EP 415
By loop
“ ไปผ่าตัดม้ามกันเถอะ เราจะทำตัวน่ารักต่อหน้าหัวหน้าศัลยแพทย์โอ้ผิวผิวหนังตรงนั้น … ”
หมอลู่ขยับข้อศอกใหญ่ๆของเขาซึ่งมีเส้นรอบวงกว้าง 14.96 นิ้ว เขาร้องเพลงในขณะที่ส่ายก้นไปมา เขาถือหลอดฉีดยาแทนไมค์ไว้และหยิบแทงเรืองแสงขึ้นมา
หยูหยวนก็ร้องเพลงหมอลู่ไป เธอก้าวขึ้นไปบนเก้าอี้ในขณะที่เธอกำลังถอยกลับราวกับว่าเธออยู่บนเวที เธอขยับร่างกายขณะที่เธอร้องเพลง“ ใจเต้นแรงขอฉันสะกิดม้ามเล็ก ๆ ของคุณนะ…”
โจวซินเยียนเองก็เข้าใจว่าเขาควรจะตามน้ำไป เขารู้สึกชื่นชมเมื่อได้ฟังการร้องเพลงของเด็ก ๆเหล่านี้ เขาอดไม่ได้ที่จะจินตนาการว่าวันในอุดมคติของเขาจะเป็นอย่างไร ‘ตอนสี่โมงเช้าฉันจะได้ลูกชายแล้วเราจะทอดไข่เจียวร่วมกัน สี่โมงครึ่งฉันจะกลับไปที่ครัว ที่มีทั้งพ่อครัว และ แม่บ้านคอยดูแลพวกเรา จากนั้นฉันจะออกจากบังกะโลหลังเล็กที่มีความสูง 480 ฟุตและเดินต่ออีก 5 นาทีก่อนถึงโรงพยาบาล จากนั้นฉันจะนำการผ่าตัดและสอนลูกชายของฉันถึงวิธีการตัดม้ามและตับ จากนั้นฉันจะเย็บหลอดเลือดแดงใหญ่สองเส้นของหัวใจ ในตอนกลางคืนฉันจะให้คนขับรถส่งลูกชายของฉันกลับก่อนที่ฉันจะให้เขามารับฉันและตัวแทนขายยาอายุน้อยเพื่อที่ฉันจะได้ผ่าตัดอิสระในวันรุ่งขึ้น ‘
“ ถาด” เสียงของหลิงรันดังเข้าผ่านหูเขา
โจวซินเยียนอดกลั้นความต้องการที่จะจินตนาการของเขาไว้ และส่งถาดสแตนเลสไปวางบนถาดทันที การกระทำของเขานั้นเหมือนผู้ช่วยมากกว่าการเป็นหมอที่มาสังเกตการณ์ส่ะด้วยซ้ำ
ม้ามชิ้นหนึ่งวางอยู่บนถาด หลิงรันเกร็งคอและออกกำลังกายเพื่อคลายกล้ามเนื้อที่กร็งอยู่ เขากล่าวว่า“ มาจบ ๆการผ่าตัดนี้ กันเถอะ…พวกนายทานข้าวกันหรือยัง”
“ ยังเลย”
หยูหยวน และ โจวซินเยียน ส่ายหัว
“ ฉันทานมานิดหน่อยแล้ว…” หมอลู่รู้สึกผิดเพราะการกระทำของเขาทำให้เขาดูแปลกแยกจากคนอื่นโดยเฉพาะหัวหน้าของเขา
หยูหยวนเผยสีหน้าไม่พอใจทันทีขณะที่เธอยังอยู่บนเก้าอี้ “นายกินอะไรไป? นายไม่ได้เอากับข้าวมาให้เราเหรอ?”
“ เนื้อหั่นฝอยที่เหลือจากเมื่อวาน ฉันจะเอามันมาได้ยังไง” หมอลู่ร้องหาความยุติธรรม
“ เนื้อฝอยแบบไหน” โจวซินเยียนก็รู้สึกหิวเช่นกัน
ตอนนี้ก็เกือบเที่ยงคืนแล้วซึ่งหมายความว่าพวกเขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เย็นก่อนหน้านี้
แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่รู้สึกหิวถ้าเวลานี้พวกเขาเข้านอนไปแล้ว แต่เนื่องจากพวกเขาทำงานหนักมาตั้งแต่เที่ยงคืนและพวกเขาทั้งหมดก็ยังไม่ได้ทานข้าวเลย
ไม่ใช่แพทย์เท่านั้นที่อดอาหาร พยาบาลสาวที่อยู่ในทีมรักษาก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลยเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงหา นมและผลไม้มารองท้องก่อน และโชคไม่ดีที่ช็อกโกแลตและลูกอมที่ทีมผ่าตัดหลิงรันมักจะเตรียมไว้มันดันหมดไปแล้ว
ไม่ว่าพวกเขาจะมีขนมมากเท่าไรมันก็เทียบกับ เนื้อสัตว์หรืออาหารคาวไม่ได้เลย
เห็นได้ชัดว่าหมอลู่รู้สึกได้ถึงการจ้องมองที่ไม่เป็นมิตรซึ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนหมูที่รอการเชือดในวันตรุษจีน
“ มันเป็นแค่เนื้อหั่นฝอย เป็นเนื้อชิ้นเล็ก ๆ ที่เป็นเศษจากตอนที่ฉันปรุงหมูตุ๋นแค่นั้นเอง ฉันมักจะตักพวกมันด้วยทัพพีก่อนที่จะขายให้กับโรงอาหารและร้านอาหารจานด่วน แต่วันนี้ฉันหิวมาก ฉันเลยกินหมูฝอยจนเกลี้ยงเลย” หมอลู่พยายามอธิบายอย่างเต็มที่
“ นั่นหมายความว่าเนื้อพวกนั้นก็มาจากตีนหมูตุ๋นสิ?”
“ แค่เนื้อหั่นฝอยเล็กๆเอง”
“ มันยังเหลืออยู่? เนื้อฝอยพวกนั้นยังเหลืออยู่ไหม?”
“ เนื้อหั่นฝอยที่มาจากเนื้อตุ๋นประกอบด้วยไขมันชิ้นเล็ก ๆ มันจะอร่อยกว่านี้”
แพทย์และพยาบาลในห้องผ่าตัดมองไปที่หมอลู่ด้วยความไม่พอใจขณะที่พวกเขาคุยกัน
“ ฉันจะหาเวลาตุ๋นตีนหมูให้ทุกคนเอาไปทานที่บ้าน คุณหมอโจว คุณสามารถสั่งได้แล้วค่อยเอาเงินมาจ่ายผมที่หลัง” หมอลู่เห็นเงินมากมายกำลังกองอยู่ตรงหน้าเขา เขาลังเลที่จะละทิ้งงานในตำแหน่งผู้ช่วยทั้งๆที่โอกาสเช่นนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆ
“ เราจะสั่งอะไรดี” โจวซินเยียนหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา
หมอลู่ มองไปที่หลิงรัน “ หมอหลิงคุณอยากกินอะไร”
“ ลองคิดดูนะ…” แม้ว่าหลิงรันจะหิวมาก แต่เขาก็ไม่ได้กินอาหารอร่อยๆมานานแล้ว
“ หยูหยวน?” โจวซินเยียนถามคนที่มีตำแหน่งสูงสุดในห้องผ่าตัดอย่างสุภาพ – หัวหน้าแพทย์ประจำบ้านหยูหยวน
หยูหยวน หายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า“ เป็ดผัดพริก พวกคุณคิดว่าไง?”
โจวซินเยียนตะลึงและพูดว่า“ เป็ดผัดพริก…โอเคงั้นก็เป็นไปร้านอาหารเสฉวนแล้วกัน มีใครอยากทานอาหารเสฉวนบ้างไหม? ถ้ามีหลายคนผมจะได้สั่งอาหารมาที่เดียว”
เขาไม่ได้วางแผนที่จะช่วยหมอลู่เก็บเงินเลย
พยาบาลพูดก่อนที่หลิงรันจะขอคีมผ่าตัดคู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันอยากกินเครื่องในไก่ ฉันโอเคกับไก่ผัดพริก ฉันไม่มีปัญหากับอาหารรสเผ็ดเลย”
“ ถ้าอย่างนั้นฉันอยากได้ซุปหมูสามชั้น” นางพยาบาลอีกคนก็พูดขึ้นมา
ทุกคนต่างสั่งอาหารที่ตัวเองอย่างทาน จากนั้นโจวซินเยียน ก็หันกลับมาและถามหลิงรัน ว่า“ คุณหมอ หลิง คุณต้องการรับด้วยหรือไม่?”
“ ฉันไม่รู้จะกินอะไร… เย็บปิดหน้าท้อง” หลิงรันอนุญาตให้หมอลู่เย็บแผลให้เสร็จ ก่อนที่เขาจะถอดถุงมือ เขาเหลือบมองไปรอบ ๆ และพูดว่า“ เนื้อตุ๋นที่มีติดมันนิดหน่อย ฉันต้องการข้าวด้วย”
“ ได้เลยผมจะสั่งให้ทันที” โจวซินเยียนก้มศีรษะลงและทำงานในแอปเป็นเวลาครึ่งนาทีก่อนที่เขาจะทำงานที่ค่อนข้างท้าทายสำหรับชายวัยสี่สิบสองปีในที่สุด จากนั้นเขาก็กระพริบตาและให้ข้อเสนอแนะหลังจากผ่านกระบวนการคิดที่เขาใช้อย่างดีที่สุด“ หมอหลิงผมซื้อขนมมาให้ด้วย เดียวมันจะมาส่งให้นะครับ”
“ตกลง.” หลิงรันไม่เข้าใจว่าทำไม โจวซินเยียนถึงถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาเห็นด้วยกับคำแนะนำของโจวซินเยียน
พวกเขาทุกคนหิวมากและบรรดาแพทย์สายแรกที่มีงานยุ่งตลอดจน เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของแผนกฉุกเฉินก็หิวมากเช่นกัน
โจวซินเยียนหัวเราะเบา ๆ และถามว่า“ คุณหมอหลิงคุณอยากจะผ่าตัดอะไรต่ออย่างงั้นหรอ? หรือคุณต้องการพักการผ่าตัดไว้ก่อน?”
“ ฉันกำลังรอที่จะทำการผ่าตัดตับ แต่ก็ยังไม่เจอเคสนี้เลย ” หลิงรันถอดชุดผ่าตัดและหน้ากากออกก่อนที่เขาจะหายใจเข้าอย่างแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ การทำ CPR ก่อนหน้านี้ทำให้แรงของเขาหมดลงไป
เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้หลิงรันกล่าวเสริมว่า“ คงจะดีถ้าเราเจอคนไข้ที่ต้องทำ CPR เช่นกัน เราจะสามารถแสดงผลของการฝึกซ้อมได้”
“ คุณต้องการผ่าตัดตับและทำ CPR ใช่ไหม” โจวซินเยียนยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า“ ผมจะพยายามหาเคสนี้มาให้ได้”
“ อย่างงั้นก็ดีเลย” หลิงรันรู้ว่าทีมรักษาทุกกลุ่มทำงานแบบระบบหมุนเวียนในตอนนี้ นั่นทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย การหมุนเวียนหมายความว่าเมื่อผู้ป่วยถูกส่งไปยังกทีมรักษาผู้ป่วยรายต่อไปจะถูกส่งไปยังกลุ่มถัดไป โหมดการกระจายนั้นเรียบง่าย แต่จะทำให้การผ่าตัดที่พวกเขาต้องการทำได้ยากขึ้น
ท้ายที่สุดแม้แต่แพทย์อาวุโสก็ไม่สามารถเชี่ยวชาญวิธีการและเทคนิคการผ่าตัดทุกชนิดได้
แพทย์ในแผนกฉุกเฉินที่ได้รับการจัดอันดับต่ำกว่ารองหัวหน้าแพทย์สามารถจัดการเคสทางการแพทย์ของตนได้โดยอิสระ จำนวนเคสที่พวกเขาจัดการก็ไม่น้อยไปกว่าหลิงรันเช่นกัน
หากหลิงรันรับผู้ป่วยที่มีโรคที่ไม่ทราบสาเหตุและต้องการการรักษาในกรณีฉุกเฉินเขาสามารถดำเนินการได้เช่นเดียวกับแพทย์คนอื่น ๆ และรักษาพวกเขาจนกว่าสัญญาณชีพของพวกเขาจะคงที่ก่อนที่เขาจะเรียกแพทย์จากแผนกต่างๆเพื่อขอความช่วยเหลือเพิ่มเติม
นั่นเป็นเพียงความต้องการของแพทย์ในแผนกฉุกเฉิน
โรงพยาบาลไม่เคยคาดหวังว่ากับแผนกฉุกเฉินในการรักษาผู้ป่วย แต่พวกเขาคาดหวังให้แผนกฉุกเฉินรักษาผู้ป่วยให้มีชีวิตอยู่แม้ว่าผู้ป่วยอาจอยู่ในสภาพปรางตายขนาดไหนก็ตาม
อย่างไรก็ตามโหมดการทำงานนี้ทำให้หลิงรันพลาดผู้ป่วยที่มีอาการบาดเจ็บที่ตับ ต่อมาผู้ป่วยได้รับการดูแลโดยทีมรักษาที่ 2 ตามด้วยการย้ายไปที่แผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนทันที จากนั้นแผนกนั้นได้รับมอบหมายให้จัดการผ่าตัด
โจวซินเยียนยิ้มอย่างลึกลับ “ ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับคนอื่นมากนัก แต่หมอหลิงตราบใดที่คุณยืนยันว่าคุณต้องการผู้ป่วยประเภทไหนผมจะช่วยให้คุณได้สิ่งที่คุณต้องการอย่างเต็มความสามารถ”
เขาไม่สนใจวิสัญญีแพทย์และพยาบาลสาวในขณะนั้น
ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับแพทย์ที่จะต่อสู้เพื่อตามหาผู้ป่วย
หลังจากนั้นไม่นานออร์เดอร์ชุดอาหารก็มาถึง โจวซินเยียนไม่ได้แตะเครื่องในไก่เลือดเป็ดผัดพริกและอาหารอื่น ๆ เขาเพิ่งหยิบแฮมเบอร์เกอร์จีนและเค้กชิ้นเล็ก ๆ ที่เขาสั่งจากนั้นแขวนไว้รอบ ๆ ห้องโถงใหญ่ของแผนกฉุกเฉิน
ภายในช่วงเวลาสั้น ๆ โจวซินเยียนก็กลับมาและยกนิ้วโป้งให้หลิงรัน “ เรียบร้อย เว้นแต่จะไม่มีผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ตับเคสเหล่านี้จะเป็นของคุณทั้งหมด”
เมื่อหลิงรันพยักหน้าเขาก็ได้ยินเสียงกระดิ่งจากระบบ
[ภารกิจ: ดำเนินการผ่าตัดตับ]
[รายละเอียดภารกิจ: ความซับซ้อนและประสิทธิผลของการผ่าตัดตับทำให้เป็นสัญลักษณ์ของการผ่าตัด ผ่าตัดตับครั้งแรกให้เสร็จ]
[รางวัล: หีบสมบัติระดับกลาง]
