เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ – ตอนที่ 66 ออฟคอลแลปกับฟุวะจัง!⑦

ออฟคอลแลปกับฟุวะจัง!⑦

พวกผมเดินมุ่งหน้าไปยังสำนักงานเขตของอิมานันจิ แต่ว่าสำนักงานอยู่ใกล้กว่าที่คิดไว้เลยมาถึงในทันที

「ถ้างั้น จะไปถามผู้จัดการที่รับผิดชอบที่นี่ก่อนเพราะงั้นรอสักครู่นะ」

พอฮานะซังพูดแบบนั้นกับผมก็เข้าไปข้างในสำนักงานเขต

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีฮานะซังก็ออกมา

「บอกว่าไม่มีปัญหา!」

แล้วพูดแบบนั้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

「แบบนั้นก็ดีแล้วครับ!」

「ถ้าอย่างนั้นจะนำทางให้ไปกันเถอะ!」

「อะเร๊ะ? จะว่าไปแล้วสัมภาระล่ะ…?」

「เอาฝากไว้แล้วเพราะงั้นไม่มีปัญหาหรอก!」

「เร็วจังนะครับ!?」

「แหม ก็แค่ส่งมอบให้เองไม่ขนาดนั้นหรอกนะ?」

พอพูดคุยกันแบบนั้นก็มีคนเข้ามาคุยกับพวกผมที่อยู่ใกล้ๆทางเข้า

「อะร้า คุณใช่ยูกะจังที่อยู่ในข่าวลือหรือเปล่าคะ?」

「อ๊ะ จะขอแนะนำให้รู้จักนะ คนนี้คือมิซึฮะซังผู้จัดการตัวแทนของฉันในสำนักงานเขตนี้」

เป็นผู้จัดการของฮานะซังนั่นเอง

จากที่เห็นให้ความรู้สึกว่าเป็นสาวออฟฟิศมากความสามารถและพี่สาวอายุ30

「อ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ เป็นคนที่ทำอยู่ข้างในชิราฮิเมะ ยูกะ ฮิเมมูระ ยูกิครับ ขอฝากตัวด้วยครับ!」

「ยูกิคุงสินะ ทางนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะ」

「ก่อนที่อุสึโรกิซังจะนำทางมีเรื่องที่อยากถามได้หรือเปล่า?」

「อะไรเหรอครับ?」

「คุณ ปะ เป็นเด็กผู้ชายจริงๆสินะ?」

「เอ๊ะ? ก็ใช่นะครับ?」

「ไม่หรอก จะว่ายังไงดี…คือว่า…รูปร่างของคุณมัน…เนอะ?」

「อ๊ะ」

「อ๊ะ」

「ระ รู้สึกกลัวตัวเองที่มาโดยไม่ตะขิดตะขวงใจแล้วสิ…」

「แต่ฉันคิดว่าเหมาะดีนะ…」

「บอกตรงๆมันเหมาะเกินไปจนสงสัยว่าเป็นเด็กผู้ชายจริงๆหรือเปล่าน่ะ…」

「อุก…พอถูกพูดแบบนั้นแล้วมันก็รู้สึกอายขึ้นมา…」

ผมรู้สึกอายและเอานิ้วจิ้มกับนิ้วของตัวเอง

「(นี่? ผู้จัดการ น่ารักสินะคะ?)」

「(แบบนี้มันผิดกติกาค่ะ)」

「ถ้าอย่างนั้น ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำเพราะงั้นขอตัวเพียงเท่านี้ค่ะ อุสึโรกิซังฝากนำทางด้วยนะคะ」

「ค่ะ!」

「อ๊ะ แล้วก็นะคะ นาโนะจังตอนนี้มีกำหนดสิ้นสุดการไลฟ์เร็วๆนี้ค่ะ เพราะงั้นบางทีอาจจะได้เจอกันก็ได้ค่ะ」

「ถ้าเห็นยูกิคุงเข้าละก็คงจะตื่นเต้นแน่นอนเลยละน้า รุ่นพี่น่ะ」

「นาโนะซังเนี่ย นาโนะซังที่เป็นรุ่นแรกคนนั้นเหรอครับ?」

「ใช่แล้วละ ถึงจะมาในไลฟ์ของยูกิคุงวันนี้แต่ไลฟ์ของตัวเองก็ทำอย่างไม่มีข้อบกพร่องเลยสินะคะ?」

「แทนที่กันนั้นวันนี้บอกว่าจะตัดให้สั้นลงเหลือแค่2ชั่วโมงจ้ะ」

「แต่ถึงอย่างนั้นก็ทำ2ชั่วโมงแล้วสินะครับ…」

「เอาเถอะก็อย่างที่ว่านั่นละถ้าเจอกันก็ช่วยทักทายหน่อยเด็กคนนั้นเองก็น่าจะดีใจจ้ะ」

「เข้าใจแล้วครับ!」

「ถ้าอย่างนั้นผู้จัดการเองก็พยายามเข้านะคะ」

「เช่นกันนะ?」

「ฮะฮะ ขอบคุณมากค่ะ」

และแล้วคุณผู้จัดการก็เดินไปที่ไหนสักแห่ง

「ถ้างั้นยูกิคุง ก่อนอื่นจะแสดงพื้นที่ไลฟ์ให้ดูเนอะ」

「ครับ!」

ในห้องที่เข้ามาหลังจากพูดแบบนั้นเป็นพื้นที่ที่ตรงกลางกว้างขวาง

ตรงสถานที่ที่มีกล้องมีมอนิเตอร์ขนาดใหญ่3จอถูกจัดเตรียมไว้

「มอนิเตอร์นั่นทำไมถึงมี3จอเหรอครับ」

「เอ่อก็ มี3จอ มอนิเตอร์สำหรับแสดงโมเดล3Dกับแสดงคอมเมนต์ แล้วก็มอนิเตอร์สำหรับเล่นเกมในตอนที่ไลฟ์สตรีมพวกเกมน่ะ」

「ควบคุมยังไงเหรอครับ?」

「ข้างใต้มอนิเตอร์ตรงนั้นเป็นลิ้นชัก แค่ดึงลิ้นชักออกก็จะสามารถใช้เมาส์กับคีย์บอร์ดได้น่ะ」

「โอ้ บ้านของผมเตรียมไว้แค่2จอเองดูท่าจะสะดวกสุดๆเลยนะครับ!」

「ในทางกลับกันมันจำเป็นต้องมีสเป็คคอมค่อนข้างสูงเพราะงั้นถ้าเป็นคอมพิวเตอร์ในบ้านทั่วไปคงจะยากน่ะ」

「อย่างนั้นเหรอครับ?」

「อย่างแรกถึงแม้ว่าแถบคอมเมนต์จะไม่เป็นไร แต่เกมที่ตั้งค่าคุณภาพไว้สูงสุดและแคปเจอร์บันทึกสิ่งนั้น จากนั้นก็คอมที่รับหน้าที่ประมวณผลสิ่งนั้น แถมยังมีโมเดล3Dอีกมันรับภาระหนักมาก! หนักสุดๆเลยนะ」

「ก็จริง อย่างน้อยถ้าไม่มีเครื่องเกมมิ่งก็ดูท่าจะยากสินะครับ…」

「นี่คือเหตุผลที่กลุ่มบริบัทสามารถผลิตไลฟ์และวิดีโอคุณภาพสูงออกมาได้อย่างมั่นคงละนะ อีกอย่างVไลฟ์เองก็ดูเหมือนจะให้ความรู้สึกคล้ายๆกันด้วยนะ?」

「เป็นอย่างนั้นเองสินะครับ…แล้วก็อีกเรื่องที่คิดได้คือถึงแม้จะบอกว่าเป็นกลุ่มบริษัทแต่อุปกรณ์ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ต่างกันมากสินะครับ…」

「ก็จริงอาจจะเป็นอย่างนั้นละนะ แต่แค่ของทางนี้มีของที่ทนทานและประสิทธิภาพที่สมดุลอยู่มากเพราะงั้น ราคาน่าจะค่อนข้างสูงอยู่นะ?」

「อย่างนั้นเหรอครับ?」

「เห็นไมค์นั่นใช่ไหมล่ะ? ดูเหมือนอันนั้น1อันจะราคา1แสนเยนเลยนะ」

「1แสน!? พะ แพงจังนะครับ…」

「พวกเราเองตอนที่ใช้ก็ประหม่าสุดๆเลยละ…」

「ก็คงจะเป็นอย่างนั้นละครับ…」

「เอาละ สำหรับห้องนี้ก็ประมาณนี้ล่ะมั้ง?」

「ถัดไปเป็นอะไรเหรอครับ?」

「ห้องประชุมล่ะมั้ง?」

「มีใครเคยดูหรือเปล่าครับ…?」

「อาจจะพูดตรงๆไม่ได้ล่ะมั้ง? แต่เอาจริงๆก็ไม่ค่อยมีคนมาเยี่ยมชมที่นี่มากนักหรอก…」

「ไม่มากนักเนี่ยเป็นครั้งคราวสินะครับ…แต่ถึงอย่างนั้นก็มีห้องเยอะเลยนะครับ เป็นพื้นที่ไลฟ์ทั้งหมดเลยเหรอครับ?」

「2ใน3ก็คงเป็นอย่างนั้น? ที่เหลือเป็นห้องประชุมแล้วไว้ตัดสินใจทิศทางการไลฟ์ในวันนั้นที่นั่นน่ะ?」

「ฮานะซังด้วยเหรอครับ?」

「ฉันตอนแรกๆก็ใช้บ่อยอยู่ละ」

「ก็หมายความว่าถ้าเป็นตอนนี้คนที่สามารถกำหนดทิศทางการไลฟ์ด้วยตัวเองได้ในระดับหนึ่งไม่ต้องใช้สินะครับ」

「ก็อย่างนั้นแหละ!」

พอกำลังเดินไปห้องอื่น จู่ๆประตูที่อยู่ตรงหน้าก็เปิดออก

「ฟู่…」

「อ๊ะ รุ่นพี่」

「เสียงนี้มัน…หือ? ควรจะเรียกว่าฟุวาริไหม?」

「ไม่ค่ะ เรียกอย่างทุกทีก็ได้นะคะ?」

「ว่าแต่ เด็กน่ารักที่ตรงกับความชอบของเราตรงนั้นเป็นใครน่ะ?」

「เด็กคนนี้เหรอคะ? ยูกะจังละค่ะ!」

「เอ๊ะ?」

「ยินดีที่ได้รู้จักครับ! เป็นคนที่อยู่ข้างในชิราฮิเมะ ยูกะ ฮิเมมูระ ยูกิครับ!」

「ขะ ขอบ คุณ」

「รุ่นพี่น่ารักใช่ไหมล่ะคะ? เป็นเด็กผู้ชายจริงๆนะคะ?」

「เอ๊ะ? จริงเหรอ?」

「จริงๆนะคะ?」

「ผมเป็นผู้ชายนะครับ?」

「ไม่อยากจะเชื่อเลยโนะ…」

「คำพูดติดปากออกมาแล้ว!?」

「เรื่องนั้นมันช่วยไม่ได้หรอกโนะ…」

「เอาเถอะ ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่ค่ะ…」

「ทำไมคนที่เห็นถึงแสดงปฏิกิริยาเหมือนกันหมดละครับ!?」

「ก็แบบว่ารูปร่างนั้นมันเห็นเป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดานะ?」

「ใช่แล้วนาโนะ…」

「อันนี้ก็แค่ลืมเปลี่ยนชุดเองครับ!」

「ที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้แย่ไปซะทีเดียวสักหน่อย!」

「ถึงปากจะปฏิเสธแต่ร่างกายมันซื่อตรงนาโนะ」

「อุก…」

มันก็มีส่วนที่ตัวเองไม่สามารถปฏิเสธได้อยู่จริงๆ

ตั้งแต่เมื่อก่อนก็ไม่ได้เกลียดของน่ารักๆกลับชอบเสียด้วยซ้ำ

พวกตุ๊กตาหมีเมื่อก่อนก็พกไปด้วยอยู่บ่อยๆ

แต่ว่า แต่งหญิงมัน…น่าจะคนละเรื่องกัน

อืม

「เอาเถอะ วันนี้มันมีส่วนที่ช่วยไม่ได้อยู่เยอะอย่าพูดเยอะเกินไปจะกว่า」

「ถ้าเป็นเนื้อหาในไลฟ์นั่นมันก็ช่วยไม่ได้โนะ」

「ถ้าทำอย่างนั้นก็ช่วยได้เยอะเลยครับ…」

「ถ้าอย่างนั้น เรามีกำหนดการหลังจากนี้อีกสักหน่อยเพราะงั้นขอตัวลาเท่านี้โนะ」

「วิธีพูดมันปนกันหมดแล้วนะครับ!?」

「เราเป็นพวกสื่อสารไม่เก่งนาโนะ ถ้าไม่สร้างคาแรคเตอร์มันจะพูดติดๆขัดๆโนะ」

「จะว่าไปแล้วมันก็ใช่」

「เรื่องนั้นดูเหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่เลยนะครับ…」

「คาแรคเตอร์ที่แสดงออกได้ของเรามีแค่เซย์โซ นาโนะเพราะงั้นบอกตามตรงว่านอกจากVtuberก็คิดงานอื่นที่ทำได้ไม่ออกแล้วโนะ…」

「「ก็บอกว่ามันปนกันหมดแล้วนะคะ/ครับ!?」」

「หุหุ ตบมุกเหมือนกันสองคนเลยโนะ ถ้างั้นไว้เจอกันนาโนะ」

「รุ่นพี่ก็เหนื่อยหน่อยนะค้า」

「รักษาตัวด้วยนะครับ!」

「 อายุยังไม่ถึงขนาดจะถูกเรียกว่ารุ่นพี่ได้หรอกโนะ…」

นาโนะซังเดินจากไปขณะพึมพำอย่างนั้น

「วันนี้มาช่วยดูไลฟ์ตอนที่ไลฟ์กับยูกิคุงด้วยนะ」

「อ๊ะ หรือว่า…」

「ใช่แล้ว คอมเมนต์ที่พูดว่านาโนะนาโนะนั่นแหละ」

「อย่างนี้นี่เอง…」

หลังจากนั้นก็ดูห้องประชุมเอย ถูกไลฟ์เวอร์คนอื่นพบเข้าจนประสบความลำบากเอย

เกิดอะไรขึ้นน่ะเหรอ?

อย่าถามเลย…ถ้าให้พูดง่ายๆก็สกินชิพแบบต่อเนื่เหมือนฟุวะจังนั่นแหละ…

คนที่อยู่ข้างในตุ๊กตาดิOนีย์จะรู้สึกแบบนี้หรือเปล่านะ…

และพอจบการเที่ยวชมในระดับหนึ่งก็กลับมาที่ทางเข้า

「เท่าที่ดูก็ประมาณนี้ล่ะมั้ง จริงๆแล้วก็ค่อนข้างปกติเลยใช่ไหมล่ะ?」

「ปกติยิ่งกว่าที่คิดอีกนะครับ คิดว่าจะให้ความรู้สึกแบบVtuberมากกว่านี้ซะอีก! แต่ว่าที่อุปกรณ์จะเปลี่ยนไปเล็กน้อยโดยขึ้นอยู่กับห้องทำเอาตกใจเลยครับ」

「เพราะถึงจะทำแบบนั้นในสำนักงานไปมันก็ไร้ความหมายละนะ เพราะเหตุนั้นในอีเว้นต์เลยให้ความรู้สึกแบบVtuberออกมามากกว่า ถ้าไม่รังเกียจก็ลองมาเที่ยวเล่นสักครั้งนะ!」

「ครับ!」

「ถ้าอย่างนั้นกลับสถานีด้วยกันไหม」

「นั่นสินะครับ!」

และแล้วพวกผมก็แยกกันที่สถานีและกลับบ้าน

ถึงจะน่าอายและเหนื่อยแต่ก็สนุกจังแฮะ