ทที่ 60 แผนที่วางไว้
“คณบดีครับ ผมทำตามที่คุณสั่งแล้ว”
ผู้ช่วยคณบดีเข้ามา “เย็นนี้คลินิกการกุศลของพวกเขาจะตกที่นั่งลำบาก”
จูเย่าเหวินยิ้มอย่างเย็นชา “จำไว้ ให้พวกเขาเพิ่มปริมาณยาให้มากขึ้น”
“ฉันได้คุยกับผู้อำนวยการเจิ้งแล้ว และเมื่อเขาทำสำเร็จเขาจะรีบย้ายมาที่โรงพยาบาลของเราโดยตรง”
“คนเลวแบบนี้ นายรู้ดี”
จูเย่าเหวินเหล่ตา “หาโอกาสจำกัดเขาทิ้งซะ”
“ครับ!”
จูเย่าเหวินมองไปที่ท้องฟ้าสีครามนอกหน้าต่าง ยังเหลืออีกครึ่งวัน เขาต้องการดูว่าหมิงอี๋หานและเนี่ยเฟิงที่ทำให้เขาขายหน้าเขาจะโต้ตอบอย่างไร!
ในช่วงเย็น โรงพยาบาลคังหมิงของพวกเขาได้จัดสถานที่ในอาคารตี้กั๋วแล้ว
แผนกแพทย์แผนจีนของพวกเขาเตรียมชาสมุนไพรเพื่อป้องกันไข้หวัดใหญ่ หลังจากชงแล้วเนี่ยเฟิงก็ลองชิมด้วยตัวเอง
เขาเพียงแค่ดื่มไปนิดหน่อยก็รู้ว่าข้างในมีส่วนผสมของยาสมุนไพรชนิดใดบ้าง
ใบสั่งยานี้หมิงอี๋หานเป็นคนได้รับมาก่อน ใบสั่งยาค่อนข้างดี แต่ขาดพืชสมุนไพรไปนิดหน่อย
เนี่ยเฟิงคิดว่าเมื่อมันพร้อมแล้วไม่ต้องเพิ่มก็ยังใช้ได้ เขาหันกลับมาบอกเธออีกครั้งก็ได้แล้ว
“เป็นยังไง ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”
หมิงอี๋หานโทรมาหาเขา ตอนนี้เธอยังอยู่ในโรงพยาบาลและเธอยังมีงานที่ต้องทำ
“ไม่มีปัญหาครับ”
คลินิกการกุศลแห่งนี้ดีมากครับ ทั้งอาคารตี้กั๋วเคยเป็นโรงพยาบาลในเมืองจินไห่
ดูเหมือนว่าคลินิกการกุศลจะเกิดขึ้นหลังจากที่แพทย์สมาคมสิ้นสุดลง
คนอื่น ๆ เห็นโรงพยาบาลคังหมิงก็แอบตัวอยู่ไกล ๆ
แต่น่าเสียดายที่คนกลุ่มนี้ยังไม่รู้ ว่าแพทยสมาคมและหัวหน้าแพทยสมาคมใกล้จะหมดอำนาจ
ผู้อำนวยการเจิ้งยังอยู่ในแผนกแพทย์แผนจีน เขาจึงต้องมาด้วยเช่นกัน เขามองไปที่เนี่ยเฟิงอย่างไม่พอใจและมองด้วยสายตาที่ดูถูก
เนี่ยเฟิงก็ไม่ได้สนใจ เขาสวมเสื้อคลุมสีขาวและสวมหน้ากากอนามัย แม้จะเผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่หนึ่ง แต่ก็ยังทำให้ผู้คนรู้ได้ว่าเขาเป็นหนุ่มหล่อ
หลังจากที่คลินิกการกุศลเริ่มต้นขึ้น ผู้อำนวยการเจิ้งกล่าวกับเนี่ยเฟิงด้วยน้ำเสียงที่หยาบคาย :
“ในเมื่อคุณเป็นหัวหน้าแผนกแพทย์แผนจีนของเรา คุณก็ต้องทำเป็นตัวอย่าง หัวหน้าเนี่ย คุณไม่สามารถเสิร์ฟชาและน้ำให้เพื่อนร่วมงานด้วยกันเลยเหรอ?”
พวกเขาที่นี่ต้องแจกจ่ายชาสมุนไพรป้องกันไข้หวัด อย่างที่สองก็ตรวจวัดชีพจร
โรงพยาบาลคังหมิงมีชื่อเสียงมากและผู้คนก็ให้ความไว้วางใจโรงพยาบาลคังหมิง
และหมิงอี๋หานมักจะบริจาคให้คลินิกการกุศล และทำการตรวจร่างกายฟรีสองสัปดาห์ทุกหกเดือน
ถึงอย่างไรการตรวจสุขภาพฟรี คลินิกการกุศลและการบริจาคล้วนต้องใช้เงิน โรงพยาบาลหลายแห่งไม่สามารถที่จะทำได้
เนี่ยเฟิงยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มแพทย์แก่ ๆ จึงสะดุดตามาก ๆ และทำให้ผู้คนรู้สึกเจริญตา
ดังนั้นจึงมีหญิงชราและป้าหลายคนมารวมกันที่นี่
เนี่ยเฟิงส่งชาสมุนไพรให้พวกเขาและให้แนะนำ : “ฤดูกาลเปลี่ยนไป ต้องอบอุ่นร่างกายและออกกำลังกายนะครับ”
“พ่อหนุ่ม! คุณดูแข็งแรงดีจริง ๆ เลยนะ! มีเมียรึยังล่ะ? ป้าแนะนำให้สัก2-3คนไหม?”
เนี่ยเฟิงไม่สามารถหัวเราะหรือร้องไห้ได้
อาจเป็นเพราะชื่อเสียงของโรงพยาบาลคังหมิง ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าที่นี่หัวกระไดไม่แห้งเลย โรงพยาบาลอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะแบะปาก
เพียงแต่ว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดคือ ในขณะนี้มีบางอย่างปกติ
“ยายคะ หนูปวดท้อง……”
เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หน้าซีด มือเล็ก ๆ ของเธอยังคงถือถ้วยกระดาษ ด้านในยังมีชาสมุนไพรสองจิบ
“เป็นอะไรไป? ตอนเย็นกินอะไรไม่ดีลงไปหรือเปล่า?”
ยายชราได้ยินหลานพูดว่าตัวเองปวดท้อง จึงถามเบาๆ
“ปวดท้องจัง ยายคะ หนูปวดท้องมากเลย!”
เด็กผู้หญิงร้องไห้พร้อมจับหน้าท้องของเธอ และถ้วยกระดาษในมือก็ถูกโยนลงบนพื้น
ในเวลานี้ยายชราเริ่มกังวลและรีบเดินไปกอดหลานสาวทันที “เจียเจีย อย่าทำให้ยายตกใจ! หนูเป็นอะไรไป?”
เจียเจียอาเจียนออกมา และคร่ำครวญอย่างเจ็บปวด
ในช่วงเวลาที่คุณยายกำลังกังวล เธอก็รู้สึกเจ็บท้องเช่นกัน
“ปวดท้อง ปวดท้อง!”
“โอ๊ย! ปวดท้องมาก ๆ!”
“ช่วยด้วย! เจ็บจะตายอยู่แล้ว!”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องก็ดังก้องไปทั่วอาคารตี้กั๋ว
คลินิกของโรงพยาบาลข้าง ๆ หลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องที่นี่ก็วิ่งมาตรวจสอบทันที พบว่าคนที่เพิ่งดื่มชาสมุนไพรนอนกลิ้งอยู่บนพื้นและมีฟองที่ปากด้วยความเจ็บปวด
“โอ้พระเจ้า พวกคุณด้านนี้เกิดอะไรขึ้น?”
เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย ผู้อำนวยการเจิ้งถึงกับตะโกนว่า “น่าจะอาหารเป็นพิษ รีบไปช่วยคนเร็ว!”
อย่างไรก็ตามหมอที่นี่ล้วนเป็นกลุ่มแพทย์ และเมื่อพวกเขารู้ว่ามีคนถูกพิษ พวกเขาก็มาอย่างรวดเร็ว
เห็นแต่หมอพวกนี้รีบไปตรวจร่างกายให้พวกเขา
“ผู้ป่วยทั้งหมดนี้มีปฏิกิริยาหลังจากดื่มชาสมุนไพรจากโรงพยาบาลคังหมิง ไปตรวจดูว่าชาสมุนไพรจากโรงพยาบาลคังหมิงมีปัญหาหรือเปล่า”
เจิ้งเหวินหยู่รอประโยคนี้ แล้วเขาเดินไปข้างหน้าและชงชาสมุนไพรหนึ่งแก้ว “ฉันจะนำไปตรวจสอบทันที!”
“คุณไม่จำเป็นต้องนำไปตรวจสอบ ชาสมุนไพรนี้มีปัญหาจริง ๆ ”
ตอนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เนี่ยเฟิงที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำก็ขมวดคิ้ว เขามีปฏิกิริยาเมื่อได้ยินคนพูดว่าปวดท้อง เรื่องนี้ต้องมีอะไรผิดปกติแน่ ๆ
เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ยังกระโดดโลดเต้นได้อยู่เลย แต่หลังจากดื่มชาสมุนไพรแล้วมีบางอย่างผิดปกติ ไม่ต้องคิดก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรอยู่ในชาสมุนไพรแน่ ๆ
เนี่ยเฟิงต้องไปตรวจสอบสถานการณ์ให้แน่ชัดก่อน เขาดื่มชาสมุนไพรลงไป จากนั้นก็ขมวดคิ้ว
“ในชาสมุนไพรนี้มีสารพิษ”
ด้วยศักยภาพทางร่างกายของเนี่ยเฟิงสารพิษเล็ก ๆ เหล่านี้ทำอะไรเขาไม่ได้ แต่ว่าคนที่มาที่นี่เพื่อรับชาสมุนไพรนั้นมีทั้งคนที่อายุมากและวัยรุ่นที่อายุน้อย
คนแก่และเด็กเช่นนี้ไม่สามารถทนต่อสารพิษเหล่านี้ได้
เนี่ยเฟิงมั่นใจมาก เมื่อกี้ไม่มีสารพิษเหล่านี้อยู่ เพราะเมื่อกี้เขาดื่มชาสมุนไพรทุกหม้อ ดังนั้นหากมีปัญหาเขาจะเป็นคนแรกที่สังเกตเห็น
“อะไร? โรงพยาบาลคังหมิงของคุณทำร้ายคนแบบนี้ได้ยังไง!”
“ใช่ คนแก่กับเด็กจะเอาชาสมุนไพรที่มีพิษให้พวกเขาดื่มได้ยังไง?!”
ทุกคนต่างแยกกันพูดในเรื่องนี้ขึ้นมา มองคนเหล่านี้กลิ้งไปด้วยความเจ็บปวด พวกเขาคิดเพียงว่าโรงพยาบาลคังหมิงเป็นอันตราย
“ต้องมีปัญหาที่ซองยาแน่ ๆ! เมื่อกี้ฉันเห็นหัวหน้าของพวกเราตรวจถุงชา แต่ แต่ว่าถุงชานั่นล้วนขึ้นราหมดแล้ว เดิมทีฉันจะขึ้นไปเตือน แต่หัวหน้ากลับดุฉัน”
พยาบาลตัวน้อยที่อยู่ข้าง ๆ พูดอย่างสั่น ๆ
“ใครเป็นหัวหน้าของคุณ เขาจะไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ได้ยังไง! ยาจีนที่ขึ้นราสามารถให้ผู้คนดื่มได้ไหม? พวกคุณไม่ได้คำนึกถึงชีวิตของผู้คนเลยใช่ไหม?”
ชายร่างใหญ่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ประกอบกับสถานการณ์ของวันนี้ที่โรงพยาบาลคังหมิงออกจากแพทยสมาคม ชายร่างใหญ่ค่อนข้างไม่พอใจเกี่ยวกับโรงพยาบาลคังหมิง
พวกเขาบังเอิญเจอเรื่องแบบนี้อีกครั้ง พวกเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น
“ผมรู้ว่าผู้ชายอย่างคุณมันไว้ใจไม่ได้! แต่ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเสียสติขนาดนี้! หรือว่าคุณต้องการเติมเงินในกระเป๋าของคุณใช่ไหม? คุณนี่มันเลวเกินไปแล้ว!”
เจิ้งเหวินหยู่โกรธมากเรียกได้ว่าอารมณ์โกรธเกรี้ยวสุด ๆ พวกเขาเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ซึ่งเป็นการกระตุ้นความโกรธแค้นของมวลชนในทันที
เนี่ยเฟิงเลิกคิ้วขึ้น “คุณบอกว่าคุณเห็น คุณเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
