บทที่ 544 หญ้าวิหคเพลิง
บทที่ 544 หญ้าวิหคเพลิง
ผู้เฒ่าถังนั่งบนเก้าอี้หลักรับคำอวยพรจากทุกคน เขามองทุกคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนจะกล่าวขึ้นว่า “ขอบคุณทุกท่านที่เดินทางไกลเพื่อมาร่วมดื่มอวยพรวันเกิดตาเฒ่าอย่างฉัน ขอบคุณทุกท่านจริง ๆ” ขณะพูด เขายกแก้วขึ้นเพื่อเชิญชวนให้ทุกคนดื่มร่วมกัน
“ผู้เฒ่าถัง ผมขออวยพรให้คุณมีแต่โชคลาภวาสนา อายุยืนยาว”
นายน้อยคนโตแห่งตระกูลตี๋ ตี๋ชิงจื้อ ซึ่งอยู่ในตระกูลถังด้วยกล่าวขึ้นเสียงดังฟังชัด
หลังจากนั้นทุกคนเริ่มกล่าวอวยพร
ผู้เฒ่าถังรับฟังคำอวยพรจากทุกคนอย่างยินดี จดจำสิ่งที่ลูกชายคนโตได้บอกไว้ เวลานี้เป็นช่วงเวลาที่สมควรแนะนำทุกคนให้รู้จักกับถังหลาน
“นอกเหนือจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของฉันแล้ว ในฐานะผู้นำตระกูลถัง ยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่ฉันมีความสุขมาก ก็คือการได้พบเจอลูกสาวของคุนหาว ถังหลาน”
พอถังหลานได้ยินชื่อตัวเอง เธอก็ก้าวออกไปด้านหน้าด้วยรอยยิ้ม แล้วยังพาจิงเจ้อหรง ถังซวง ถังเซวี่ย โม่เจ๋อหยวน และเฟิงเยี่ยหานออกไปด้วย
เมื่อทั้งครอบครัวนี้ออกมายืนด้านหน้าพร้อมกัน รูปลักษณ์ของพวกเขาสร้างความตื่นตระหนกให้กับผู้คนอย่างมาก ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ ทุกคนล้วนแต่หน้าตาดี
แขกที่มาร่วมงานวันนี้ล้วนแต่ได้ยินมาแล้วว่าถังคุนหาวซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของผู้เฒ่าถังได้พบเจอลูกสาวแท้ ๆ ของเขาแล้ว แต่ข่าวลือกับการเห็นด้วยตาตัวเองมันคนละเรื่องกัน
เมื่อมองดูครอบครัวหน้าตาดีตรงหน้า ทุกคนเริ่มกระซิบกระซาบกันอย่างช่วยไม่ได้
“นี่คือลูกสาวของคุนหาวที่หายตัวไปตั้งนานหลายปีหรือ? รูปร่างหน้าตาไม่เลวเลยนะ ไม่ด้อยไปกว่าถังหวยรุ่ยที่อยู่ในครอบครัวรองสักนิด”
“ใช่ ๆ ฉันว่าเธอดูดีมาก แล้วคนที่ยืนข้างเธอนั้นใช่สามีของเธอหรือเปล่า ทำไมหน้าดูเด็กจังเลย”
คนที่พอจะทราบเรื่องราวก็พยักหน้ารับ “ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คือสามีของเธอ แล้วถัดมาคือลูกสาวสองคน ครอบครัวนี้หน้าตาดีมากจริง ๆ แฮะ”
หลังได้ยินอย่างนั้นก็มีคนถามขึ้นอีกครั้งว่า “แล้วผู้ชายสองคนนั้นล่ะ? เป็นคนรักของลูกสาวทั้งสองของถังหลานหรือ?”
“ใช่ ฉันได้ยินว่าลูกสาวคนโตหมั้นแล้วละ”
คำตอบมาจากหญิงวัยกลางคนที่คุ้นเคยกับคนในตระกูลถังดังขึ้น
“เป็นเรื่องจริงหรือเนี่ย ทุกคนไม่ได้มีต้นกำเนิดเดียวกัน แต่กลับหน้าตาดีเหมือนกันเนี่ยนะ”
ถังหวยรุ่ยรับฟังบทสนทนาจากด้านข้าง ใบหน้าของเธอก็หม่นหมองลง
นับตั้งแต่ถังหลานกลับเข้ามา หลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนไป คนเหล่านั้นเริ่มยกย่องถังหลาน ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกอับอาย
หลังจากผู้เฒ่าถังแนะนำถังหลานและครอบครัวเรียบร้อย ทั้งหมดจึงกลับมานั่งประจำที่ของตัวเองอีกครั้ง
หลังจากนั้นถังคุนหาวและหัวเฟยเฟิ่งเป็นผู้เริ่มนำของขวัญไปมอบให้ผู้เฒ่าถัง “พ่อครับ ขอให้มีแต่ความรุ่งโรจน์ตลอดไป”
“ขอบใจมาก”
ผู้เฒ่าถังมองดูปะการังแดงซึ่งเป็นของขวัญจากลูกชายคนโตด้วยความพึงพอใจ
แน่นอนว่าถังคุนเฉินเองก็ไม่ยอมแพ้ เขาพาหลานอี้ไป๋ออกมามอบของขวัญแสดงความยินดีแก่บิดา ซึ่งเป็นหยกยู่อี่โปร่งใสวับวาว “ขอให้พ่อของผมมีความสุข คิดสิ่งใด ก็ให้สมปรารถนา”
ผู้เฒ่าถังยกยิ้มกว้างเมื่อเห็นของขวัญจากลูกชายคนเล็ก และรับมันไว้ด้วยความยินดี
ไม่นานก็ถึงเวลาของถังหลานกับถังหวยรุ่ย
นับตั้งแต่ถังหลานรู้ว่าต้องมาร่วมงานฉลองวันเกิดของผู้เฒ่าถัง เธอจัดทำงานปักประณีตด้วยตัวเอง “คุณปู่คะ นี่คือภาพปักอักษรอายุยืนยาว ฉันปักมันด้วยตัวเอง หวังว่าคุณปู่จะไม่รังเกียจมัน”
ผู้เฒ่าถังมองภาพอักษรโซ่วที่ถูกปักโดยถังหลาน ก็พยักหน้ารับ
“ช่างคิดเสียจริง ทักษะก็ดีเยี่ยม ปู่ชอบมากเลยแหละ” แม้เขาจะเคยเห็นของมีค่ามาแล้วมากมาย แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าฝีมือของถังหลานดีมากจริง ๆ และภาพวาดอักษรนี้ก็มีความหมายที่ดีด้วย
หลังจากถังหวยรุ่ยเห็นอย่างนั้น เธอพูดพึมพำ “หึ… ของโทรม ๆ คงจะไม่ได้ซื้อของขวัญให้ปู่ละสิ ที่ปักเองแบบนี้เพราะไม่มีเงินละมั้ง”
แม้เสียงของถังหวยรุ่ยจะไม่ดังมาก แต่คนที่อยู่ใกล้เคียงก็ได้ยิน จนพวกเขาถึงกับเลิกคิ้วสูงหันมอง
ถังคุนเฉินได้ยินถ้อยคำที่ลูกสาวของตนพูดอย่างชัดเจน จนอยากจะทุบปากเธอทิ้งเสียจริง ในสถานการณ์แบบนี้ลูกสาวโง่เขลาของเขายังกล้าพูดมันออกมาอีก
เขาจ้องมองถังหวยรุ่ยก่อนจะพูดว่า “ทำไมไม่มอบของขวัญอวยพรให้กับคุณปู่เสียทีล่ะ?”
ทันทีที่ถังหวยรุ่ยเห็นสีหน้าของพ่อแล้ว เธอรีบก้มศีรษะลงทันทีและไม่กล้าพูดอะไรต่อ และออกไปมอบของขวัญ
ผู้เฒ่าถังมองถังหวยรุ่ยด้วยแววตาคาดเดายาก เขาทั้งผิดหวังและเสียใจในตัวหลานสาวคนนี้
ไม่นานถังหวยรุ่ยก็สงบจิตใจลงได้ เธอยื่นไข่มุกเรืองแสงขนาดเท่ากำปั้นออกมาแล้วพูดว่า “คุณปู่คะ ไข่มุกเรืองแสงหายากมาก ฉันหวังว่าปู่จะชอบมันนะคะ” ขณะพูดอย่างนั้น เธอจ้องมองผู้เฒ่าถังราวกับรอรับคำชม
ผู้เฒ่าถังขมวดคิ้วเมื่อเห็นท่าทีของถังหวยรุ่ย แต่เขาก็รู้ดีว่าไข่มุกขนาดใหญ่แบบนี้หายากมาก จึงพยักหน้ารับ “อื้ม เลือกได้ดี”
ได้ยินผู้เฒ่าถังตอบกลับแบบนี้ ถังหวยรุ่ยก็ยิ้มกว้างและรู้สึกว่าตนใช้เงินไปอย่างคุ้มค่า
คิดได้อย่างนั้นถังหวยรุ่ยเหลือบมองถังหลาน ความหมายของเธอชัดเจนคือ ตัวเธอดีกว่าถังหลาน
ทว่าถังหลานไม่สนใจถังหวยรุ่ยและนั่งเฉยอย่างไม่คิดแยแส
ถังหวยรุ่ยที่เห็นถังหลานไม่สนใจตน หน้าของเธอก็บิดเบี้ยวน่าเกลียด ลูกพี่ลูกน้องคนนี้เป็นเพียงหญิงสาวที่เติบโตจากนอกตระกูล แต่กลับได้แต่งงานกับผู้ชายที่มีภูมิหลังยอดเยี่ยม อะไรทำให้อีกฝ่ายโชคดีได้ขนาดนั้น
ถังอวี้สือหันมองแม่ของตน และเมื่อเห็นแม่ยังคงจ้องมองถังหลานไม่วางตา เด็กสาวก็รีบลากแม่ของเธอออกไปทันที
ถังหวยรุ่ยจ้องมองลูกสาว แต่ก็รู้ดีว่านี่ไม่ใช่เวลาจะมาโต้เถียงกับถังหลาน จึงหันหน้าไปทางอื่นและปล่อยให้คนอื่น ๆ เข้าไปมอบของขวัญต่อไป
ถังซวงและถังเซวี่ยก็เตรียมของขวัญมาด้วยเช่นกัน และของขวัญที่เตรียมมานับว่าธรรมดามาก เป็นเพียงของตกแต่งนกกระเรียนหงอนแดงจีน และลูกท้อที่ใช้ในวันทำบุญวันเกิด นี่ไม่ใช่ของขวัญราคาแพงอะไร อย่างไรแล้วทั้งสองเป็นเพียงเด็กและยังเรียนอยู่
แต่ทว่าของขวัญที่ถังอวี้สือตระเตรียมไว้กลับมีมูลค่าสูงมาก
“คุณทวด นี่คือหญ้าวิหคเพลิงที่หนูได้มาโดยบังเอิญ หนูขอใช้สิ่งนี้อวยพรวันเกิดให้คุณทวด หวังว่าคุณทวดจะชอบนะคะ”
ผู้เฒ่าถังถึงกับเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “อะไรนะ… มันคือหญ้าวิหคเพลิงจริงหรือ ขอฉันดูใกล้ ๆ”
ถังอวี้สือยื่นมันออกไปแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เป็นหญ้าวิหคเพลิงจริง ๆ ค่ะ ตอนได้รับมาหนูก็แปลกใจเหมือนกัน”
ผู้เฒ่าถังเปิดกล่องแล้วตรวจสอบมัน หลังจากนั้นแววตาของเขาเป็นประกาย ยกยิ้มอย่างมีความสุข “มันคือหญ้าวิหคเพลิงจริง ๆ อวี้สือ ขอบคุณสำหรับความพยายามของเหลน เหลนพบหญ้าวิหคเพลิงนี้ได้ นี่มันยอดเยี่ยมมาก ทำได้ดีจริง ๆ”
แม้แต่ถังคุนเฉินและหลานอี้ไป๋เองยังเหลือบมองถังอวี้สือด้วยความประหลาดใจ พวกเขารู้ว่าหลานสาวมีสมุนไพรยา แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามันคือหญ้าวิหคเพลิงที่แสนหายาก ยิ่งเห็นใบหน้าพึงพอใจของชายชรา ทั้งสองยิ่งประทับใจในตัวหลานสาวคนนี้มากขึ้นไปอีก
หลังจากผู้คนโดยรอบเห็นของขวัญจากถังอวี้สือแล้ว ทั้งหมดถึงกับอุทานออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “อวี้สือสุดยอดจริง ๆ นำหญ้าวิหคเพลิงมามอบเป็นของขวัญได้เลยหรือเนี่ย”
“สุดยอด จากคนหนุ่มสาวในตระกูลถังทั้งหมด อวี้สือนี่แหละที่เก่งกาจที่สุด”
