจะทันได้ตอบสนอง เขาก็สัมผัสได้ว่าร่างกายตัวเองถูกยกขึ้น แล้วทุกสิ่งตรงหน้าก็หมุนคว้างอย่างรวดเร็ว!
แรงกดดันอันน่าตกตะลึงเคลื่อนตัวมาจากห้วงอากาศรอบข้างกดทับลู่หยวน!
ลู่หยวนหยุดนิ่งขณะย่อตัวเล็กน้อย ในที่สุดการมองเห็นของชายชราก็เด่นชัดก่อนจะพบแรงกดดันถึงฆาตกำลังเข้ามาใกล้ เขาหวาดกลัวจนดวงตาเบิกกว้างพลางแผดเสียงคำราม “ลู่หยวน พวกเราเอาชนะไม่ได้หรอก!”
“จะกลัวไปไย ตอนนี้ข้ากำลังโกงให้อยู่!”
“ตู้ม!”
แรงกดดันเคลื่อนลงมาขณะเกิดการระเบิดในอากาศธาตุ คลื่นอากาศสั่นสะเทือนไปทุกทิศทางพร้อมกับแสงสว่างเจิดจ้าไร้ที่สิ้นสุด แล้วหลุมดำขนาดใหญ่ไร้ก้นปรากฏขึ้นจากอากาศธาตุก่อนจะกลืนกินสรรพสิ่งรอบข้าง!
ทันทีที่แสงสว่างหายไป นอกจากกู้ชิงหรันกับตราประทับที่กักขังนางเอาไว้ก็ไม่หลงเหลือสิ่งใดอีก
หลังจากกลิ่นอายของหญิงสาวทำการตรวจสอบ นางก็ไม่พบกลิ่นอายที่เป็นของลู่หยวนอยู่ในดินแดนแม้แต่น้อย
นางเผยรอยยิ้มหยัน “ขยะก็คือขยะ การโจมตีแค่นี้ก็รับไม่ได้ เหอะ บางครั้งข้าก็คิดนะว่าคนโง่อวดฉลาดถึงกับโง่เขลาและน่ารักได้ขนาดนี้”
“ข้าคิดว่าเจ้าพูดถูก เจ้าช่างเป็นคนโง่เขลาที่น่ารักเหลือเกิน”
น้ำเสียงที่จงใจกดให้ทุ้มต่ำดังมาจากที่ใดไม่ทราบ
หญิงสาวคนนั้นตกตะลึงชั่วขณะก่อนจะตื่นตัวทันที!
จิตเทวะของนางตรวจสอบรอบข้างแต่กลับไม่พบอะไร!
หลังจากตรวจสอบซ้ำอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่พบสิ่งใด นางจึงหันกลับมามองสาวใช้ผู้ติดสอยห้อยตามมาด้วย “เจ้าได้ยินเสียงหรือไม่?”
สาวใช้เงยหน้าเล็กน้อยและกำลังจะตอบด้วยความเคารพ แต่ทันใดนั้นดวงตาของนางก็เบิกกว้าง “นายท่าน ข้างหลัง!”
หญิงสาวคนนั้นพลันหันไปมองเมื่อได้ยินเช่นนี้!
“หญิงแก่หน้าเหลือง ตายเพื่อข้าซะเถอะ!”
ใบหน้าแก่เหี่ยวย่นพลันปรากฏแก่สายตาของหญิงสาวคนนั้น จากนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นไม่มีสิ้นสุด!
“ตู้ม!”
ใบหน้าของชายชราและหญิงสาวคนนั้นกระแทกเข้าหากัน!
สาวใช้ผู้อยู่ข้างกายตอบสนองทันที นางถือกล่องกระบี่ด้วยหมายจะลงมือปลิดชีพ ลู่หยวนมองเพียงปราดเดียวก็ทราบทันทีว่าของชิ้นนี้ไม่ธรรมดา!
ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้น เขาก็คลายมือออกก่อนจะหายไปในพริบตา จากนั้นก็ปรากฏตรงหน้าสาวใช้อีกครั้ง
เขาฉวยโอกาสจากความไม่พร้อมของสาวใช้ด้วยการเตะเข้าไปที่กล่องกระบี่!
ทันใดนั้นกลิ่นอายแปลกประหลาดยิ่งก็รวมตัวในมือของเขา แล้วพลันระเบิดออกมาก่อนจะกระแทกเข้าใส่หน้าอกของอีกฝ่าย!
“โครม!”
สาวใช้ถูกกลิ่นอายกระแทกเข้าใส่จนกระเด็นออกมาไกลหลายร้อยลี้!
กล่องกระบี่ตกลงมาก่อนจะถูกมือของลู่หยวนคว้าเอาไว้ ไม่ว่าสัมผัสส่วนไหนก็รู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือก
เมื่อลู่หยวนถือมันไว้ เขาก็ประหลาดใจที่พบว่าปราณวิญญาณในร่างกายเริ่มเคลื่อนตัว!
การจองจำของหญิงสาวคนนั้นคล้ายกับพังทลายในพริบตา!
น้ำเสียงร้อนรนของตี้อู่เหอซ่านดังขึ้น “นายท่าน! ได้ยินพวกข้าหรือไม่?!”
ลู่หยวนถือกล่องกระบี่เอาไว้ขณะตอบอย่างสงบ “ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว”
ผู้คนทั้งหลายที่อยู่ในจิตเทวะของเขาต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ตี้อู่เหอซ่านเอ่ยคำทันที ”นายท่าน ผู้หญิงคนนี้ที่บุกเข้ามาในดินแดนจะต้องมีของดีติดตัวเป็นแน่! ของสิ่งนั้นสามารถป้องกันเขตอาคมได้ในเวลาอันสั้น! หากท่านได้สิ่งนี้มาจะต้องเป็นประโยชน์มหาศาลอย่างแน่นอน!”
ลู่หยวนเข้าใจความหมายของตี้อู่เหอซ่านเช่นกัน
แผ่นดินหยวนหงถูกตัดขาดจากแดนเซียนมานานแล้ว แต่ก็ยังมีคนในแดนเซียนที่สามารถใช้สิ่งของเพื่อเข้าสู่แผ่นดินหยวนหงได้
ของชิ้นนี้สามารถทลายสิ่งกีดขวางประเภทนี้ได้จนแม้แต่วิถีสวรรค์ยังยินยอม
แม้ระยะเวลาสั้น ปกป้องได้เพียงไม่กี่คนและส่งมาที่นี่ได้เพียงอย่างเดียว แต่มันสามารถทลายแม้กระทั่งการกีดกันระดับนั้นได้
แน่นอนว่าในแผ่นดินหยวนหง เขาสามารถทลายต่อเส้นทางได้แทบทุกหนแห่ง!
หากนำไปใช้อย่างเหมาะสม สิ่งนี้จะต้องเป็นของดีหาใดเปรียบอย่างแน่นอน!
มุมปากของลู่หยวนยกยิ้มขณะถือกล่องกระบี่เอาไว้ แล้วห้วงอากาศรอบข้างก็พร่ามัว เพียงหนึ่งอึดใจ เขาก็ปรากฏตัวตรงหน้าหญิงสาวคนนั้นอีกครั้ง
นางในตอนนี้เพิ่งผลักชายชราออกไป!
หญิงสาวคนนั้นยิ่งเดือดดาล ไม่รู้หรือว่าตัวตนของนางคืออะไร?!
กล้าดีอย่างไรถึงมากลั่นแกล้งกันแบบนี้?!
“เจ้าหนู ตายเสียเถอะ!”
ทันทีที่สิ้นเสียงตะโกนด้วยโทสะ ห้วงอากาศตรงหน้าก็เกิดการสั่นไหว
ร่างของลู่หยวนปรากฏขึ้นอีกครั้งพร้อมกับกล่องกระบี่ขนาดใหญ่ที่ถูกยกขึ้นสูง
หญิงสาวคนนั้นตกตะลึงชั่วขณะ ในใจของนางมีเพียงประโยคเดียวเท่านั้น ‘เจ้าเด็กนี่สามารถยกกล่องกระบี่นี้ได้งั้นหรือ?!’
“ส่งของมาให้ข้าซะ”
รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนยิ่งปรากฏบนใบหน้าของลู่หยวน
“ส่งของอะไร?”
นางพึมพำอย่างแผ่วเบา
“ไม่ให้งั้นหรือ”
ลู่หยวนเผยรอยยิ้มอ่อนโยน “เอาเถอะ ข้าไม่รีบร้อนอยู่แล้ว”
สิ้นคำ ปราณวิญญาณส่วนใหญ่ของเขาก็ถูกถ่ายทอดเข้าไปในกล่องกระบี่
กล่องกระบี่พลันส่องแสง แล้วเจตจำนงกระบี่ที่สามารถกำราบโลกได้ก็ปะทุขึ้น!
“ชิ้ง!”
กระบี่ทั่วทั้งแผ่นดินหยวนหงเริ่มส่งเสียงร้องออกมาอย่างแผ่วเบา แล้วฝักกระบี่แต่ละอันต่างหันไปทางเดียวกันราวกับกำลังสักการะบางสิ่ง!
ผู้ใช้กระบี่ทั่วหล้าต่างสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่ยากจะอธิบายจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ พวกเขาแต่ละคนต่างพากันคุกเข่าไปทางหนึ่ง!
แม้กระทั่งสัตว์ประหลาดเฒ่าผู้อาศัยอยู่ในส่วนลึกยังพากันคุกเข่าไปทางหนึ่งอย่างจริงใจ!
เพียงพริบตา ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างคุกเข่าท่ามกลางเสียงคำรามของกระบี่นับไม่ถ้วน
มือของลู่หยวนที่ถือกล่องกระบี่เอาไว้ก็เคลื่อนลงมา
“โครม!”
กล่องกระบี่พลันกระแทกเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวคนนั้นจนเกิดเสียงดังกังวาน
“ดังใช้ได้ เริ่มต้นได้ดี”
ลู่หยวนพึมพำกับตัวเองขณะขยับมือฟาดต่อไปครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไร้ความปรานี
แต่หลังจากฟาดไปหลายสิบครั้ง ศีรษะของนางก็เต็มไปด้วยหยาดโลหิต
แต่ละการโจมตีทำให้ร่างของหญิงสาวคนนั้นกระเด็นออกไปในระยะหนึ่ง
หลังจากผ่านไปหลายสิบครั้ง นางก็ไม่ไกลจากพื้น
ลู่หยวนยกขึ้นอีกครั้งก่อนจะฟาดลงไป
“โครม!”
สิ้นเสียงก้องกังวาน หญิงสาวคนนั้นก็กระแทกกับพื้นขณะควันธุลีอบอวลทุกหนแห่ง โดยใบหน้าของนางเต็มไปด้วยโลหิต!
ลู่หยวนเคลื่อนลงมาตรงหน้านางอีกครั้งขณะเงื้อกล่องกระบี่ขึ้นสูง “ยังไม่ให้งั้นหรือ ดูซิว่าเจ้าจะทนได้สักกี่น้ำ!”
ในตอนนี้หญิงสาวคนนั้นทนไม่ไหวอีกต่อไป “เจ้าต้องการอะไร โปรดบอกข้ามาเถิด!”
ทันทีที่เอ่ย คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเสียงร่ำไห้
หญิงสาวคนนั้นไม่มีท่าทีคุกคามและหยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้า นางเอามือกุมศีรษะที่โชกไปด้วยโลหิตขณะดวงตาปรากฏหยาดน้ำให้เห็น
วันนี้นางถูกกดดันและทุบตีเข้าแล้ว!
หากลู่หยวนไม่ถือกล่องกระบี่เอาไว้ นางอาจจะมีโอกาสชนะอยู่บ้าง
อย่างน้อยที่สุด นางก็ไม่ต้องมาถูกทุบตีเช่นนี้!
ขนาดโดนทุบตีไปสิบกว่าครั้งก็ยังไม่สามารถสวนคืนกลับไปได้!
ดังที่คาดเอาไว้ กล่องกระบี่นี้ไม่ใช่ของธรรมดา!
นี่คือกล่องกระบี่ของกระบี่ไท่อี มันถูกหลอมโดยเทพสงครามซึ่งเจตจำนงกระบี่ที่อยู่ภายในมีพลังมากพอที่จะสามารถบดขยี้ทั่วทั้งแดนเซียนได้!
นับประสาอะไรกับนางผู้เป็นองครักษ์แห่งแดนเซียนผู้ต่ำต้อย
ถ้าอยากสู้นักก็มาสู้กัน ลุยกันให้ตายไปข้าง!
แต่นี่เล่นทุบตีครั้งแล้วครั้งเล่าพร้อมบอกว่าส่งของมาซะ
เจ้าก็บอกมาให้ชัดสิว่าต้องการให้ส่งของอะไรให้!
หากไม่อธิบายให้ชัดแล้วนางจะไปตรัสรู้ได้อย่างไร!
แบบนี้ไม่เท่ากับเป็นการกลั่นแกล้งหรอกหรือ!
