Chapter 537: ปฏิบัติการ!
ด้านในรถถังต่อสู้ หวันยี่หลิงยิ้มออกมา “มันเหมือนว่าพลังงานของมันได้ใช้ไปจนแทบจะหมดแล้ว”
ฮานหยวนมีความสุขอย่างมากและมีรอยยิ้มที่มั่นใจตอบกลับ
“หลังจากที่ฉันได้พลังงานแสงดํานั่น หัวหน้าจะต้องเลื่อนตําแหน่งฉันแน่ หลังจากนั้นฉันจะยิ่งฮานหยวนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขายิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน เขาเหลือบตาไปมองหวันยี่หลิงอย่างเหยียดหยาม “พลังอะไร? ตัวแปรที่สําคัญที่สุดคือความแข็งแกร่งของบุคคลต่างหาก นั่นคือพลังที่แท้จริง ตราบเท่าที่ใครก็ตามทรงพลัง พลังแบบไหนกันที่พวกเขาจะไม่สามารถหามาได้? ผู้หญิงคนนี้มันชื่อมากเกินไป”
ส่วนด้านในสนามรบ…
ถังคังหยุนอดใจไม่ไหวที่จะพุ่งเข้าใส่เจ้าหลุมดําอย่างกับหมาปาที่กระหายเลือด
ในอีกด้านหนึ่ง
“อันตราย! อันตราย! พลังแสงดําจํานวนที่น่าตื่นตระหนกได้ถูกตรวจพบ มันกําลังรวมพลังอยู่ในจุดเดียว!” การแจ้งเตือนของเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวดังขึ้นมาในหัวของเจียงลู่ฉีอย่างต่อเนื่อง
ในตอนเริ่มแรก เจียงลู่ฉีกําลังตื่นตระหนกว่าเขาจะทําอย่างไรดี แต่หลังจากการแจ้งเตือนครั้งสุดท้าย การแสดงออกของเขาได้เปลี่ยนไป
“เจ้าหลุมดํากําลังพยายามที่จะหนีงั้นเหรอ? มันเหมือนกับว่ามันรู้สึกโดนคุกคามและต้องการที่จะหนียังไงยังงั้นละ
ถ้าเจ้าหลุมดําหลบหนีไปได้ มันจะฟื้นคืนพลังงานที่มันเสียไปและกลับมาอีกครั้งหนึ่ง มันอาจจะแยกร่างอีกครั้งและส่งชิ้นส่วนของมันออกไปเพื่อดูดซึมพลังงานให้มากที่สุดเท่าที่มันทําได้จนมันกลับมาอยู่ในจุดที่ดีที่สุด
ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว เจียงลู่ฉีจะเสียโอกาสอย่างมาก เมื่อมันแทบจะเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตามหลังมันและรอมันดูดซึมพลังงาน จนเปลี่ยนมันกลายเป็นแสงดํา! นอกจากนี้แล้ว ตามการแจ้งเตือนของเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวแล้ว เจ้าหลุมดํากําลังรวมแสงดําทั้งหมดไว้ในส่วนเดียว ดังนั้นมันสามารถที่จะระเบิดพลังออกมาและหลบหนีไปได้ เมื่อมันแลกเปลี่ยนแสงดําทั้งหมด 1 ใช้เป็นพลังในจุดระเบิด ทุกคนก็จะอยู่ในระยะการโจมตีของมัน แล้วพวกเขาจะหยุดมันได้ยังไงกัน?
ความคิดมากมายถาโถมเข้าใส่เจียงลู่ฉี ก่อนที่สายตาของเขาจะกลับมาแน่วแน่อีกครั้งหนึ่ง เขาจึงได้ทําการตัดสินใจ
“หยิง! ขับไป!”
ใครก็ตามที่จะหาความร่ำรวย มันจะต้องผ่านความอันตรายมากมาย! ซึ่งนี่มันเป็นโอกาสที่ดียอดเยี่ยม! เจ้าหลุมดําได้ปะทะเข้ากันกับหน่วยจู่โจมแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นช่วงเวลาที่ถูกต้องสําหรับเจียงลู่ฉีในการโจมตีมัน พวกเขาไม่สามารถที่จะพลาดโอกาสเช่นนี้ไปได้
ในตอนนี้ ถังคังหยุนได้จัดลูกทีมของเขาตามตําแหน่งและพวกเขากําลังจะโจมตีเจ้าหลุมดํา เขามั่นใจมากว่าชัยชนะมันอยู่ในกํามือของเขา หรือไม่ก็เขาคิดเช่นนั้น เขาได้ใฝ่ฝันถึงอนาคตของเขา หลังจากผ่านวันนี้ไป ในความคิดของเขาแล้ว เขาก็คงจะเลื่อนขึ้นไปอยู่ในระดับสูงของพื้นที่ปลอดภัยเจียงหนิงได้ และได้รับผลประโยชน์มากมายหลายอย่าง หลังจากนั้น พีชและเว่ยเฟยเฟยจะกล้าดูถูกเขา หรือปฏิเสธคําขอของเขาได้อีกเหรอ?
“เจิงเลาหวู พวกเราพึงนายแล้วนะ!” ถังคังหยุนตะโกนออกมา
เจิงเลาหวูเป็นชายที่น่ารังเกียจที่มีรอยใต้ตาดําของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะดูแบบนั้น ไม่มีใครกล้าที่จะกล้าดูถูกเขา สุดท้ายแล้วเขาก็ยังคงเป็นกัปตันของทีมผู้รอดชีวิตที่ทรงพลัง
เจิงเลาหวูส่งเสียงร้องออกมาและหลังจากนั้นมีดพร้าแสงก็รวมพลังในมือของเขา ในเวลาเดียวกัน กล้ามเนื้อของเขาก็นูนมากขึ้น เขายกมีดขึ้นและเล็งไปที่เจ้าหลุมดําที่แยกออกจากรวดเร็ว ด้านหลังเขาก็เป็นชายอีกคนหนึ่งที่ถือถุงระเบิด เขารอคอยเวลาที่เจิงเลาหวูจะแยกเจ้าหลุมดําออก ดังนั้นเขาจะได้ขว้างถุงระเบิดลงไปได้
มันไม่สําคัญอะไร ถ้าเจิงเลาหวูไม่แยกมันด้วยการโจมตีครั้งแรก เมื่อมันยังมีคนอีกมามายอยู่เบื้องหลังเขา แต่เพียงเวลาไม่นาน มันก็ได้รับบาดเจ็บ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะโจมตีด้วยทุกอย่างที่พวกเขามี ถ้าเจิงเลาหวูทําไม่สําเร็จ นอกจากนี้แล้ว แรงกดดันที่เขารับอยู่ไม่ได้มากนัก เมื่อมีดของเขากําลังจะปะทะเข้ากับเจ้าหลุมดํา เขาใช้พละกําลังความแข็งแกร่งของมันแล้ว อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ใบมีดของร่างกายของเจ้าหลุมดํา การแสดงออกของเจิงเลาหวูเปลี่ยนไปอย่างมาก “โอ้พระเจ้า” มีดของมันถูกดูดซึมโดยเจ้าหลุมดํา!
เมื่อมันเกิดขึ้น เพิ่งเลาหวูสามารถที่จะรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งที่ถาโถมเข้าใส่เขา จากเจ้าหลุมดําด้วยเช่นกัน เจิงเลาหวูสามารถที่จะถูกเรียกได้ว่าเป็นผู้รอดชีวิตที่มีประสบการณ์มากมาย หลังจากผ่านประสบการณ์ที่ชี้เป็นชี้ตายนับไม่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะทิ้งมีดและพยายามที่จะหนีโชคร้ายที่เมื่อเขาหันกลับไป ร่างกายเขาก็แข็งทื่อ
“ช่วยด้วย…”
ในเวลาเดียวกัน ถังคังหยุนและเพื่อนร่วมทีมของเขาเห็นร่างของเจ้าหลุมดํามันขยายขนาดได้กลืนกินเจิงเลาหวูและผู้มีพลังเหนือธรรมชาติด้านหลังของเขาไปทั้งหมด พวกเขาไม่มีเวลาที่จะตะโกนออกมาเลยด้วยซ้ำ ในขณะที่คนอื่นยังไม่รู้ตัวเลยว่าถูกกินไปแล้ว
ในตอนแรก ร่างกายของเจ้าหลุมดํามีขนาดพอๆกันกับรถบรรทุก แต่ในตอนนี้มันโปงพองจนแทบจะเป็นเหมือนกันกับลูกโปง เมื่อมันกําลังกลืนกินคนรอบข้าง คนที่สู้อยู่ต่างลั่นไกปืน ผ่านขาของถังคังหยุนไป ชายคนนี้หวาดกลัวอย่างมากและเขาไม่รู้ด้วยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“วิ่ง วิ่งหนีไป!” ถังคังหยุนตะโกนออกมา ปกติแล้ว เขาเป็นคนแรกที่วิ่งหนีไป เขาเกลียดความจริงที่ว่าเขาไม่มีขาอีกข้าง ให้วิ่งเร็วขึ้นกว่านี้ แต่เขารู้สึกโชคดีมากเช่นกัน เมื่อเจิงเลาหวูเป็นคนที่โดนกินแทนเขา
เจ้าหลุมดําก็ขยายตัวต่อไป ในขณะที่คลื่นพลิงจิตล่องหนแพร่กระจายไปทั่วทุกทิศทาง
ปฏิกิริยาเว่ยเฟยเฟยก็เร็วมากด้วยเช่นกัน แต่เธอไม่ได้วิ่งหนีไป เธอกลับยกปืนแทนและเล็งเจ้าหลุมดํา เธอต้องการที่จะช่วยผู้อื่นหลบหนีไป! เมื่อคลื่นพลังจิตผ่านตัวเธอไป เธอรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเขาแข็งทือ ถึงแม้ว่าเธอก็หัวว่าง เส้นประสาทของเว่ยเฟยเฟย ไม่สามารถที่จะช่วยให้ใช้สมองควบคุมแขนขาของเธอและดวงตาของเธอก็หนักมาก ที่จริงแล้ว ไม่เพียงแต่เว่ยเฟยเฟย แต่ทุกคนก็อยู่รอบข้างเธอทั้งหมดต่างเป็นทั้งหมด รวมทั้งถังคังหยุนได้รับผลกระทบจากการโจมตีทางด้านจิตใจ
ถังคังหยุนที่ตั้งใจจะพุ่งไปหาขบวนรถ ไม่สามารถที่จะทําอะไรได้เลย เขาอดที่จะหันหัวหนีไปไม่ได้ ความหวาดกลัวมันถาโถมเข้าสู่หัวใจของเขา
ในตอนนี้ เว่ยเฟยเฟยสามารถที่จะมองเจ้าหลุมดําที่เคลื่อนไหวหาเธออย่างช้าๆ ความเร็วของเจ้าหลุมดํามันไม่ได้เร็วเลยแม้แต่น้อย และเหตุผลหลักที่พวกเขากล้าที่จะสู้กับ แต่ในตอนนี้ ในสายตาของคนที่ขยับตัวไม่ได้ ความเร็วของมันเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัว มันทรมาณพวกเธอมาก
ก่อนวันโลกาวินาศ เว่ยเฟยเฟยเคยมีประสบการณ์ผีอํามาก่อน มันเป็นสภาพที่เกิดขึ้นตอนนอน แต่ยังมีสติอยู่ แต่ไม่สามารถที่จะขยับหรือพูดอะไรออกมาได้ เมื่อเทียบกับประสบการณ์นั้นแล้ว ความรู้สึกในครั้งนี้มันมากกว่านับพันเท่า จนทําให้เธอตกอยู่ในสภาพสิ้นหวัง
“มีบางอย่างผิดไป!” เมื่อเป็นผู้มีพลังจิตแล้ว พีชที่ยืนอยู่ด้านหลังตึกกําลังพยายามช่วยเหลือทีมของเธออยู่ เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังจิต มันทําให้พีชหวาดกลัวมาก แต่เธอยังคงกัดฟันปะทะมันอยู่ดี โชคร้ายที่ เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังจิตของเจ้าหลุมดํา พลังของพีชก็เป็นเพียงคั่งเรือที่ลอยอยู่ท่ามกลางทะเลที่บ้าคลั่งเท่านั้นเอง
“เฟยเฟย ฉันจะช่วยเธอเอง วิ่งหนีไป!” พีชกรีดร้องออกมา
ในวินาทีต่อมา ใบหน้าของพี่ชซีดขาวมาก และร่างกายของเธอสั่นไม่หยุด เธอไม่สามารถที่จะขยับแม้แต่นิ้วสักนิ้วได้ ถึงแม้ว่าการเผชิญหน้ากับเจ้าหลุมดําจะเป็นประสบการณ์ที่ชี้เป็นชี้ตายกับพีช เธอก็ไม่ถอย เธอจะต้องหาทางให้โอกาสและคนอื่นหลุดรอดจากการควบคุมของเจ้าหลุมดําให้ได้!
ทันทีที่เว่ยเฟยเฟยรับรู้ว่าเธอควบคุมตัวเองได้ เธอก็ตะโกนออกมา “วิ่ง!” หลังจากนั้นเธอก็วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทําได้
“เฟยเฟย ช่วยฉันด้วย!” ถังคงหยุนจับไปที่ขาเว่ยเฟยเฟย พร้อมกับตะโกนออกมา ขาของเขาได้รับบาดเจ็บ!
กระสุนนั้นพุ่งผ่านน่องขาขของเขาจนมันทําให้เขาบาดเจ็บ เมื่อเขาหวาดกลัวว่าจะตาย เขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บหรือเลือดไหลเลยก่อนหน้านี้ แต่เมื่อร่างกายของเขาแข็งทื่อเช่นนี้ เลือดมันก็ไหลเร็ว แต่ก่อนและไม่ยอมหยุดไหลสักที ถ้าเขาไม่รีบรักษามัน เขาก็จะตายจากการเสียเลือด แต่เขาจะรักษามันได้ยังไง ในขณะที่เขากําลังวิ่งหนีเช่นนี้
เมื่อเห็นว่าเว่ยเฟยเฟยนั้นรวดเร็วและคล่องแคล่วกว่าคนอื่น เขาก็ตระหนักได้ว่าพีชกําลังพยายามช่วยเหลือเธออยู่ ด้วยเหตุนี้ ถังคังหยุนจึงจับเว่ยเฟยเฟย เหมือนกับว่าเธอเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเขา ตราบเท่าที่เว่ยเฟยเฟยช่วยเขาแล้ว เขาก็จะไม่ต้องรอคอยความตายที่กําลังเข้ามาหา!
