HxH: Researcher – ตอนที่ 66

……….

ในขณะที่ ยาซุโอะ สามารถสร้างแอโรเน็นของเขาได้ตามต้องการและควบคุมมันให้สร้างบางอย่างที่คล้ายกับเทพคันนอนร้อยวิถีของ เนเทโร่ แต่มันยังคงเป็นการเลียนแบบระดับผิวเผินเท่านั้น

สิ่งที่เขาต้องการ คือ บางสิ่งที่พิเศษ บางอย่างที่เหมาะกับเขาและเสริมความสามารถอื่นๆ ของเขา แต่เขาต้องการรากฐาน เพื่อสร้างมันขึ้นมา โดยมีแอโรเน็นเป็นวัตถุดิบและการต่อสู้เป็นแรงบันดาลใจ…

เนเทโร่ หลับตาเริ่มเดินไปหา ยาซุโอะ ปิดระยะห่างระหว่างเขา ลักษณะท่าทางของเขาสร้างภาพมายาสีทองประกายไฟห่อหุ้มร่างกายของเขา บ่งบอกถึงไฟที่เขาสร้างขึ้นมาหลายปี โดยพยายามหาสิ่งท้าทาย… ในที่สุด ความท้าทายที่เขาพบก็ยอมให้ดับไฟนรกที่แผดเผาลึกลงไปในขุมนรกอันมืดมิด ซึ่งเป็นจิตใจของมนุษย์

‘ขอบคุณสำหรับการมีอยู่และจุดไฟที่เริ่มดับ!‘ เขาคิดว่า “ตอนนี้ ฉันจะโจมตีด้วยจิตสังหาร ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำ เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ แม้ว่านายสามารถพูดได้ว่าการต่อสู้ เพื่อความตายเป็นความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของฉัน เช่นนั้นแล้ว…”

ยาซุโอะ ไม่ได้สนใจสิ่งที่ เนเทโร่ พูดมากนัก เพราะในขณะที่ เนเทโร่ กำลังพูดอยู่ ข้างหลังเขามีรูปปั้นสีทองเริ่มปรากฏเป็นประกายราวกับสัญญาณไฟในความมืดของราตรีกาล

สิ่งที่ปรากฏให้เห็น คือ รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมขนาดมหึมาที่มีหลายแขน เทพีแห่งความเมตตา ความกรุณา และความใจดี ซึ่งเป็นรูปปั้นที่สร้างขึ้น เพื่อใช้ความรุนแรงเท่านั้น เพื่อลงโทษความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ โดยขัดกับสิ่งที่แสดงให้เห็น

นี่คือความสามารถหลักของ เนเทโร่ นั่นก็คือ ‘เทพคันนอนร้อยวิถี‘ ซึ่งเขาเรียกเน็นที่มีหลากหลายแขนอยู่ด้านหลังตัวเอง ซึ่งมีรูปร่างเหมือนรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมขนาดมหึมา เพื่อทำการโจมตี เนเทโร่ ประสานมือของเขาเข้าด้วยกันอย่างไหลลื่นราวกับกำลังสวดมนต์ หลังจากนั้นแขนข้างหนึ่งบนรูปปั้นก็ฟาดลงบนเป้าหมายของเขาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของมือของ เนเทโร่ ขั้นตอนนี้จะทำซ้ำก่อนการโจมตีทุกครั้ง และใคร ๆ ก็สามารถจินตนาการได้อย่างง่ายดายว่าเขาใช้ความเร็วโจมตีได้มากขนาดไหน

ยาซุโอะ สังเกตการปรากฏตัวของเทพคันนอนร้อยวิถี ทำให้เขาต้องใช้อาเขตควบคุมของเขาในระดับเกือบถึงขีดจำกัด ซึ่งตรวจจับทุกการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการเคลื่อนไหวเน็นของ เนเทโร่

และด้วยเหตุนี้ จึงเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในรูปทรงแอโรเน็นทั้งหมดที่ล้อมรอบ ยาซุโอะ พวกมันทั้งหมดเริ่มหลอมรวมกันเป็นรูปร่างอื่น ตั้งแต่หอก เส้นใยขนาดใหญ่ไปจนถึงแขนและแม้แต่เกลียวเล็ก ๆ …

ทั้งหมดเริ่มหลอมรวมกัน เพื่อสร้างรูปร่างที่คล้ายกับรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมของ เนเทโร่ อย่างมาก ความแตกต่าง คือ สีของมัน รูปปั้นของ เนเทโร่ นั้นมีสีทองทั้งหมด ในขณะที่รูปปั้นของ ยาซุโอะ เป็นสีม่วงเข้มและโปร่งใสเล็กน้อย ความแตกต่างอีกอย่าง คือ ในขณะที่รูปปั้นของ เนเทโร่ ถูกปล่อยออกมาโดยไม่มีอะไรเชื่อมต่อกับตัวเขา แต่ ยาซุโอะ เชื่อมต่อกับหลังส่วนบนของเขาด้วยเส้นใยจำนวนมาก

“ของเลียนแบบราคาถูก…” นั่นคือทั้งหมดที่ เนเทโร่ ต้องพูด เมื่อสังเกตเห็นการกระทำของ ยาซุโอะ และเมื่อเขาปิดปากและหรี่ตาลง ก็เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นปกคลุมสถานที่

แนวความคิดเรื่องเวลาดูเหมือนจะช้าลง ราวกับว่าโครงสร้างของเวลาไม่มีผลกระทบต่อพวกเขาแต่อย่างใด เนเทโร่ จับมือของเขาเคลื่อนไหวอย่างลื่นไหล การเคลื่อนไหวที่ดูช้า เมื่อเทียบกับความเป็นจริงของสิ่งที่เขาทำจริง ๆ

การโจมตีของรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมของ เนเทโร่ ใช้เวลาในการไปถึงเป้าหมายเท่ากันกับระยะเวลาที่ เนเทโร่ ใช้ในการเคลื่อนไหวเพื่อให้รูปปั้นโจมตี ซึ่งหมายความว่ารูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมของเขากำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เร็วกว่าการเคลื่อนไหวของแขนของ เนเทโร่ เนื่องจากรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมต้องครอบคลุมระยะทางที่ไกลกว่ามากในระยะเวลาเท่ากัน

เขาพูดถูก สิ่งที่ฉันทำเป็นเพียงของเลียนแบบราคาถูก และไม่สามารถทำผลงานแบบเดียวกับที่เขาทำได้ ฉันจะต้องจัดการมันอย่างมีสติและใช้อาเขตควบคุมของฉัน เพื่อให้ใช้งานได้

การขยับมือของฉันไม่มีประโยชน์ เนื่องจากเป็นโครงสร้างเน็นที่ว่างเปล่า สิ่งก่อสร้างที่สร้างโดยแอโรเน็นของฉันเป็นรากฐาน และสิ่งนี้เป็นประโยชน์สำหรับฉัน

มันง่ายต่อการควบคุมและมีคุณสมบัติด้านพลังงานที่ดี แต่ก็ยังไม่แข็งแกร่งเท่า เนเทโร่ เมื่อพิจารณาถึงข้อจำกัดที่นำมาใช้กับความสามารถและนั่นเป็นเพียงสิ่งที่ฉันเห็น นอกเหนือจากความจำเป็นในการสวดมนต์ก่อนการโจมตีแต่ละครั้ง บางทีการไม่สามารถใช้แขนทองคำทั้งสี่ ในขณะที่ใช้ความสามารถนี้เป็นเงื่อนไขในตัวมันเอง…

สิ่งที่ ยาซุโอะ ต้องการ คือ การวางข้อจำกัดและกฎเกณฑ์ ในขณะที่กำหนดความสามารถให้เข้ากับรสนิยมของเขา เขาหลับตาจดจ่อกับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์ ขณะที่เริ่มควบคุมแขนส่วนใหญ่ เพื่อป้องกันการโจมตีของ เนเทโร่

เสียงกระทบดังกึกก้องไปทั่วห้อง เสียงที่ดังขึ้นหลังจากการโจมตีหลายครั้ง ซึ่งบ่งบอกว่าการต่อสู้นั้นสร้างความเสียหายมหาศาลเพียงใด

เสียงที่ต่อเนื่องนานกว่าหนึ่งนาทีและยิ่งกว่านั้น การโจมตีนับพันเกิดขึ้นโดย เนเทโร่ เป็นคนเดียวที่โจมตีและ ยาซุโอะ อยู่ฝ่ายรับด้วยใบหน้าที่สงบและดวงตาของเขายังคงปิดอยู่

สิ่งที่สังเกตเห็นได้คือ ยาซุโอะ ใช้แขนส่วนใหญ่ของรูปปั้น เพื่อป้องกันการโจมตีจาก เนเทโร่ เพียงครั้งเดียว แต่เมื่อผ่านไปในนาทีที่แล้ว เขาเริ่มใช้แขนน้อยลงในการป้องกัน ขณะที่เขาปรับปรุงรูปปั้นของเขาให้สมบูรณ์แบบมากขึ้นด้วยรูปร่างที่เปลี่ยนไปอย่างช้า ๆ เพื่อกำจัดสิ่งที่เขาถือว่าไร้ประโยชน์และสิ่งที่ไม่เหมาะกับความชอบของเขา

แขนทั้งหมดหลอมรวมกันเป็นแขนสีม่วงเข้มขนาดใหญ่หกแขน โดยมีสามแขนอยู่แต่ละข้าง รูปร่างโดยรวมของมันก็เริ่มเปลี่ยนไปตามรูปร่างของ ยาซุโอะ แม้ว่าจะมาจากเอวและด้านบนเท่านั้น เนื่องจากส่วนล่างของรูปปั้นหายไป เหลือเพียงส่วนบนของร่างกายที่เชื่อมต่อกับ ยาซุโอะ ผ่านเส้นใยสีดำสามเส้นที่ก่อตัวเป็นรูปสามเหลี่ยมบนด้านหลังของ ยาซุโอะ

โครงสร้างเน็นสีม่วงเข้มดูคล้ายกับ ยาซุโอะ อย่างมากจากรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกรายละเอียด ตั้งแต่รูปร่างหน้าท้องไปจนถึงกล้ามเนื้อทุกส่วน ความแตกต่างคือ มันมีแขนอีกสี่ข้างเพิ่มขึ้น แม้ว่าความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด คือ บนใบหน้าของมันว่างเปล่า ไม่มีตาหรือปากหรืออะไรก็ตาม

สิ่งเดียวที่สังเกตได้บนศีรษะของมัน คือ เส้นใยจำนวนมากที่ไหลลงมายาวพอที่จะสัมผัสพื้น ซึ่งทำหน้าที่เป็นผมของมัน แม้ว่าจะดูเหมือนมัดเป็นลักษณะของเกลียวยาวลงมาถึงพื้น

ถึงอย่างนั้น ยาซุโอะ ก็ยังคงเป็นฝ่ายรับที่พยายามสร้างโครงสร้างให้สมบูรณ์แบบมากขึ้น แม้ว่าสิ่งที่เปลี่ยนไป คือ ความง่ายดายในการป้องกันการจู่โจมของเขา เนื่องจากมีเพียงสองมือเท่านั้นที่เพียงพอที่จะสกัดกั้นการโจมตีของ เนเทโร่

อันที่จริง เนื่องจากคุณสมบัติไร้น้ำหนักของแอโรเน็น ทำให้ต้านทานการควบคุมของเขาได้น้อยที่สุด ด้วยการผสมผสานการควบคุมและอาเขตควบคุมของเน็น ทำให้เขาสามารถควบคุมโครงสร้างที่ดันความเร็วของการเคลื่อนไหวของแขนได้อย่างง่ายดายยิ่งขึ้นไปอีก สิ่งนี้ทำให้เขาสามารถบล็อกการโจมตีของ เนเทโร่ ได้โดยใช้เพียงสองมือเท่านั้น แม้ว่าเขาจะต้องป้อนโครงสร้างออร่าของเขาอย่างต่อเนื่อง เมื่อเขาสังเกตเห็นว่ามือเริ่มแตกหลังจากบล็อกการโจมตีจำนวนหนึ่ง

ใบหน้าของ เนเทโร่ อดไม่ได้ที่จะกระตุก เมื่อเห็นภาพตรงหน้าเขา ‘เขากำลังเลียนแบบความสามารถของฉันและสร้างมันขึ้นมาโดยใช้ความสามารถของฉันเป็นพื้นฐาน… สัตว์ประหลาด คือ สิ่งที่เขาเป็นจริง ๆ เขาเพิ่งสร้างพื้นฐานของความสามารถและแข็งแกร่งขนาดนี้ ฉันเดาว่าฉันจะต้องปรับปรุงเกมของฉัน‘

เมื่อเขาคิดได้แบบนี้ เนเทโร่ ก็จับมือกันและเริ่มวางข้อเท้าขวาไว้ที่น่องซ้าย ประสานนิ้วโป้งและนิ้วชี้เข้าด้วยกัน ทำเครื่องหมายด้วยมือที่ดูเหมือนเลขเก้าสิบเก้า จากนั้น พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมก็เริ่มทำการฟาดฝ่ามือด้วยฝ่ามือทั้งหมด ส่งผลให้เกิดการโจมตีที่ทรงพลังอย่างมหาศาล เทคนิคหนึ่งที่ เนเทโร่ ไม่จำเป็นต้อง “อธิษฐาน” ระหว่างสร้างและและคงท่าที่เริ่มต้นเทคนิคไว้ นี่คือเทคนิค ‘เก้าสิบเก้าฝ่ามือ‘

ท่ามกลางสิ่งที่เกิดขึ้น ยาซุโอะ ยังคงอยู่ท่ามกลางความสามารถที่สร้างขึ้นมาใหม่ โดยที่ดวงตาของเขายังคงปิดอยู่ ดูเหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย แม้ว่าโครงสร้างเน็นที่อยู่เบื้องหลังเขาทำอะไรบางอย่าง มันนำแขนทั้งหกของมันมาโอบ ยาซุโอะ ไว้กับพวกมันโดยสมบูรณ์ โดยไม่ยอมให้แม้แต่แสงส่องผ่าน

ยาซุโอะ จมอยู่ในความมืด โดยไม่ยอมให้เขามองเห็นอะไรเลย แม้ว่าเขาจะลืมตาขึ้นก็ตาม… เว้นแต่ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องใช้ดวงตาในการมองเห็น เขามองเห็นทุกการเคลื่อนไหวในอาเขตของเขาอย่างชัดเจน เขาสามารถเห็นมือทั้งเก้าสิบเก้าที่พุ่งเข้าหาเขา ในขณะที่เขาเตรียมตัวรับแรงปะทะ…