หลังจากสังเกตุอย่างละเอียดในผืนป่าบริสุทธิ์เเห่งนั้น กลุ่มผู้บัญชาการกองร้อยพวกนี้ต่างก็ค้นพบความผิดปกติที่เกิดขึ้น หากเป็นร่องรอยทั่วไปย่อมไม่มีผลกระทบวงกว้างเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ปกติ
นอกจากนี้ยังมีเศษคราบเลือดอยู่เต็มพื้นที่เเถวนั้นน สิ่งมีชีวิตโดยรอบเองก็เเทบจะไม่หลงเหลืออยู่
“หืม?รอบทับ ยังมีร่องรอยอื่นอยู่อีกงั้นหรอ?”ได้ยินชายคนนึงกล่าว ยอนดู รู้สึกประหลาดใจ
“มีร่องรอยอื่นอยู่ด้วยอีกหรือไม่? ไม่น่าจะใช่ เห็นได้ชัดว่านั่นมีเเค่เจ้าสัตว์ประหลาดหนวดยักษ์ตัวเดียว!”
ยอนดูรู้สึกประหลาดใจเเปลก ๆ ดังนั้นเพื่อรับมือกับสถานการณ์?จะเกิดขึ้นต่อไป เขาจะต้องวางเเผนเเละเตรียมการกันก่อน
“ยอนดู พวกเราตรวจสอบพื้นที่โดยรอบเเล้ว ดูเหมือนจะไม่พบอันตรายใด ๆ “บนหน้าจออุปกรณ์เพื่อนในชุดคลุมสีดำกล่าวตอบ
“เข้าใจเเล้ว ข้าไม่รู้ว่ารอบทับอีกอย่างนึงคืออะไร เเต่ข้าคิดว่าตอนนี้เราไม่ควรไปยุ่งกับมันบางทีอาจมีสิ่งที่น่ากลัวรอเราอยู่ข้างในนั้น”ยอนดูพยักหน้าเล็กน้อย
“อืม”
จากนั้นเเสงหน้าจอก็ดับไปยอนดูได้เก็บอุปกรณ์สื่อสารของเขา
หลังจากยอนดูเสร็จสิ้นการสนทนากับหุ้นส่วนเก่าเมื่อไม่นานนี้ผู้ช่วยของเขาได้เดินเข้ามาเเละกล่าวถาม”บอส เจ้าสัตว์ประหลาดหนวดยักษ์นั่นถูกกำจัดเเล้วงั้นหรอ?”
ในความคิดของผู้ช่วยคนนี้ เจ้าสัตว์ประหลาดหนวดยักษ์นั่นเเข็งเเกร่งอย่างมาก หากใครที่สามารถกำจัดมันได้ ย่อมเป็นบุคคลที่พวกเขาควรพึงระวังเป็นที่สุด เพราะคนที่จะสามารถกำจัดสัตว์ประหลาดยักษ์นั่นได้จะต้องเเข็งเเกร่งอย่างมาก
เเม้ยอนดูจะเคยเผชิญหน้ากับ พาวเวอร์สโตน ที่ถูกครอบครองโดย โรเเนน ก่อนหน้านี้ มาก่อน เขาก็ไม่เคยรู้สึกกดดันเท่านี้มาก่อน เพราะบุคคลที่กำจัดสัตว์ประหลาดยักษ์นั่นได้ เป็น จอวเวทย์ที่มาจากดาวเคราะห์โลก
“เรื่องนี้มีเงื่อนงำมากเกินไป หากสัตว์ประหลาดนั่นถูกกำจัดไปเเล้วจริง ๆ บางทีนั่นอาจไม่ใช่ร่างที่เเท้จริงของมัน ข้าไม่คิดว่าเจ้าสัตว์ประหลาดนั่นจะตายโดยบุคคลผู้นั้นหรอกนะ”ได้ยินคำพูดของผู้ช่วย ยอนดูเเสดงความคิดเห็นของตนเองออกม
“เเล้ว สตาร์ลอร์ด เล่า ? ท่านจะปล่อยให้เขาตามหาพ่อของตนเองจริง ๆ ?”
“ข้าไม่สามารถปิดกั้นเขาได้ ถ้าเขาต้องการจะไปก็ให้เขาไป จากนั้นเขาจะได้รู้ว่าตนเองนั้นคิดผิดขนาดไหนที่เลือกเส้นทางนี้”
“เข้าใจเเล้วครับ”
…
ขณะที่ยอนดูกำลังสนทนากับผู้ช่วย เเรคคูน ที่ พากรูซไปเดินเล่น ก็บังเอิญได้ยินการสนทนาของพวกเขาทั้งหมด
“กรูซ มนุษย์นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนจริง ๆ !”
…
“เอ่อ…ปรมาจารย์เอนเชี่ยนวัน คุณพอจะช่วยส่งเขาไปยังดาวเคราะห์กลางใกล้เคียงได้หรือไม่?”เเจ็คสันกล่าวถามเอนเชี่ยนวัน
“ดาวเคราะห์กลางใกล้เคียง?ง่ายมาก เจ้าต้องการจะเดินทางตอนนี้เลยหรือไม่?”ได้ยินคำพูดของเเจ็คสัน เอนเชี่ยนวัน หันหน้าไปถาม สตาร์ลอร์ด
เอนเชี่ยนวันได้ใช้มิติเวทย์มนตร์ในการเดินทางเขาได้ก้าวผ่านหลายดาวเคราะห์กลางจำนวนมาก เพราะ ว่าสะพานไบฟรอส ไม่สามารถส่งเขามายังดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์นี่ได้โดยตรง
“ขอบคุณ เเต่ฉันคงต้องรอเพื่อนอีกสองคนของฉันก่อน”
ขณะที่สตาร์ลอร์ดกล่าว ดูเหมือน เเรคคูน กับ กรูซ จะกลับมาเเล้ว
“มารวมตัวกันตรงนี้”เห็นพรรคพวกของสตาร์ลอร์ดมาถึง เอนเชี่ยนวัน กวักมือเเล็กน้อย
จากนั้นรัศมีพลังเเสงสีทองที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของสตาร์ลอร์ดก่อนที่จะจากกัน เเจ็คสัน ได้ยื่นมือออกไปทักทายสตาร์ลอร์ด
ขณะนั้นเองทางด้านยอนดูที่กลับมาเขาได้เห็นพลังรัศมีเเสงสีทองที่เกิดขึ้น
เพราะก่อนที่เขาจะกลับมาเขาเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงรู้สึกตกใจอย่างมาก
“คุณ!…คุณ!…”มองไปที่เอนเชี่ยนวัน ยอนดู เเทบไม่อยากจะเชื่อในสายตาของตนเอง
“มีอะไรงั้นหรอ?”เห็นการเเสดงออกที่ตกใจของยอนดู เดดพูล กล่าวถาม
“ปล่าว?ไม่มีอะไร”เห็นพลังที่เอนเชี่ยนวันสำเเดงออกมา ยอนดู รู้สึกตื่นตะลึงโดยสมบูรณ์ เขาได้พยายามเรียกความสงบกลับคืนมา
ยอนดูได้จ้องมองไปที่สตาร์ลอร์ดที่ยืนอยู่หน้าประตูมิติ
“ยอนดู ฉันตัดสินใจเเล้วว่าไม่ว่ายังไงก็จะไปให้ได้”เผชิญหน้ากับยอนดูก่อนที่จะจากสตาร์ลอร์ดได้พูดขึ้น
เเม้เขาจะถูกเลี้ยงดูมาโดยยอนดู ตลอด 20 กว่าปี เเต่ความสัมพันธ์เหล่านี้ก็ไม่ได้มาจากสายเลือดเนื้อไขเเท้ ๆ ของเขาดังนั้นเขาจึงต้องการออกตามหาพ่อของตนเอง
“สตาร์ลอร์ด…เจ้า”เห็นสตาร์ลอร์ด ดื้อรั้นหัวชนฝา ผู้ช่วยของยอนดู ทำได้เพียงเเต่ชี้นิ้วกรนด่า
“เหมือนที่ข้าบอกไป หากเจ้าต้องการจะไป ข้าก็จะไม่ห้ามเจ้า”ยอนดูได้ยกมือห้ามผู้ช่วยของเขาพร้อมกับกล่าวตอบสตาร์ลอร์ด
เห็นลักษณะท่าทีที่เงียบสงบของยอนดู สตาร์ลอร์ด ไม่ได้กล่าวอะไรอีก เขากวักมือเรียก เเรคคูน เเละ กรูซ ที่อยู่ไม่ไกล หลังจากรู้ข่าวพ่อของตนเอง สตาร์ลอร์ด ไม่ต้องการที่จะล่าช้าอีกต่อไป ตอนนี้เขาได้สูญเสียยานอวกาศ ดังนั้นสถานการณ์ในปัจจุบันของเขา เขาจะต้องหายานอวกาศก่อนเป็นอันดับเเรก หลังจากนั้นก็ออกตามหาพ่อของตนเอง
