The king of War – บทที่ 581 ยืมดาบฆ่าคน

บทที่ 581 ยืมดาบฆ่าคน

ยังไงหลินเทียนเจ๋อก็ไม่ยอมรับ

คำพูดของเขาทำให้ชายหนุ่มคนนั้นกลัวจริงๆ

“ไม่ต้องกังวล ขอแค่คุณพูดตามความจริง งั้นต่อไป คุณก็คือคนของฉันเถียนหวา ใครกล้าทำคุณ ก็ถือว่าทำตระกูลเถียน!”

เถียนหวาก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดขีด

ตอนนี้ เขาน่าจะแน่ใจได้แล้วว่า คนที่ฆ่าลูกชายของเขา คือชายหนุ่มคนนี้จริงๆ และมีหลินเทียนเจ๋ออยู่เบื้องหลัง

เดิมทียังกังวลว่าตระกูลเถียนจะร่วมมือกับตระกูลหลินหรือไม่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้

เย่ม่านรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และมองหยางเฉินอย่างลึกซึ้ง

เดิมทีคิดว่า ตนมาช่วยหยางเฉิน ก็จะสามารถแก้ปัญหาตรงหน้าได้ แต่ไม่นึกเลยว่า มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมายขนาดนี้ ตอนนี้หยางเฉินยังส่งแอบคนไปสืบล่วงหน้าอีก ถึงทำให้สถานการณ์เดิมที่ถูกกระตุ้นอยู่ เปลี่ยนไปทันที

ซุนซวี่ก็ตกใจเช่นกัน เขาเหลือบมองหยางเฉินที่หน้านิ่ง และรู้สึกว่าหยางเฉินนั้นไม่ธรรมดา และคนแบบนี้ ต้องมีภูมิหลังที่ใหญ่แน่นอน

เขาภูมิใจในการเลือกของเขา

“ประธานเถียน ที่ฉันพูดนั้นเป็นความจริงทั้งนั้น ด้วยตัวตนของคุณ ถ้าคุณอยากสอบสวนฉัน คงจะง่ายมากๆ ฉันทำงานให้ตระกูลหลินเป็นเวลาสามปีแล้ว”

“แม้ว่าฉันจะทรยศต่อตระกูลหลินจริงๆ และร่วมมือกับคนอื่นๆ มาจัดการตระกูลหลิน แล้วจะอธิบายเงินห้าล้านในบัญชีของฉันได้อย่างไร?”

“เงินจำนวนนี้เป็นค่าลำบากที่ตระกูลหลินให้ฉัน และเวลาที่ให้เงินนี้กับฉัน มันก่อนที่ฉันจะลงมือ ทั้งหมดนี้เป็นหลักฐาน”

ชายหนุ่มรีบพูดวิเคราะห์

เถียนหวาโกรธมาก และกัดฟันพูดว่า:”หลินเทียนเจ๋อ ตอนนี้คุณมีอะไรจะอธิบายอีก?”

“คุณเถียน ฉันไม่ได้ส่งคนไปฆ่าลูกชายคุณจริงๆ นะ ! หมอนี้มันพูดมั่วๆ”

หลินเทียนเจ๋อรีบพูด ในตาเต็มไปด้วยความร้อนรน

ตอนนี้ ตระกูลเย่กับตระกูลซุนจ้องมองเขาอย่างถมึงทึง และตระกูลเถียน ก็เกลียดตระกูลหลินแล้วด้วยเช่นกัน ตอนนี้ตระกูลหลินอันตรายมาก

นอกจากนี้ เขาก็รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลอวี๋เหวินกับตระกูลเย่นั้น ใกล้ชิดกันมาก

ตอนนี้แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ตระกูลอวี๋เหวิน ตระกูลเย่ ตระกูลซุน แล้วถ้าเพิ่มตระกูลเถียนเข้ามา นั่นก็คือสี่ตระกูลมหาเศรษฐี และต่างก็เกลียดตระกูลหลิน

สำหรับตระกูลหลิน มันก็คือวิกฤตครั้งใหญ่

“ประธานเถียน สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง เชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่คุณ”

หลินเทียนเจ๋อยืนยัน การตายของเถียนซินหยู่ไม่เกี่ยวข้องกับเขา เขาพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง:”ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณเถียนทวงความยุติธรรมกลับมา ฉันไม่นึกเลยว่าประธานเถียนจะถูกคนอื่นหลอกให้เชื่อได้ง่ายๆ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องช่วยประธานเถียนแล้ว ขอตัวครับ!”

พูดจบ หลินเทียนเจ๋อก็หันกลับจากไป

“ใครอนุญาตให้คุณออกไป?”

จู่ๆเสียงของหยางเฉินก็ดังขึ้น

เสียงของเขานิ่งมาก แต่หลินเทียนเจ๋อได้ยิน กลับรู้สึกเหมือนเสียงปีศาจ

ครั้งก่อน เขาพาผู้แข็งแกร่งสูงสุด 20 คนไปตระกูลเย่ คนหนึ่งเสียชีวิต สองคนได้รับบาดเจ็บสาหัส และอีก 17 คนเข้าตระกูลเย่ทั้งหมด

ครั้งนี้เขาพาคนมาเพียงสี่คนเท่านั้น ซึ่งทั้งหมดนี้ เขาจ่ายราคามหาศาลเพื่อเชิญจากต่างประเทศ

หรือว่า จะต้องตายในวันนี้อีกเหรอ?

“คุณจะเอายังไงกันแน่?” หลินเทียนเจ๋อกัดฟันถาม

“เรื่องอื่นฉันไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณก็ได้ แต่คุณเอาแต่พูดดูถูกแม่ยายของฉันให้ฆ่าพ่อเพื่อยึดอำนาจ เรื่องนี้ ต้องเอาอะไรมาแลก”

หยางเฉินพูดเสียงเย็นชา

เย่ม่านสตั้นไป จากนั้นก็ดึงสติกลับมาได้ทันที แม่ยายที่หยางเฉินว่า ก็คือเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่หยางเฉินเปิดเผยต่อสาธารณชนถึงความสัมพันธ์ของเขากับเย่ม่าน ซึ่งหมายความว่าในหัวใจของหยางเฉิน ได้ยอมรับเธอเป็นแม่ยายแล้ว

ทันใดนั้น ดวงตาของเย่ม่านแดงและตื้นตันใจอย่างมาก

ไม่ใช่แค่เย่ม่าน แต่ทุกคนต่างก็ประหลาดใจ

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลอ้าย ตระกูลซุน ตระกูลหลิน หรือตระกูลเถียน พวกเขารู้เพียงว่าหยางเฉินเกี่ยวข้องกับตระกูลเย่ กลับไม่รู้ว่าหยางเฉินเป็นลูกเขยของเย่ม่านอีกด้วย

หลังจากแปลกใจเล็กน้อย หลินเทียนเจ๋อก็พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรำคาญ:”แต่เดิมเธอก็คือผู้หญิงชั่วร้ายที่ฆ่าพ่อตัวเองแล้วยึดอำนาจ มีปัญหาอะไรเหรอ?”

“คุณเห็นกับตางั้นเหรอ?”

หยางเฉินถามเสียงเย็นชา

“แม้ว่าฉันจะไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง แต่ก็เป็นข่าวจากตระกูลเย่เช่นกัน”

หลินเทียนเจ๋อกัดฟันพูด

“ในเมื่อคุณไม่ได้เห็นกับตา งั้นก็หมายความว่าคุณแค่ได้ยินสิ่งที่คุณพูด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ยังจะพูดจาลบหลู่แม่ยายของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก นี่คือสไตล์การทำของตระกูลหลินของคุณเหรอ ?”

น้ำเสียงของหยางเฉินยังคงเย็นชา และฉายแววอาฆาตในดวงตาของเขา

เขาไม่เคยคิดที่จะฆ่าแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ดังนั้นครั้งก่อนตระกูลหลินและตระกูลซุนร่วมมือกัน เพื่อสร้างปัญหาในงานศพของเย่จี้จงของตระกูลเย่ เขายังไม่ได้ทำอะไรกับตระกูลหลินและตระกูลซุนเลย

แค่เอาผู้แข็งแกร่งสูงสุด20คน จากตระกูลหลิน และบังคับซุนซวี่คุกเข่าและขอความเมตตาเท่านั้นเอง

แต่วันนี้ หลินเทียนเจ๋อกลับกล้ายั่วยุ ถึงขั้นส่งคนไปลอบสังหารลูกชายของเถียนหวา เพื่อพยายามใส่ร้ายหม่าชาว เพื่อดึงดูดเจตนาฆ่าของตระกูลเถียนที่มีต่อหม่าชาว

เมื่อเป็นเช่นนี้ หยางเฉินจึงต้องออกหน้า ซึ่งทำให้หลินเทียนเจ๋อได้ดั่งใน ยืมดาบฆ่าคน

“พ่อหนุ่ม แกอย่าคิดที่จะพูดไร้สาระ สไตล์การทำของตระกูลหลินฉัน แกไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์!”

หลินเทียนเจ๋อ ตะคอกด้วยความโกรธแล้วหันหลังเดินจากไป

“ตบปาก!”

เมื่อได้ยินหยางเฉินพูดสองคำนี้ ทุกคนยังไม่ทันตั้งตัว ก็เห็นเงา พุ่งไปทางหลินเทียนเจ๋อทันที

“เพี๊ยะ!”

เสียงตบดังกึกก้องไปทั่วบ้านตระกูลอ้าย

ทุกคนตะลึง และเห็นแค่ว่าหม่าชาวยืนอยู่ตรงหน้าหลินเทียนเจ๋อ แล้วตบหน้าเขา

ตีคนไม่ตบหน้า หม่าชาวไม่เพียงแค่ตบหน้า แต่ยังตบหน้าผู้นำตระกูลหลินอีกด้วย

ทุกคนรู้สึกเพ้อฝันเล็กน้อย โดยเฉพาะตระกูลอ้ายที่ถูกละเลย ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาดูนิ่งมาก

จะว่าไป หม่าชาวเป็นลูกเขยของตระกูลอ้าย ตอนนี้ เขาตบหน้าผู้นำตระกูลหลินในที่สาธารณะ

อีกฝ่ายเป็นผู้นำตระกูลหลิน หนึ่งในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู หม่าชาวก็กล้าตบเขาในที่สาธารณะ?

สีหน้าของเถียนหวาก็แสดงความประหลาดใจเล็กน้อย ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า ตระกูลหลินมีความแค้นกับหยางเฉินอยู่แล้ว ที่มาวันนี้ เพื่ออยากจะยืมมือคนอื่น มาจัดการกับหยางเฉิน

“แก แกกล้าตบฉันเหรอ?”

หลินเทียนเจ๋อเบิกตากว้าง และมองหม่าชาวอย่างเหลือเชื่อ

“เพี๊ยะ!”

หม่าชาวยกมือขึ้นตบหน้าเขาอีกครั้ง:”ไม่รู้ความจริง แต่ยังพูดจาลบหลู่คนอื่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า สมควรตบ!”

“แกกล้า……”

“เพี๊ยะ!”

ครั้งนี้ หลินเทียนเจ๋อยังพูดไม่ทันจบ ก็โดนหม่าชาวตบหน้าอย่างแรงอีก

“คิดเล่นงานตระกูลหลิน พยายามยืมคาบฆ่าคน ควรตบ!”

หม่าชาวพูดอย่างเย็นชา

“แก……”

“เพี๊ยะ!”

หม่าชาวตบอีกครั้งและพูดอย่างเย็นชาว่า:”ไม่รู้จักกลับตัวกลับใจ ควรตบ!”

“เพี๊ยะ!”

“เพี๊ยะ!”

……

หลังจากนั้น หม่าชาวตบหน้าหลินเทียนเจ๋อหลายสิบครั้ง ใบหน้าของหลินเทียนเจ๋อ บวมขึ้นอย่างรวดเร็ว

ทุกคนในนี้ตกตะลึง ผู้นำตระกูลหลินถูกตบในที่สาธารณะแบบนี้ ตบจนบวมเหมือนหมูเลย?

ทุกคนตกตะลึง ขนาดชายผิวดำตัวใหญ่ทั้งสี่คนข้างๆหลินเทียนเจ๋อก็ตะลึง เหมือนกับว่าพวกเขาไม่คิดว่า เจ้านายของพวกเขาจะถูกตบในที่สาธารณะ

“ไอ้เลว อยากตายเหรอ?!”

ชายผิวดำตัวใหญ่คนหนึ่งดึงสติกลับมาก่อน ตะโกนด้วยความโกรธ และตรงไปที่หม่าชาวอย่างรวดเร็ว

The king of War

The king of War

Status: Ongoing

ห้าปีก่อน หยางเฉินเพื่อให้ตัวเองคู่ควรกับฉินซี เขาจากไปโดยไม่ร่ำลา ห้าปีต่อมา เขาพกความสามารถอันน่าทึ่ง กลับมาอย่างรุ่งโรจน์ เพียงแต่ว่าพอมาถึง กลับพบว่าตนมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท