[ฟูว ขอบคุณที่รอน้าทุกคน!]
หลังจากจิบน้ำเล็กน้อยเพื่อดับกระหาย ผมก็เริ่มไลฟ์ต่อ
– มรป พึ่งมาเหมือนกัน
– ไม่ใช่ว่านั้นเป็นประโยคที่เอาไว้พูดเวลาไปเดตหรอ 555
– แม้แต่ตอนดื่มน้ำเธอก็น่ารัก
[เอาหละ ได้เวลาหม่ำมาร์ชแมลโลว์แล้ว!]
– ลุยเลยย
– กำลังรอมาร์ชแมลโลว์อยู่เลย
– มาร์ชแมลโลว์ ดีต่อใจ
<บอกสัดส่วนของเธอหน่อยได้ไหม ยูกะจัง? ฮิฮิฮิ…>
– เดียวนะ ทำไมเลือกอันนี้มาหละยูกะจัง?
– มันโครตแย่เลย
– เอาจริงดิพวก
[ฮะฮะฮะ มาร์ชแมลโลว์โดนเลือกมาแบบสุ่มนะ]
– อ่อ
– ช่วยไม่ได้ละนะ
– ก็นะ
[สำหรับสัดส่วนตั้งแต่ข้างบนลงไปมัน…???]
– หืม?
– เป็นอะไรหรอ?
– เกิดอะไรขึ้น?
– ไลฟ์ค้างหรอ?
[ผม…ผมไม่รู้สัดส่วนของผม… ถึงแม้ว่าจะถูกวัดมาหลายรอบแล้วก็เถอะ]
– ก๊าก
– ทำได้แค่หัวเราะจริงๆ
– คาคิซากิ ยูรุ : หือ?
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ให้ฉันวัดให้ดีไหมมมม?
– ยูกะจังหนีไป!!!
– ใจเย็นยัยโชตะคอน
[ฮะฮะฮะ ไปต่อกันเถอะ…]
– ก็นะ ถ้าเธอไม่รู้ เธอก็ไม่รู้
– ก็ตามนั้น
– ฉันเริ่มกังวลแล้วว่าอะไรจะมาต่อ
<ยูกะจัง เธอชอบเซมเบ้ คุกกี้ บิสกิต หรือแคร๊กเกอร์มากกว่ากัน? อ่อ มีโอริโอ้ด้วย
แล้วพวกลูกกวาดผลึก หรือ ข้าวเกรียบหละ?
ที่ผ่านมาเธอติดเกมอะไรมากที่สุด
เธอชอบ FPS หรือ TPS?
ถ้าฉันกลายเป็นโลลิคอนเพราะเธอ ฉันอยากให้เธอรับผิดชอบฉันด้วย (gชื่อว่าเป็นจริง)>
– มันยาวมากเลย/จริงจังนะ
– ยาวเกิน!!!!
– มันโครตจะยาวเลยวะ ก๊าก
– มัน 55 แบบ 555 เยอะมาก 5555555
[ไม่ใช่ว่ามันมีคำถามมากเกินไปหรอ?! แต่ผมจะตอบมันทั้งหมดเลย!]
– อ่อนหวาน
– ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นเบาหวาน
– เธอคือนางฟ้าหรอ?
[สำหรับคำถามแรก ผมชอบคุกกี้นะ โดยเฉพาะคุกกี้ลิ้นแมว! รู้จักกันไหม ของฝากขึ้นชื่อของฮอกไกโด!]
– คุกกี้ลิ้นแมวมันดีมาก
– เข้าใจเลย
– เคยลองทำเองไหม?
– ฟังแล้วเป็นอะไรที่เธอต้องทำแน่นอน
[คุกกี้ลิ้นแมว? ผมเคยทำมาแล้ว แต่ผมยังรู้สึกว่าอันที่ซื้อมารสชาติดีกว่า เพราะอะไรกันนะ?]
– อ่า ฉันเข้าใจเธอเลย
– ของหวานที่มืออาชีพทำมักจะอร่อยกว่า
– บางครั้งพุดอิ้งทำมือก็อร่อยกว่า แต่มันก็ไม่สู้พวกของหรูหรา
– มันเป็นปกติของพวกของหวานเฉพาะทางละนะ
[มีลิสนี้ลิสเน่คนไหนบ้างที่เคยลองกินไอติมคุกกี้ลิ้นแมว?]
– โอ๋!!! ฉันเคยๆ มันดีมากกกก!
– ใช่เลยๆ!!!
– มันฟังดูน่าอร่อยมากกก
– น่าสนใจมาก
– คาคิซากิ ยูรุ : มันคือไอศครีมซอฟท์เสิร์ฟที่เธอกินที่โตเกียวใช่ไหม?
(ผู้แปล : ไอศครีมซอฟท์เสิร์ฟคือไอศครีมที่นุ่มๆแบบแดรี่ควีน ไอศครีมแม็ก ซึ่งจะนิ่มกว่าไอศครีมปกติ ในกรณีนี้คือซอฟท์เสิร์ฟที่เอามาทำแซนวิสไอศครีม)
– เดตมือกลางวันกับมาม๊ายูรุ?
– เทเท..
[ใช่เลยๆ! อันนั้นแหละ!]
– คาคิซากิ ยูรุ : ใช่มันอร่อยมาก!
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : เธอท่านข้าวกลางวันกับคนอื่นนอกจากฉันหรอ?
– คาคิซากิ ยูรุ : เธอก็มาด้วยด้วยครั้งหนึ่ง จำไม่ได้หรอ…?
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : มันก็ใช่แหละ… แต่…
– ถามจริง?
– ทำไมไม่เป็นฉันกันนะ
– เฮอออ
[คุณมากับพวกเราได้อีกครั้งหน้านะ ฟุวาริโอเน่จัง เพราะงั้นอย่าเศร้าเลยน้า!]
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : โอเค!
– IQ ของเธอต้องต่ำลงแน่เลยหลังจากโดนแบบนั้นไป
– ฉันอยากเกิดไป ฉันอยากเกิดเป็น อุคิกุโมะ ฟูวาริ…
– ไม่อะ มาม๊ายูรุดีกว่า
– สำหรับฉันต้องเป็นมาม๊ายูรุแน่นอน
– รูทของมาม๊ายูรุที่ได้ใช้เวลา 3 วันในงานคอมมิกเก็ตกับยูกะจัง
– คาคิซากิ ยูรุ : เอ่อ ขอโทษนะ? พวกนายเป็นฉันไม่ได้หรอกนะต่อให้ตายแล้วก็ตาม!
– ความเป็นจริงโหดร้าย
– รู้สึกขัดใจจริงๆ
– เศร้า
ฉะ ฉันเกิดมาผิดเพศจริงๆ…
[เอ่อ…]
– เธอเหม่อแบบนั้นอีกแล้วตอนนี้
– แต่สายตาแบบนั้น… ก็ไม่แย่เท่าไหร่นะ
– ช่าย ฉันดูได้อีกนานเลย
– มองฉันบ้าง…
– ไม่ใช่มียันเดเระอยู่แถวนี้หรอ?
– เธอคิดไปเองนะ : )
[ไปกันต่อนะ โอเค?]
– โอ ใช่!
– โอเค๊
– รับทราบ
[สำหรับคำถามที่สอง ผมชอบลูกกวาดผลึกและความหวานของมัน]
– ฉันเข้าใจ
– ความหายคือความยุติธรรม
– ของหวานคือทีสุด!
[สำหรับคำถามที่สาม เกมที่ผมติดมันเก่าพอสมควรเลย มันคือ Tales of Symphonia]
– อ่า คลาสสิค
– Ratatosk/พึมพา
(ผู้แปล : เม็นนี้พูดถึง tales of symphonia knight of ratatosk ที่เป็นภาคหนึ่งของเกมนี้)
– หยุดเลยพวก
– ฉันจำไม่ได้ว่่พวกเขามีเกมนี้ด้วยนะ
– อะไรนะ? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน
[ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน บางที่ อาจจะเป็นเกมใหม่มั้ง?]
– พวกเขาทำเหมือนกับมันเป็นอดีตที่มืดมน ก๊าก
– ก็ช่วยไม่ได้ละนะ
– แบบว่ามันห่วยอะ
(ผู้แปล : ใช่ครับ ภาคนี้แม้งห่วย)
[ต่อไปก็ข้อที่สี! มันต้องเป็น FPS! ผมไม่ค่อยถนัด TPS มันรับมือกับศัตรูยากมากเลยหละ]
– จริง มันดูยากมากว่าศัตรูมาจากไหนเวลาเล่น TPS แต่พวกเขาจะหาเราเจอตลอด
– ใช่ มันเป็นปัญหาของ TPS เลยหละ
– ฉันก็เล่น FPS ดีกว่า
[คำถามสุดท้าย! ผมเป็นผู้ชายนะ เพราะงั้นคุณเป็นโลลิคอนไม่ได้หรอก เนอะ?]
– *เฮือก*
– งั้นมันก็ถูกกฎหมาย…?
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ถ้าแบบนั้น ฉันขอยูกะจังแล้วกันนะ
– คาคิซากิ ยูรุ : เดียว ฉันไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นหรอกนะ
[พวกคุณหยุดสู้กันเพื่อแย่งz,ได้ไหม?!]
– คาคิซากิ ยูรุ :งั้น เธอกำลังจะบอกว่า…
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ให้เราแบ่งกัน…?
– จริงๆแล้วพวกเธอเป็นเพื่อนสนิทกัน ใช่ไหม? 5555555
– พวกเธอเข้ากันมาก XD
– ก๊าก เดสุวะ
– ฉันปวดท้อง ใครก็ได้ช่วยได้!!!
– ใจเย็นนะ ก๊ากกกก
[โอเค ต่อไปt]
– มันเปลี่ยนเร็วมาก ฉันตามไม่ทัน
– สมเป็นเธอ ยูกะจัง 555
– ฉันรอคำถามต่อไปอยู่เลย!
<เธอจะไลฟ์ร้องเพลงไหม?
ฉันอยากได้ยินเธอร้องเพลง Rinai Circulation, Sweets Parade, Interstellar Travel, Neko Mimi Mode, และพวกเพลงอนิเมะอื่นๆ>
[อ่า ไลฟ์ร้องเพลงหรอ… ผมอยากจะทำนะ แต่มันมีปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์นะสิ…]
– หือ? แล้วพวกดังๆได้ลิขสิทธิ์มายังไงละ?
– บางคงจะมีผู้เชียวชาญติดต่อใ้พวกเขา?
– ดูเหมือนว่าเธอจะไลฟ์ได้ถ้าเธอติดต่อกับร้านคาราโอเกะหรืออะไรทำนองนั้น
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : หนึ่งแสนคน
– อะไรนะ?
– หนึ่งแสนคน ทำไมหรอ??
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ถ้าเธอมีผู้ติดตามมากว่าหนึ่งแสนคน เธอก็ได้จะคำตอบของคำถามนั้นนนน
– งั้นก็อีกนานเลยสิ…
– อ่า ฉันได้ยินมาว่า ถ้าพวกนายจ่ายไประดับหนึ่ง ยูทูปจะช่วยให้เธอได้สิทธิ์นะ
– แบบนี้เอง เพราะงั้นไลฟ์เวอร์ดังๆถึงมีสิทธิ์แบบนั้น
– คิดว่ามันคงยากมากที่จะใช้แค่ BGM และเพลงฟรี เพราะงั้นมันจะดีมากเลยถ้าจะมีใครช่วยเรื่องนี้ได้
– เพราะคนถือลิขสิทธิ์จะได้ส่วนแบ่งด้วยทุกคนเลยโอเคสินะ
[อืมม ไม่รู้เลยแหะ… แต่ว่านะถ้าผมจะร้องเพลง ผมอ่านมาว่าผมสามารถร้องเพลงของโวคาลอยที่ไม่ได้ถูกถือไว้โดยบางบริษัทได้หละ เพราะตอนนี้งั้นทนฟังแค่เพลงพวกนี้ไปก่อนน้า]
– เข้าใจแล้ว!
– ลิขสิทธิ์มันละเอียดอ่อน เพราะงั้นเราจะไม่บังคับเธอหรอก!
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ถ้ามีอะไรที่เธอไม่เข้าใจ ฉันจะถามผู้จัดการฉันให้น้าาาา
[ผมซาบซึ้งมันมากเลย! ขอบคุณน้า ฟุวาริโอเน่จัง!]
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : อ่าา สมองฉันกำลังละลายยยย
– มันละลายไปนานแล้ว
– มันละลายมาทั้งวันแล้วตอนนี้…
[เอาหละ ได้เวลามาร์ชแมลโลว์อันสุดท้ายของวันนี้แล้ว! ไปกันเลย!]
– อย่าไปน้า :((
– มันพึ่งจะเริ่- จะชั่วโฒงแล้วหรอ?!
– เวลาผ่านไปเร็วมากเลยเนอะ
– คาคิซากิ ยูรุ : เวลามันจะผ่านไปไว้เวลามีความสุข…
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ : ใช่เลยมันเร็ว…
<ทำเสียงหล่อหน่อยน้า!!!
แล้วช่วยสั่งให้ฉันคุกเขาในชุดอลิสแห่งความมือของเธอ…!!!!>
[ผมไม่ได้ใช่เสียงหล่อๆ มาซักพักแล้ว แต่ผมขอเดาว่าคนที่เขียนมันมาเป็นลิสเน่!]
แกร๊กๆ…
กุ๊กกักๆ…
แกร๊กๆ….
กุ๊กกักๆ….
[‘ขอบคุณที่มาดูไลฟ์ของผมในวันนี้นะเน่ซัง คุณมีช่วงเวลาที่ดีไหม?’]
– อ่า
– อุ๊ก…
– อึก!
– อ่าาาาาาาาาาาาา!!!
– คาคิซากิ ยูรุ :
– อุคิกุโมะ ฟูวาริ :
– อะ อะ
– หายใจเสียงดัง
[แบบนี้โอเคไหม? ผมยังไม่ได้ติดตั้งชุดอลิสแห่งความมืดเลย เพราะงั้นผมจะทำแค่พูดประโยคที่คุณอยากให้พูดนะ โอเคไหม?]
[หืม? คอมเม็นหยุดไปแล้ว?]
– ทุกคน…ตายแล้ว..
[โอ๋? คุณยังอยู่ตรงั้นไหมลิสนี้?]
– เกือบจะไม่…แต่…ใช่….
[เข้าใจแล้ว ถ้างั้นผมจะจบไลฟ์ที่ตรงนี้นะ!]
– ขอบคุณสำหรับไลฟ์นะ ยูกะจัง…
[ราตรีสวัสดิ์น้า โอ-นี้-จัง]
– อุ๊ก!
*** จบไลฟ์ ***
********
โหดเหี้ยม ฆ่าจนคนสุดท้าย…
-A Cup of Owls
