“ในเมื่อคุณล้วนรู้แล้ว ทำไมคุณยังจะมาตามนัด คุณไม่กลัวว่าฉันจะวางตาข่ายดักไว้แน่นหนารอคุณอยู่ที่นี่เลยเชียวเหรอ?”
หลันเฟิงหลิงยักคิ้วหนึ่งที เนี่ยเฟิงก็จะไม่มั่นใจในตนเองมากเกินไปหน่อยเลยเหรอ? มียอดฝีมือมากขนาดนั้นอยู่ในสำนักมังกรของเขา แต่เขาล้วนไม่ได้พาสักคนมาอยู่ข้างกาย
“ถึงแม้ว่าคุณวางตาข่ายดักไว้แน่นหนาสำหรับผมมากล่าวแล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไรเช่นกัน เพราะว่าคนเหล่านั้นก็เพียงแค่เป็นพวกหัวมังกุท้ายมังกรเท่านั้น”
คำพูดนี้ของเนี่ยเฟิงพูดอย่างโอหังสุดขีด แม้แต่หลันเฟิงหลิงได้ยินแล้วก็ยังอดไม่ไหวที่จะหัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่ง
“คุณช่างมั่นใจในตนเองจริงๆ”
“แน่นอน เพราะว่านี่เป็นจุดเด่นของผม”
เนี่ยเฟิงพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกนิดๆ “ผมก็จะไม่พูดจาไร้สาระกับคุณอีก วันนี้มาถึงที่นี่ ผมจะไม่ถามคุณเรื่องอื่น เพราะผมก็รู้ว่าคุณจะไม่ตอบผมเช่นกัน”
“งั้นคุณมาหาความตายเหรอ?”
“ผมแน่ใจแจ่มชัดแล้วว่าคุณก็คือผู้อยู่เบื้องหลังที่วางแผนเรื่องนี้ ถ้าหากว่าเป็นเช่นนี้ล่ะก็ งั้นผมก็เก็บคุณไว้ไม่ได้”
ดวงตาเนี่ยเฟิงปรากฏสายตาที่โหดร้าย สายตาของเขาอันตรายมากๆ ก็เหมือนเช่นดั่งสัตว์ป่าที่ดุร้าย ทำให้คนไม่มีที่ซ่อนหลันเฟิงหลิงถูกสายตาที่โหดร้ายเช่นนี้จ้องอยู่ เธอสามารถรู้สึกถึงว่าร่างกายของตนเองไม่เชื่อฟังแล้ว
“คนที่แบ่งกลืนตระกูลเนี่ยของผมในปีนั้นผมจัดการไปแล้ว พวกเขาคนที่ตายก็ตายคนที่เป็นบ้าก็เป็นบ้า และคนที่คอยซ้ำเติมเหล่านั้นผมย่อมไม่ปล่อยไว้เช่นกัน กระทั่งเพียงแค่คนกลับย้อนเล่นงานฝ่ายตรงข้ามเหล่านั้น ผมก็ได้ทำการสั่งสอนทีละคนแล้ว ผมจะเก็บคุณไว้คนสุดท้าย ไม่ได้คิดที่จะได้รับข่าวสารใดๆจากคุณที่นี่ ผมแค่อยากจะให้คุณลิ้มรสๆอะไรที่เรียกว่าความหวาดกลัว”
หลันเฟิงหลิงกำกำปั้นอย่างแน่น แกล้งทำเป็นเยือกเย็นพูดว่า “ใช่เหรอ? งั้นก็ขอโทษจริงๆ วันนี้คุณจะมาที่นี่ ก็มาจากการวางแผนของฉัน คุณสำหรับฉันมากล่าวแล้วเป็นระเบิดเวลาลูกหนึ่ง ดังนั้นฉันจะไม่ให้คุณมีชีวิตรอดออกจากวิลล่าดอกกุหลาบ ฉันจะทำให้คุณเสียใจภายหลังที่มาตามนัด”
“งั้นผมกลับอยากจะเห็นว่าคุณจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่อะไรให้กับผม”
มุมปากเนี่ยเฟิงงอแล้วงออีก ในเวลานี้หลันเฟิงหลิงก็แสยะยิ้มออกมาหนึ่งที เห็นเพียงหลันเฟิงหลิงปรบมือแล้วปรบมืออีก คนสิบกว่าคนค่อยๆเดินออกมาเลย
“คนเหล่านี้คุณน่าจะล้วนรู้สึกคุ้นตามากล่ะ?”
หลันเฟิงหลิงทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก ซักถามเนี่ยเฟิงอยู่แบบนี้ เนี่ยเฟิงเห็นใบหน้าของคนเหล่านี้ ล้วนรู้สึกคุ้นตามากๆจริงๆ อยู่ดีๆเขานึกถึงอะไรขึ้นมา หัวเราะออกมาในทันที
“คุณช่างยอดเยี่ยมมากจริงๆ น่าจะใช้เวลาไม่น้อยจึงหาคนเหล่านี้เจอล่ะ? พวกเขาล้วนเป็นคนที่พ่ายแพ้กับมือที่รอดชีวิตอย่างโชคดีจากมือผม รวบรวมคนที่พ่ายแพ้กับมือเหล่านี้อยากจะทำอะไร คุณรู้สึกว่าหลังจากพวกเขากลับไปฝึกฝนอย่างมุมานะบากบั่นก็จะสามารถสู้ผมได้เลยเชียวเหรอ?”
คำพูดเหล่านี้ของเนี่ยเฟิง ทำให้สิบกว่าคนนั้นไม่พอใจมากๆ พวกเขาใช้สายตาโกรธแค้นจ้องมองเนี่ยเฟิง
“เนี่ยเฟิงคุณอย่าบ้าระห่ำมากเกินไปเลย ผมยอมรับว่าครั้งก่อนผมประมาทไปจริงๆจึงพ่ายแพ้คุณ แต่นี่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าพลังความสามารถของพวกเราจะมีความต่างกันมากเลย”
ผู้ชายที่สวมใส่เสื้อขาวในนั้นคนหนึ่งเชิดคอพูด
“ก็ใช่! ในตอนต้นที่พ่ายแพ้คุณ ก็เป็นเพราะว่าท่วงท่าของคุณหน้าเนื้อใจเสือมากเกินไปแล้วจริงๆ แต่ว่าผมในเวลานี้ไม่ใช่ผมในตอนต้นนั้นแล้ว!”
เนี่ยเฟิงจ้องมองพวกเขาพูดออกมาแค่คำสองคำ พวกเขาไปๆมาๆอยากจะแสดงความหมายออกมาเพียงแค่อย่างเดียว นั่นก็คือพ่ายแพ้ในตอนต้นนั้นเพียงแค่ประมาทเท่านั้น และตอนนี้พวกเขากลายเป็นยิ่งแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะพ่ายแพ้ให้เขาอีก
เนี่ยเฟิงใช้สายตาที่น่าเวทนาจ้องมองคนกลุ่มนี้อยู่
“ผมก็ไม่รู้ว่าความมั่นใจในตนเองของพวกคุณตกลงว่ามาจากที่ไหน ถึงขนาดจะรู้สึกว่าความพ่ายแพ้ในตอนต้นนั้นเพียงแค่โชคไม่ดีอย่างหนึ่งเท่านั้น”
“งั้นก็ให้คุณลองดูว่าผลลัพธ์ที่พวกเราฝึกฝนในหลายปีที่ผ่านมานี้ออกมา”
เพียงเห็นชายเสื้อขาวนั้นอยู่ดีๆจู่โจม ความเร็วเขาเร็วมากดั่งฟ้าแลบ พุ่งขึ้นไปจากบันไดด้านข้างอย่างรวดเร็ว คล้ายดั่งเสือเถื่อนตัวหนึ่ง
เห็นเพียงเขาทำท่ามังกรทองห้ากรงเล็บ แทงไปยังหัวใจของเนี่ยเฟิงอย่างรวดเร็วรุนแรง ถ้าหากถูกจับได้จริงๆ งั้นหัวใจนั้นได้แต่ระเบิดเท่านั้น!
“ความเร็วของคุณเร็วขึ้นเยอะเลยจริงๆ แต่ว่าคุณยังไม่เข้าใจเหรอ? ความเร็วไม่ใช่ข้อเสียของคุณเลย”
เนี่ยเฟิงพูดจบอยู่ดีๆลอยขึ้นยกเท้าเตะไปยังเขา รูปร่างของเขากลับว่องไวมาก ชั่วพริบตาเดียวก็หลบพ้นการโจมตีของเนี่ยเฟิงแล้ว แต่เนี่ยเฟิงไม่มีโอกาสให้เขาโอ้อวดเลย
เนี่ยเฟิงคาดการณ์ทิศทางการเคลื่อนไหวของไอ้คนคนนั้นได้ล่วงหน้าแล้ว การยกเท้าเมื่อกี้นั้นของเขาก็ไม่ได้คิดว่าจะเตะโดนผู้ชายคนนั้น พูดได้อีกว่า ถ้าหากแม้แต่ท่านี้เขาล้วนหลบไม่พ้นจริงๆล่ะก็ อย่างงั้นฝีมือการต่อสู้ที่ฝึกฝนมาหลายปีนี้ก็เสียเปล่าแล้ว
ชายเสื้อขาวตกกะใจ เขานึกไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงถึงขนาดอยู่ตอนที่จุดขาลงถัดไปของเขารอเขาอยู่ ตอนนี้ไม่ทันแล้ว หลบไม่พ้นเลยสักนิด
ดังนั้นเขามีแต่ฝืนใจต่อต้านสู้หน้ากับเนี่ยเฟิง!
สิ่งที่เนี่ยเฟิงรออยู่ก็คือโอกาสนี้ เพราะว่าข้อเสียของชายเสื้อขาวไม่ได้อยู่ที่ความเร็วแต่อยู่ที่แรงพลัง โครงกระดูกของชายเสื้อขาวแม้ว่าแข็งแกร่งมาก แต่ว่าแรงพลังของเขาไม่เพียงพอ
เขามัวแต่เสาะหาความเร็วอยู่ กลับมองข้ามจุดนี้ของตนเองเลย
เนี่ยเฟิงใช้หนึ่งฝ่ามือลงไปชั่วพริบตาเดียวรู้สึกผิดปกติ เพราะว่าที่เขาปะทะทั้งๆที่จะเป็นมือของคนแต่มือของชายเสื้อขาวกลับส่งเสียงที่ชนกับโลหะออกมา
เพียงได้ยินชายเสื้อขาวหัวเราะ ฮ่าฮ่า เสียงดังออกมา “นึกไม่ถึงมั้ง ผมย่อมรู้ตัวผมเองว่าแรงพลังไม่เพียงพออยู่แล้ว ดังนั้นตั้งแต่แรกผมก็ทำการดัดแปลงร่างกายของตัวผมเองใหม่แล้ว!”
ชายเสื้อขาวถึงขนาดเปลี่ยนโครงกระดูกของตนเองกลายเป็นเหล็กกล้า?!
ในเวลานี้เนี่ยเฟิงก็พบเห็นว่าชายเสื้อขาวรู้สึกไม่ถึงความเจ็บปวดแล้ว เพื่อที่จะยืนยันความคิดของตนเอง เนี่ยเฟิงปะทะกับชายเสื้อขาวสองทีอย่างรวดเร็ว กรีดผ่านแขนของชายเสื้อขาวนี่จึงพบเห็นเลือดที่ไหลออกจากบนกายของชายเสื้อขาวนี้เป็นสีม่วงจนดำนั่นเอง ที่แท้ไอ้คนนี้ก็ได้ฉีดยาห้ามใช้ไปแล้ว มิน่าล่ะ
โครงกระดูกจัดหาให้ไม่เพียงแค่แคลเซียม ร่างกายมีองค์ประกอบมากมายรวมกัน จะทำการเปลี่ยนแปลงสิ่งดั้งเดิมนี้กลายเป็นอย่างอื่น ย่อมทำให้ร่างกายได้รับบาดเจ็บอย่างร้ายแรงมาก แต่ชายคนนี้ไม่สนใจว่าร่างกายจะได้รับบาดเจ็บก็ยังจะทำเช่นนี้ นี่บ้าคลั่งไปแล้วจริงๆเลย
ชายเสื้อขาวก็ไม่กังวลว่าไพ่ตายของตนเองจะถูกคนมองเห็น เพราะว่าสำหรับเขามากล่าวแล้ว ร่างกายที่ทำการดัดแปลงใหม่ก็เหมือนเช่นดั่งกำแพงทองแดงกำแพงเหล็ก คนธรรมดาเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้กระเทือนล่ะ
ท่วงท่าของชายเสื้อขาว ทุกท่าถึงแก่ความตาย เห็นเพียงเขาพุ่งไปยังเนี่ยเฟิง หลังจากเนี่ยเฟิงต้านการไว้สักพัก รู้สึกว่าแขนของตนเองมีความเจ็บปวดเล็กน้อย
ชายเสื้อขาวนี้ช่างโหดร้ายมากกับตนเองนะ ดัดแปลงโครงกระดูกใหม่กลายเป็นแบบนี้ คนทั่วไปน่าจะทำไม่ได้
แต่ว่าสำหรับเนี่ยเฟิงมากล่าวแล้ว นี่เพียงแค่คนที่พ่ายแพ้กับมือ ฉบับปรับปรุงใหม่เท่านั้น
หลังจากเนี่ยเฟิงลองทดสอบหยั่งเชิงเสร็จแล้ว ก็เลยทำการโต้กลับอย่างรวดเร็วรุนแรง ชายเสื้อขาวเมื่อกี้ที่ยังกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ชั่วพริบตาเดียวก็รับมือไม่ไหวแล้ว เขานึกไม่ถึงว่าความเร็วของเนี่ยเฟิงยิ่งเร็วกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย!
ถึงแม้ว่าร่างกายของชายเสื้อขาวรู้สึกไม่ถึงความเจ็บปวด แต่แขนที่ตนเองดัดแปลงไป กลับรู้สึกดัง โอ้งโอ้ง อยู่
ชายเสื้อขาวถูกสั่นสะเทือนสยบจนเส้นเลือดแตก เขารีบถอยหลังก้าวหนึ่ง จ้องมองรอยเลือดที่อยู่บนพื้นรู้สึกยากที่จะเชื่อเล็กน้อย เนี่ยเฟิงถึงขนาดชกแขนของเขาทะลุเลย!
ต้องรู้ว่าแขนของเขาทำการดัดแปลงใหม่อย่างละเอียดรอบคอบมาแล้ว
แต่ว่าในเวลานี้ชายเสื้อขาวถึงขนาดยังไม่สามารถทำให้เนี่ยเฟิงกระเทือนได้ เนี่ยเฟิงตกลงว่าเป็นปีศาจอะไรกันแน่ล่ะ?
