ตอนที่ 609 งานเสริม
ได้ฟังคำพูดของคังอันเหอ ฉินมู่หลานจึงกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ถ้าอย่างนั้นก็ได้ เดี๋ยวฉันไปหาที่ซิงหลินถัง”
พูดจบก็หันไปมองฉินเคอวั่งที่อยู่อีกด้านแล้วกล่าวว่า “นายไปบอกปิงหรุ่ยให้หน่อย ว่าพี่ขอลาต่ออีก จะไปเรียนในวันจันทร์หน้า”
ฉินเคอวั่งได้ยินแบบนี้ก็พยักหน้าแล้วกล่าว “ได้ครับพี่ ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะ”
หลังจากฉินเคอวั่งกลับไป ฉินมู่หลานก็หันมองคังอันเหอแล้วกล่าวว่า “พวกเราก็ไปกันเถอะ”
ขณะที่ทั้งสองคนเดินออกไป คังอันเหอก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวเรื่องดี ๆ ของชายคนนั้น “ผู้ชายคนนั้นดูมุ่งมั่นมากเลยนะ ไปที่ซิงหลินถังทุกวันเลย ฉันบอกว่าเธอไปไห่เฉิง แต่เขาก็ยังแวะมาหาทุกวัน เพื่อว่าสักวันเธอจะกลับมา”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะมาที่ซิงหลินถังอีกหรือเปล่า”
“ก็คงจะมานะ”
เมื่อฉินมู่หลานและคังอันเหอมาถึงซิงหลินถัง ก็พบว่าผู้ชายคนนั้นมาที่ซิงหลินถังแล้ว ทันทีที่เขาเห็นฉินมู่หลาน สีหน้าก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น “หมอฉิน คุณกลับมาแล้วเหรอครับ”
“สวัสดีค่ะ”
หลังจากฉินมู่หลานยิ้มแล้วกล่าวสวัสดี ก็เอ่ยถามขึ้นตามตรง “คุณไปตรวจที่โรงพยาบาลปักกิ่งมาแล้วใช่ไหมคะ?”
“ไปมาแล้วครับ”
เซียวซือเหมี่ยนไปโรงพยาบาลปักกิ่งเพื่อไปหาหมอหลี่ปิ่งฉวนตามคำแนะนำของฉินมู่หลาน ขณะเดียวกันก็ได้เข้ารับการตรวจที่จำเป็นด้วย
“ถ้าอย่างนั้นคุณเอาของทุกอย่างมาด้วยหรือเปล่าคะ?”
“เอามาแล้วครับ”
เซียวซือเหมี่ยนรีบพยักหน้า แล้วนำผลการตรวจออกมาจากกระเป๋า
แต่คังอันเหอก็เปิดปากพูดขึ้นมาก่อน “พวกเราเข้าไปข้างในก่อนเถอะ ยืนอยู่ข้างนอกแล้วหนาวนะคะ”
จากนั้นคังอันเหอเปิดประตู เพื่อให้ฉินมู่หลานและเซียวซือเหมี่ยนเข้าไปคุยกันข้างใน ส่วนหล่อนก็ไปชงชาให้พวกเขาทั้งสองคน
หลังจากฉินมู่หลานรับผลการตรวจ ก็อ่านดูอย่างละเอียด จากนั้นจึงกล่าวว่า “อาการของคุณไม่ได้ร้ายแรงนะคะ หากคุณได้รับการผ่าตัดตั้งแต่ตอนนี้ ก็จะสามารถรักษารอยโรคให้หายขาดได้ค่ะ”
“ครับ หมอหลี่ก็พูดแบบนั้นเหมือนกัน แต่เขาก็บอกด้วยว่าไม่สามารถรับประกันความสำเร็จได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ หากอยากให้มันสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์ จะต้องมาหาคุณครับ”
อันที่จริงตอนเขาได้ฟังคำพูดนี้ก็ยังไม่ค่อยเชื่อนัก เพราะหลี่ปิ่งฉวนดูน่าเชื่อถือมากกว่าฉินมู่หลาน แต่ในเมื่อหลี่ปิ่งฉวนกล่าวแบบนั้น จึงแสดงให้เห็นว่าทักษะการแพทย์ของฉินมู่หลานดีขนาดไหน ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ายังสาวนัก ไม่เพียงแค่มีทักษะแพทย์แผนจีนที่น่าทึ่งเท่านั้น ยังเชี่ยวชาญศาสตร์แพทย์แผนตะวันตกมากด้วย
เมื่อเห็นว่าฉินมู่หลานไม่พูดอะไร เซียวซือเหมี่ยนจึงกลัวว่าจะถูกปฏิเสธ จึงกล่าวขึ้นอยางรวดเร็ว “หมอฉิน เรื่องค่าตอบแทนไม่ได้เป็นปัญหาเลยนะครับ ผมจะจ่ายให้คุณในจำนวนเงินที่มากพอแน่นอน”
“มันไม่ได้เกี่ยวกับค่าตอบแทนหรอกค่ะ แต่ฉันไม่ใช่หมอที่โรงพยาบาลปักกิ่ง การจะกลับไปทำการผ่าตัดที่นั่น จะต้องขอความร่วมมือจากพวกเขาก่อน”
เซียวซือเหมี่ยนได้ยินแบบนี้ก็พูดขึ้นทันที “เรื่องนี้ไม่เป็นปัญหาครับ ผมจะไปบอกทางโรงพยาบาลปักกิ่งเอง”
ฉินมู่หลานมองเห็นสีหน้ากระตือรือร้นของอีกฝ่าย จึงลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ช่างเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันไปกับคุณด้วย”
เมื่อเห็นฉินมู่หลานกล่าวแบบนั้น สีหน้าของเซียวซื้อเหมี่ยนก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น “จริงเหรอครับหมอฉิน ขอบคุณครับ”
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ พวกเราไปที่โรงพยาบาลปักกิ่งกันเลย”
หลังจากกล่าวจบ ฉินมู่หลานก็หันไปมองคังอันเหอแล้วกล่าวว่า “อันเหอ เธออยู่ดูที่ซิงหลินถังให้ดีนะ ฉันจะพาคนไปโรงพยาบาล”
“ตกลงมู่หลาน พวกเธอรีบไปกันเถอะ”
เมื่อทั้งสองออกไปแล้ว เซี่ยปิงชิงก็มาที่นี่พอดี ตอนแรกหล่อนตื่นเต้นอยากจะพูดคุยกับฉินมู่หลาน แต่ไม่นานก็เห็นเซียวซือเหมี่ยน ครั้งล่าสุดผู้ชายคนนี้มาที่ซิงหลินถังเพื่อรอพบฉินมู่หลาน หล่อนก็ทราบเรื่องอยู่แล้ว จึงไม่พูดอะไรมากมาย ทำเพียงแค่ยิ้มแล้วเอ่ยถาม “มู่หลาน พวกเธอกำลังจะไปโรงพยาบาลเหรอ?”
“ใช่ พวกเราไปก่อนนะ”
หลังจากทั้งสองคนไปแล้ว คังอันเหอก็อดหันมองเซี่ยปิงชิงแล้วกล่าวเสียไม่ได้ “ผู้ชายคนนี้โชคดีจัง มู่หลานตกลงจะผ่าตัดให้เขาแล้ว”
“ใช่แล้ว ค่อนข้างมีโชคเลยแหละ วันนั้นที่ร้านเพิ่งเปิดก็บังเอิญมาพอดี”
ทางด้านนี้ หลังจากฉินมู่หลานและเซียวซือเหมี่ยนมาถึงโรงพยาบาลปักกิ่งแล้ว ก็ตรงไปหาหลี่ปิ่งฉวนทันที
วันนี้ช่วงเช้าคลี่ปิงฉวนมีคลินิกออกตรวจ จึงไม่ได้อยู่ที่ห้องทำงาน ฉินมู่หลานครุ่นคิด ก่อนจะหันมองเซียวซือเหมี่ยนแล้วกล่าวว่า “คุณนั่งรอตรงนี้ก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปหาคณบดี”
เมื่อสักครู่ตอนมา เธอนึกถึงเพียงเรื่องการผ่าตัด ต่อให้ไม่ได้มีแผนจะมาทำงานในโรงพยาบาลปักกิ่งก็ตาม แต่ก็สามารถทำงานเสริมที่นี่ได้ ทุกครั้งเมื่อเธอต้องการผ่าตัด ก็จะได้มา และทางโรงพยาบาลก็จะสามารถให้ความร่วมมือกับเธอได้ดีขึ้น
เถาป๋อหลุนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นฉินมู่หลาน ก่อนจะเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “มู่หลาน ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?”
ช่วงงานเลี้ยงรับรองของตระกูลเหยา เถาป๋อหลุนก็ไปด้วยเหมือนกัน ในตอนนั้นเองเข้าจึงได้รู้จักกับฉินมู่หลาน ทราบว่าหญิงสาวคนนี้มีพรสวรรค์พิเศษทางด้านการแพทย์ ต่อมาเขาก็ได้ทราบเรื่องการผ่าตัดของเธอในโรงพยาบาลทหารและโรงพยาบาลของเขาเองด้วย จึงรู้สึกชื่นชมเธอเป็นอย่างมาก เสียดายที่อีกฝ่ายไม่มีแผนจะทำงานในโรงพยาบาลหลังจากเรียนจบ ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก
และฉินมู่หลานก็รู้จักเถาป๋อหลุนเช่นกัน เคยเจอเขาในงานเลี้ยงรับรอง ตอนนี้เมื่อเห็นคน จึงเอ่ยถามอย่างตรงประเด็น “คณบดีเถา ไม่ทราบว่าโรงพยาบาลของคุณรับสมัครแพทย์เสริมไหมคะ?”
