ในหัวของเฉินตง มีเสียง “เปรี้ยง” ดังก้องกังวานขึ้น
ทันใดนั้นเอง เขาก็เหม่อลอยไป
เฉินตงน้อย……
จู่ๆ อารมณ์ของเขาก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที ดวงตาของเขาแดงก่ำ และรู้สึกคัดจมูกอย่างรุนแรง
ภาพนี้ ทำให้กู้ชิงหยิ่งรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เธอจับใบหน้าของเฉินตงเอาไว้ “ที่รัก คุณเป็นอะไรไป?”
“พูดอีกครั้งซิ!”
เฉินตงพึมพำออกมา
“ที่รักคะ คุณเป็นอะไรไป?” กู้ชิงหยิ่งถามซ้ำไปซ้ำมาด้วยความสงสัย
“ไม่ใช่ ประโยคก่อนหน้านี้!” เฉินตงส่ายหัวอย่างรุนแรง
กู้ชิงหยิ่งพูดว่า “ที่รักพวกเรามีเฉินตงน้อยแล้ว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”
เฉินตงหัวเราะออกมาเสียงดัง หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง จู่ๆ อารมณ์ของเขาก็พรั่งพรูออกมาราวกับสายน้ำเชี่ยวกราก “ผมมีลูกแล้ว ผม เฉินตง มีลูกแล้ว!”
เมื่อเห็นท่าทีดีใจของเฉินตง กู้ชิงหยิ่งเองก็ยิ้มหวานออกมาด้วยเช่นกัน
เฉินตงที่กำลังอยู่ในอาการตื่นเต้นดีใจ กระโดดลงจากเตียงแล้วหันกลับไปอุ้มกู้ชิงหยิ่งขึ้นมา จากนั้นจึงจูบหน้าผากของเธอฟอดใหญ่ แล้วอุ้มกู้ชิงหยิ่งหมุนตัวพลางหัวเราะเสียงดัง
กู้ชิงหยิ่งตกใจจนหน้าซีด “นี่ คุณรีบปล่อยฉันลงเร็วเข้า ฉัน ในท้องของฉันมีเจ้าตัวเล็กอยู่นะ”
“ใช่ใช่ใช่ มีเจ้าตัวเล็กแล้ว มีเจ้าตัวเล็กแล้ว”
เฉินตงหน้าถอดสี เขารีบวางกู้ชิงหยิ่งกลับไปบนเตียงด้วยความตื่นตระหนกทันที จากนั้นจึงยิ้มไปพลาง โทษตัวเองไปพลาง “ที่รัก เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมดีใจจนลืมตัวไปหน่อย เป็นความผิดของผม”
เผียะเผียะเผียะ!
เขาโทษตัวเองไปพลาง ตบหน้าตัวเองไปพลาง
แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ภาพที่เห็น ทำให้กู้ชิงหยิ่งอดไม่ได้ที่จะหลุดหัวเราะ “ฮ่าฮ่า” ออกมา
“ที่รัก ขอผมฟังเสียงลูกหน่อยได้ไหม?” เฉินตงถาม
“คนโง่ นี่เพิ่งจะนานแค่ไหนเอง จะไปได้ยินได้ยังไงกัน?” กู้ชิงหยิ่งเหลือบมองอย่างตำหนิ
“ขอผมสัมผัสสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม?”
เฉินตงอดไม่ได้ที่หันจะหน้าเข้าไปแนบที่ท้องของกู้ชิงหยิ่ง
กลิ่นหอบอบอวล และความอบอุ่นที่คุ้นเคย
ต่อให้ไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้อง แต่การทำเช่นนี้ก็ทำให้เขารู้สึกมีความสุข
ภาพนี้ดูเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งเป็นเวลานาน
กู้ชิงหยิ่งค่อยๆ ลูบหัวเฉินตง แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ครอบครัวของเรามีกันสามคนแล้ว คุณคือพ่อ”
แววตาของเฉินตงมุ่งมั่น ตอนนี้ ความลังเลสุดท้ายที่อยู่ในใจเกี่ยวกับ “กำหนดเวลาหนึ่งปี” ได้หายไปจนหมดสิ้น
ที่เหลือ คือการเดินหน้าต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ
“ผมจะทำให้คุณกับลูก กลายเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก”
เป็นน้ำเสียงที่เบาและฟังดูอ่อนโยน แต่กลับเป็นเหมือนคำสาบาน
“พวกเราต้องมีความสุขด้วยกัน” กู้ชิงหยิ่งกล่าวอย่างนุ่มนวล
สองสามีภรรยาหันมองหน้ากันแล้วยิ้ม จากนั้นจึงสวมกอดกัน
ก๊อกก๊อกก๊อก!
จู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ขัดจังหวะช่วงเวลาอันหวานชื่นของทั้งสอง
“คุณชาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ?”
ด้านนอก มีเสียงของท่านหลงดังขึ้น
ช่างไม่รู้เวลาเอาเสียเลย!
เฉินตงค่อยๆ ขมวดคิ้ว พยายามสะกดกลั้นความปีติยินดีภายในใจ แล้วพูดว่า “ไม่ ไม่เป็นไร เสี่ยวหยิ่งท้องแล้ว……ฮ่า ฮ่าฮ่า……ฮ่าฮ่าฮ่า……”
ต่อให้พยายามสะกลั้นเอาไว้แค่ไหน แต่ท้ายที่สุดแล้ว เฉินตงก็ยังอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังออกมาอยู่ดี
“ท้องแล้ว? ท้องแล้วก็ไม่เห็นจะต้องส่งเสียงดังขนาดนี้เลยนี่?”
ด้านนอก มีเสียงโล่งใจของท่านหลงดังขึ้นมา
วินาทีต่อมา
“ฮะ!”
จู่ๆ ด้านนอก ก็มีเสียงของท่านหลงกรีดร้องเสียงแหลมขึ้นมา “คุณชายท้องแล้ว? เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ไม่ใช่ คุณนายน้อยท้องแล้ว? ข่าวดี ข่าวดีจริงๆ! ผมจะรับไปรายงานนายท่านเดี๋ยวนี้!”
เฉินตงและกู้ชิงหยิ่งหลุดขำออกมาทันที
เฉินตงพูดติดตลกว่า “ตอนแรกท่านหลงยังนึกไม่ออก ตอนนี้นึกออกแล้ว ทำไมถึงได้ร้องเสียงดังกว่าผมอีก?”
“แน่นอนว่าเป็นเพราะดีไงนะสิคะ” กู้ชิงหยิ่งเลิกคิ้วแล้วยิ้ม
เฉินตงลูบจมูก แววตาลึกซึ้ง แล้วมองดูกู้ชิงหยิ่งอย่างอ่อนโยน “ขอบคุณนะ ที่พาเทวดาตัวน้อยๆ ลงมาสู่โลกใบนี้”
……
ในขณะที่บรรยากาศภายในลานป่าไผ่กำลังเต็มไปด้วย “ความปีติยินดี”
อีกทางด้านหนึ่ง ภายในห้องที่มีแสงไฟสลัวๆ ของโรงแรม
ฟรึ่บ!
เปลวไฟสีเหลืองลุกโชนขึ้น
จุดลงไปบนซิการ์ และมีควันลอยคลุ้งออกมา
จากนั้น ก้นของซิการ์ก็มีไฟลุกโชนขึ้น
หลังจากสูดเข้าไปเต็มปอด เพื่อให้ควันไหลผ่านปากเข้าไปจนถึงในอก เฉินเต้าจูนก็พ่นควันออกมาอย่างพึงพอใจ
เขาจ้องมองคอมพิวเตอร์ที่เปิดอยู่ตรงหน้า
ห้องทั้งห้อง มีเพียงจอคอมพิวเตอร์ที่ส่องแสงสว่างอยู่เท่านั้น
เพียงที่ภาพที่ปรากฏอยู่บนจอ ดูเลือนรางไปบ้าง
แต่ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นหน้าของดาร์กเว็บ
“นานแล้ว ที่ไม่ได้เข้าสู่ระบบด้วยบัญชีนี้” เฉินเต้าจูนสูดควันของซิการ์เข้าไปอีกครั้ง จากนั้นจึงพ่นควันออกมาทางปาก แล้วมองดูหน้าของดาร์กเว็บอย่างใจลอย
ผ่านไปพักใหญ่
ซิการ์ถูกเฉินเต้าจูนสูบไปกว่าครึ่งมวนแล้ว ตอนนี้เอง เขาถึงได้คาบซิการ์เอาไว้ แล้วค่อยๆ ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมา แล้ววางลงไปบนแป้นพิมพ์ จากนั้นจึงพิมพ์เลขบัญชีลงไป
หลังจากที่กดปุ่มตกลงแล้ว เฉินเต้าจูนก็เผยรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจออกมา ซึ่งน้อยครั้งนักที่จะได้เห็น “เฉินเต้าหลิน คิดไม่ถึงเลยว่า ในขณะที่มีชีวิตอยู่นี้ นายจะต้องติดค้างหนี้บุญคุณฉัน? ครั้งนี้ ถือว่าติดค้างฉันสองครั้ง ชีวิตของพวกนายสองพ่อลูก ฉันเป็นคนช่วยเอาไว้ทั้งสิ้น!”
หลังจากที่บัญชีเข้าสู่ระบบเรียบร้อย หน้าหลักก็เปลี่ยนไปสู่องค์กร hidden killers ทันที
และในขณะที่บัญชีนี้ ลงชื่อเข้าสู่ระบบนั้น ทั่วทุกมุมโลก ก็เกิดความสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ขึ้น
ตอนนี้ อีกซีกโลกหนึ่งเป็นเวลากลางวัน
ภายในอาคารสูงที่อยู่ใกล้กับตึกดาวห้าเหลี่ยม
ภายในสำนักงาน ที่เดิมทีเต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่จู่ๆ ทุกสิ่งกลับเงียบสงัดลงทันที
ทุกคนที่นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ต่างจ้องเขม็งไปที่หน้าจอ แล้วค่อยๆ แสดงสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมา
“ผู้ชายคนนั้น กลับมาแล้ว!”
ในทะเลทรายทางแถบตะวันตกเฉียงเหนือ ภายในปราสาทที่สร้างจากทรายสีเหลือง
เสียงอุทานด้วยความตกใจดังต่อเนื่องขึ้นมา ราวกับจะดังก้องขึ้นไปบนฟ้า
“กลับมาแล้ว!”
“ผู้ชายคนนั้นกลับมาแล้ว!”
“ไม่อยากจะเชื่อเลย เขา เขากลับมาแล้วจริงๆ!”
……
แผ่นดินใหญ่ยุโรปเหนือ ในปราสาทยุคกลาง
มีชายชราสวมชุดสูทที่ดูเนี้ยบคนหนึ่ง นัยน์ตาสีฟ้าของเขา ส่องประกายแวววาวออกมาทันใด
“พระเจ้า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้ชายคนนั้นจะกลับมาจริงๆ!”
บนเกาะแห่งหนึ่งในซีกโลกใต้ มีเสียงเฮลิคอปเตอร์และเครื่องบินรบ ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
และในเวลานี้ นอกจากเสียงเครื่องบินรบที่ดังก้องอยู่นั้น ทุกอย่างกลับเงียบสงบอย่างน่าประหลาด
“ผู้ชายคนนั้นกลับมาแล้ว!”
ภาพเช่นเดียวกันนี้ ปรากฏขึ้นทั่วทุกมุมโลก
ภาพเช่นเดียวกันปรากฏขึ้น และมีการตกใจเช่นเดียวกันเกิดขึ้น
ใครก็ตามที่สามารถเข้าถึงดาร์กเว็บได้ สามารถเข้าสู่ระบบขององค์กร hidden killers ได้ ตอนนี้ ต่างจ้องมองจอคอมพิวเตอร์ด้วยความหวาดกลัว
ผู้ชายคนนั้น เป็นตำนานขององค์กร hidden killers ไม่สิ เป็นตำนานของดาร์กเว็บต่างหาก!
หลังจากห่างหายไปจากดาร์กเว็บเป็นเวลานาน แต่ยังคงมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับเขากล่าวขานต่อกันมาไม่หยุด
ทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่า ผู้ชายที่หายสาบสูญไปคนนั้น จะกลับมาในเวลานี้ด้วยความเงียบ แต่นี่ก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งเว็บต้องตกตะลึง
เพียงแค่การลงชื่อเข้าใช้หนึ่งครั้ง
กลับเป็นการจุดชนวนขึ้นในเว็บมืดทันที
อีกทั้งบนหน้าเว็บไซต์ขององค์กร hidden killers
หลังจากลงชื่อเข้าใช้แล้ว ก็ทำให้หน้าเว็บไซต์ทั้งหน้ากลายเป็นสีแดง ราวกับทะเลสีเลือดในทันที
เคียวยมราชขนาดใหญ่ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอสีแดงเถือก
นี่ถือเป็นปฏิบัติการขั้นสูงสุดขององค์กร hidden killers
ความรุ่งโรจน์ของคนคนหนึ่ง ที่ถูกเก็บงำเอาไว้กว่ายี่สิบปี!
อันดับยมราชอันดับที่ 1 ผู้ที่ครอบครองสมญานาม “ยมราช” ตัวจริง ต่อให้ผ่านไปกว่ายี่สิบปีแล้ว ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลง!
