The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 1048 เจ้าคือพระชายาผู้ชั่วร้ายที่จะทำลายอาณาจักร

“ฝ่าบาท!”พระชายาหยวนกุ๋ยไม่พอใจพูดอย่างไม่มีความสุขขณะที่นางนั่งข้างฮ่องเต้ “ผ่านมาหลายปีแล้วนับตั้งแต่เกิดขึ้น มันจะยึดถือเป็นสัญญาได้อย่างไร ? นอกจากนี้ฝ่าบาทคือฮ่องเต้ ไม่ว่าจะยึดถือสัญญาหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับฝ่าบาท”
“พระชายาหยวนกุ๋ย! ” เสนาบดีฝ่ายซ้าย, หลู่ซ่งพูด “คำพูดของพระชายาหยวนกุ๋ยหมายถึงราชสำนักของราชวงศ์ต้าชุนคือการละเล่นของเด็กหรือขอรับ ? คำพูดของฝ่าบาทเป็นเรื่องตลกหรือขอรับ ? พวกมันสามารถเปลี่ยนแปลงและแก้ไขได้ตามต้องการหรือไม่ ? ”
เสนาบดีฝ่ายขวากล่าวอีกว่า“พระชายาหยวนกุ๋ย ! ตำหนักในไม่ควรเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการเมือง นี่เป็นกฎที่ฮ่องเต้ผู้ก่อตั้งได้บัญญัติไว้เมื่อก่อตั้งราชวงศ์ต้าชุน เป็นไปได้หรือไม่ว่าในยุคนี้กฎนี้จะถูกทำลายด้วยน้ำมือของพระชายาหยวนกุ๋ย”
”ใช่! พระชายาหยวนกุ๋ยนั่งในที่นั่งสำหรับฮองเฮามันก็เกินไปแล้ว ถ้าความทะเยอทะยานของพระองค์กลายเป็นทั้งตำหนักในของฮ่องเต้ แต่ถ้าพระองค์ตั้งใจจะส่งอิทธิพลต่อราชสำนัก พระองค์จะเป็นพระชายาผู้ชั่วร้ายที่จะทำลายอาณาจักร พระชายาหยวนกุ๋ยคิดใหม่อีกครั้ง” คนที่พูดแบบนี้คืออ๋องเหวินซวน, ซวนเหมา น้องชายคนเดียวของฮ่องเต้คนนี้ไม่ค่อยพูด แต่คำพูดที่เอ่ยออกมานี้เย็นชา ในเวลานี้ทำให้พระชายาหยวนกุ๋ยมีเหงื่อเย็นผุดที่หน้าผาก
นางซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของฮ่องเต้ด้วยสายตาที่ดูน่าสงสารน่าเสียดายที่ถ้าเกิน 20 ปีมาแล้วเมื่อนางทำตัวน่าสมเพช บางคนก็ยังคงเห็นอกเห็นใจนาง แต่การทำแบบนี้ในวัยนี้จะทำให้คนดูรู้สึกหงุดหงิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้คนที่อยู่ฝ่ายข้างองค์ชายเก้า พวกเขารู้สึกรำคาญเมื่อเห็นนางเช่นนี้
แต่ฮ่องเต้ไม่รู้สึกหงุดหงิดเขาจับมือนางและแนะนำนางเบาๆ “ชายารักอย่ากลัว พวกเขาเพียงแค่ข่มขู่เท่านั้น” จากนั้นเขาก็มองอ๋องเหวินซวนด้วยความไม่พอใจพูดว่า “ซวนเหมา ทำไมเจ้าถึงพยายามรังแกผู้หญิง ? ”
อ๋องเหวินซวนส่ายหน้าและพูดว่า”เสด็จพี่ น้องชายผู้นี้ไม่ได้รังแกผู้หญิง แต่พูดถึงกฎของราชวงศ์ต้าชุน บรรพบุรุษของราชวงศ์ต้าชุนกำลังเฝ้าดูจากท้องฟ้า ! ข้าหวังว่าเสด็จพี่จะมีความคิดเป็นของตัวเองและไม่ได้รับอิทธิพลจากผู้หญิงในตำหนักใน”
“เจ้าหมายถึงอะไร? ” ฮ่องเต้ลุกขึ้นต่อสู้กับน้องชายของเขาเป็นครั้งแรก “เจ้ากำลังบอกว่าเราหลงใหลหญิงงามจนไม่ลืมหูลืมตาและไม่สนใจเรื่องราชสำนักเช่นนั้นหรือ ? ”
“ไม่ว่าจะเป็นเรื่องนี้หรือไม่ก็ตามจะขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเสด็จพี่” วันนี้อ๋องเหวินซวนมาเพราะเขาโกรธเรื่องพระชายาหยวนกุ๋ย และหลังจากเข้ามาในพระราชวัง เขาได้เห็นฉากนี้และไม่สามารถทนได้อีกต่อไป โดยเลือกที่จะท้าทายฮ่องเต้ เขาจ้องมองที่พระชายาหยวนกุ๋ยและกล่าวว่า “คำพูดของฝ่าบาทนั้นมีค่า แต่เจ้าต้องการที่จะให้ฝ่าบาทกลืนคำพูดของตัวเองต่อหน้าทุกคน พระชายาหยวนกุ๋ย เจ้ามีความตั้งใจอะไร ? ”
พระชายาหยวนกุ๋ยตกใจและต้องการที่จะตอบโต้แต่องค์ชายแปดก็รีบเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขาคำนับ “เสด็จอาได้โปรดอย่าตำหนิเสด็จแม่เลยขอรับ เวลานี่เป็นช่วงงานเลี้ยงของฮ่องเต้และเป็นงานเลี้ยงปีใหม่ บรรยากาศไม่เป็นทางการมาก และขุนนางก็นำฮูหยินและบุตรของพวกเขามาที่พระราชวัง ในท้ายที่สุดนี่เป็นเพียงงานเลี้ยงครอบครัว ดังนั้นนางจึงพูดอีกสองสามประโยค ข้าหวังว่าเสด็จอาจะสงบสติอารมณ์ ถ้าเสด็จอาไม่มีความสุข เสด็จแม่จะไม่พูดถึงมันอีกต่อไปพะยะค่ะ” หลังจากพูดอย่างนี้แล้วเขาก็หันมาบอกกับพระชายาหยวนกุ๋ยว่า “เสด็จแม่ควรดูแลร่างกายด้วย และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของข้ามากนัก เป็นแค่ชายารองและไม่สำคัญเท่าไหร่” หลังจากพูดอย่างนี้แล้ว เขาก็มองพระชายาหยวนกุ๋ยซึ่งทั้งคู่เข้าใจกัน
พระชายาหยวนกุ๋ยไม่ได้พูดอะไรมากแต่ฮ่องเต้ก็ไม่มีความสุข เขามองไปที่กษัตริย์เหวินเซวนอย่างเฉยเมย มีความโกรธบนใบหน้าของเขา การไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าบุตรชายของเขาจะแต่งชายายารองทำให้เขารู้สึกแย่กับซวนเทียนโม ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “โมเอ๋อเลือกคนอื่น บุตรสาวของครอบครัวไหนดี ข้าจะตัดสินใจให้เจ้า แต่งงานกับคนหนึ่งแล้วพากลับไปยังตำหนักของเจ้า” หลังจากพูดสิ่งนี้เขามองคนที่ยืนขึ้น เพื่อเตือนเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาสัญญา และถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ “บุตรสาวในครอบครัวของพวกเจ้า เราไม่ได้ให้สิทธิพิเศษแก่พวกนางหรอกหรือ ? หืม ? ”
เมื่อเขาพูดสิ่งนี้สิ่งแรกที่ตอบสนองคือเฟิงเทียนหยูที่ตัวสั่น นางมีความรู้สึกไม่ดีและสวดภาวนาว่าสถานการณ์ที่ไม่ดีนี้จะไม่ถูกโยนไปในทิศทางของนาง
แต่นางเพิ่งจะได้ในสิ่งที่นางไม่ต้องการได้ยินฮ่องเต้พูดว่า “เสนาบดีเฟิง ข้าจำได้ว่าบุตรสาวคนโตของครอบครัวของเจ้าไม่ได้หมั้นกับใคร ทำไมไม่แต่งเข้าตำหนักเซียงในฐานะชายารอง เจ้าคิดว่าอย่างไร ? ”
เสนาบดีฝ่ายขวารู้สึกอับอายร่างกายของเขาสั่นด้วยความโกรธ บุตรสาวคนโตกของเขาจากตระกูลเสนาบดีฝ่ายขวาที่มีเกียรติจะต้องแต่งงานกับองค์ชายในฐานะชายารองหรือ ? จากนี้ไปเขาจะต้องเผชิญหน้ากับคนอื่นอย่างไร ? ไม่สนใจว่าองค์ชายแปดไม่ใช่องค์รัชทายาทในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะเป็นองค์รัชทายาทหรือไม่ก็ตาม ก็ยังไม่มีตัวอย่างของบุตรสาวของขุนนางขั้น 1 จะกลายเป็นชายารอง แต่ฮ่องเต้กำลังค้นหาวิธีที่จะก้าวลงจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดอย่างชัดเจน และต้องการทำให้พวกเขาเดือดร้อนเขาควรตอบอย่างไร ปฏิเสธ ? เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธการแต่งงานของฮ่องเต้
ชั่วครู่หนึ่งบรรยากาศก็สงบลงและมันก็น่าอึดอัดใจมาก
ซวนเทียนโมมองไปที่เสนาบดีเฟิงฉิงที่มีความสนใจจากนั้นมองที่เฟิงเทียนหยูซึ่งอยู่ข้างเฟิงหยูเฮงซึ่งกำลังไตร่ตรองการมีบุตรสาวของเสนาบดีในฐานะชายารองก็ไม่เลวเช่นกัน
ขณะที่เขากำลังคิดอยู่นี้เขาวางแผนที่จะพูดจาเย้ยหยันเสนาบดีฝ่ายขวา แต่โดยไม่คาดคิดในขณะนี้เขาก็รู้สึกว่าร่างกายส่วนล่างของเขาคันมาก และอาการคันนั้นก็ออกมาจากข้างในราวกับว่ามันเริ่มคันมาจากกระดูกของเขา มันก็เป็นพื้นที่ที่น่าอึดอัดใจเช่นกัน เขายืนอยู่กลางห้องโถงใหญ่ เขาไม่สามารถเกาได้ แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยมันไปได้ ด้วยอาการคันที่แปลก ๆที่ขาของเขาประกบกัน และบางครั้งก็ถูกันเพื่อบรรเทาอาการคัน แต่หลังจากการถูสองสามครั้ง เขาค้นพบว่ามันไม่มีผลและอาการคันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
ซวนเทียนโมรู้สึกไม่สบายใจจนเหงื่อออกมากยืนอยู่ตรงจุดนี้ เขาอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกและก็รู้สึกอายมาก เขารู้สึกว่าสถานการณ์นี้แปลก ถ้ามันเป็นอาการคันปกติ การขยับสองสามครั้งก็จะหายคัน แต่ความรู้สึกที่มาจากข้างในนั้นสื่อตรงจากใจและเขาก็ไม่สามารถกำจัดมันได้เลย ทันใดนั้นเขาก็หวังว่างานเลี้ยงของฮ่องเต้จะจบอย่างรวดเร็ว สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่ามีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของเขา เพราะเขามีอาการเช่นนี้เมื่อไม่นานมานี้ แต่พวกมันก็ไม่ขนาดนี้ เขาเกาสองสามครั้งเพื่อให้มันหายคัน แต่เขาไม่คิดว่าในห้องโถงหยกวันนี้สภาพนี้วูบวาบอย่างจริงจังและต้องใช้ความสามารถทั้งหมดของเขาในการต้านทานอาการคันที่แปลกประหลาดนี้
แต่การคันที่บริเวณนั้นมันจะมีปัญหาอะไร ?
บางทีคนอื่นๆ ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติในองค์ชายแปด ความสนใจของทุกคนมุ่งไปที่เสนาบดีเฟิงฉิง ต้องการฟังว่าเฟิงฉิงจะตอบฮ่องเต้อย่างไร เขาจะปฏิเสธหรือเห็นด้วย มันเป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยม!
แต่เฟิงหยูเฮงแตกต่างกันไม่เพียงแต่นางสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของซวนเทียนโม นางสามารถสังเกตรายละเอียดและคาดเดาว่าการเปลี่ยนแปลงของเขาเกิดขึ้นที่ใด และเข้าใจได้ชัดเจนขึ้นว่าทำไมอาการนี้ถึงเกิดขึ้น เพราะนางฉีดไวรัสนี้ ในที่สุดผลก็ปรากฏในวันนี้.ไอรีนโนเวล.
มุมปากของนางยกขึ้นเล็กน้อยทำให้เกิดรอยยิ้มที่ชั่วร้ายและซวนเทียนหมิงมองเห็นรอยยิ้มนี้ ซวนเทียนหมิงใช้ข้อศอกของเขากระทุ้งองค์ชายเจ็ดที่นั่งข้างเขาและพูดเบา ๆ “เด็กหญิงคนนั้นมีความคิดที่ชั่วร้ายอีกแล้ว”
หลังจากเพียงแค่พูดอย่างนี้เฟิงหยูเฮงก็อ้าปากพูดโดยถามว่า “พี่แปดเป็นอะไรเพคะ ? เสด็จพี่รู้สึกไม่สบายใจหรือเพคะ ? เมื่อเสด็จพ่อกล่าวถึงการแต่งงานระหว่างพี่แปดกับบุตรสาวคนโตของเสนาบดีฝ่ายขวา ทำไมหน้าผากของเสด็จพี่ถึงเต็มไปด้วยเหงื่อเพคะ ? ” น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความสับสน และนางก็เดาได้ว่า “เป็นไปได้หรือไม่ว่าบุตรสาวคนโตของเสนาบดีฝ่ายขวาและพี่แปดดวงไม่สมพงษ์กัน ? เสด็จพ่อเพียงพูดถึง พี่แปดก็รู้สึกไม่สบายขึ้นมา? นี่คือดวงของทั้งคู่ไม่สมพงษ์กัน ! ”
เมื่อนางพูดสิ่งนี้ในที่สุดทุกคนก็สังเกตเห็นว่ามีความผิดปกติกับองค์ชายแปดอย่างเห็นได้ชัดเจน เมื่อมองเพียงครั้งเดียว มันก็เหมือนกับที่เฟิงหยูเฮงพูด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ และดูเหมือนว่าขาของเขาไม่สบาย ขาทั้งสองของเขาแทบจะติดกัน
ในที่สุดเฟิงฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและมองไปที่เฟิงหยูเฮงโดยใช้สายตาของเขาเพื่อแสดงความขอบคุณ ในที่สุดเฟิงเทียนหยูก็ฟื้นจิตวิญญาณของนางขึ้น จับมือเฟิงหยูเฮง และขอบคุณนาง “อาเฮง เจ้าน่าทึ่งมาก”
เฟิงหยูเฮงยิ้มอย่างเยือกเย็นภายในใจนางและใช้แรงกดดันต่อฮ่องเต้ทันที “เสด็จพ่อจำเป็นต้องไตร่ตรองให้ดี ! สุขภาพของพี่แปดไม่สามารถมีชายารองได้ ดูสิท่าน สีหน้าของพี่แปดดูไม่ดีเลยเพคะ”
ฮ่องเต้ไม่เชื่อในเรื่องของดวงชะตาหรืออะไรทำนองนั้นแต่เมื่อเฟิงหยูเฮงเตือนให้เขานึกถึงสถานการณ์ขององค์ชายแปด เขาไม่มีทางเลือกนอกจากจริงจัง ท้ายที่สุดสภาพปัจจุบันของซวนเทียนโมที่อยู่ที่นั่น ทุกคนเห็นและเขาก็รู้สึกไม่สบายทันทีหลังจากได้รับคำแนะนำจากเขา แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องบังเอิญ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกหรือ?
“เสด็จพ่อ”ในที่สุดซวนเทียนหมิงก็พูด “ได้โปรดอย่าล้อเล่นกับชีวิตของบุตรชายคนที่แปดของเสด็จพ่อ ! ดวงไม่สมพงษ์กันเป็นปัญหาร้ายแรง การบังคับให้แต่งงานเช่นนี้ หากดวงชะตาไม่สมพงษ์กันจะส่งผลให้เสด็จพี่เสียชีวิต เสด็จพ่อจะเสียบุตรชายไปพะยะค่ะ”
คำพูดของเขาเยาะเย้ยและฮ่องเต้ก็ไม่มีความสุขเมื่อได้ยินเรื่องนี้ แต่เมื่อเขาเผชิญหน้ากับใบหน้าที่อ่านไม่ได้ของซวนเทียนหมิง และดอกบัวสีม่วงแปลก ๆ บนหน้าผากของอีกฝ่าย เขาก็พูดอะไรไม่ออก ในความทรงจำของเขา ดูเหมือนว่าบุตรชายคนนี้จะพูดแบบนี้มาตลอด และเขาก็คุ้นเคยกับมันมากและสนุกกับมัน ดูเหมือนว่าจะมีอีกคนหนึ่งที่มักจะพูดคุยกับเขาเช่นนี้โดยไม่มีความเคารพใด ๆ และจะวนเวียนอยู่รอบตัวเขาตลอดทั้งวัน เขาจะบอกว่าเขาหงุดหงิด แต่ก็มีความสุขที่ได้รับความบันเทิงจากคนผู้นั้น แต่นั่นใคร ในอดีตเขาใช้ไปอย่างไร
ฮ่องเต้ค่อนข้างงุนงงเล็กน้อยแต่เขาก็ยังเห็นด้วยกับคำพูดของซวนเทียนหมิง โดยไม่คำนึงว่าเขาไม่สามารถล้อเล่นกับชีวิตของซวนเทียนโมได้ เสนาบดีฝ่ายขวาทำให้เขารู้สึกแย่ในตอนนี้ เขาสามารถหาเรื่องอื่นเพื่อจัดการกับเสนาบดีคนนี้ได้ แต่ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับบุตรชายของเขาเอง ดังนั้นฮ่องเต้พยักหน้า “หมิงเอ๋อพูดถูก เราไม่สามารถทำอันตรายต่อโมเอ๋อได้อย่างแน่นอน”
ในขณะนี้พระชายาหยวนกุ๋ยกังวลแต่เดิมนางรู้สึกว่าซวนเทียนโมแต่งงานกับบุตรสาวคนโตของเสนาบดีฝ่ายขวาในฐานะชายารองก็ไม่เลว ประการแรกการทำเช่นนี้จะทำให้จิตใจของเสนาบดีแย่ลง ประการที่สองนี่เป็นเหมือนแครอทและกิ่งก้าน อย่างน้อยที่สุดพวกเขาก็สามารถปลุกปั่นเสนาบดีฝ่ายขวาให้ห่างเหินจากผู้คนในกลุ่มขององค์ชายเก้า ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดมันได้ประโยชน์ของนาง แต่โดยไม่ต้องเริ่มคิดเกี่ยวกับความฝันที่ดีนี้ ความรู้สึกไม่สบายอย่างฉับพลันของซวนเทียนโมทำให้นางระวัง
“โมเอ๋อเจ้าเป็นอะไร ? ” พระชายาหยวนกุ๋ยรีบลงจากที่สูงแล้ววิ่งไปที่ซวนเทียนโม หัวของซวนเทียนโมปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น นางตกใจและตะโกนอย่างรวดเร็ว “เร็ว ! เชิญหมอหลวงมา ! เชิญหมอมาเร็ว ! ”
“เสด็จแม่! ” ซวนเทียนโมต้องการหยุด แต่อาการคันแปลก ๆ นั้นยากที่จะต้านทานได้ เขารู้สึกว่าถ้ามีการเรียกตัวหมอหลวงมา เขารู้สึกคันในที่ลับและไม่สามารถทนต่อความอับอายนี้ได้ แต่ถ้าไม่เชิญหมอหลวงมา ? อาการคันนี้ทำให้เขารู้สึกว่าถ้าเขารักษาล่าช้า เขาอาจจะไม่สามารถช่วย ‘ลูกชาย’ ของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงไม่หยุดและยืนหยัดอยู่กับอาการคันแปลก ๆ บนร่างกายส่วนล่างของเขาโดยกล่าวกับฮ่องเต้ว่า “เสด็จพ่อ ข้ารู้สึกอึดอัด ข้าขออนุญาตไปพักที่ตำหนักของเสด็จแม่ รับการตรวจของหมอหลวงพะยะค่ะ”
ฮ่องเต้พยักหน้าอย่างรวดเร็ว“ใช่ ! ใช่ ไปที่นั่น ข้าจะเรียกหมอที่เก่งที่สุดไป ! ” หลังจากพูดอย่างนี้เขาก็บอกทุกคนว่า “งานเลี้ยงของฮ่องเต้ในวันนี้จบลงแล้ว พวกเจ้าทุกคนออกจากพระราชวังได้ ! ” หลังจากพูดอย่างนี้เขาไม่ได้มองทุกคนอีก แล้วรีบลงมาพร้อมกับพระชายาหยวนกุ๋ย ประคองซวนเทียนโมเพื่อออกจากห้องโถงหยกก่อน
ห้องจัดงานเลี้ยงของฮ่องเต้ไม่มีใครมีเวลาตอบสนองต่อการประกาศว่าจะจบลงภายใต้บรรยากาศแปลก ๆ แบบนี้…