ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 1 วิวาห์สลับตัวองค์หญิง (1)

ในสมัยราชวงศ์ต้าซย่าอันมั่งคั่งรุ่งเรือง ไพร่ฟ้าล้วนเป็นสุข ผู้ปกครองในสมัยนั้นทรงพระนามว่า เซวียนหยวนโพ่ เป็นฮ่องเต้ผู้ซื่อสัตย์และเที่ยงธรรม ช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่ดีที่สุดในรัชสมัยของพระองค์ องค์ชายหลายพระองค์เติบโตเป็นผู้ใหญ่เข้ามาบริหารกิจการบ้านเมือง ตัวเอกในโลกนี้คือองค์ชายห้าผู้ไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คน ถือกำเนิดมาพร้อมกับอารมณ์หุนหันพลันแล่น เหตุเพราะมารดาเป็นเพียงหญิงรับใช้ในวัง ซึ่งองค์ฮ่องเต้ไม่เคยเรียกถวายงาน และไม่เป็นที่โปรดปรานของฮองเฮา ด้วยเหตุนี้ เมื่อองค์ชายห้ามีพระชันษาสิบหกปี จึงย้ายออกจากวังหลวงไปพำนักที่จวนอ๋องฉินที่พระบิดามอบให้ หลังจากนั้นสองปี พระองค์ก็ถึงวัยอันสมควรที่จะอภิเษกสมรส ทว่าไม่มีใครอยากถวายลูกสาวให้กับองค์ชายที่ทั้งอารมณ์ร้อนและร่างกายไม่สมบูรณ์ ในเดือนสิงหาคมปีเดียวกันนี้เอง องค์ชายห้าทรงประชวรหนักอย่างกะทันหัน และเพื่อขจัดปัดเป่าโชคร้ายนี้ เหล่าราชครูได้เสนอให้องค์ชายห้าอภิเษกสมรสกับหญิงผู้มีดวงชะตาปาจื้อเหมือนกับพระองค์

คาดไม่ถึงเลยว่า บุคคลผู้มีดวงชะตาเหมือนกับองค์ชายห้าคือบุตรสาวของใต้เท้าอวี้สื่อ

บุตรสาวของใต้เท้าอวี้สื่อมีนามว่าเยี่ยจือหวา สมชื่อ นางเป็นหญิงงามผู้เพียบพร้อมทั้งรูปโฉมและสติปัญญา นางมีอายุเพียงสิบห้าปีก็มีบุตรของข้าราชบริพารมากมายมาสู่ขอแต่งงาน

เมื่อใต้เท้าอวี้สื่อทราบว่าบุตรสาวของตนมีดวงชะตาที่เหมือนกับองค์ชายห้า เขาและภรรยาต่างรู้สึกกังวลใจมาก อย่างไรก็ดีเยี่ยจือหวาผู้ปราดเปรื่องได้คิดแผนการให้เฉพาะคนในครอบครัวของนางเท่านั้นที่รู้ถึงดวงชะตานี้ ในขณะที่องค์ฮ่องเต้และองค์ชายห้าไม่อาจล่วงรู้

นางจำได้ว่าตระกูลนางมีลูกสาวของอนุที่เกิดหลังจากนางเพียงสองชั่วยาม นางจึงออกอุบายให้น้องสาวผู้นี้แต่งงานแทนนาง

แม้ว่าองค์ชายห้าจะไม่เป็นที่ชื่นชอบ แต่พระองค์ก็มีศักดิ์เป็นถึงองค์ชาย พวกเขาจึงเต็มใจยกลูกสาวของอนุให้พระองค์เพื่อเข้าพิธีวิวาห์ “สะเดาะเคราะห์” นี้ วิธีนี้ไม่เพียงปกปิดอุบายเจ้าสาวตัวแทน แต่ยังดำรงศักดิ์ศรีของวงศ์ตระกูลไว้ได้ อีกทั้งองค์ฮ่องเต้ยังทรงเรียกพวกเขาเข้าเฝ้าเพื่อแสดงความขอบคุณ

เยี่ยจือหวายังจำได้ว่าน้องสาวลูกอนุคนนี้เป็นคนอ่อนแอ อ่อนโยนและยอมคน เป็นผู้ไม่มีทั้งความสามารถและประโยชน์เช่นนี้ ไม่อาจออกเรือนไปมีครอบครัวกับผู้ดีมีตระกูลได้ ด้วยความปรารถนาดี ในฐานะพี่สาว นางจึงมอบโอกาสดีให้น้องสาวได้เป็นถึงองค์หญิง นางช่างเป็นคนดีเสียนี่กระไร!

ด้วยเหตุนี้ ใต้เท้าอวี้สื่อจึงหารือและตัดสินใจทำตามแผนของเยี่ยจือหวา ยกเยี่ยจือจิ่นลูกอนุให้จวนอ๋องฉินเพื่อสมรสกับเซวียนหยวนชิง

ในตอนนั้น เยี่ยจือจิ่นเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์ของตระกูลเยี่ยเพราะมารดาของนางเป็นเพียงอนุ นางไม่มีอำนาจใดๆ ที่จะทัดทานสิ่งที่ตระกูลจัดการให้ ได้แต่นั่งเกี้ยวสีแดงสดแต่งเข้าจวนอ๋องฉิน

สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงคือ ความอ่อนแอบอบบางของเยี่ยจือจิ่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ฉุนเฉียวของ

เซวียนหยวนชิง ในคืนวันแต่งงาน เลือดจึงสาดนองในห้องหอ สามวันต่อมา เยี่ยจือจิ่นลืมตาขึ้นอีกครั้งและพบว่าเธอเปลี่ยนแปลงไป

ใช่แล้ว เยี่ยจือจิ่นคนเดิมตายไปแล้ว ตอนนี้เยี่ยจือจิ่นคือวิญญาณที่ข้ามภพมาอยู่ในร่างนาง

นางข้ามภพมา!

ณ ตอนนี้ เยี่ยจือจิ่นคนนี้เป็นตัวเอกหญิง นางอาศัยประสบการณ์ที่สั่งสมมา สร้างความประทับใจให้เซวียนหยวนชิงได้โดยง่าย ในที่สุดนางก็มีสัมพันธ์กับเซวียนหยวนชิง

เซวียนหยวนชิงบอกเยี่ยจือจิ่นว่าอันที่จริงขาของเขาหายดีตั้งนานแล้ว แต่แกล้งทำเป็นเจ็บขาเพื่อวางแผนชิงบัลลังก์ งานวิวาห์ “สะเดาะเคราะห์” ก็เป็นการแสดงที่เขากับเหล่าราชครู เพราะต้องการจะดึงตระกูลเยี่ยมาเข้าร่วมด้วย ทว่าพวกเขาไม่ได้เอะใจเลยว่าตระกูลเยี่ยจะให้คนอื่นปลอมตัวมาเป็นเจ้าสาวแทน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เยี่ยจือจิ่น “เจ้าสาวตัวแทน” ถูกส่งตัวมาให้เซวียนหยวนชิงถึงหน้าประตู

หลังจากนั้น เซวียนหยวนชิงและเยี่ยจือจิ่นก็ได้ร่วมกันวางแผนจนสำเร็จในที่สุด บ้านตระกูลเยี่ยต้องล่าถอยไปเพราะอยู่ข้างองค์ชายสาม เมื่อองค์ชายสามพ่ายแพ้ ตระกูลเยี่ยจึงถูกประหารสามชั่วโคตร ฉากสุดท้ายอันยิ่งใหญ่ของเรื่องคือเซวียนหยวนชิงได้เป็นฮ่องเต้ และเยี่ยจือจิ่นก็กลายเป็นฮองเฮาไปโดยปริยาย ได้เป็นแบบอย่างแก่สตรีทั้งมวล

ใช่แล้ว ตอนจบควรจะเป็นเช่นนี้

แต่เรื่องจริงคือเยี่ยจือจิ่นได้บอกกับเยี่ยจือหวาผู้ซึ่งนอนตายอยู่ในคุกว่านางเป็นคนที่กลับชาติมาเกิด เยี่ยจือจิ่นคนเดิมได้ตายไปนานแล้ว

“เช่นนั้นอย่าบอกข้าว่าเลือดข้นกว่าน้ำ ในเมื่อเจ้าสังหารน้องสาวด้วยน้ำมือของเจ้าเอง!”

เยี่ยจือหวาถูกตัดหัว ตายไปพร้อมกับความตกใจ ความเสียใจและไม่เต็มใจ คาดไม่ถึงเลยว่า ความแค้นที่ฝังลึกจะทำให้นางกลับชาติมาเกิดใหม่!

จริงๆ แล้ว เยี่ยจือหวาเป็นผู้มีพรสวรรค์เป็นเลิศคนหนึ่งของราชวงศ์ต้าซย่า นางเป็นนักปราชญ์ที่มีความสามารถพิเศษและมีผู้ชื่นชมมากมาย เหตุที่นางรังเกียจเซวียนหยวนชิงนั้นมิใช่เพราะเขามีฐานะต่ำต้อย แต่นางมีคนรักอยู่แล้ว!

ตอนที่นางให้น้องสาวลูกอนุไปแต่งงานแทนนางนั้น ประการแรกคือนางไม่อยากเลิกรากับคนรัก ประการที่สองคือนางคิดว่าแผนการของนางนั้นมีแต่ได้กับได้ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พ่อแม่ หรือแม้แต่ตัวลูกอนุเอง!

ใครเล่าจะล่วงรู้ได้ว่าน้องสาวของนางจะตายด้วยน้ำมือของเซวียนหยวนชิงในคืนที่ส่งตัวเข้าหอ และใครเล่าจะล่วงรู้ได้ว่ามีวิญญาณร้ายของหญิงผู้นั้นข้ามภพมาสิงร่างของน้องสาวนาง ทั้งยังสมรู้ร่วมคิดกับเซวียนหยวนชิง ไม่เพียงทำให้คนรักของนางต้องตาย แต่ยังสาปแช่งตระกูลเยี่ยให้ถูกประหารสามชั่วโคตร!

เยี่ยจือหวาจึงเกลียดชังเยี่ยจือจิ่นร่างนี้เป็นที่สุด ความสัมพันธ์ของพวกนางไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิม!

เหตุนี้เอง นางจึงกลับชาติมาเกิดใหม่

เยี่ยจือหวากลับชาติมาเกิดใหม่เพียงหนึ่งเดือนหลังจากเยี่ยจือจิ่นแต่งเข้าจวนอ๋องฉิน ซึ่งในตอนนี้ เยี่ยจือจิ่นตายแล้ว

เยี่ยจือหวารู้ว่าร่างของน้องสาวถูกครอบครองโดยหญิงสาวที่เดินทางข้ามภพมา นางผ่านชีวิตมาแล้วครั้งหนึ่ง ทั้งยังเป็นนักปราชญ์หญิงที่มีชื่อเสียง นางครองจิตให้สงบนิ่งจนทุกอย่างที่นางเคยผ่านมาชัดเจนขึ้น เยี่ยจือหวาเริ่มตอบโต้บ้าง

สิ่งแรกที่นางต้องทำคือทูลให้องค์ชายสาม เซวียนหยวนรุ่ย ทรงทราบ ชายผู้นี้เป็นสามีของนางในชาติก่อน เป็นคนที่นางรักแต่ไม่เคยเอ่ยปาก และด้วยการชักจูงของเยี่ยจือหวา จึงทำให้ตระกูลเยี่ยตัดสินใจไปเข้าร่วมกับเซวียนหยวนรุ่ย

เซวียนหยวนรุ่ยเป็นบุคคลสำคัญที่มีสติปัญญาสูงและหน้าตาหล่อเหลา อีกทั้งมีความฉลาดทางอารมณ์ ดังนั้นพระองค์จึงได้รับการสนับสนุนมากที่สุดในบรรดาเชื้อพระวงศ์ หลายคนสนับสนุนให้พระองค์เป็นองค์รัชทายาท

เยี่ยจือหวาเชื่อว่าถ้ามีนางช่วย เซวียนหยวนรุ่ยจะสามารถต่อสู้และเอาชนะเซวียนหยวนชิงได้

ดังนั้น การต่อสู้ระหว่างสองฝ่ายจึงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการหลังจากเยี่ยจือหวาแต่งเข้าจวนอ๋องกับเซวียนหยวนรุ่ยแล้ว

ผลสุดท้ายของทั้งสองฝ่าย แน่นอนว่าเยี่ยจือหวาผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ที่ลงมือก่อน ประสบความสำเร็จในการตอบโต้ครั้งนี้

ตอนนี้ แผนการของเซวียนหยวนชิงถูกเปิดเผยแล้ว เยี่ยจือจิ่นถูกตราหน้าว่าเป็น “นังปีศาจ” และทั้งคู่จะถูกประหารในอีกชั่วยาม

ซูหว่านคิดว่าหากเธอไม่เข้ามาทำอะไรสักอย่างตอนนี้ ตอนจบของชาตินี้ก็เกือบจะสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว

เหอะๆ

แต่น่าเสียดายจริงๆ ที่เธอมาแล้ว!

แค่กๆ

เสียงไออย่างทรมานดังมาจากหญิงที่นอนอยู่บนกองผ้าปูที่นอน

หญิงรับใช้ชุดเขียวได้ยินเสียงไอ ก็รีบเปิดม่านที่หนักอึ้ง “จวิ้นจู่ จวิ้นจู่ ท่านตื่นแล้วรึ”

“อื้อ”

ซูหว่านหน้าซีดเผือด ค่อยๆ ลืมตาขึ้น “อย่างอ่อนแรง” มองหญิงรับใช้

นางรู้ว่าสาวใช้ผู้นี้มีนามว่าลี่ว์จู เป็นคนสนิทของเจ้าของร่างเดิม และตอนนี้สาวใช้คนนี้จะเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างนางได้

“ลี่ว์จู เปี่ยวเกอล่ะ ข้าอยากพบเขา”

เมื่อได้ยินซูหว่านถามถึงสามีของนางทันทีที่ตื่นนอน ลี่ว์จูก็รู้สึกทุกข์ใจมาก “จวิ้นจู่ ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง…..ไปลานประหารแล้ว”

วันนี้เป็นวันที่เซวียนหยวนชิงต้องถูกตัดหัว แน่นอนว่าในฐานะผู้ชนะในการต่อสู้ เซวียนหยวนรุ่ยย่อมมาปรากฏตัว

คำตอบของลี่ว์จูไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายของซูหว่านเลย เมื่อเธอนึกถึงเจ้าของร่างเดิมผู้เปรียบดังดอกบัวขาวเล็กๆ ที่อ่อนแอ ซูหว่านก็จ้องมองไปยังลี่ว์จูด้วยนัยน์ตาคลอเบ้าอย่างน่าสงสาร “ลี่ว์จู เปี่ยวเกอจะมาหาข้าไม่ได้อีกแล้วใช่ไหม”

ตั้งแต่เซวียนหยวนลุ่ยส่งนางมายังตำหนักเย็นแห่งนี้ เจ้าของร่างเดิมก็อาการแย่ลงทุกวัน นางต้องคิดวุ่นวายทุกเมื่อเชื่อวัน ยามที่จิตใจแจ่มใสนั้นมีเพียงน้อย และยามใดที่จิตใจแจ่มใส นางก็จะคอยแต่ซักถาม

ครั้นเห็นแววตาของซูหว่านที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง ลี่ว์จูจึงเปลี่ยนเรื่องพูด

ภายในจวนอ๋องได้จัดเตรียมทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับพิธีวิวาห์ไว้เพียบพร้อม ในขณะที่จวิ้นจู่ถูกปลดออกจากตำแหน่งพระชายา และหญิงนามเยี่ยจือหวาผู้ที่ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์ใดๆ จะกลายเป็นพระชายาเพียงผู้เดียวในจวนแห่งนี้

ลี่ว์จูไม่กล้าเล่าเรื่องทั้งหมดให้ซูหว่านฟัง นางรู้ว่าจวิ้นจู่มีร่างกายไม่สมบูรณ์มาตั้งแต่เด็ก และตอนนี้นางก็อ่อนแอจนไม่สามารถต้านทานสิ่งเร้าใดๆ ได้

ดังนั้นลี่ว์จูจึงเลือกที่จะอยู่เงียบๆ ในขณะเดียวกันก็แอบเกลียดชังเยี่ยจือหวาอยู่ลึกๆ

แล้วตอนจบ หญิงผู้นั้นเป็นเช่นไร

ประมาณหนึ่งปีก่อนในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง ท่านอ๋องเมามายจนไปมีสัมพันธ์กับนางในคืนนั้นมิใช่หรือ จำเป็นด้วยหรือที่ต้องก่อปัญหามากมายเพื่อให้ท่านอ๋องแต่งงานกับนาง และให้นางมาอยู่ในวังนี้

ท่านอ๋องยังให้สัญญากับจวิ้นจู่ว่าจะดูแลนางเป็นอย่างดีตลอดชีวิต แต่แล้ว ตั้งแต่หญิงคนนั้นเข้ามา ท่านอ๋องก็เริ่มเย็นชากับจวิ้นจู่

จริงอยู่ สุขภาพร่างกายของจวิ้นจู่ไม่ดี ไม่อาจรอคอยท่านอ๋องได้ แต่ก็ใช่ว่าจวิ้นจู่จะอยากรอนี่!

นางจิ้งจอกผู้นั้นฉวยโอกาสที่ร่างกายของจวิ้นจู่อ่อนแอ พยายามทุกวิถีทางเพื่อล่อลวงท่านอ๋อง จนตั้งครรภ์มีลูกให้ท่านอ๋อง จวิ้นจู่โกรธมากและหัวใจสลาย นางไปมีปากเสียงกับหญิงผู้นั้น จากนั้นทั้งสองก็ตกลงไปในน้ำเป็นเหตุให้นางผู้นั้นแท้งบุตร จวิ้นจู่เองก็เสียใจมากที่เป็นเช่นนั้นไม่ใช่หรือ

ถึงตรงนี้ ลี่ว์จูก็ดำดิ่งลงไปในห้วงจินตนาการจนถอนตัวไม่ขึ้น ซูหว่านได้แต่นั่งปรับอารมณ์บนเตียงเงียบๆ

ใช่ เจ้าของเดิมของร่างนี้มีนามว่าซูหว่าน นี่คือสิ่งที่เธอเลือกแล้ว ผู้ทำลายเขตแดนทุกคนสามารถเลือกได้ และซูหว่านมักเลือกที่จะคงชื่อเดิมไว้

เธอไม่ชอบให้คนอื่นเรียกด้วยชื่ออื่น จะเปลี่ยนชื่อเธอได้เพียงในพล็อตเรื่อง ทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้

แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับซูหว่าน

เพราะความคุ้นเคยกับตัวละครและพล็อตเรื่องมีประโยชน์อย่างมากสำหรับเธอ

เมื่อเธอเปิดเอกสารอ่านพล็อตเรื่อง ก็รู้สึกว่าพล็อตเรื่องตอนนี้ยอดเยี่ยมมาก เยี่ยจือหวาคนนี้ยิ่งยอดเยี่ยม นางรู้สึกรักและห่วงใยเซวียนหยวนรุ่ยมาตลอด เมื่อเซวียนหยวนรุ่ยดื่มจนเมามาย นางก็อดไม่ได้ที่จะใช้โอกาสนี้อยู่กับเขา และเมื่อเรื่องที่นางนอนกับเขาในคืนนั้นถูกเปิดเผย นางก็ช่วยเขาปกปิดแต่ไม่มิด ฮ่องเต้จึงต้องมีพระราชโองการให้ทั้งคู่สมรสกัน

เธอสมหวังได้แต่งงานเข้าจวนอ๋อง และรู้ว่าภรรยาคนแรกคือจวิ้นจู่ซึ่งจะมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน ก็น่าจะทนรอได้ แล้วทำไมคราวนี้ถึงไม่อยากรอ

เธอถึงขนาดปลอบใจตัวเองว่าจวิ้นจู่อายุสั้นและกำลังจะตาย นางถูกลากลงน้ำ เป็นเหตุให้ป่วยหนัก นี่เป็นกรรมของนางเหรอ ไม่ใช่ความผิดของนางเหรอ

หลังจากลูกตาย เธอยังเชื่ออยู่หรือว่าจวิ้นจู่ที่อายุสั้นจะเหมือนกับเยี่ยจือจิ่นที่เป็นหมาป่าในคราบแกะ

ความคิดแปลกประหลาดพวกนี้มีแต่คนเมาที่คิดได้

อันที่จริงแล้ว หากมองเรื่องนี้จริงๆ แล้ว เจ้าของเดิมของร่างนี้คือคนรักของเซวียนหยวนรุ่ย ก่อนที่เยี่ยจือหวาจะกลับชาติมาเกิดใหม่ พวกนางชิงดีชิงเด่นกัน ถึงแม้จวิ้นจู่จะตายไปแล้ว เซวียนหยวนรุ่ยก็ยังคงรักนาง

แต่ในชาตินี้ เยี่ยจือหวากลับมาเกิดใหม่ นางค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในชีวิตของเซวียนหยวนรุ่ย ไม่รู้ว่าบุญวาสนาที่นางนำมาด้วยจะส่งผลมากเกินไปหรือเปล่า เมื่อเวลาผ่านไป เซวียนหยวนรุ่ยก็ยิ่งชอบ

เยี่ยจือหวาจนถึงขั้นมีความสัมพันธ์กัน พระองค์ทั้งรักทั้งหลงนาง คร่ำครวญถวิลหานางทั้งวันทั้งคืน พระองค์เริ่มเย็นชากับพระชายา และยามเมื่อลูกของเยี่ยจือหวาตาย พระองค์ก็เชื่อคำแก้ตัวของเยี่ยจือหวา พระองค์คิดว่าซูหว่านผู้ “ใจบาปหยาบช้า” เป็นคนสังหารโอรสของพระองค์

ด้วยเหตุนี้เอง ซูหว่านจึงกลายเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญ จากที่เคยเป็นชายาคนโปรด นางกลับกลายเป็นอดีตชายาที่ถูกลืมอยู่ในตำหนักเย็นแห่งนี้

จริงๆ แล้วตำแหน่งภรรยาเก่าหรือภรรยาหลวงนั้นไม่เหมาะสมกับซูหว่านนัก ซูหว่านเดินบนเส้นทางของ “แฟนเก่า” มาตลอด เป็นเส้นทางที่เย็นชา โดดเดี่ยว และสูงส่ง นี่เธอถึงขั้นเป็นโรคย้ำคิดย้ำเลยนะ เฮ้อ!

เธอไม่อยากได้ร่างของผู้ที่มีสัมพันธ์กับชายหรือใครอื่นใด

แต่ครั้งนี้ซูหว่านคงต้องให้เป็นข้อยกเว้น (เพราะหมื่นคะแนนนั่นแท้ๆ!)

เพราะเจ้าของร่างเดิมมักเจ็บป่วย นางจึงไม่นอนห้องเดียวกับเซวียนหยวนรุ่ย!

เยี่ยจือหวาชาตินี้จึงไม่ได้อยู่ในสายตาของซูหว่าน เมื่อชาติที่แล้ว นางเย่อหยิ่งและคิดว่าตนเองนั้นฉลาดล้ำ นางผลักไสน้องสาวลูกอนุให้แต่งงานกับองค์ชายห้า ซึ่งใช้ทุกอย่างให้เป็นประโยชน์ เจ้าน่ะแหละที่ไร้ประโยชน์ เมื่อจับคู่กับองค์ชายที่ไร้ประโยชน์ ช่างเหมาะกันเสียจริง! คิดได้ยังไงเนี่ย

หลังจากนางกลับชาติมาเกิดใหม่ นางก็พร่ำพูดอยู่ตลอดว่าผู้หญิงที่ข้ามภพมาทำให้น้องสาวนางตาย เจอคนแบบนี้เข้าก็ถึงกับอึ้งไปเลย