Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 467

ตอนที่ 467

บทที่ 467 ไม่มีทางที่กลับตัว

บริษัทมู่ซือกรุ๊ป

ตั้งแต่เช้าถึงบ่าย ผู้บริหารอยู่ในตำแหน่งชั้นสูงที่เข้าไปห้องทำงาน ไม่มีคนออกมาโดยไม่ต้องถูกด่าอย่างหนัก

ข่าวที่มู่เฉิงป่วยหนักได้แพร่กระจายไปทั้งเมืองแล้วในช่วงนี้ และทายาทที่รับมือบริษัทมู่ซือกรุ๊ปคนต่อไปยังไม่ได้กำนวดเลย ทุกคนก็หวาดกลัว

ถึงแม้ว่าตอนนี้จะอยู่ในมือของมู่วี่สิง แต่ผู้บริหารอยู่ในตำแหน่งชั้นสูงส่วนใหญ่ก็รู้ว่า ตามกฎของการสืบทอดมรดกของตระกูลมู่ มีแต่มู่เหิงเท่านั้นที่จะเป็นทายาทที่เหมาะสม

แต่เมื่อเร็จๆนี้มู่เหิงได้ไปตั้งบริษัทของตัวเองแล้ว

ในตอนเย็น ผู้บริหารอยู่ในตำแหน่งชั้นสูงต้องขึ้นมาอีกครั้ง ถ้าสัญญาไม่ผ่าน พวกเขาจะเลิกงานไม่ได้

เกาเชียนมีแต่รับไปทักชุด และเข้าไปในห้องทำงานด้วยความกล้าหาญ

หากยังไม่ผ่านอีก เกาเชียนตัดสินใจที่จะเรียกเวินจิ้งมา

แต่ตอนนี้สัน้าของเจ้านายดูเหมือนจะอ่อนลง เกาเชียนก็ยื่นเอกสารทุกชุดไปให้

แม้ว่าจะยังมีบ้างอันที่ไม่ผ่าน แต่อย่างน้อยก็ผ่านไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ผู้บริหารออกไปด้วยถอนหายใจอย่างโล่งอกสักที ในเวลานี้ ลี่หนานเฉิงและเสี้ยงหงก็มาถึง

“คุณปู่ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม”เสี้ยงหงเดินไปที่บาร์อย่างคุ้นเคยและเปิดไวน์ไว้หนึ่งขวด

มู่วี่สิงขมวดคิ้วและอารมณ์ตึงเครียดทั้งวันก็อ่อนลงบ้าง “อื่ม ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว”

“ข้อมูลทั้งหมดของบริษัทใหม่ของมู่เหิงอยู่ในนี่ บริษัทเหิงอวี่กรุ๊ปพัฒนาได้เร็วขนาดนี้ เป็นเพราะว่าได้รับผลจากโรงพยาบาลเอกชนที่เพิ่งสร้างขึ้นมาใหม่ แต่ฉันเช็กมาแล้ว โรงพยาบาลเหล่านี้มีปัญหาด้านอุปกรณ์ใหญ่มาก และคุณภาพของทีมแพทย์ก็ไม่สูงด้วย”

โรงพยาบาลเอกชนเหล่านี้พัฒนาเร็วเกินไป และได้ดึงดูดผู้ป่วยจำนวนมากในระยะเวลาแรก ตามความพัฒนาก็เจอปัญหามาเรื่อยๆ ได้รับข้อร้องเรียนไม่น้อยแล้ว

เพียงแค่ว่ามีบางส่วนถูกระงับ

“ฉันมีสายเลือดอยู่ในสถานีตำรวจ ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับข้อพิพาทเหล่านี้อยู่แล้ว สามารถเปิดเผยได้ตลอดเวลาเลย”ลี่หนานเฉิงกล่าวอย่างมั่นใจ

มู่วี่สิงถือแก้วไวน์ไว้ ดวงตาสีเข้มของเขาสะท้อนอยู่ในไวน์สีแดง และออร่าในร่างตัวเขาน่ากลัวมาก

“ดี ค่อยๆกระจายออกไป ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยเยอะไปในระยะแรก”

“ฉันจะรับผิดชอบเอง ไม่ต้องเป็นห่วง บริษัทเล็กๆอย่างเหิงอวี่กรุ๊ป ไม่ได้อยู่ในสายตาของฉันสักหน่อย” ลี่หนานเฉิงพูดอย่างดูถูก

เสี้ยงหงขมวดคิ้ว น้ำเสียงของเขาต่ำเบาๆ”เหิงอวี่กรุ๊ปได้รับการลงทุนของตระกูลโจวอยู่ข้างหลัง คุณอยากถอนมันออกมาจากราก มันไม่ง่ายหรอก”

“ตระกูลโจวเหรอ ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ”

“มันอยู่ลึกมาก แม้กระทั่งวี่สิงก็ไม่สามารถหาข้อมูลของตระกูลโจวได้อย่างเต็มที่เลย คุณคิดล่ะ” เสี้ยงหงพูดเบาๆ

ยิ่งพลังลึกลับ ยิ่งต้องระวังมากขึ้น

“ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะสืบไม่ได้”

“ให้หนานเฉิงสืบเลย อำนาจหลักๆตั้งอยู่ในประเทศ B”

มู่วี่สิงให้เบาะแส ลี่หนานเฉิงมีเรื่องทำ ก็เลยรีบไปทำทันที

ห้องทำงานสงบลง เสี้ยงหงมองมู่วี่สิงและก็ขมวดคิ้ว”คุณปู่คงเหลือเวลาอีกไม่เยอะแล้วเหรอ”

“ยังไม่รู้”.

“ทางบริษัทมู่ซือกรุ๊ป ถ้าคุณจะปล่อยมือ ฉันสามารถแนะนำผู้จัดการตัวแทนให้คุณได้ ไม่งั้นถ้าคุณปู่ของคุณเป็นอะไรไป บริษัทก็จะตกอยู่ในมือของมู่เหิงเลย”

“เสี้ยงหง ถ้าฉันบอกว่า ฉันจะไม่ปล่อยแล้ว”เสียงของมู่วี่สิงนั้นต่ำและลึกมาก

เสี้ยงหงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย มู่วี่สิงที่เขารู้จัก ถืออาชีพคุณหมอที่ยิ่งใหญ่เป็นเป้าหมายของชีวิต

แต่ตอนนี้ ถ้ามู่วี่สิงจะรควบคุมบริษัทมู่ซือกรุ๊ป จะไม่ยอมแพ้ง่ายๆเลย

โดยเฉพาะหลังจากได้รับสิทธิในการสืบทอด

“คุณจะเข้ายึดครองบริษัทมู่ซือกรุ๊ปอย่างเป็นทางการเหรอ”เสียงของเสี้ยงหงเต็มไปด้วยความตกใจ

“อื่ม ต้องได้สืบทอดบริษัทมู่ซือกรุ๊ป และได้ครองอำนาจด้วย”ดวงตาของมู่วี่สิงเต็มไปด้วยความเย็นชา

“ถ้าเป็นอย่างนี้ จะไม่มีทางที่กลับตัวแล้วนะ คุณต้องคิดดีๆ”เสี้ยงหงชวนเขา

ตอนแรกมู่วี่สิงคิดว่า แค่สืบทอดบริษัทมู่ซือกรุ๊ปเท่านั้น แต่ไม่ครองอำนาจ จึงยังมีทางที่จะกลัวได้

แต่เมื่อจะครองอำนาจแล้ว มันไม่ง่ายเลยที่จะถอดตัวออกได้

เสี้ยงหงได้วิเคราะห์แผนนี้กับเขาตั้งนานแล้ว

“ครับ”

..

บ้านตระกูลมู่

มู่ซือซืออยู่กินข้าวเย็นกับคุณปู่ คืนนี้ส้งวี่ไม่มีเวลามาติวหนังสือให้เธอ เธอจึงไปเดินเล่นกับคุณปู่ในสวน

“คุณปู่คะ ช่วงนี้คุณรู้สึกไม่สบายหรือเปล่า ต้องบอกหนูนะ”มู่ซือซือเป็นห่วงตลอด

“ปู้รู้ร่างกายของตัวเองเป็นยังไง ถ้ามีอะไรจริงๆ ก็แสดงว่ามันถึงเวลาแล้ว”มู่เฉิงพูดอย่างถอนหายใจ

มู่ซือซือรีบปิดปากคุณปู่ทันที”อย่าพูดแบบนี้ คุณปู่ยังมีเวลาอีกเยอะเลย”

“คุณนายน้อย คุณเข้าไปไม่ได้ครับ”เสียงของพ่อบ้านดังขึ้นอยู่ไม่ไกล มู่ซือซือและมู่เฉิงมองไปพร้อมกัน แต่เห็นมู่เฉิงพุ้งเข้ามา

มู่ซือซือปกป้งอยู่ข้างหน้าของคุณปู่อย่างโกรธทันที

“มู่เหิง คุณยังมีหน้ากลับมาอีก”มู่ซือซือนั่งอยู่ในรถเข็น แต่ตอนนี้เธอดูมีพลังมาก

“คุณปู่ครับ ฉันเป็นห่วงร่างกายของท่าน”

“เจ้าเล่ห์”มู่ซือซือด่าว่า

มู่เฉิงนั่งอยู่ในศาลา มองมู่เหิงด้วยสายตาที่เย็นชา”พูดมาเลย มาหาฉันมีอะไร”

คนอย่างมู่เหิง ถ้าไม่มีอะไรต้องให้ช่วยต้องไม่มาอยู่แล้ว

“คุณปู่ครับ บริษัทใหม่ของฉันถูกรีพอร์ท เลยเกิดปัญหา … ”

“สมน้ำหน้า”เขายังพูดไม่เสร็จ มู่ซือซือก็ขัดจังหวะเขาอย่างเย็นชา

มู่เหิงโกรธมาก หันมาเขาผลักมู่ซือซือเข้าไปในอาคารหลักก่อน แต่มู่ซือซือต่อต้านอย่างแรง หันกลับมากัดมือของมู่เหิง

มู่เหิงเจ็บจนกัดฟัน เมื่อเขาดึงมือออกมาก็ผลักอย่างหนักโดยไม่รู้ตัว และรถเข็นของมู่ซือซือรีบกลิ้งไปที่สระว่ายน้ำที่อยู่ไม่ไกล -—

“ซือซือ”มู่เฉิงรีบเข้าไปอย่างตื่นเต้น แต่ก็ไม่ทันแล้ว

โชคดีที่มู่ซือซือตกลงมาจากรถเข็นคนพิการทันเวลา แต่ยังเคาะขาของเธอได้รับความเจ็บป่วย และรถเข็นก็ตกลงไปในสระว่ายน้ำแล้ว

มู่ซือซือล้มลงกับพื้น และหัวเข่าและน่องของเธอถูกถนนข่วนจนเขียวม่วงไปหมดเลย

มู่เหิงอึ้งอยู่กับที่ สักพักสติค่อยกลับมา”ไม่เกี่ยวกับฉัน เมื่อกี้ซือซือกัดฉันก่อน”

พ่อบ้านและบอดี้การ์ดมาถึงอย่างรอดเร็ว มู่เฉิงก็ไม่ได้มองมู่เหิงอีกเลย รีบช่วยจับมู่ซือซือไว้”แจ้งวี่สิง ส่ง ซือซือไปโรงพยาบาล”

มู่เฉิงมองมู่เหิงอย่างเย็นชา”บริษัทใหม่ของคุณ ฉันอยากให้มันล้มละลายด้วยซ้ำ ยังจะมาขอฉันอีก ยังเห็นหัวฉันไหม”

พูดเสร็จ ก็สั่งให้บอดี้การ์ดไล่คนออกไป

มู่วี่สิงรู้ข่าวที่มู่ซือซือล้ม ก็รีบไปโรงพยาบาลทันที

ส้งวี่ต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แต่เขาไปที่พาร์ตเมนต์ที่มู่เหิงพักอยู่โดยตรง

เขาเพิ่งกลับมาจากบ้านหลังเก่าของตระกูลมู่ ไม่คิดว่าจะได้พบส้งวี่ที่เต็มไปด้วยโมโห

เขาตกลงมากและถอยหลังไปเรื่อยๆ

แต่ส้งวี่ไม่ได้ให้โอกาสเขาหนีเลย เขาหยิบไม้ที่เขาเอามาและทุบขาของมู่เหิงอย่างหนัก ทุกครั้งก็อยากจะตีเขาให้ตาย

จนกว่ามู่เหิงล้มหมดสติไป ส้งวี่ถึงขว้างไม้เท้าออกไป

“มู่เหิง กล้าแตะต้องคนของฉัน คุณอยากตายหรือไง”

แต่วินาทีต่อมา มีเสียงรถตำรวจดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา คนขับรถของมู่เหิวแจ้งความไว้

ส้งวี่สืมดวงตาของเขาอย่างแคบ เยาะเย้ย และยกสองมือขึ้น ให้ความร่วมมืออย่างมาก

“มูเหิง อย่าไปแตะต้องซือซือ”

พูดเสร็จ ส้งวี้ก็ถูกตำรวจนำตัวไป

โรงพยาบาล

มู่วี่สิงใส่เสื้อคลุมสีขาวเดินเข้ามาในห้องรักษา และทายาให้มู่ซือซือด้วยตัวเอง

เธอแค่เป็นบาดเจ็บที่ผิวหนัง แต่เขารู้ว่ามู่ซือซือพยายามฟื้นฟูตัวเองเพื่อจะลุกขึ้นยืนได้ในช่วงนี้ แต่ตอนนี้เธอได้รับบาดเจ็บ ความพยายามที่ทำไว้ก่อนหน้าอาจไม่ได้ผลสักนิดเลย

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ดวงตาของมู่วี่สิงก็เต็มไปด้วยความสงสาร

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท