บทที่ 675 ลู่หยวนพลิกสถานการณ์
บทที่ 675 ลู่หยวนพลิกสถานการณ์
ลู่หยวนพิงอยู่ที่ขอบของโลกปากยังคงมีเลือดไหลออกมา
เขารู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายโดยเฉพาะแขนขวาเจ็บมากกว่าส่วนอื่น ตอนนี้มันกำลังสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่!
อาการบาดเจ็บเช่นนี้ นับว่าเป็นการบาดเจ็บที่รุนแรงที่สุดนับตั้งแต่ลู่หยวนมาถึงโลกนี้
ด้านหลังของลู่หยวนมีบัลลังก์เทพปรากฏขึ้นพลังอันทรงพลังและอบอุ่นห่อหุ้มร่าง ไม่นานอาการบาดเจ็บของลู่หยวนก็ได้รับการรักษา
แต่เทพเจี้ยนหยวนนั้นไม่ยอมให้ลู่หยวนมีโอกาสหายใจหายคอ ทันใดนั้นกระบี่ก็ผุดออกมาจากแสงสีขาวพุ่งเข้าหาลู่หยวนเพื่อสังหาร!
กระบี่เทพนั้นหลังจากหลอมรวมเข้ากับเทพแล้วก็แสดงพลังอันไร้ขีดจำกัด พลังนี้สั่นสะเทือนระยะทางหลายพันลี้มาถึงในชั่วพริบตา!
ลู่หยวนบาดเจ็บและบังลังก์เทพก็กำลังรักษาเขาอยู่ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ปฏิกิริยาของลู่หยวนจึงช้ากว่าปกติมาก!
กระบี่เทพคว้าโอกาสนั้นไว้ได้ทะลวงการป้องกันของบัลลังก์เทพของลู่หยวนใช้ปลายกระบี่แทงเข้าไปในเกราะเทพของลู่หยวนทันที!
“อึก!”
บัลลังก์เทพของลู่หยวนตอบสนองในที่สุด ปล่อยแสงสว่างจ้าหยุดรักษาลู่หยวนชั่วคราวใช้พลังทั้งหมดต้านทานการรุกคืบของกระบี่เทพนี้!
ลู่หยวนที่ได้รับการรักษามาแล้วก็ดีขึ้นมาก ฉวยโอกาสที่กระบี่เทพถูกบัลลังก์เทพของตนยับยั้ง เบี่ยงตัวหลบออกจากระยะการแทงสังหารของกระบี่เทพทันที!
บัลลังก์เทพและกระบี่เทพหยุดพร้อมกันในทันที ต่างถอยห่างออกจากกัน!
“ไอ้หนูดิ้นรนไปทำไม? แม้เจ้าจะฆ่ากึ่งเทพจนกลายเป็นเทพ ก้าวเข้าสู่ทำเนียบเทพ แต่เจ้าก็เป็นเพียงกบในบ่อเท่านั้น พลังศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ให้เจ้าไปจะใช้อะไรได้เล่า?!”
น้ำเสียงของเทพเจี้ยนหยวนเต็มไปด้วยความดูแคลน “ที่เจ้าสามารถสู้กับข้าจนถึงตรงนี้ได้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว หากเจ้าไม่ได้ใช้วิธีสุดโต่งเช่นนี้ขึ้นเป็นเทพ ด้วยสติปัญญาเช่นนี้ก็อาจติดตามข้าเป็นผู้รับใช้ดาบได้ แต่ตอนนี้พูดไปก็ไร้ประโยชน์”
ลู่หยวนยืดตัวตรงสุ่มชักกระบี่ยาวเล่มหนึ่ง
กระบี่เล่มนี้เป็นกระบี่ที่เขาหลอกเอามาจากวิถีโบราณ เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของมหาจักรพรรดิเจียนเตาในแดนเซียน แต่ก่อนเคยคิดว่าเป็นอาวุธที่ทรงพลังมาก แต่เมื่อนำมาใช้ในสถานการณ์เช่นนี้ก็เป็นเพียงเศษเหล็กไร้ค่าเท่านั้น
เทพเจี้ยนหยวนสังเกตเห็นกระบี่ในมือของลู่หยวนน้ำเสียงยิ่งเต็มไปด้วยความดูแคลน “สิ่งในมือเจ้านั่นก็นับเป็นกระบี่ด้วยรึ?! ฮ่า ๆ ของเช่นนี้ไม่คู่ควรแม้แต่จะเข้าสู่สายตาของข้า ไอ้หนูเจ้าไม่มีของดี ๆ แล้วงั้นรึ? หรือจะให้ข้าประทานกระบี่เทพให้เจ้าสักเล่ม จะได้…”
ร่างนั้นเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ความเร็วใกล้เคียงกับเจี้ยนหยวน!
เทพเจี้ยนหยวนสลัดความดูแคลนออกไปในชั่วพริบตา น้ำเสียงจริงจังขึ้นไม่น้อย “ไอ้หนูนี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ!”
เทพเจี้ยนหยวนควบคุมกระบี่เทพปะทะกับลู่หยวนโดยไม่หลบเลี่ยงแต่อย่างใด!
เคร้ง!
ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือด ไม่มีใครยั้งมือ ใช้พลังทั้งหมดที่มีโจมตีกัน!
ในการปะทะครั้งนี้โลกอันไร้ขอบเขตกลับไม่แตกสลายเหมือนครั้งก่อน แต่กลับสงบนิ่งผิดปกติ แม้แต่คลื่นสะเทือนเล็กน้อยก็ไม่เกิดขึ้น!
ไม่ใช่เพราะการปะทะครั้งนี้ไม่ได้ปล่อยพลังออกมา แต่เป็นเพราะพลังของทั้งสองฝ่ายสมดุลพอดีจึงไม่ส่งผลกระทบต่อโลกรอบข้าง!
ในตอนนี้เทพเจี้ยนหยวนก็พบความผิดปกติแล้ว!
ก่อนหน้านี้ลู่หยวนปะทะกับเขาหลายครั้ง แม้จะต่อสู้ได้แต่ก็ยังด้อยกว่าเขาอยู่มาก แต่ครั้งนี้พลังของทั้งสองกลับสมดุลกัน!
ยิ่งไปกว่านั้นในดวงตาของเจ้าหนุ่มนี่ดูเหมือนจะมีแววขบขันซ่อนอยู่!
เทพเจี้ยนหยวนไม่รู้ว่าลู่หยวนเป็นอะไรกันแน่ เหตุใดในช่วงเวลาอันสั้นนี้จึงหาทางออกได้!
อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้สนใจมากนัก เพียงแต่บังคับใช้พลังของตนเอง หวังจะหลอมรวมเป็นกระบี่เทพอีกครั้ง
พลังเทพเช่นนี้คือไพ่ตายของเทพ เพียงกระบี่เล่มเดียวเมื่อหลอมรวมกับพลังเช่นนี้แล้วก็ไม่เพียงแต่สามารถทำลายโลกหนึ่งใบได้แต่ยังเพียงพอที่จะทำให้ตัวกระบี่เองสูญสลายไปด้วย!
สำหรับเทพเจี้ยนหยวนแล้ว การแลกกระบี่หนึ่งเล่มกับความตายของลู่หยวนก็คุ้มค่าแล้ว!
ในขณะนั้นเองเสียงของลู่หยวนก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน
“แท้จริงแล้วข้าเพิ่งควบคุมพลังเช่นนี้ได้ ชั่วขณะหนึ่งยังไม่รู้ว่าพลังนี้มีความเป็นไปได้กี่แบบ นั่นจึงทำให้เจ้ามีเวลามาพร่ำเพ้อจนถึงตอนนี้”
“แต่ตอนนี้ ข้าได้เข้าใจกฎเกณฑ์ของพลังเทพนี้แล้วว่ามันเป็นอย่างไร เจ้าก็ไม่จำเป็นต้องมีตัวตนอีกต่อไป!”
เทพเจี้ยนหยวนได้ยินดังนั้นจึงแค่นเสียงเย็นชา “ไอ้หนูช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ คิดว่าเพียงแค่สู้กับข้าได้เสมอกันครั้งนี้ก็จะแข็งแกร่งกว่าข้าแล้วหรือ?! น่าขันยิ่งนัก!”
เทพเจี้ยนหยวนปล่อยพลังของตนทั้งหมดเข้าสู่กระบี่ ปราณกระบี่นับหมื่นแสนก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง ท้องฟ้าพลันมืดมิดลงมีเพียงแสงสว่างจากจุดนี้เท่านั้นที่เจิดจ้า!
ลู่หยวนยืนอยู่ตรงข้าม ในมือถือกระบี่ที่ดูราวกับเศษเหล็ก เขาไม่ได้ตื่นตระหนกแค่ยิ้มและมองดูเทพเจี้ยนหยวน
ส่วนอีกฝ่ายโบกกระบี่เพียงครั้งเดียว ปราณกระบี่ก็ก่อตัวเป็นเงากระบี่มหึมาด้านหลัง เงากระบี่พลันฟาดฟันลงมาพุ่งเข้าสังหารลู่หยวน!
ชิ้ง!
กระบี่ทำลายล้างทุกสิ่งพุ่งเข้าสังหารลู่หยวน แต่สิ่งที่เทพเจี้ยนหยวนไม่คาดคิดคือ เงากระบี่ที่ทับถมลงมาเป็นชั้น ๆ นั้นพลังทั้งหมดกลับสลายไปพร้อมกัน!
เมื่อมาถึงใบหน้าของลู่หยวนเงากระบี่ก็กลายเป็นความว่างเปล่า!
ส่วนกระบี่กลายร่างมาก็ค่อย ๆ หนักอึ้งขึ้น พลังอันเป็นเอกลักษณ์ของวิถีกระบี่กลับดับสูญไปอย่างต่อเนื่อง!
“เป็นไปได้อย่างไร?!”
เทพเจี้ยนหยวนตะลึงงัน ในยามที่วิถีกระบี่เสื่อมถอยเช่นนี้ เมื่อเขาหลอมรวมกับกระบี่เทพพลังของเขาก็ย่อมเสื่อมสลายไปด้วย!
“กฎแห่งวิถีกระบี่ ยกย่องกระบี่เป็นใหญ่ เจ้าร่วมเข้ากับกระบี่เพื่อเพิ่มพูนความแข็งแกร่งภายใต้กฎเช่นนี้ นั่นแสดงว่าเจ้าคิดว่าในโลกใบนี้ กระบี่แข็งแกร่งกว่ามนุษย์”
ลู่หยวนเอ่ยเสียงเรียบ เขายังคงยืนถือกระบี่พลังของเขากลับพุ่งทะยานขึ้นเรื่อย ๆ ต่างจากเทพเจี้ยนหยวนที่เสื่อมถอยลง!
“แต่เจ้าลืมไปว่า กฎของโลกใบนี้ล้วนสร้างขึ้นโดยมนุษย์ ตั้งแต่สละทิ้งความเป็นมนุษย์ เจ้าก็แพ้แล้ว”
ลู่หยวนชี้ปลายกระบี่ไปที่เทพเจี้ยนหยวนเตรียมที่จะแทงออกไปอย่างรุนแรง!
เหนือกลุ่มเมฆ เสียงแหลมดังขึ้น
“ไอ้เด็กบ้า กล้าดียังไง?!”
ร่างหนึ่งพุ่งลงมาอย่างรวดเร็วมุ่งตรงไปยังบัลลังก์เทพของลู่หยวน!
ร่างนั้นยื่นมือออกมาเพื่อป้องกันกระบี่ที่ลู่หยวนกำลังจะแทงลงมา จากนั้นร่างของลู่หยวนก็หายวับไปในทันที!
ในชั่วพริบตาลู่หยวนก็ปรากฏตัวขึ้นอีกด้านของเทพเจี้ยนหยวนที่หลอมรวมกับกระบี่!
กระบี่ฟาดฟันลงอย่างแน่วแน่จนเกิดเสียงดังสนั่น กระบี่เทพถูกฟันขาดทันที แล้วเทพเจี้ยนหยวนที่หลอมรวมอยู่ในกระบี่เทพก็ปรากฏตัวขึ้นและในตอนนี้กระบี่ของลู่หยวนก็ยังคงฟันต่อไปตัดศีรษะของเทพเจี้ยนหยวนขาดในทันที!
ด้านหลังของเทพเจี้ยนหยวนมีบัลลังก์เทพเลือนรางพลังเทพบนร่างของเขาเริ่มสลายไป!
เทพที่พุ่งลงมาโจมตีต่างก็ตะลึงงัน
ปรากฏการณ์เช่นนี้แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ลู่หยวนฟันฆ่าเทพเจี้ยนหยวนด้วยกระบี่เดียว บัลลังก์เทพก็ได้ละทิ้งเทพเจี้ยนหยวนไปแล้ว…
พลังในร่างของลู่หยวนยังคงพลุ่งพล่านอย่างรุนแรง บัลลังก์เทพด้านหลังร่างของเขาจากเดิมที่เปล่งประกายสีทองเจิดจ้ากลับกลายเป็นสีเลือดปกคลุมทั่ว ภายใต้สีเลือดนั้นคือพลังอันแข็งแกร่งที่ไม่อาจปิดบังได้!
ตอนนี้บัลลังก์เทพของลู่หยวนแข็งแกร่งกว่าเดิมหลายเท่าแล้ว!
เมื่อรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ มุมปากของลู่หยวนก็แย้มยิ้ม เขาหันไปมองเทพที่บุกเข้ามา “ที่แท้เหตุผลที่พวกเจ้าร่วมมือกันจะสังหารข้าก็เพราะผู้ที่ฆ่าเทพเพื่อเป็นเทพสามารถฆ่าเทพได้ต่อเนื่องเพื่อเพิ่มพูนพลังของตนเองนี่เอง!”
“เมื่อครู่บัลลังก์เทพนั้นก็สละเทพเจี้ยนหยวนไปในทันที ข้าก็นับว่าฆ่าได้แค่กึ่งเทพ แต่ตอนนี้ข้าอยากรู้ว่าถ้าฆ่าเทพที่มีบัลลังก์เทพอยู่ด้วยแล้วจะเป็นอย่างไร?!”
